Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας 1

Σχετικά έγγραφα
Κεφάλαιο 3 ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ. 3.1 Η έννοια της παραγώγου. y = f(x) f(x 0 ), = f(x 0 + x) f(x 0 )

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Οµάδα 9

4.1 Το αόριστο ολοκλήρωµα - Βασικά ολοκληρώ-

5.1 Συναρτήσεις δύο ή περισσοτέρων µεταβλητών

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Οµάδα 8 (λύσεις)

ΛΥΣΕΙΣ 6 ης ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΠΛΗ 12,

1. ** Αν F είναι µια παράγουσα της f στο R, τότε να αποδείξετε ότι και η

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2008

Κεφάλαιο 7 Βασικά Θεωρήµατα του ιαφορικού Λογισµού

Εργασία 2. Παράδοση 20/1/08 Οι ασκήσεις είναι βαθμολογικά ισοδύναμες

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥ ΩΝ «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ» ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ι (ΘΕ ΠΛΗ 12) ΕΡΓΑΣΙΑ 4

A2. ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ-ΚΛΙΣΗ-ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

b proj a b είναι κάθετο στο

ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ ΑΚΡΟΤΑΤΑ- ΣΥΝΟΛΟ ΤΙΜΩΝ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΜΠΗΣ. i) Για την εύρεση µονοτονίας µιας συνάρτησης υπολογίζω την f ( x )

Κεφάλαιο 6 Παράγωγος

ΑΛΓΕΒΡΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ «ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΙΙ» ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΚΑΙ ΟΡΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ. lim. (β) n +

Να γίνουν οι γραφικές παραστάσεις των ακόλουθων συναρτήσεων σε χαρτί µιλιµετρέ αφού πρώτα φτιάξετε τους πίνακες των τιµών τους.

14 Εφαρµογές των ολοκληρωµάτων

Για την κατανόηση της ύλης αυτής θα συμβουλευθείτε επίσης το: βοηθητικό υλικό που υπάρχει στη

Η Θεωρία στα Μαθηματικά κατεύθυνσης της Γ Λυκείου

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑ Α. , έχει κατακόρυφη ασύμπτωτη την x 0.

2 η ΕΡΓΑΣΙΑ Παράδοση

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Γ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑ Α

Άσκηση 1. i) ============================================================== Πρέπει αρχικά να είναι συνεχής στο x = 1: lim. lim. 2 x + x 2.

(2) Θεωρούµε µοναδιαία διανύσµατα α, β, γ R 3, για τα οποία γνωρίζουµε ότι το διάνυσµα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 4: ΕΜΒΑΔΟΝ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΧΩΡΙΟΥ [Κεφ.3.7 Μέρος Β του σχολικού βιβλίου]. ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Κεφάλαιο 2 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗΣ. 2.1 Συνάρτηση

2x 2 + x + 1 (x + 3)(x 1) 2 dx, 2x (x + 1) dx. b x 1 + x dx x x 2 1, 6u 5 u 3 + u 2 du = 6u 3 u + 1 du. = u du.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΥΠΟ ΕΙΞΕΙΣ ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΙΙ ιδάσκων : Ε. Στεφανόπουλος 12 ιουνιου 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

11 Το ολοκλήρωµα Riemann

< 1 για κάθε k N, τότε η σειρά a k συγκλίνει. +, τότε η η σειρά a k αποκλίνει.

Λύσεις στο επαναληπτικό διαγώνισμα 3

ΑΣΚΗΣΗ 1. εξισώσεις x= π 3, x= π 2. ΑΣΚΗΣΗ 2 Δίνονται οι συναρτήσεις : f (x)= 1. 1 u 2 x. du και g(x)= 1 f (t )dt

1.1 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ. 1. Ορισµός. 2. Συµβολισµός. 3. Επεξήγηση συµβόλων. 4. Γραφική παράσταση της συνάρτησης f : A R

ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ. Άρτια και περιττή συνάρτηση. Παράδειγµα: Η f ( x) Παράδειγµα: Η. x R και. Αλγεβρα Β Λυκείου Πετσιάς Φ.- Κάτσιος.

Γ. Ν. Π Α Π Α Δ Α Κ Η Σ Μ Α Θ Η Μ Α Τ Ι Κ Ο Σ ( M S C ) ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΛΥΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Σπουδές στις Φυσικές Επιστήμες

Μαθηµατικα Γενικης Παιδειας Γ Λυκειου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ

Πανεπιστήµιο Κρήτης - Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών. Απειροστικός Λογισµός Ι. ιδάσκων : Α. Μουχτάρης. Απειροστικός Λογισµός Ι - 3η Σειρά Ασκήσεων

5 Γενική µορφή εξίσωσης ευθείας

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥ ΩΝ: ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΘΕ: ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΉ Ι (ΠΛΗ 12) ΛΥΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 3

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤEΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Λύσεις των ϑεµάτων, ΑΠΕΙΡΟΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ Ι, 3/2/2010

1 ΘΕΩΡΙΑΣ...με απάντηση

ΘΕΩΡΙΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Μια παράσταση που περιέχει πράξεις με μεταβλητές (γράμματα) και αριθμούς καλείται αλγεβρική, όπως για παράδειγμα η : 2x+3y-8

Παντελής Μπουμπούλης, M.Sc., Ph.D. σελ. 2 math-gr.blogspot.com, bouboulis.mysch.gr

Απειροστικός Λογισμός Ι, χειμερινό εξάμηνο Λύσεις ένατου φυλλαδίου ασκήσεων.

8 Ακρότατα και µονοτονία

,, δηλαδή στο σημείο αυτό παρουσιάζει τη μέγιστη τιμή της αν α < 0 2α 4α και την ελάχιστη τιμή της αν α > 0. β Στο διάστημα,

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ 2002 ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ II ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Οµάδα 4

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ ΤΑΞΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2003

ΜΙΓΑ ΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛ. ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

x + ax x x 4 να είναι παραγωγίσιμη στο x Υπόδειξη: Μπορείτε να εφαρμόσετε κανόνα L Hospital ή μπορεί σας χρειαστεί η sin sin = 2sin cos

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΚΩΛΕΤΤΗ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2011 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ÖÑÏÍÔÉÓÔÇÑÉÏ ÊÏÑÕÖÇ ÓÅÑÑÅÓ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑ Α ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ & ΕΠΑ.Λ. Β 19 ΜΑΪΟΥ 2010 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥ ΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ι ΕΡΓΑΣΙΑ 6 ΛΥΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ 3,4. Συστήµατα ενός Βαθµού ελευθερίας. k Για E 0, η (1) ισχύει για κάθε x. Άρα επιτρεπτή περιοχή είναι όλος ο άξονας

ΜΙΓΑ ΙΚΟΙ. 3. Για κάθε z 1, z 2 C ισχύει z1 + z2 = z1 + z2. 4. Για κάθε z C ισχύει z z 2 z. 5. Για κάθε µιγαδικό z ισχύει: 6.

Γενικά Μαθηµατικά Ι Θέµατα Ιανουαρίου 2015

x sin 3x 3 sin 3x dx = 3 + C = ln x = x2 ln x d 2 2 ln x 1 x 2 x2 x2 e x sin x dx) e 3x 2x dx = ( 1 3 )x2 e 3x x 2 e 3x 3 2x 3 8x 2 + 9x + 1 4x + 4

7 η ΕΚΑ Α ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ 61. Έστω συνάρτηση f παραγωγίσιµη στο R, τέτοια ώστε. (e + 1)dt = x 1

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ ΤΑΞΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2003

Απειροστικός Λογισμός Ι, χειμερινό εξάμηνο Λύσεις πρώτου φυλλαδίου ασκήσεων.

5 Παράγωγος συνάρτησης

1.4 ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ

ΣΕΙΡΕΣ TAYLOR. Στην Ενότητα αυτή θα ασχοληθούµε µε την προσέγγιση συναρτήσεων µέσω πολυωνύµων. Πολυώνυµο είναι κάθε συνάρτηση της µορφής:

1 η Εργασία Ηµεροµηνία αποστολής: 19 Νοεµβρίου 2006

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2016 Β ΦΑΣΗ Γ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ: ΘΕΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥ ΩΝ / ΣΠΟΥ ΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Ασκήσεις για το µάθηµα «Ανάλυση Ι και Εφαρµογές» (ε) Κάθε συγκλίνουσα ακολουθία άρρητων αριθµών συγκλίνει σε άρρητο αριθµό.

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ο.Ε.Φ.Ε ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΤΙΚΗΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. f x > κοντά στο x0.

