Lom kosti Bolesti zglobova Bolesti kostiju Bolesti mekog tkiva Amputacija ekstremiteta

Definicije građa kosti

Fraktura - definicija Fraktura se definiše kao potpuni ili delimični prekid kontinuiteta kosti ili hrskavice sa manjom ili većom ozledom okolnog mekog tkiva. Podela fraktura Po načinu nastanka Probijanje kože Lokacija Izgled lomne linije

Podela po načinu nastanka Spoljašnja sila Unutrašnja sila TABELA 1. Podela lomova kosti u odnosu na način nastanka. Etiološki faktor Opis Frakture nastale dejstvom direktne spoljašnje sile Najčešći tip fraktura, udarac motornim vozilom, pad, ugriz i sl. Frakture nastale indirektnim dejstvom sile Frakture nastale usled oboljenja kostiju Ponovljeni stres Ove frakture nastaju usled tenzije mišića, npr. odvajanje tuberculum tibiae, fraktura vrata butne kosti, frakture kondila butne i ramene kosti. Patološki lom kosti. Primarno oboljenje (npr. neoplazija) oslabi strukturu kosti, tako da se ona prelomi najčešće kod običnog naprezanja. Kod radnih pasa usled često ponovljenog stresa, javljaju se frakture onih kostiju koje trpe najveću silu kod trčanja, metakarpalne i metatarzalne kosti.

Povreda kože otvoreni i zatvoreni lom Zatvoreni lom nije došlo do povrede kože Otvoreni lom koža je povređena (makar i malo), urgentno zbrinjavanje, obavezna terapijska primena antibiotika. TABELA 2. Podela otvorenih lomova prema Gustilo-Andersenovoj klasifikaciji Tip otvorenog loma Opis Otvorena fraktura sa povredom kože manjom od 1 cm. Okolno meko tkivo je I kontuzovano. Najčešće rana kože nastaje probijanjem oštrog koštanog ulomka iznutra. Kost se najčešće vati ispod nivoa kože. Otvorena fraktura sa ranom većom od 1cm, bez većeg oštećenja mekog tkiva, II flapova i avulzija. Spoljašnja rana je uglavnom nastala dejstvom spoljašnje sile. Otvorena fraktura sa velikim oštećenjem mekog tkiva i prisutnim avulzijama, III neurovaskularnim oštećenjem. Ovakve povrede su karakteristične kod ranjavanja subtipovi a,b,c vatrenim oružjem. Otvorena fraktura sa avulzijama i flapovima mekog tkiva, ali bez tkivnog defekta III a tj. sa mogućnošću da se kost prekrije mekim tkivom. Otvorena fraktura sa većim gubitkom mekog tkiva, periostalnim oštećenjima i III b velikom ekspozicijom kosti. Obično visoko kontaminirana. Otvorena fraktura sa velikim gubitkom mekog tkiva, uz oštećenu arterijsku III c vaskularizaciju. Neophodna je rekonstrukcija krvnih sudova.

Otvoreni lom Tip I, Tip II Tip III (a,b i c)

Gustilo-Anderson tip? Otvorena fraktura radijusa GA tip I

Otvorena fraktura radijusa GA tip IIIb

Izbor antibiotika? Koju mikrofloru očekujete? Koji antibiotik bi ste primenili? Širokog spektra Uskog spektra Da li bi primenili antibiotik koji pokriva i anaerobe?

Podela loma prema AO - vet Arbeitsgemeinschaft für Osteosynthesefragen Lom dugih cevastih kostiju Šifrovanje radi lakše obrade i sistematizacije TABELA 3. AO klasifikacija lomova dugih cevastih kostiju. Lokalizacija Morfologija lomne linije kost Segment kosti Lomna linija podgrupa 1 - humerus 1 - proksimalni segment A - jednostavni poprečni lom 1 2 - radius/ulna 2 - dijafiza B - lom sa jednim ulomkom 2 3 - femur 3 - distalni segment C - multifragmentirani lom 3 4 - tibia/fibula

Dodatni opis linije loma tranferzalni, kosi, spiralni, sa ulomkom, sa više ulomaka

Lomovi metafize i zglobni lomovi Salter Harisova klasifikacija TABELA 4. Salter - Harris sistematizacija lomova. Tip Shematski prikaz Opis I Nije zahvaćena zglobna linija ali je došlo do odvajanja ili prokliznuća epifize. II Fraktura kroz fizealnu ploču sa odlomom. III Potpuni artikularni T lom. IV Potpuni artikularni Y lom. V Nabijeni lom usled impakcije, značajan kod mladih životinja.