Ιωάννης Σ. Μιχέλης Μαθηματικός

Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής

Για να εκφράσουμε τη διαδικασία αυτή, γράφουμε: :

Ευκλείδειοι Χώροι. Ορίζουµε ως R n, όπου n N, το σύνολο όλων διατεταµένων n -άδων πραγµατικών αριθµών ( x

ΛΥΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ ΕΙΑΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

1. ** α) Αν η f είναι δυο φορές παραγωγίσιµη συνάρτηση, να αποδείξετε ότι. β α. = [f (x) ηµx] - [f (x) συνx] β α. ( )

x 3 D 1 (x 1)dxdy = dydx = (x 1)[y] x x 3 dx + x)dx = 3 x5

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ. Συνοπτικές Ενδεικτικές Λύσεις

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ι Β ΜΕΡΟΣ

Έντυπο Yποβολής Αξιολόγησης ΓΕ

Εισαγωγή στις Φυσικές Επιστήμες ( ) Ονοματεπώνυμο Τμήμα ΘΕΜΑ 1. x x. x x x ( ) + ( 20) + ( + 4) = ( + ) + ( 10 + ) + ( )

Εφαρμοσμένα Μαθηματικά ΙΙ 4ο Σετ Ασκήσεων (Λύσεις) Διπλά Ολοκληρώματα Επιμέλεια: Ι. Λυχναρόπουλος

Σχολικός Σύµβουλος ΠΕ03

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟ Ι ΡΥΜΑ ΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑ ΑΣ

4 Συνέχεια συνάρτησης

f (x) = l R, τότε f (x 0 ) = l. = lim (0) = lim f(x) = f(x) f(0) = xf (ξ x ). = l. Εστω ε > 0. Αφού lim f (x) = l R, υπάρχει δ > 0

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2013 ÔÑÉÐÔÕ Ï

ΓΡΑΜΜΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΜΗ ΓΡΑΜΜΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ-ΑΚΡΟΤΑΤΑ-ΣΥΜΜΕΤΡΙΕΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

Transcript:

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) Να ϐρεθεί το πεδίο ορισµού των συναρτήσεων :. f (x) = log x (5x + 3) + sin x. f (x) = (x + ) sin x 3. f 3 (x) = 3 sin x + x + Λύση :. Πρέπει 5x + 3 > 0 x > 5/3 και 0 < x. Εποµένως το πεδίο ορισµού είναι D(f ) = (0, ) (, + ).. Πρέπει +sin x 0 ( + sin x)( sin x) 0 sin x που ισχύει sin x για κάθε x R. Επίσης πρέπει sin x x kπ + π, k Z. Εποµένως D(f ) = R { x R : x kπ + π, k Z}. 3. Πρέπει x + 0 ( x)( + x) 0 x, και sin x 0 kπ x kπ + π, k Z. Εποµένως το πεδίο ορισµού είναι D(f 3 ) = [0, ]. ) Αν f(x) = ax + b, a 0, να ϐρεθεί (αν υπάρχει) η αντίστροϕη συνάρτηση f (x). Να ϐρεθούν επίσης τα a, b ώστε f = f. Λύση : Για το πεδίο ορισµού της συνάρτησης έχουµε : D(f) = R. Για κάθε x, x R µε f(x ) = f(x ) έχουµε ax + b = ax + b a(x x ) = 0 x = x. Εποµένως η συνάρτηση είναι -, οπότε και αντιστρέϕεται. f Θέτουµε y = ax + b x = (y b). Άρα ο τύπος της αντίστροϕης συνάρτησης είναι a (x b) µε πεδίο ορισµού D(f ) = R. (x) = a { Για να είναι f = f a =, b = b a a} {(a =, b = 0), (a =, b R} 3) Να υπολογιστούν τα όρια : πρέπει για κάθε x R να έχουµε ax + b = (x b) a

. lim x 0 x + 3 x + tan(πx). lim x 4 x + 4 Λύση :. Εχουµε απροσδιοριστία 0 0. Το πεδίο ορισµού είναι D(f) = (0, + ). Θέτουµε y6 = x + x+ οπότε έχουµε 3 = y3 x + y = (y )(y + y + ) 3 x + + 6 x + + = (y )(y + ) 6. x + + x + 3 x + + 6 x + + Εποµένως lim x 0 3 = lim x + x 0 6 = 3 x + +.. Εχουµε απροσδιοριστία 0 tan(πx). Θέτουµε x = 4+h, οπότε 0 x + 4 tan(πh) = π sin(πh) ( tan x. Εποµένως lim h πh cos(πh) x 4 x + 4 = lim h 0 π. tan( 4π + πh) = h ) π sin(πh) πh cos(πh) = = 4) Να υπολογισθεί το όριο της συνάρτησης 4x. lim x x. lim x 0 tan(5x) tan(3x) Λύση :. Το όριο lim x + 4x x =. Η συνάρτηση lim x + 4x /x = f(x) = tan(5x) tan(3x) = sin(5x) cos(5x) = sin(5x) cos(3x) sin(3x) cos(5x) = 5 sin(5x) 5x lim f(x) = 5 x 0 3 = 5 3 3 sin(3x) 3x sin(3x) cos(3x) cos(3x) cos(5x)

5) Να αποδείξετε ότι sin x lim x 0 x = cos x lim x 0 x = 0 Λύση : (ϐλέπε και λύση στη σελίδα 04 του ϐιβλίου) sin x lim x 0 x = lim (sin x) x 0 (x) cos x lim x 0 x 6) Να υπολογίσετε (αν υπάρχει) το όριο lim x = lim x 0 cos x = lim x 0 ( sin x) 5x 3 x + 3 = 0 = Λύση : Το όριο lim x + 5x 3x 5 x + 3x = 3

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) Να προσδιοριστούν τα a, b R, ώστε η συνάρτηση { x + 3, αν x f(x) = ax + b, αν x < να είναι παραγωγίσιµη στο x 0 =. Λύση : Αναγκαία συνθήκη ώστε η συνάρτηση να είναι παραγωγίσιµη στο x 0 = είναι να είναι συνεχής στο σηµείο αυτό. Η συνέχεια εξασϕαλίζεται όταν a + b = 5. Απαιτώντας την ισότητα της δεξιάς µε την αριστερή παράγωγο στο x 0 = οδηγούµαστε στην σχέση a = 5 0. Οπότε τελικά ϐρίσκουµε τελικά b = 4 5 5. ) Υπολογίστε την πρώτη παράγωγο των συναρτήσεων. y(x) = x x (3 ln x ). y(x) = e sin (x 3 ) 3. y(x) = Λύση : 5 x x +. y (x) = 9 x ln x. y (x) = 3x e sin (x 3) sin(x 3 ) 3. y (x) = 9x 5 x (x + ) 3/ 3) Να υπολογιστεί η πρώτη και η δεύτερη παράγωγος της καµπύλης µε παραµετρικές εξισώσεις x(t) = 3t + t + και y(t) = t 4 + t.

Λύση : Βρίσκουµε ότι dy dx = 4t3 + 6t + και d y dx = 48t3 + t (6t + ) 3. 4) Να υπολογιστούν οι παράγωγοι m. m(u) = o u /c όπου m o, c είναι σταθερές.. Να υπολογισθεί ο τύπος της παραγώγου (d n f(x)/dx n ) της συνάρτησης y = /(x + ) Λύση :. dm = du m o u c [ u /c ] 3/. y = (x + ) dy dx d y dx. d n y dx n = (x + ) = ( )( )(x + ) 3 = ( ) n (n)(x + ) n 5). Αν a > 0 και σταθερά. Να υπολογισθεί το k > 0 σαν συνάρτηση του a αν οι συναρτήσεις y = sin(kx) και y = cos(kx) ικανοποιούν την εξίσωση d y + ay = 0 () dx. είξτε ότι y = c sin(kx) + c cos(kx) είναι επίσης λύσεις της εξίσωσης, για κάθε σταθερά c και c. 3. είξτε ότι η συνάρτηση y = sin(kx + ϕ) επίσης ικανοποιεί την εξίσωση για κάθε τιµή της ϕ. 4. είξτε ότι η συνάρτηση y = c sin(kx) + c cos(kx) µπορεί να πάρει τη µορϕή y = sin(kx + ϕ)

Λύση :. (sin(kx)) = k cos(kx). Εποµένως (sin(kx)) = (k cos(kx)) = k sin(kx). Οµοίως, διαϕοροποιώντας το συνηµίτονο δύο φορές µε µία αλλαγή προσήµου έ- χουµε (cos(kx)) = k cos(kx) Εποµένως, και sin(kx) + k sin(kx) = 0 cos(kx) + k cos(kx) = 0 Εάν υποθέσουµε k > 0, k = a.. Αυτό προκύπτει από την γραµµικότητα της λειτουργίας της διαϕοροποίησης. Με k = a, προκύπτει (c sin(kx) + c cos(kx)) + k (c sin(kx) + c cos(kx)) () = c (sin(kx)) + c (cos(kx)) + k c sin(kx) + k c cos(kx) (3) = c [(sin(kx)) + k sin(kx)] + c [(cos(kx)) + k cos(kx)] (4) = c 0 + c 0 = 0 (5) 3. Εϕόσον το ϕ είναι σταθερό, d(kx) + ϕ)/dx = k και (sin(kx + ϕ) = k cos(kx + ϕ), (sin(kx + ϕ)) = (k cos(kx + ϕ)) = k sin(kx + ϕ) Εποµένως, αν a = k, (sin(kx + ϕ) + a sin(kx + ϕ) = 0 4. Ο τύπος αθροίσµατος για τις λειτουργίες ηµιτόνου λέει sin(kx + ϕ) = sin(kx) cos(ϕ) + cos(kx) sin(ϕ) Με άλλα λόγια sin(kx + ϕ) = c sin(kx) + c cos(kx) µε c = cos(ϕ) και c = sin(ϕ). 3

6) Αν η εϕαπτοµένη της καµπύλης y = ( a x), µε α=σταθερό και x > 0, τέµνει τους άξονες Ox και Oy στα σηµεία Α και Β αντίστοιχα, να αποδειχθεί ότι το άθροισµα (OA) + (OB) είναι σταθερό. Λύση : Η εξίσωση της εϕαπτοµένης της καµπύλης στο τυχαίο σηµείο M(x 0, y 0 ) είναι y y 0 = f (x 0 )(x x 0 ) y ( a ( ) a x 0 ) = (x x 0 ) (6) Για να ϐρούµε το τµήµα ΟΑ ϑέτουµε στην 6 y = 0 και έχουµε : a + a ax 0 x 0 = ( )(x x 0 ) x 0 x 0 x = x 0 a a x0 x0 a = ax0 ( x 0 a) x0 a = ax 0 εποµένως για το τυχαίο σηµείο Μ της καµπύλης είναι (OA) = ax 0. Για να ϐρούµε το τµήµα ΟΒ ϑέτουµε στη σχέση 6 x = 0 και έχουµε : y ( a a x 0 ) = x 0 ( ) x 0 y = a ax 0 + x 0 x 0 + ax 0 = a ax 0 Εποµένως για το τυχαίο σηµείο Μ της καµπύλης είναι (OB) = a ax 0 Άρα (OA) + (OB) = ax 0 + a ax 0 = a = σταθερ. 4

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας 3 Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) Να υπολογιστούν τα όρια : x +. lim x 0 sin x ( 4. lim x3 x +5 3 ) 8x 3 3x +x 5 x + Λύση :. Εχουµε απροσδιοριστία 0. Αν όµως πολλαπλασιάσουµε επί τη συζυγή παράσταση του αριθµητή, ϑα πάρουµε ότι : lim = lim 0 x + ( x +) x 0 sin x x 0 sin x( x ++) = ( ) x x lim = 0=0 x 0 sin x x ++ ( 4. Εχουµε lim x3 x +5 3 ) 8x 3 3x +x 5 = x + ( ( ) ( 4 x x 4 x + 5x4 x 3 3 8 3 x + x 5 ) ) = x 3 lim x + ( ) [ lim x lim x + x + ( ( 4 x x + 5 ) ( 3 8 3 x 4 x + x 5 ) )] =(+ )(0 ) = x 3 ) Να υπολογίσετε την δεύτερη παράγωγο f (x) της συνάρτησης f(x) =x m cos(nx), όπου m, n µη µηδενικοί ϕυσικοί αριθµοί και στην συνέχεια τις τιµές f (0), f (0), f (π), f (π). Λύση : f (x) =mx m cos(nx) nx m sin(nx). Ειδικότερα, για m =έχουµε f (x) = cos(nx) nx sin(nx). f (x) =m(m )x m cos(nx) mnx m sin(nx) n x m cos(nx) Ειδικότερα, για m =έχουµε f (x) = n sin(nx) n x cos(nx) και για m =f (x) =cos(nx) 4xn sin(nx) n x cos(nx).

Από τα παραπάνω έχουµε : f (0) = αν m =,ενώανm>f (0) = 0. Επ ίσης f (π) =mπ m ( ) n. f (0) = 0 αν m =, f (0) = αν m =, ενώ ανm > f (0) = 0. Επ ίσης f (π) =( ) n [m(m )π m n π m ]. 3) Σε ορθοκανονικό σύστηµα Oxy ϑεωρούµε σηµείο A στο πρώτο τεταρτηµόριο του µοναδιαίου κύκλου µε κέντρο την αρχή των αξόνων και τις προβολές αυτού B και Γ στους άξονες των x και y αντίστοιχα. Να ϐρεθεί η ϑέση του A ώστε το εµβαδόν του ορθογωνίου ABOΓ να είναι µέγιστο. Λύση : Το εµβαδόν E του ορθογωνίου ABOΓ ισούται µε E = xy και, καθώς x +y =και x, y µη αρνητικά, παίρνει την µορφή E(x) =x x (δες σχήµα ). Θέλουµε λοιπόν να µεγιστοποιήσουµε την συνάρτηση E(x) = x x στο διάστηµα [0, ]. Η π ρώτη παράγωγος της E(x) στο διάστηµα (0,) είναι E (x) = x = ( x)( + x). x x Εύκολα ϕαίνεται ότι η συνάρτηση έχει ολικό µέγιστο στο σηµείο x = / την τιµή E( /) = /. ηλαδή το ορθογώνιο έχει µέγιστο εµβαδόν όταν γίνεται τετράγωνο. Σχήµα : Το σχήµα της άσκησης 3. 4) Ενα σωµατίδιο κινείται πάνω σε µια οριζόντια γραµµή σύµφωνα µε την εξίσωση x(t) =t 4 0t 3 +36t 56t + Υπολογίστε (α) πότε αυξάνει και πότε ελαττώνει το µέτρο της ταχύτητας, (ϐ) πότε αλλάζει η κατεύθυνση της κίνησης, (γ) η συνολική απόσταση που διανύθηκε τα πρώτα 4sec. Λύση : α) Η ϑέση του σωµατιδίου την χρονική στιγµή t δίνεται από τη συνάρτηση x(t) =t 4 0t 3 +36t 56t +,

η ταχύτητα του σωµατιδίου είναι u(t) =x (t) =4t 3 30t +7t 56, και η επιτάχυνση a(t) =u (t) =t 60t +7. Θεωρούµε ως ϑετική ϕορά την προς τα δεξιά κίνηση. Το µέτρο της ταχύτητας αυξάνει όταν η ταχύτητα και η επιτάχυνση έχουν το ίδιο πρόση- µο δηλαδή u a και µειώνεται όταν η ταχύτητα και η επιτάχυνση έχουν αντίθετο πρόσηµο δηλαδή u a. Η ταχύτητα του µηδενίζεται τις χρονικές στιγµές t =s, 3.5s. Εποµένως η ταχύτητα ελαττώνεται από 0 sec και από 3 3, 5sec ενώ αυξάνεται από 3sec και από 3, 5sec και έπειτα. Σχήµα : Η ταχύτητα σαν συνάρτηση του χρόνου (ϐ) Η κατεύθυνση της κίνησης αλλάζει όταν αλλάζει πρόσηµο η ταχύτητα. κατεύθυνση της κίνησης αλλάζει την χρονική στιγµή t =3, 5sec. Άρα η (γ) Θεωρώντας ότι το κινητό ξεκινάει την κίνησή του την t = 0, εκείνη τη στιγµή ϐρίσκεται στη ϑέση x(0) = µονάδα µήκους και έχει u(0) = 56 µονάδες ταχύτητας. Στη συνέχεια κινείται προς τα αρνητικά του άξονα µέχρι την t =3, 5sec όπου στιγµιαία σταµατάει να κινείται και αλλάζει ϕορά κίνησης. Την t =3, 5sec ϐρίσκεται στη ϑέση x(3, 5) = 3, 6875 µονάδες µήκους. Εκείνη τη στιγµή αλλάζει ϕορά κίνησης και κινείται προς τα ϑετικά. Ετσι την t =4secϐρίσκεται στη ϑέση x(4) = 3 µονάδες µήκους. Άρα συνολικά έχει διανύσει διάστηµα S ol = x(0) + x(3, 5) + x(4) x(3, 5) =+3, 6875 + ( 3 + 3, 6875) = 33, 6875 +, 6875 = 35, 375 5) ίνεται η συνάρτηση Να προσδιοριστεί η παράγωγος dy/dx. y = x / (x +) /3 (x ) /3. 3

Λύση : dy dx = x(x +)/3 (x ) /3 + x / 3 (x +) /3 (x ) /3 + x / (x +) /3 3 (x ) /3 = = 9x 3+x 6(x ) /3 x(+x) /3 6) Εστω ότι x = t+/t και y = t +/t. Να αποδειχθεί ότι η δεύτερη παράγωγος d y/dx είναι σταθερή και να προσδιοριστεί η παράσταση K = ( x 4 ) d y dx + xdy dx 4y. Λύση : Η δεύτερη παράγωγος υπολογίζεται από τη σχέση d y dx = d ( dy ) dx = dx Άρα d y dx = (t6 3t 4 +3t ) (t ) 3 = d ( dy ) dt dx dt dx = d dt ( dy ) dt dx dt dx dt Άρα η δεύτερη παράγωγος είναι σταθερή. Επίσης dy = ( ) d y ( dx dt dt ( dx ) 3 dt = dy dt dx dx dt ) ( dy dt = t t 3 t Άρα K =(x 4) d y + x dy 4y = ( ) ( ) ( t + dx dx t + t + t 4 t t 3 t ) ( ) d x dt = t4 t 3 t ) 4t 4 t =0 4

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας 4 Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) Να υπολογιστούν τα όρια : ( x + x. lim x +. lim (x + 3) x 3 Λύση : x x x x + 6x + 9 ). Εχουµε απροσδιοριστία. Η άσκηση λοιπόν λύνεται µε το γνωστό τέχνασ- µα του πολλαπλασιασµού και διαίρεσης της παράστασης µε την συζυγή της, οπότε µε ( απλές πράξεις ϐρίσκουµε : x + x x ) x lim x + + x + lim x + = x = lim x + x x + x + x x =. Εχουµε απροσδιοριστία 0 0. Παρατηρώντας ότι x + 6x + 9 = (x + 3), η συνάρτησή µπορεί να γραϕεί και ως εξής : (x + 3) = (x+3) x x. Υπολογίζουµε τα x +6x+9 x+3 (x + 3) x πλευρικά όρια και ϐρίσκουµε εύκολα ότι lim = (x + 3) x 6, lim x 3 + x + 3 x 3 x + 3 6. Εποµένως αϕού τα πλευρικά όρια είναι διαϕορετικά δεν υπάρχει το Ϲητούµενο όριο. = ) Ενα εργοστάσιο µπορεί να κατασκευάσει x εκατοντάδες λάστιχα τύπου Α και y εκατοντάδες λάστιχα τύπου Β την ηµέρα όπου 0 x 4 και y =. Το κέρδος 40 0x 5 x ανά λάστιχο τύπου Α είναι διπλάσιο από το κέρδος ανά λάστιχο τύπου Β. Ποιος είναι ο ιδανικός αριθµός παραγωγής (x, y) ώστε να µεγιστοποιείται το συνολικό κέρδος ;