Na koji način bi ste tretirali lom pre konzevativnog ili operativnog zahvata?

Kompletan opšti ortopedski i neurološki Pregled pre definitivnog zbrinjavanja mišićno-koštane ozlede Liečimo pacijenta, a ne samo lom! Politrauma ABCD trijaža: A = airway- pregled usne šupljine i ždrijela, oksigenacija B = breathing- auskultacija, pregled rebara, potkožni emfizem C = circulatory- puls, EKG, CRT, iv kateter, tekućina D = other disabilities- moguće druge ozljede Liječenje boli-smaniti stres i tjeskobu (najefektnije prije nastanka boli- multimodalno opioidi, NSAIDs, lokalni anestetici) Sedacija i anestezija Dijagnostika (Rtg, CT, MR )

Analgezija? Preemptivna analgezija je npoželjna (pre bolnog stimulansa, tj. pre senzibilizacije dorzalnih rogova kičmene moždine) Neposredno nakon loma, kod pregleda i trijaže NSAIL Sintetski opioid u zavisosti od opsteg stanja Nakon poremedikacije možemo dati lokalni anestetik (epiduralno, vodiljne anestezije) Intraoperativno Sintetski opioid Postoperativno u prvim danima Fentanilski flaster

Najčešće mesto loma u psa i mačke Radius,femur, karlica, tibia Pelvis, femur, tibia, mandibula

Fiziologija zarastanja kosti Histološka građa kostiju

Fiziologija zarastanja kosti Indirektna osifikacija hondralna osifikacija Inflamacija Granulaciona faza Kalus Mekani (vezivno tkivni, hrskavičavi) Tvrdi (koštani) Preoblikovanje Modeliranje

Fiziologija zarastanja kosti Direktna osifikacija Odmah se stvara zrelo laminarno koštano tkivo bez prethodnog stvaranja fibroznog i hrskavičavog tkiva. Dva tipa Kontaktno zarastanje neposredan dodir Distrakciono zarastanje širina pukotine do 1mm Uslovi Egzaktna repozicija ulomaka Stabilna fiksacija uz apsolutno mirovanje ulomaka Dobra prokrvljenost ulomaka i okolnog tkiva

Trijaža pacijenata sa prelomom kostiju Hitan zahvat: kompresioni lom kostiju lobanje, otvoreni prelom kosti, Neelektivni zahvat a uraditi unutar 2-5 dana: fizealni lom, zglobni lom, luksacije Neelektivni zahvat b uraditi unutar nekoliko dana: nekomplikovani lom dijafize dugih cevastih kostiju, lom karlice koji ne zahvata artikulacionu površnu.

Izbor načina lečenja Neoperativno lečenje preloma Lomovi bez pomaka Distalno od lakta i kolena Imobilizacija susednog distalnog i proksimalnog zgloba Operativno lečenje preloma Zatvoreni (eng. closed reduction): vanjski fiksator, Kiršnerova igla, Štajmanov čavao, Šancov vijak) Otvoreni (open reduction)

Izbor načina lečenja Veličina pacijenta Temperament Saradnja vlasnika Biološke karakteristike: starost, kondicija

Operacijsko / neoperacijsko lečenje loma kosti - treba uvažiti specifičnosti kuta stajanja životinja

Načini imobilizacije ekstremiteta Privremena imobilizacija Uvek se koristi kao način da se zaštite tkivo od dodatnog povređivanja (Robert- Džonsov zavoj, Ehmerov zavoj; Velaupov zavoj) Trajna imobilizacija kao način lečenja Gips, fiberglas, udlage, šine

1 2 3 4 5 6 7 8 Postavljanje meko podstavljenog povoja na zadnju nogu. (1) Povoj se postavlja na levu nogu; životinja leži na desnom boku. Asistent drži nogu za prste, zglobovi su u stojnom uglu. (2) Na prednju i stražnju stranu noge postavljeni su trak od lepljive vrpce. (3) Kao kontaktni sloj postavljena je kompresa. (4) U sekundarnom sloju postavljena je vata u dva do tri namotaja. Vata seže od vrha prstiju do prepone. (5) Vata je učvršćena kaliko zavojem. (6) Povoj se obavija elastičnim samoprijanjajućim zavojem, te se na njegovu površinu okrenu i zaliepe svrpce(7). (8) Na početak i kraj povoja postavi se samolepljiva traka kako se povoj ne bi odmatao. Vrhovi prstiju vire iz povoja (strelica) kako bi se mogla vršiti kontrola i po potrebi popuštanje povoja.