Λύση : Εάν το κέρδος ανά λάστιχο τύπου Β είναι p, τότε το κέρδος ανά λάστιχο τύπου Α 0 x είναι p και η συνάρτηση κέρδους γίνεται : P (x) = px + py = p. Τα πιθανά 5 x ακρότατα µηδενίζουν την παράγωγο ή είναι σηµεία στα οποία δεν ορίζεται η παράγωγος ή είναι άκρα του διαστήµατος. Οµως, P (x) = p (x 5 + 5)(x 5 5) (5 x) οπότε πιθανά ακρότατα είναι τα σηµεία είναι τα x = 5 5, x = 5+ 5. Αϕού 0 x 4, το µόνο σηµείο που µας ενδιαϕέρει είναι το x = 5 5. Παρατηρούµε ότι η παράγωγος είναι ϑετική για 0 < x < 5 5 (οπότε και η συνάρτηση είναι αύξουσα) και αρνητική για 5 5 < x < 4 (οπότε και η συνάρτηση είναι φθίνουσα). Άρα, στο σηµείο x = 5 5 έχουµε τοπικό µέγιστο µε P (5 5) = 4p(5 5), 0557p. Στα άκρα του διαστήµατος έχουµε P (0) = 8p και P (4) = 8p. Συµπεραίνουµε έτσι ότι το σηµείο (5 5, P (5 5)) είναι ολικό µέγιστο και η Ϲητούµενη λύση είναι x, 76 και y 5, 53 εκατοντάδες λάστιχα. 3) ίδεται το τρίγωνο το οποίο σχηµατίζεται από την τοµή της ευθείας γραµµής y = x/ +, του άξονα των x και του άξονα των y. Βρείτε το εµβαδόν του µεγαλύτερου ορθογωνίου το οποίο δύναται να εγγραϕεί εντός του δοθέντος τριγώνου. Λύση : Αν ονοµάσουµε (x, y) τις συντεταγµένες της κορυϕής του σκιασµένου παραλληλόγραµµου που ϐρίσκεται πάνω στην υποτείνουσα του ορθογωνίου τριγώνου (δες σχήµα ), τότε 0 x 4, και είναι φανερό ότι το εµβαδόν του παραλληλογράµµου µπορεί να γραϕεί E = xy. Ξρησιµοποιώντας κατόπιν την σχέση y = x/ + γράϕουµε το εµβαδόν αυτό ως µια συνάρτηση µόνο του x ως εξής : E(x) = x( x + ). Ακολούθως παίρνουµε την παράγωγο της συνάρτησης, αναζητώντας τα ακρότατά της E (x) = x +. Εύκολα ϐρίσκουµε E () = 0, E () = < 0.. Άρα το παραλληλόγραµµο µε το µέγιστο εµβαδόν είναι αυτό που έχει πλευρές µήκους x = και y =, δηλ. E =. Σχήµα : Το σχήµα της άσκησης 3. 4) Στη δοκιµή σύγκρουσης ενός αυτοκινήτου µε εµπόδιο (crashtest), ένα αυτοκίνητο επιταχύνεται από ηρεµία µε m/s για 5 δευτερόλεπτα και µετά επιβραδύνεται µε 4m/s µέχρι που συγκρούεται µε το εµπόδιο. Η ϑέση του αυτοκινήτου δίνεται από τη συνάρτηση

{ s(t) = t 0 < t < 5 t + At + B t 5 (α) Υποθέτοντας ότι s(t) και s (t) είναι συνεχείς συναρτήσεις τη χρονική στιγµή t = 5, υπολογίστε τα Α και Β. (ϐ) Το εµπόδιο είναι τοποθετηµένο σε απόσταση s = 33 µέτρα. Υπολογίστε την ταχύτητα του αυτοκινήτου όταν συγκρούεται µε το εµπόδιο. Λύση : (α) Επειδή η s(t) είναι συνεχής για t = 5, το αριστερό όριο και το δεξί όριο είναι ίσα. Το αριστερό όριο είναι, lim s(t) = lim t = 5. t 5 t 5 Το δεξί όριο είναι, lim s(t) = lim + At + B) = (5) + A(5) + B = 50 + 5A + B. t 5 + t 5 +( t Αυτό οδηγεί στην εξίσωση, η οποία απλοποιείται σε, Η παράγωγος s (t) ισούται µε, { s (t) = το οποίο ισούται µε, s (t) = 5 = 50 + 5A + B, 5A + B = 75. (t ) 0 t < 5 ( t + At + B) t > 5 { t 0 t < 5 4t + A t > 5 Επειδή η s (t) είναι συνεχής στο t = 5, το αριστερό όριο και το δεξί όριο είναι ίσα. Το αριστερό όριο είναι, Το δεξί όριο είναι, lim s (t) = lim t = (5) = 0. t 5 t 5 lim s (t) = lim t 5 + +( 4t + A) = 4(5) + A = 0 + A. t 5 Αυτό οδηγεί στην εξίσωση, 0 = 0 + A, η οποία απλοποιείται σε, 3

A = 30. Αντικαθιστώντας µε A = 30 στην πρώτη εξίσωση έχουµε, το οποίο απλοποιείται σε, Άρα η λύση είναι, 5(30) + B = 75, B = 75 5(30) = 75 50 = 75. A = 30, B = 75. (ϐ) Για t > 5, η εξίσωση για τη µετατόπιση είναι, s(t) = t + 30t 75. Η στιγµή T όταν το αυτοκίνητο χτυπάει στο εµπόδιο είναι η λύση της εξίσωσης s(t ) = 33, T + 30T 75 = 33. Αϕαιρώντας το 33 από κάθε µέρος της εξίσωσης έχουµε, ιαιρώντας κάθε µέρος µε έχουµε, T + 30T 08 = 0. T 5T + 54 = 0. Το κλάσµα 54 αναλυεται ως 7, 3 8 και 6 9. Στην τελευταία περίπτωση, το άθροισµα των παραγόντων είναι +5. Ετσι οι παράγοντες του πολυώνυµου γράϕονται ως εξής, T 5T + 54 = (T 6)(T 9). Οι δύο πιθανές λύσεις του (T 6)(T 9) = 0 είναι οι T = 6 και T = 9. Από τη στιγµή που το αυτοκίνητο δε γίνεται να συγκρουστεί δύο φορές, συγκρούεται τη στιγµή, Για t > 5, η εξίσωση u(t) = s (t) είναι, Αντικαθιστώντας για t = T = 6 παίρνουµε, T = 6. s (t) = 4t + A = 4t + 30. s (6) = 4(6) + 30. 4

Εποµένως, τη στιγµή που το αυτοκίνητο συγκρούεται µε το εµπόδιο, η ταχύτητα είναι, 6m/s. 5) Να υπολογισθούν οι παράγωγοι (παρουσιάστε αναλυτικά τις πράξεις) (α) d [ tan θ ] dθ tan θ (ϐ) d dt sin (t) Λύση : (α) Η απλούστερη λύση χρησιµοποιεί τον τύπο της διπλής γωνίας για tan(θ). Επειδή sin(θ) = sin(θ) cos(θ) και cos(θ) = cos(θ) sin(θ), το tan(θ) ισούται µε, tan(θ) = sin(θ) cos(θ) = sin(θ) cos(θ) cos(θ) sin(θ). Ο παράγοντας cos(θ) και στον αριθµητή και στον παρονοµαστή οδηγεί στο, Αυτό οδηγεί στο tan(θ) = Αντικαθιστούµε το θ µε u, Εποµένως, sin(θ)/ cos(θ) (sin(θ)/ cos(θ)) = tan(θ) tan(θ). ( ) d tan(θ) = d dθ tan(θ) dθ tan(θ). d dθ tan(u) du tan(u)d du dθ = sec(u). ( ) d tan(θ) = sec(θ). dθ tan(θ) Ορίζουµε υ = tan(θ) και w = υ/( υ ) και έχουµε, dw dθ = dw dυ dυ dθ dw dυ = ( υ ) ((υ) ( υ ) (υ)( υ ) ) = Επίσης, Σύµϕωνα µε τα προηγούµενα d dθ tan(θ) = sec(θ). ( υ ) (( υ ) υ( υ)) = ( + υ ) ( υ ). dw dθ = ( + υ ) ( υ ) sec(θ) = ( + tan(θ) ) sec(θ). ( tan(θ) ) 5

Εϕόσον + tan(θ) ισούται µε sin(θ), αυτό απλοποιείται σε, ( ) d tan(θ) = sec(θ) 4 /( tan(θ) ). dw tan(θ) (ϐ) d sin sin(t) cos(t) (t) = dt sin (t) 6) Να υπολογισθούν οι παράγωγοι των συναρτήσεων (α) f(x) = ex e x e x +e x (ϐ) f(x) = + x 34 (γ) f(x) = log 0 (x 3 + 3x) (δ) Να υπολογισθεί η παράγωγος x (y) στο σηµείο y = 0 που ορίζεται από την πεπλεγ- µένη συνάρτηση yx x + x = 0 Λύση : (a) Αν ϑέσουµε u = e x e x, v = e x + e x τότε y = u/v dy dx = ( ) du v dx v udv. dx και καταλήγουµε στη σχέση dy dx = v (v u ) v u = 4 dy dx = 4/(ex e x ) (b) Αν υποθέσουµε ότι u = x 34 και v = + u τότε y = v /. dy dx = dy dv du dv du dx du dx = 34x33, dv du (c) Επειδή x 3 + 3x = x(x + 3) και =, dy dv = v / dy dx = 67x33 / + x 34. log 0 (x(x + 3)) = log 0 (x) + log 0 (x + 3) 6