Neoperativno lečenje preloma Distalno od lakta i kolenog zgloba Bez pomaka kostiju, jednostavni lomovi Kosti su plitko ispod kože pa se mogu učvrstiti Imobilizacija - proksimalni i distalni zglob Gipsani zavoj Zavoj od fiberglasa Tomasova šina Spica povoj Udlage

Stojni uglovi se moraju ispoštovati kod imobilizacije kao načina lečenja - treba uvažiti specifičnosti kuta stajanja životinja

Imobilizacija kao metod lečenja Nekomplikovani prelom radijusa, ulne, tibije i fibule Nemoguće je prelomljene krajeve dovesti u apsolutno poravnanje, pa je potrebo obezbediti dužinu i osovinsko poklapanje. Imobilišu se proksimalni i distalni zglob Kompresija, edem, oštećenje tkiva Gipsani zavoj Težak, sprečava rtg snimanje, Fiberglas zavoj U toku psotavljanja se kvasi i kasnije se preseče uzdužno da se formiraju dva dela kalupa Tomasova šina Spica povoj Udlage

Fiberglas zavoj

1 2 3 4 5 6 7 8 Postavljanje zavojaod fiberglasa na prednju levu nogu radi imobilizacije radijusa i ulne. (1) Povoj se postavlja na levu nogu; životinja leži na desnom boku. Asistent drži nogu za prste, lakat je u stojnim uglu a karpus u blagoj fleksiji. Na lateralnu stranu noge postavljeni su trake od lepljive vrpce. (2) Noga se omota vatom u dva do tri namotaja. Vata seže od vrha prstiju do pazuha. (3) Vata se učvršćuje kaliko zavojem. (4) Kaliko zavoj omotava vatu, te se proksimalno učvršćuje širokom lijepivom trakom. Ona dodatno osigurava povoj od ispadanja i dlaku od hvatanja za fiberglas. (5) Kaliko zavoj se komprimira i dodatno fiksira elastičnim samoprijanjajućim zavojem. Zavoj se zamotava s približno 50% preklapanja. (6) Povoj je učvršćen elastičnim samoprijanjajućim zavojem. Takav povoj pruža podlogu za postavljanje zavoja od fiberglasa. (7) Smola koja veže sintetsku zavojnu traku u zavoju od fiberglasa aktivira se vodom (potrebne rukavice). Zavoj se zamotava s 50% preklapanja. Zavoj se mora minimalno dva puta preklopiti. (8) Zavoj od fiberglasa je postavljen. Po potrebi se može razrezati s medijalne i lateralne strane kako bi se omogućilo periodičko menjanje povoja i kontrola eventualne rane. Vrhovi trećeg i četvrtog prsta vire iz povoja što omogućuje kontrolu cirkulacije (strelice).

Neoperacijsko lečenje loma kosti A B Aluminijske udlage u različitim veličinama (A), te sintetske zavojne trake za gips od fiberglasa (cast) u različitim širinama (B).

Spica povoj Aktivni oslonac - stimulans za brže zarastanje

Tomasova šina Distrakcija ekstremiteta Nema opterećenja na liniju loma, izostaje stimulans za brže zarastanje

Operativno lečenje lomova Principi AO-vet/ASIF: ANATOMSKA REPOZICIJA- zglobni i zglobu bliži lom (poravnanje, dužina, rotacija) STABILNA FIKSACIJA- Zavisna o osobitosti loma OČUVANJE CIRKULACIJE i MEKIH TKIVA nežnom manipulacijom RANA POKRETLJIVOST MIŠIĆA I ZGLOBOVA i pacijenta fizikalna terapija što je pre moguće