(log 0 (x)) = ln(0)x dy dx = ln(0)x + x ln(0)(x + 3) (d) yx x + x = 0 ye x ln x + x = 0 εϕόσον x x + yx x (x ln x + x ) + x = 0 x = x x yx x ln(x) + yx x + yx x ln(x) + yx x + 0 Από την αρχική εξίσωση έχουµε για y = 0, x = άρα x (0) =. 7

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας 5 Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) Να υπολογιστούν τα όρια :. lim (x ln x) x +. lim x 0 x e x + e x x sin x Λύση :. Εχουµε απροσδιοριστία. lim (x ln x) = lim x + ( lim x lim ln x ) x + x + x lim x + (ln x) = lim x x + ( 0 x sin x ( 0) 0 x e x + e x. lim x 0 lim x 0 lim x 0 e x e x cos x e x + e x sin x ( 0 0 ) 0 x = 0. ) [ ( x x + = + ( 0) = +, αϕού lim x + = lim x 0 (x e x + e x ) (x sin x) = = lim x 0 ( e x e x ) ( cos x) = = lim x 0 ( e x + e x ) (sin x) = lim x 0 e x e x cos x = ln x )] ( x ) ln x + x + = = = x + α x + α ) Να ϐρεθεί η παράµετρος α έτσι ώστε το όριο lim x 3 x να υπάρχει στο 5x + 6 σύνολο των πραγµατικών αριθµών. Στη συνέχεια να το υπολογίσετε. ( x ) Λύση : Παρατηρούµε ότι : lim + α x + α = 3 + α 6 + α, lim x x 3 x 3 5x + 6 = 0. Ετσι, αν 3 + α 6 + α 0 το τελικό αποτέλεσµα ϑα ήταν ±. Πρέπει, συνεπώς 3 + α 6 + α = 0 α = 3. Για αυτήν την τιµή του α έχουµε :

lim x 3 lim x 3 x + 6 x + 3 ( x + 6 x + 3)( x + 6 + x + 3) = lim x 3 (x 5x + 6)( x + 6 + = x + 3) x 5x + 6 (x 3) (x 3)(x )( x + 6 + x + 3) = 6. 3) Να προσδιοριστούν τα a, b R, ώστε η συνάρτηση ax + b sin(x), αν x < 0 x f(x) = a 4, αν x = 0 4 + x, αν x > 0 bx να είναι συνεχής στο x 0 = 0. Λύση : Για να είναι η f(x) συνεχής στο x 0 = 0 ϑα πρέπει lim f(x) = lim f(x) = f(0) = x 0 x 0 + ax + b sin(x) sin(x) a 4. Επίσης, έχουµε : lim f(x) = lim = lim a + b lim = x 0 x 0 x x 0 ( ) x 0 x a + b, και lim f(x) = lim 4 + x 0 ( 4 + x)( + 4 + x) = lim x 0 + x 0 + bx 0 x 0 + bx( + = 4 + x) lim x 0 + x bx( + 4 + x) = 4b. Εποµένως ϑα πρέπει a + b = a 4 b =, 4b = a 4 a = 33 8. 4) Η συνάρτηση f(x) ορίζεται από τη σχέση ( + sin x)/(cos(x)) αν cos(x) 0 f(x) = 0, αν cos(x) = 0 Για π x π. Σχεδιάστε την καµπύλη y = f(x). Λύση : Από τη στιγµή που η εξίσωση y = f(x) είναι περιοδική µε περίοδο π, αρκεί µόνο να κάνουµε την ανάλυση για [0, π]. (i) Οι κάθετες ασύµπτωτες ίσως τοποθετούνται όπου cos x = 0, το οποίο συµβαίνει για x = π, 3π στο [0, π]. Εϕόσον + sin x 0 για x = π, αυτή είναι µία κάθετη ασύµπτωτη. Από την άλλη, + sin x = 0 για x = 3π, εποµένως αυτό το σηµείο χρειάζεται επιπλέον ανάλυση. lim x 3π + sin x cos x = lim x 3π cos x sin x = 0

Εποµένως δεν υπάρχει ασύµπτωτη στο x = 3π (ii) Από τη µελέτη της πρώτης παραγώγου έχουµε f (x) = cos x + ( + sin x) sin x cos x όπου η εξίσωση είναι συνεχής. = + sin x cos x = + sin x sin x = sin x. Εποµένως η f είναι µη φθίνουσα και δεν υπάρχουν τοπικά ακρότατα. (iii) Σύµϕωνα µε την f (x) = cos x ( sin x) η οποία αλλάζει πρόσηµο κάθε φορά που cos x = 0 το οποίο συµβαίνει στο x = π και 3π. Ωστόσο, υπάρχει µία κάθετη ασύµπτωτη στο x = π, εποµένως το µόνο σηµείο καµπής παρουσιάζεται όταν x = 3π. Οι συντεταγµένες του σηµείου δίνονται από το ( 3π, 0). Η κλίση στο σηµείο καµπής είναι f ( 3π) = /. (iv) Η συνάρτηση στρέϕει τα κοίλα πάνω όταν cos x > 0 και τα κοίλα κάτω όταν cos x < 0. Για να σχεδιάσουµε τη γραϕική παράσταση, σχεδιάζουµε πρώτα το σηµείο 0 x π, και έπειτα την επεκτείνουµε περιοδικά στο π x π, ϐλ. το παρακάτω σχήµα. 5) ύο ακτίνες L, M (ϐλέπε σχήµα) συναντιόνται σε ένα σηµείο σχηµατίζοντας σταθερή γωνία ϕ. Μία ϱάβδος µε σταθερό µήκος c κινείται µε τη µία άκρη να παραµένει στην ακτίνα L και η άλλη άκρη στην M. Να υπολογισθούν τα a, b, θ σαν συνάρτηση των σταθερών c, ϕ όταν το b γίνεται µέγιστο. Λύση : Ξεκινάµε µε τον κανόνα των συνηµιτόνων : c = a + b ab cos ϕ () Μπορούµε να ϑεωρήσουµε το b ως συνάρτηση του a: Στην πραγµατικότητα υπάρχουν δύο τέτοιες συναρτήσεις, ωστόσο τα µέγιστα που παρουσιάζουν είναι τα ίδια και στο ίδιο 3

σηµείο. ιαϕορίζοντας την ως προς το a, παίρνουµε 0 = a + b db db b cos ϕ a da da cos ϕ Για b = b(a), αναζητώντας τα ακρότατα εχουµε db da Συνδέοντας αυτό µε την, παίρνουµε εποµένως το µέγιστο b είναι και ισχύει = 0. Εποµένως 0 = a b cos ϕ a = b cos ϕ c = b (cos ϕ + ) b cos ϕ = b ( sin ϕ) = b sin ϕ b = c sin ϕ a = b cos ϕ = c cot ϕ Επιπλέον πρέπει να ϐρούµε µία σχέση για το θ όταν το b είναι µέγιστο. Ονοµάζουµε A την αντίστοιχη γωνία στην κορυϕή b του τριγώνου abc, έπειτα σύµϕωνα µε το ϑεώρηµα των ηµιτόνων έχουµε b sin A = c sin ϕ Σύµϕωνα µε την αυτό σηµαίνει ότι sin A = και ως εκ τούτου A = π/. Από τη σχέση ϕ + θ + A = π, ϐρίσκουµε ότι θ = π ϕ στην περίπτωση που το b είναι µέγιστο. () 4

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας 6 Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) ύο κατακόρυϕοι στύλοι QP, ST στηρίζονται από δύο δοκούς P RS (ϐλέπε Σχήµα ). Να υπολογισθούν οι γωνίες θ = P RQ, θ = ŜRT για να είναι το µήκος των δοκών ελάχιστο. Σχήµα : Λύση : Αν ορίσουµε P Q = a, ST = b, το QT = d και το RQ = x ϑα έχουµε f(x) = a + x + b + (d x). Η πρώτη παράγωγος f (x) είναι ίση µε µηδέν όταν ( ) ad d x = = a + b + (b/a) στο σηµείο αυτό η δεύτερη παράγωγος είναι ϑετική άρα f(x ) = ελάχιστο. Ενας διαϕορετικός τρόπος λύσης είναι µε τις γωνίες θ = P RQ και θ = ŜRT. ιαπιστώνουµε ότι το ελάχιστο παρουσιάζεται όταν θ = θ = tan [(a + b)/d]. ) Ενας µεταλλικός αγωγός πρέπει να µεταϕερθεί από τον όροϕο µιας πολυκατοικίας στο ισόγειο. Οι διάδροµοι της πολυκατοικίας είναι κάθετοι µεταξύ τους και έχουν πλάτος 8 µέτρα και 6 µέτρα αντίστοιχα. Να υπολογισθεί το µέγιστο µήκος του µεταλλικού αγωγού

(στρογγυλέψτε το στο πλησιέστερο ακέραιο) ώστε µπορούµε να το µεταϕέρουµε στο ισόγειο από τον όροϕο της πολυκατοικίας (πρόβληµα 4 σελίδα 30 στο ϐιβλίο T homas etal ϐλέπε Σχήµα στη σελίδα 30). Λύση : Σχήµα : Λύση : Το µήκος της σκάλας ϑα δίνεται από τη σχέση L = AΓ + ΓB L = KΓ cos θ + ΛΓ sin θ L(θ) = 8 cos θ + 6 sin θ L (θ) = 8 sin θ cos θ 6 cos θ sin θ = 8 sin3 θ 6 cos 3 θ cos θ sin θ L (θ) = 0 8 sin 3 θ 6 cos 3 θ = 0 8 sin 3 θ = 6 cos 3 θ tan θ = ( 3 6 θ = arctan ) 3 6 Επειδή 3 6 θ π/4 Άρα για θ = π/4 L = 8 + 6 = 4 = 9.799 0m 3) (α) Να περιγράψατε γύρω από µια σϕαίρα ακτίνας R ορθό κώνο, που να έχει τον ελάχιστο όγκο. (ϐ) Να υπολογισθεί η µεγίστη επιϕάνεια ορθογωνίου παραλληλογράµµου που µπορεί να εγγράψει γνωστό ορθογώνιο παραλληλόγραµµο µε µήκος L και πλάτος W (ϐλέπε Σχήµα ). Λύση : (α) Ο περιγεγραµµένος κώνος ϑα έχει, όπως φαίνεται και στο σχήµα, ύψος h = R + a, όπου a = AE > 0 (µεταβλητό).

Σχήµα 3: Επίσης επειδή τα τρίγωνα A Γ και AOB είναι όµοια ϑα ισχύει ακτίνα του κώνου. Άρα r = (R+a)R R+a Ο όγκος του κώνου ϑα είναι : V = 3 πr h V (a) = 3 π (R + a)3 R (R + a) V (a) = 3 π 3(R + a) R (R + a) (R + a) 3 R (R + a) (R + a) 4 V (a) = 0 3(R + a) R (R + a) (R + a) 3 R (R + a) = 0 (R + a)(r + a) R [3(R + a) (R + a)] = 0 r = R R+a R+a όπου r η R = a (απορρίπτεται) a = R/ (απορρίπτεται) 3(R + a) (R + a) = 0 a = R (δεκτή) Άρα στο R η συνάρτηση V (a) παρουσιάζει ακρότατο, το οποίο είναι ελάχιστο µιας και V (a) = /3π 6(aR4 +R 5 ) (a+r) 4 > 0 Συµπερασµατικά, ο περιγεγραµµένος κώνος µε τον ελάχιστο όγκο έχει ύψος h = 3R και r = (R+R)R = 3R = (3/)R R+R R (ϐ) Το εγγεγραµµένο παραλληλόγραµµο EZHΘ έχει µήκος L και πλάτος W, ενώ για το παραλληλόγραµµο ABΓ στο οποίο το EZHΘ εγγράϕεται έχουµε : AB = AE + A = W cos θ + L cos θ 4 και Από το σχήµα έχουµε : Γ = Θ + ΘΓ = L cos θ 3 + W cos θ θ + θ 4 = 90 o θ + θ 3 = 90 o θ + θ = 90 o 3

Σχήµα 4: Άρα cos θ 4 = sin θ, cos θ 3 = sin θ, sin θ = cos θ, cos θ = sin θ Άρα για τις πλευρές έχουµε : AB = W cos θ + L sin θ Γ = W sin θ + L cos θ Το εµβαδόν του ABΓ ϑα είναι : E = ABΓ = (W cos θ + L sin θ )(W sin θ + L cos θ ) = W cos θ sin θ + LW (cos θ + sin θ ) + L cos θ sin θ E(θ) = (W + L ) cos θ sin θ + LW E (θ) = (W + L )[cos θ sin θ] E (θ) = 0 cos θ sin θ = 0 και αϕού θ[0, π/] cos θ = sin θ θ = π/4. Επίσης E (θ) = (W + L )[ cos θ sin θ cos θ sin θ] < 0 Οπότε το εµβαδόν για την τιµή θ = π/4 γίνεται µέγιστο ίσο µε E = (W + L )/ + LW 4) Εστω f(x) µια γνησίως αύξουσα συνάρτηση. Η συνάρτηση g(x) = [f(x)] είναι γνησίως αύξουσα ; Αν ναι αποδείξτε το. Αν όχι µπορείτε να ϐρείτε µια απλή συνθήκη που ϑα εξασϕαλίζει ότι η g(x) είναι γνησίως αύξουσα ; Λύση : Αϕού η f(x) είναι γνησίως αύξουσα ϑα ισχύει f (x) > 0. Η πρώτη παράγωγος της g(x) είναι g (x) = f(x)f (x). Είναι φανερό ότι η g (x) δεν είναι πάντα ϑετική εκτός αν f(x) > 0. Για παράδειγµα η f(x) = x είναι γνησίως αύξουσα αλλά η g(x) = x δεν είναι γιατί η f(x) δεν είναι παντού ϑετική. Αντίθετα η f(x) = e x είναι γνησίως αύξουσα και η 4

g(x) = e x είναι επίσης γνησίως αύξουσα αϕού η f(x) είναι ϑετική. Εποµένως η συνθήκη f(x) > 0 είναι αρκετή για να µας εξασϕαλίσει ότι η g(x) είναι γνησίως αύξουσα. 5) Θέλουµε να κατασκευάσουµε ένα παράθυρο η ϐάση του οποίου ϑα έχει το σχήµα παραλληλογράµµου και η κορυϕή του ϑα είναι ένα ηµικύκλιο όπως φαίνεται στο σχήµα 5. Αν η περίµετρος του παραθύρου είναι µέτρα να ϐρεθούν οι διαστάσεις του ώστε να µπαίνει από αυτό όσο το δυνατόν περισσότερο φως. Σχήµα 5: Το σχήµα της άσκησης 5. Λύση : Αν r η ακτίνα του ηµικυκλίου και h το ύψος του παραθύρου (ϐλέπε σχήµα 6), ϑέλουµε να µεγιστοποιήσουµε την επιϕάνεια E = hr + πr / του παραθύρου και ταυτόχρονα να έχουµε = h + r + πr. Εκϕράζουµε το εµβαδό ως συνάρτηση του r, E(r) = r r πr / αϕού από την περίµετρο που παραθύρου ϐρίσκουµε h = 6 r πr/. Για την πρώτη και τη δεύτερη παράγωγο έχουµε E (r) = r(4+π), E (r) = 4 π < 0, οπότε το εµβαδό γίνεται µέγιστο για r =. Σε αυτή την περίπτωση ϐρίσκουµε ότι 4 + π h = 4 + π. 6) Να αποδείξετε ότι για κάθε πραγµατικούς αριθµούς a, b ισχύει sin(a) sin(b) a b. Λύση : Αν a = b τότε η αποδεικτέα σχέση ισχύει ως ισότητα. Υποθέτουµε λοιπόν ότι το a είναι διάϕορο του b και µάλιστα (χωρίς ϐλάβη της γενικότητας) ότι a < b. Η συνάρτηση sin(x) είναι συνεχής και παραγωγίσιµη. Αρα είναι συνεχής στο κλειστό διάστηµα [a, b] και παραγωγίσιµη στο ανοικτό διάστηµα (a, b) µε παράγωγο sin (x) = cos(x). Ετσι ισχύουν οι υποθέσεις του Θεωρήµατος Μέσης Τιµής και συνεπώς υπάρχει ξ στο ανοικτό διάστηµα sin(a) sin(b) sin(a) sin(b) (a, b) έτσι ώστε = cos ξ. Οµως cos ξ, συνεπώς a b a b και τελικά πολλαπλασιάζοντας τα δυο µέλη της τελευταίας ανισότητας µε την ϑετική ποσότητα a b έχουµε ότι sin(a) sin(b) a b. 5

Σχήµα 6: Το σχήµα της λύσης της άσκησης 5. 6

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας 7 Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) Να υπολογισθούν τα όρια των ακολουθιών : ( ) n 7n +. a n = 7n. a n = n/3 cos n n + 3. a n = n n + 3 n n Λύση :. a n = ( + ) n 7n = 7n ( ( + /7 n + /7 n έχουµε lim a n = e/7 e /7 = e/7.. a n = n/3 cos n. n + ) n ) n. Είναι γνωστό ότι a n = lim ( + x n) n = e x, οπότε Η ακολουθία cos n είναι φραγµένη αϕού cos n, και η ακολουθία n/3 n/3 είναι µηδενική αϕού lim = lim n + n + + n n 0. Οπότε, η ακολουθία a n ως γινόµενο µιας µηδενικής επί µία φραγµένη ακολουθία είναι µηδενική, άρα lim a n = 0. n/3 n = lim n+ n /3 = 0 + 0 = 3. Εχουµε απροσδιοριστία. Οµως, αν πολλαπλασιάσουµε και διαιρέσουµε επί την συζυγή παράσταση ϑα έχουµε : lim a n = lim n ( n + 3 n)( n + 3 + n) ( n + 3 + n) 3 3 lim n = lim n n + 3 + n n ( / + 3 + ) = + 3 = +. n =

) Να εξετασθούν ως προς τη σύγκλιση οι παρακάτω σειρές :.. 3. n= n= n= e n n ( ) n n + 5 n 0 0 n Λύση :. Η σειρά δεν συγκλίνει, διότι αν εϕαρµόσουµε το κριτήριο λόγου ϑα έχουµε : lim lim en+ n e n (n + ) = e lim n (n + ) = e >.. Η σειρά αυτή είναι εναλλάσσουσα. Θα εϕαρµόσουµε το κριτήριο του Λειβνιτζ. Για την ακολουθία a n = έχουµε ότι : α) Εχει ϑετικούς όρους,β) Είναι φθίνουσα, n + 5 αϕού a n+ < a n γ) Συγκλίνει στο 0, αϕού lim n + 5 = 0. Συνεπώς η σειρά µας συγκλίνει. 3. Θα εϕαρµόσουµε το κριτήριο της ϱίζας για την ακολουθία a n = n0 0 n. lim n a n = 0 (lim n n) 0 = 0 ()0 = <. Συνεπώς, η σειρά συγκλίνει. 0 a n+ a n = 3). Χρησιµοποιώντας το ανάπτυγµα Taylor της f(x) = e x κέντρου 0 υπολογίστε το όριο e x x lim x 0 + x e x.. Να αναπτυχθεί σε σειρά Taylor κέντρου 0 η συνάρτηση f(x) = e x. Λύση :