Operativno lečejne lomova Otvoreni pristup (open reduction), unutrašnja fiksacija Prilaz mestu loma sečenjem kože i preparisanjem tkiva kako bi se prišlo do kosti Pločice, cerklažna žica, zavrtnjevi Zatvoreni pristup (closed reduction), spoljašnja fiksacija Postavljanje alanteza bez otvaranja na mestu loma Perkutano aplikovanje kiršnerove igle, štajmanov čavao i šancov vijak i učvršćenje sa spoljašnjim fiksatori Kombinacija ove dve tehike Npr. intremeularni čavo (kišner, štajman) + cerklaža

AO-vet OTVORENI PRISTUP Zglobne frakture Jednostavne frakture sa pomakom Multifragmentarni lom koji se leči sa poravnanjem glavnih segmenata i koštanim graftom ZATVORENI PRISTUP Jednostavne frakture bez pomaka Multifragmentarni lom koji se leči vanjskim fiksatorom

Odabir načina lečenja je ipak kompleksniji vrsta i mesto preloma dostupnost ortopedskih instrumenata i alanteza stručnost veterinara opše stanje životinje, rasa, uzrast temperament, ozlede mekih tkiva finansijski i vremenski kapaciteti vlasnika (kontrole, fizikalna terapija )

Otvoreni pristup omogućava vizuelzaciju i bolju anatomsku rkonstrukciju ulomaka Indikovan je kada je neophodna striktna anatomsko poravnanje (npr zglobni lom) I kada se može postići stabilnost ulomaka

Zatvoreni pristup omogućava bolje biološke uslove zarastanja ali je anatomska repozicija slabija. Potrebno je osigurati dužinsko, osovinsko i rotaciono poravnanje i fiksiranje.

Intramedularni čavli Kiršnerove igle Štajmanovi čavli Rušovi čavli Pločice ALANTEZE DCP (dynamic compression plate) LC-DCP (limited contact) LCP (locking compresion plate) Spoljašnji fiksatori Vijci Kortikalni Spongiozni

Razne vrste čavala: (A) Kiršnerova igla, (B) Štajmanov čavao, (C) Šancov vijak, (D) Rusšov čavao.

ALANTEZE Kiršnerove igle tanje od 2mm Uglavnom uz druge alanteze kod manjih pacijenata

Rušovi čavli ALANTEZE Koriste se kod redukcije proksimalnih i distalnih preloma. Ovaj čavao se postavlja pod uglom od 20 na osu i probija jedan korteks, odbija se od drugi i onovu se upire u unutrašnji korteks

ALANTEZE Štajmanovi čavli, 2-6,4 mm Deblji su koriste se za intramedularnu fiksaciju ali ne obezbeđuju rotacijsku stabilnost pa koristi se kod poprečnog, kosog ili spiralnog loma dijafize dugih cevastih kostiju. Rotaciona stabilnost je često potrebno nadopuniti cerklažom ili pločicom

Intramedularni čavli VRSTE ČAVALA Štajman Kiršner Ruš Interloking

A B C D (A) Sagitalni rendgenogram stabilizacije spiralnog loma tibije u psa korištenjem intamedularnog čavla i priteznih vijaka. (B) Lateralni rendgenogram osteosinteze spiralnog loma dijafize tibije psa pomoću Steinmannovog čavla i četiri serklažne žice. (C) Lateralni rendgenogram osteosinteze spiralnog loma distalne dijafize tibije mačke pomoću Steinmannovog čavla i tri serklažne žice. (D) Lateralni rendgenogram osteosinteze složenog loma tibije pomoću četiri intramedularna čavla i šest serklažnih žica.

Intramedularni čavli- Rusch (dinamički intramedularni ukriženi čavli za lečenje metafizealnih i fizealnih lomova)

Interlocking IM čavli

Ploče za kosti Različitog oblika i veličine Osnovna je DCP ploča Različite debljine, širine i dužine Specijalni dizajn rupe koji omogućuje kompresiju linije loma

LCP pločice

ALPS Advanced Locking Plate System

Osteosinteza pločom Kompresija DCP, LC-DCP neutralizacija premošćivanje

OSTEOSINTEZA PLOČOM

Cerklažna žica Cerklare(obamotati) ALANTEZE Statička interfragmentarna kompresija Često se koristi kod kosih i spiralnih preloma uz intramedularni čavao Nikad se ne koristi kao jedini metod stabilizacije loma dijafize CERKLAŽA HEMI- CERKLAŽA

ALANTEZE Ortopedski vijci kortikalni vijci spongiozni vijci

http://cal.vet.upenn.edu/projects/orthopod/csfr/terms/wiringapplication.htm

Osteosinteza vanjskim fiksatorom Kod: Otvoreni, Nastrelni, Inficirani Višedelni lomovi Jednostrani Dvostrani Trostrani fiksator Fiksator sa akrilnim okvirom Kružni ilizarov

A B C (A) Sagitalni rendgenogram stabilizacije multifragmentarnog loma tibije u psa korištenjem vanjskog fiksatora tipa I i priteznih vijaka. (B) Lateralni rendgenogram osteosinteze loma dijafize tibije psa pomoću Vanjskog fiksatora tipa IIa i ploče. (C) Sagitalni rendgenogram osteosinteze multifragmentarnog loma tibije u psa saniranog pomoću vanjskog fiksatora tipa I, priteznih vijaka i serklažne žice.

FIKSATOR SA AKRILNIM OKVIROM

VANJSKI FIKSATOR PO ILIZAROVU (kružni fiksator)- distrakcijska osteogeneza

ORTOPEDSKA ŽICA I VIJCI

Osteosinteza dijafiznog loma VANJSKA I UNUTRAŠNJA FIKSACIJA vanjski fiksator intramedularni čavli pločice za kosti zavrtnjevi ortopedska žica AO postulati Dužina, poravnanje, rotacija

LOMOVI DISTALNOG I PROKSIMALNOG SEGMENTA

LOMOVI KARLICE Zdrava karlica je simetrične strukture -Mnogobrojna hvatišta mišića -Sacrum, ilium, acetabulum, pubis, ischium

Lomovi mandibule Trauma glave, grudnog koša, obstrukcija dišnih puteva

Lomovi mandibule Lom simfize najčešći (separacija) često kod mačaka

Cilj rekonstrukcije Povratak normalnog zagriza i funkcije Održavanje vitalnosti svih tkiva Stabilna fiksacija.

Postoperativna evaluacija RTG evaluacija 4A Alignment (poravnanje) Apposition (50%) Apparatus (alanteza-kost) Activity (biološka aktivnost) Otpusno pismo Fizikalna terapija-hipotermija-prvih 72 sata od operacije hipo,- i hipertermija, masaža, vežba, hidroterapija, ultrazvuk, elektrostimulacija Većina lomova zarasta unutar 12-16 tjedana RTG evaluacija svakih 6-8 nedelja

Neuspeh osteosinteze Tehnička greška Nepravilan izbor implantata Nepravilna aplikacija

BOLESTI KOSTIJU

OSTEOMIJELITIS PANOSTEITIS HIPERTROFIČNA OSTEODISTROFIJA TUMORI

OSTEOMIJELITIS upala kosti koja uključuje Haversove i Volkmanove kanale te uglavnom medularni kanal i periost infekcija kosti najčešće je vezana uz: OTVORENE LOMOVE HRURŠKE ZAHVATE NA KOSTIMA (pogotovo one koji uključuju metalne implantate) SISTEMSKE BOLESTI UGRIZNE RANE

OSTEOMIJELITIS

OSTEOMIJELITIS znakovi akutne infekcije: GNOJENJE LOKALIZOVANA BOL OTEKLINA ERITEM POVIŠENA TELESNA TEMPERATURA ( 39,5 C) kod većine svežih infekcija, RTG promene nisu izražene perzistentna TEMP najpouzdaniji je rani znak infekcije znakovi infekcije vidljivi su 48-72 sata post-op., ali tad je teško razlučiti početak osteomijelitisa od duboke infekcije rane dehiscencija rane i njeno fistuliranje slede tek nakon nekoliko dana

OSTEOMIJELITIS znakovi hronične infekcije: GNOJENJE FISTULARNI KANALI (±) MIŠIĆNA ATROFIJA FIBROZA I KONTRAKTURA HROMOST RTG PROMENE RAZLIČITOG STEPENA resorpcija i stanjivanje korteksa osteoporoza formiranje nove periostalne kosti formiranje sekvestara i involokruma skleroza oteklina mekih tkiva

OSTEOMIJELITIS sekvestar je dio odumrle kosti koji se odvojio od normalne kosti tokom procesa nekroze te je okružen eksudatom. Većina sekvestara nalazi se u medularnom kanalu ili ispod ploče. involukrum je pokrov ili sloj nove kosti i fibrozog tkiva koji obavija sekvestar. Epiperiostalno bujanje kosti kao posledica infekcije.