. Το ανάπτυγµα Taylor της f(x) = e x είναι : e x x n = = + x + x n!! + x3 3! +.... ( n=0 ) e x x + x + x + x3 +... x! 3! Συνεπώς lim = lim x 0 + x e x x 0 + x ( + x + x + x3 +... ) = (! 3! x + x3 +...! 3! lim x 0 + x ( + x + x + x3 +... ) = lim x + x +...)! 3! x 0! 3! + x ( + x + x + x3 +... ) =.! 3!. Χρησιµοποιώντας και πάλι το ανάπτυγµα Taylor της εκθετικής συνάρτησης έχουµε : ( x ) n f(x) = e x = = ( ) n n n! n! xn n+ n = ( ) n! xn. n=0 4) Να υπολογισθεί η παραµετρική εξίσωση για το σύνολο των σηµείων P (ϐλέπε Σχ. ) που υπολογίζονται από τη συνθήκη OP = AB. Να σχεδιαστεί η καµπύλη. n=0 n= Σχήµα : Η καµπύλη του ιοκλή Λύση : Ονοµάζουµε P (X, Y ), B(a, y ) και A(x, y ). Ολα τα σηµεία ϐρίσκονται πάνω στην ίδια ευθεία που σχηµατίζει γωνία θ µε τον άξονα των x, άρα ισχύει : tan θ = y P y 0 x P x 0 = y A y 0 x A x 0 = y B y 0 x B x 0 Συγκεκριµένα : y A y 0 = y B y 0 y = y x A x 0 x B x 0 x a y = ay () x Επειδή OP = AB, ισχύει ότι : x OP cos θ = x AB cos θ x P x O = x B x A X = a x () 3

Για τον ίδιο λόγο ισχύει ότι : y OP sin θ = y AB sin θ y P y 0 = y B y A Y = y y Οµως το σηµείο A(x, y ) ανήκει σε κύκλο, άρα ισχύει : Άρα η 3 γίνεται : Y = ay y x x (3) (x a) + y = a x ax + y = 0 y = ± x + ax Y = ± x + ax (a x ) x Y = ± a x (a x ) Y = ± x Άρα από και 4 η παραµετρική εξίσωση της καµπύλης είναι : ( x + a) 3 x (4) X = a t ( t + a) 3 Y = ± t Για τη µελέτη της συνάρτησης ϑα χρησιµοποιήσουµε Y > 0, αϕού η συνάρτηση είναι συµµετρική ως προς τον x x. dy dy dx = dt dx dt = ta+6t a t t t = 6t(a t) + a t t t Η παράγωγος αυτή είναι µονίµως ϑετική επειδή t = x > 0 και επειδή a t = a x = x B x A > 0. Άρα η Y (X) είναι γνησίως αύξουσα. Ελέγχουµε την πιθανότητα ύπαρξης ασύµπτωτης στο x = a. Στο lim x a [Y (X)] ϑέτουµε όπου x το t. Για x a, t 0 +. Άρα : ( t + a) 3 lim t 0 +[Y (t)] = lim = + t 0 + t Εποµένως η Y (X) έχει ως ασύµπτωτη την x = a. Αποτέλεσµα αυτού είναι η συνάρτηση να στρέϕει τα κοίλα άνω. Η γραϕική παράσταση της συνάρτησης είναι : 4

5) ίνεται η συνάρτηση Bessel µε γενική έκϕραση J (x) = [( ) 3 x x cos x + 3 sin x ]. x Με την προϋπόθεση ότι x, να αποδείξετε ότι, σε πρώτη προσέγγιση, η συνάρτηση Bessel παίρνει την µορϕή J (x) 3/x 3. Λύση : Αναπτύσσουµε το συνηµίτονο και το ηµίτονο σε σειρά J (x) [( ) ) 3 ( x x x! + x4 + 3 )] (x x3 4! x 3! + x5 3 5! x. 3 6) (α) Βρείτε τις ασύµπτωτες της υπερβολής x a y b = όπου ( x a, a b > 0, (ϐ)να σχεδιαστεί η καµπύλη r = 3( + cos θ) (γ) Η µεταβολή του µήκους µιάς καµπύλης δίδεται από την σχέση ds = dx + dy. Να υπολογισθεί το ds/dθ των καµπύλών r = + cos θ (αστροειδής) και r = e θ/4 (λογαριθµηκή σπείρα) 5

Λύση : (α) Λύνουµε ως προς y: ( ) y b = x x a y = b x a y = ±b a Ας εξετάσουµε την περίπτωση όπου y 0: y(x) = b x a a = b a x a x Οταν x ο παράγοντας a τείνει στο, που σηµαίνει ότι η y(x) τείνει α- x συµπτωτικά στο b x. Μια πιο αυστηρή απόδειξη είναι να ϑεωρήσουµε τη διαϕορά : a d(x) = y(x) b a x = b a ( x a x) = b x a x a x a + x = ab x a + x Οπότε : lim d(x) = 0 x Απ όπου προκύπτει, όπως πριν, ότι για x είναι y(x) b x. Οµοίως για x a είναι y(x) b a x. Λόγω συµµετρίας της υπερβολής, οι ασύµπτωτες ευθείες για την περίπτωση y 0 είναι οι ίδιες µε προηγουµένως. Στο παρακάτω διάγραµµα φαίνεται µια εϕαρµογή για την περίπτωση a = 5, b =. 6

(ϐ) Η καµπύλη r = 3( + cos θ) εκϕράζεται σε πολικές συντεταγµένες και η γραϕική της παράσταση είναι το καρδιοειδές. Για να ϐρω ποια µορϕή έχει ακριβώς ϑα κάνω έναν πίνακα τιµών θ r = 3( + cos θ) 0 9 π/6 8, π/3 6 π/ 3 π/3 0 5π/6, π 3 7π/6, 4π/3 0 3π/ 3 5π/3 6 π/6 8, π 9 Σύµϕωνα µε τα παραπάνω η γραϕική παράσταση που προκύπτει είναι 7

(γ) ίνεται από την άσκηση ότι : ds = dx + dy Εάν περάσουµε σε ένα σύστηµα πολικών συντεταγµένων τότε η συνάρτηση y = f(x) ορίζεται παραµετρικά από τις x = r(θ) cos θ και y = r(θ) sin θ: Οπότε έχουµε : dx = d(r(θ) cos θ) = (r (θ) cos θ r(θ) sin θ)dθ dy = d(r(θ) sin θ) = (r (θ) sin θ + r(θ) cos θ)dθ ds = dx + dy = (r (θ) cos θ rr sin θ cos θ + r (θ) sin θ)dθ +(r (θ) sin θ + rr sin θ cos θ + r (θ) cos θ)dθ = (r (cos θ + sin θ) + r (sin θ + cos θ))dθ = (r + r )dθ Άρα Για r(θ) = + cos θ, έχουµε : ds dθ = r (θ) + r (θ) ds dθ = ( + cos θ) + ( sin θ) = + cos θ + cos θ + sin θ = ( + cos θ) Για r(θ) = e θ/4, έχουµε : ( ) ds dθ = e θ/ + 4 eθ/4 = e θ/ + 6 eθ/ = 7 4 eθ/4 8

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας 8 Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) Να εξετασθούν ως προς τη σύγκλιση οι παρακάτω σειρές :.. 3. n= n= n= cos (πα) n α R n + n n n 4 + Λύση :. Επειδή cos (πα) n και η γεωµετρική σειρά n ϑείσα σειρά συγκλίνει. n= συγκλίνει, έπεται ότι η δο- n. Επειδή n + n n + n = n, έχουµε ότι n + n n. Οµως η σειρά n =, και η τελευταία σειρά δεν συγκλίνει (µη µηδενικό πολλαπλάσιο αρµονικής σειράς), οπότε από την προηγούµενη ανισότητα έχουµε ότι η σειρά n= n n= δεν συγκλίνει. n + n n= n 3. Επειδή n 4 + n n = 4 και η σειρά n και η αρχική σειρά συγκλίνει. n= n = n= συγκλίνει, έχουµε ότι n