OSTEOMIJELITIS osteomijelitis je najčešće bakterijska infekcija Stafilokoke uzrokuju 50-60% koštanih infekcija u pasa, a najčešće je i Staphilococcus aureus ostali mikroorganizmi: Streptococcus E. coli Proteus Klebsiella Pseudomonas Pasteurella

OSTEOMIJELITIS kod 64% osteomijelitisa uzrokovanih ugrizom, izolivane su anaerobne bakterije: Actinomyces Clostridium Peptostreptococcus Bacteroides Fusobacterium 50% infekcija uzrokovano je jednim mikroorganizmom

OSTEOMIJELITIS putevi infekcije, prema učestalosti javljanja: direktna kontaminacija otvorenog loma jatrogena (intraop.) infekcija ubodne rane najveći postotak infekcija prati otvorene lomove ili otvoreni pristup lečenju otvorenih ili zatvorenih lomova širenje infekcije iz okružujućeg mekog tkiva širenje infekcije krvotokom (Brucella, Nocardia, Staphylococcus)

OSTEOMIJELITIS lečenje akutnih infekcija mora biti agresivno i odgovarajuće, kako bi se sprečila hronična bolest: debridman rane, ukoliko postoje indikacije primena sistemskih antibiotika, inicijalno prema kliničkoj epidemiologiji (prijašnje kliničke infekcije) ugl. stafilokoki koji proizvode β-laktamaze cefazolin, klindamicin, kloksacilin, amoksicilin kultura i test osetljivosti (antibiogram) trajanje th. 4-6 nedelja

OSTEOMIJELITIS ako je prisutan eksudat, drenirati područje ostaviti otvorenu ranu nakon debridmana ili postaviti aktivni ili pasivni dren uobičajena tehnika u ljudi uključuje primarno zarastanje rane uz drenove kako bi se omogućile irigacija i sukcija drenovi se postavljaju u ranu, iz kože izlaze kroz zasebnu ranu primenjuju se za ispiranje rane rastvorima antibiotika, koji se biraju na osnovi antibiograma. Teškoće u održavanju takvog sistema gotovo isključuju njegovu primjenu u životinja. otvorena drenaža uspešnija je u potpunoj evakuaciji eksudata i sprečavanju hronične infekcije revizija implantata

OSTEOMIJELITIS lečenje hroničnih infekcija uključuje: ATB terapiju u trajanju 5-7 nedelja anaerobne infekcije češće su u hroničnim slučajevima, a metronidazol i klindamicin su lekovi izbora aminoglikozidi i hinoloni efikasni su protiv G uzročnika infekcije. otklanjanje prisutnih sekvestara: U većini slučajeva bolje je pratiti hirurški pristup koji se koristi u otvorenom lečenju loma, nego kroz fistularni kanal. Dobro je odstraniti sklerotičnu kost uklopljenu u involukrum, jer bi ona mogla formirati sekundarni sekvestar. Kost se odstranjuje do pojave tačkastog krvarenja iz korteksa, kako bi se izbjeglo stvaranje velikog defekta.

OSTEOMIJELITIS UKLANJANJE IMPLANTATA kritička procena stabilnosti loma ako je lom zarastao treba izvaditi implantate. ako su oni čvrsti i stabilizuju lom, treba ih ostaviti dok kost ne zaraste nestabilne implantate treba izvaditi i zameniti alternativom (vanjski fiksatori i ploče preferiraju se nad IM čavlima) kad kost zaceli, uglavnom je potrebno vađenje implantanata kako bi se infekcija potpuno suzbila zbog perzistencije bakterija uz implantat

PANOSTEITIS zahvaća duge cevaste kosti (uglavnom) mladih pasa velikih pasmina bolest uzrokuje visokogradnu hromost, ne ostavlja dugoročne posledice etiologija panostititisa nije razjašnjena, iako na razvoj bolesti utiču: INFEKCIJA (virusna) METABOLIČKE BOLESTI ENDOKRINA DISFUNKCIJA ALERGIJE AUTOIMUNA STANJA PARAZITARNE NASLEDNI FAKTORI lečenje je simptomatsko NSAIL i mirovanje

PANOSTEITIS KLINIČKA SLIKA akutni nastup visokogradne hromosti, bez traume bolest traje od nekoliko dana do nekoliko nedelja u 53% slučajeva bolest zahvaća i druge udove, tj. bolest šeta s jedne na drugu nogu klinički znaci obično se povuku do 2. godine, ali može se javiti i u starijih pasa

KLINIČKI PREGLED direktna digitalna kompresija kosti izrazita bol kako prepoznati bolnu reakciju? rtg

PANOSTEITIS DIFERENCIJALNA DIJAGNOZA OCD trauma displazija kukova ruptura prednjeg ukrštenog ligamenta Lx glave bedrene kosti u slučaju naizmenične hromosti različitih udova, u obzir se moraju uzeti i druge bolesti reumatoidni artritis, sistemski lupus eritramatosus i bakterijski endokarditis

HIPERTROFIČNA OSTEODISTROFIJA mladi psi velikih rasa otekline distalnih metafiza radiusa, ulne i tibije klinički znakovi: pireksija, anoreksija, bol, otežano kretanje, proliv rtg: ekstraperiostalni kalcificirani obruč oko metafize lečenje: nikakvo; ATB; ATB + steroidi; ATB + steroidi + vit. C - oporavak za 7-10 dana

HIRURŠKI ASPEKTI TUMORA DUGIH CEVASTIH KOSTIJU tri kategorije koštanih tumora skeleta: primarni tumori kosti, maligni (osteosarkom 80%, hondrosarkom ili fibrosarkom) primarni tumori kosti, benigni (osteom, osteohondrom, koštana cista, neosificirani fibrom) sekundarni metastatski tumori (iz mlečne žlezde, pluća ili prostate) lokalna invazija iz tumora mekog tkiva (npr. sarkom Sertolijevih ćelija maligne tumore kostiju prati izrazito loša prognoza osteosarkom je najčešći tip koštanog tumora u pasa

HIRURŠKI ASPEKTI TUMORA DUGIH CEVASTIH KOSTIJU prvi znakovi bolesti: hromost, letargija i anoreksija kod starijih pasa sa brzim nastupom i razvojem hromosti (2-4 nedelje) treba postaviti sumnju na neoplaziju palpacijom se otkrivaju: mišićna atrofija oteklina temperiranost bolnost na neoplaziju također treba posumnjati kod pasa u kojih je došlo do loma kosti nakon nenasilne traume (patološki lom)

HIRURŠKI ASPEKTI TUMORA DUGIH CEVASTIH KOSTIJU presudna važnost RTG pretrage visoko-detaljna radiografija je često najkorisnije dijagnostičko sredstvo u pronalasku koštanih neoplazija iako je neprofesionalno predviđati histološki tip tumora na temelju radiološkog nalaza, rtg slika je vrlo karakteristična i stoga dijagnostička za osteosarkom biopsija tipizacija i procena trajanja života (hondrosarkom i fibrosarkom rastu sporo, polako napredujući do prirodne smrti životinje)

HIRURŠKI ASPEKTI TUMORA DUGIH CEVASTIH KOSTIJU amputacija je najčešći oblik hrurškog ličenja, sa ili bez hemoterapije povećava kvalitet života (?), iako 85% pasa ugine kroz 8 meseci 85-90% pasa boluje od metastatske bolesti nakon uklanjanja primarnog tumora cilj zahvata za očuvanje funkcije je potpuno uklanjanje tumora uz rekonstrukciju ekstremiteta ukupna stopa preživljavanja ne razlikuje se od one vezane uz amputaciju 10% pasa preživet će prvu godinu

HIRURŠKI ASPEKTI TUMORA DUGIH CEVASTIH KOSTIJU primjena cisplatina donela je veću stopu preživljavanja, sa >50% pasa koji prežive prvu godinu noviji protokoli lečenja osteosarkoma su u fazi ispitivanja, dugoročna prognoza ostaje loša tačna statistika stope preživljavanja teško se dobija zbog pribegavanja eutanaziji

Bolesti zglobova i mekih tkiva Luksacije Displazije Artritisi Artroze (arthropatia deformans, osteorthrosis, osteoartritis) Puknuće ligamenata (kranijalni ukršteni ligament) Zapaljenje tetiva (m.biceps.brachii) Miozitisi

Bolesti zglobova i mekog tkiva Traumatske dislokacije Traumatske luksacije Habitalne luksacije: Medijalna luksacija patele psa Displazija lakta Displazija kuka Artritisi Artroze (arthropatia deformans, osteorthrosis, osteoartritis) Puknuće ligamenata (kranijalni ukršteni ligament) Zapaljenje tetiva (m.biceps.brachii) Miozitisi

Displazija kukova Razvojne i stečene promene zgloba kuka Nestabilnost glave butne kosti unutar aceatbuluma Rentgenska dijagnostila

1) Norbergov ugao; 2) stepen pokrivenosti glave butne kosti; 3) izgled kranio-lateralnog ruba acetabuluma; 4) pojava subhondralne osifikacije; 5) promene na glavi butne kosti; 6) egzostoze na vratu butne kosti;

Kinološki aspekti displazije Procena dispalzije Terapija

Displazija lakta OCD - osteochondrosis disecans, NAP - nesjedinjeni ankonealni procesus; FCP - fragmentirani koronoidni procesus

Luksacija patele Najčešće kod malih i toy rasa Uglavnom medijalna Stadijumi (I, II, III) Plitak trohlearni žleb Devijacija osovine butne kosti Terpija: produbllivanje trohlearnog zleba, transpozicija pripoja tetive kvadricepsa

Puknuće ukrštenih ligamenata Ruptura kranjalnog ukrštenog ligamenta

Terapija Ekstraartikularne metode: Lateralni šav Intraartikularne metode: Suspstitucija oštećenog ligamenta prirodnim ili veštačkim materijalima Osteotomija sa ugranjom inplantata

Artritisi Infektivni artritis Traumatski, metastatski Zadebljanje sinovijalne membrane, istezanje zglobne čaure, proširenost zglobnog prostora U kasnijem toku i oštećenje hrskavice Terapija: AB, lavaža, artrotomija

Artroze (osteoartroza osteoartritis) Hronično degenerativno oboljenje neinfektivne prirode osteoartrosis deformans Promene na hrskavici i kosti Dve grupe: Čisto degenerativni proces Proces koji nastaje usled povećanog trošenja zbog drugog oboljenja zgloba Suženje zglobnog prostora, stvarnaje subhondralnih cista, suluksaja, kalcifikacija Terapija: NSAIL, Artrodeza

Indikacije Konkvasacija ekstremiteta, traumatizacija, najčešće Tumori Infekcija, osteomijelitis, gangrena Amputacija ekstremiteta se najčešće izvodi značajno proksimalnije od oštećenog mesta kako ostatak noge patrljak ne bi trpeo mehanička oštećenja tokom kretanja U novije vreme osmišljene su i proteze

AMPUTACIJA PREDNJEG EKSTREMITETA U visini lopatice sa skapulektomijom Po sredini humerusa

U visini lopatice

AMPUTACIJA PO SREDINI HUMERUSA

KOKSOFEMORALNA DISARTIKULACIJA

AMPUTACIJA PO SREDINI BUTNE KOSTI

Hirurški aspekti oboljenja kičmenog stuba KLINIČKA PROCENA STEPENA OŠTEĆENJA Stepen 1 - Bol je lokalizovan u predelu kičmene moždine, a pacijent je bez neurološkog deficta. Stepen 2 - Tetra ili parapareza, sa gubitkom proprioceptivne funkcije i ataksijom. Stepen 3 - Tetra ili parapareza, ali uz evidentno voljno pomeranje ekstremiteta. Stepen 4 - Tetra ili paraplegija, ali bez evidencije ikakvih voljnih pokreta. Prisutan je osećaj duboke boli. Stepen 5 - Paraplegija bez osećaja duboke boli

Protruzija IV diska hansen tip 1

Hansen tip 2

Hansen tip 3