) Για ποιες τιµές του x R συγκλίνει η σειρά n3 n x n ; Λύση : Για την δυναµοσειρά n3 n x n ϐρίσκουµε την ακτίνα σύγκλισης χρησιµοποιώντας n= το κριτήριο λόγου : Επειδή (n + )3 n+ x n+ n3 n x n = n + 3 x 3 x, έχουµε ότι η σειρά n n συγκλίνει για 3 x < δηλαδή για /3 < x < /3 και αποκλίνει για x >. Για την 3 σύγκλιση στα άκρα αντικαθιστούµε τις συγκεκριµένες τιµές : για x = /3 η σειρά γίνεται n3 n 3 = n n που προϕανώς δεν συγκλίνει καθώς ο γενικός όρος δεν συγκλίνει στο n= n= µηδέν. Παρόµοια για x = /3 η σειρά γίνεται n= ( ) n n, που προϕανώς δεν συγκλίνει. n= Αρα η σειρά συγκλινει µόνο για τις τιµές /3 < x < /3. 3) Εστω ότι για µία συνάρτηση y = f(x) δίνεται ότι : f() =, f () =, f () =, f () = 3 4,... f (n) () = n! n. Να γραϕεί η σειρά Taylor της συνάρτησης αυτής γύρω από το x =. Για ποιές τιµές του x συγκλίνει αυτή η σειρά ; Ποιά είναι η τιµή της f στο µηδέν ; f (n) (a) Λύση : Χρησιµοποιώντας τον γενικό τύπο f(x) = (x a) n στην ϑέση a =, n! n=0 έχουµε : f(x) = f() (x ) 0 + f () (x ) + f () (x ) + f () (x ) 3 +... + 0!!! 3! f (n) () (x a) n +... = n! (x )0 + /! (x ) + /! (x ) + 3/4 3! (x )3 +... + n!/ n + n! + (x a) n +... = n n! n! (x a)n = (x n )n. n=0 n=0 Χρησιµοποιώντας το κριτήριο της ϱίζας µπορούµε να προσδιορίσουµε το διάστηµα σύγκλισης της σειράς αυτής. Συγκεκριµένα, για να συγκλίνει η σειρά αρκεί να ισχύει ότι : ( ) ( ) n n lim (x )n n < lim x < x < < x < n 3. ( ) n Εκτός του διαστήµατος (, 3) η σειρά δεν συγκλίνει, αϕού τότε lim (x )n n >, όπως δεν συγκλίνει και στα άκρα του διαστήµατος αϕού για x = 3 η σειρά γίνεται n=0, ενώ για x =, n=0 ( )n. Τέλος, δεδοµένου ότι το σηµείο x = 0 περιλαµβάνεται στο διάστηµα σύγκλισης της +

+ σειράς, η Ϲητούµενη τιµή f(0) υπολογίζεται ως εξής : f(0) = n (0 )n = n=0 ( ) = 3. + n=0 ( ) n = 4)Να υπολογιστούν τα αόριστα ολοκληρώµατα xe x dx, x sin xdx, ln xdx, x ln xdx, x arctan xdx. Λύση :. xe x dx = x(e x ) dx = (κατά παράγοντες ολοκλήρωση) xe x e x dx = xe x e x + c. x sin xdx = x( cos x) dx = x cos x + cos xdx = x cos x + sin x + c 3. ln xdx = x ln xdx = x ln x x x dx = x ln x x + c 4. x ln xdx = ( x ) ln xdx = x ln x x x dx = x 5. x arctan xdx = ( x 3 3 x 3 3 arctan x 3 Εχουµε x 3 x + dx x 3 x + x 3 x x x x ln x + c 4 ) arctan xdx = x 3 arctan x x 3 (arctan 3 3 x) dx = Άρα σύµϕωνα µε την ταυτότητα της ευκλείδειας διαίρεσης έχουµε ότι x 3 = x(x + ) x 3

Άρα x 3 3 arctan x ( x 3 x arctan xdx = x3 3 arctan x x(x + ) x dx = 3 x + ) dx = x3 3 arctan x xdx + x 3 3 x + dx = x 3 x arctan x 3 6 + 6 ln(x + ) + c x x + 5)Να υπολογιστούν τα αόριστα ολοκληρώµατα dx x + x, 3 + x dx, Λύση :. I = dx x+ x e x e x e x + dx, x x dx, x dx. ϑέτω u = x x = u µε dx = udu. Άρα έχω I = u du = du = ln u + = ln( x + ) + c u +u u+. 3 + x dx = ( + x) /3 dx = 3 4 ( + x)4/3 + c 3. x ( ) x dx = x(x ) / dx = x (x )3/ dx = 3 3 x(x )3/ (x ) 3/ dx = 3 3 x(x )3/ 3 5 (x )5/ = 3 x(x )3/ 4 5 (x )5/ + c 4. e x e x e x + dx = e x (e x ) dx = e x + c 5. I = x dx Θέτω x = sin u άρα dx = cos udu. Οπότε I = cos u sin u du = cos u cos u du = ± cos udu = ± ( +cos udu = ± u + sin u) du = ± ( u + sin u) ( + c = ± 4 arcsin x + sin u cos u) = ± (arcsin x + x x ) 4

6)Να υπολογιστούν τα αόριστα ολοκληρώµατα dx (x ) (x ), dx x + x, 3 dx x + x +. Λύση :. I = dx (x ) (x ) = (x ) (x ) A + x B + C (x ) x = A(x )(x ) + B(x ) + C(x ) = Ax 3Ax + A + Bx B + Cx Cx + C = (A + C)x + ( 3A + B C)x + A B + C A + C = 0 { 3A + C B = 0 A = B = A B + C = C = Οπότε I = ( ) + dx = x (x ) x ln x + + ln x + c x. I = dx x 3 +x = = A + Bx+C x 3 +x x(x +) x x + = A(x + ) + Bx + Cx = (A + B)x + Cx + A A = B = C = 0 άρα I = ( ) x x x + dx = ln x (x + ) dx 3. = dx = dx = x +x+ x + x+ 4 4 + (x+ ) + 3 4 [ dx 3 4 4 3(x+ ) ] = 4 + 3 ( Οπότε ϑέτω u = 3 x + Εποµένως I = 4 3 3 dx ( 3 (x+ ) ) + ) x = 3 u µε dx = 3 du du = 3 arctan u = 3 arctan u + 3 3 ( ( 3 x + ) ) + c 5

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας 9 Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) Να ϐρεθεί αναδροµικός τύπος, ως προς n, για το ορισµένο ολοκλήρωµα I n = e (ln x)n dx, n N, και στη συνέχεια να υπολογιστεί το I 3. Λύση : Χρησιµοποιώντας παραγοντική ολοκλήρωση έχουµε για n : I n = e e x (ln x) n dx = [x(ln x) n ] x=e x= xn(ln x) n x dx = e ni n. e (ln x) n dx = Αρα ο αναδροµικός τύπος είναι I n = e ni n και ισχύει για n µε I 0 = e dx = e. Εποµένως έχουµε I = e I 0 = e (e ) =, I = e I = e, I 3 = e 3I = e 3(e ) = 6 e. ) Να υπολογιστούν τα αόριστα ολοκληρώµατα :.. 3. ln(tan x) sin x dx xe x ( + x) dx x dx x Λύση : ln(tan x). sin x dx = cot x ln(tan x) +. cos x (cot x) ln(tan x)dx = cot x ln(tan x)+ sin x sin dx = cot x ln(tan x) cot x + c. x xe x ( + x) ( + x) dx = e x e x dx = ( + x) + x dx e x ( + x) dx = ] e x e x ex dx = dx + + x + x e x ex dx = + x + x. [ + x cos x sin x cos x dx = e x + x dx +

3. Θέτουµε : t = x x = t dx = tdt. Εποµένως έχουµε : t t tdt = e t ln dt = ln et ln + c = ln t + c. x x dx = 3) Να υπολογιστούν τα ορισµένα ολοκληρώµατα :. I =. I = 3 0 6 3 x (x + 9) dx x x + 3dx Λύση : x. Υπολογίζουµε αρχικά το αντίστοιχο αόριστο ολοκήρωµα : I = (x + 9) dx = ( ) x x (x + 9) dx = x x dx = x + 9 (x + 9) + dx x + 9 = x (x + 9) + dx x ( x ) [ ( 8 x = 3) + (x + 9) + 6 arctan +c. Εποµένως έχουµε I = 3 3 36 + ] 6 arctan() [0 + 6 ] arctan(0) = π 4.. Υπολογίζουµε αρχικά το αντίστοιχο αόριστο ολοκήρωµα : x x + 3dx = (x + 3) x x + 3dx 3 + 3dx = (x + 3) 3/ dx 3 (x + 3) / dx = 5 (x + 3)5/ (x + 3) 3/ + c. Εποµένως έχουµε I = 5 95/ 9 3/ = 6 5. 4) Να υπολογισθεί το ολοκλήρωµα. sec xdx. sin(7x) cos(3x)dx 3. tan x sec xdx

Λύση : (α) [ ] sec x + tan x sec xdx = sec x dx sec x + tan x [ ] sec x + sec x tan x = dx sec x + tan x u = sec x + tan x du = (sec x tan x + sec x)dx = du = ln u + c u = ln sec x + tan x + c (ϐ) sin(7x) cos(3x)dx = (sin(4x) + sin(0x))dx = 8 cos(4x) 0 cos(0x) + c (γ) tan x sec xdx = (sec x ) sec xdx = sec xdx sec xdx από την αναδροµική σχέση sec n xdx = n secn x tan x + n n sec n xdx 3

άρα sec 3 xdx sec xdx = = sec x tan x + sec xdx sec xdx = sec x tan x sec xdx = sec x tan x ln sec x + tan x + c 5) Να υπολογισθεί το ολοκλήρωµα dx 5 4x x Λύση : Η παράσταση I = dx 5 4x x 5 4x x = 7 ( (x + )) ( ) (x + ) = 7 7 άρα I = 7 ( (x+) 7 ) dx u = (x + ) 7 du = 7 dx I = ( ) du = arcsin u + c = (x + ) arcsin + c u 7 6) Να υπολογισθεί το ολοκλήρωµα 4

0 dx x + Λύση : I = dx x + αν ϑέσουµε x = tan θ + tan θ = sec θ + x = sec θ, π θ π dx = sec θ dx sec = θdθ = sec θdθ + x sec θ = ln sec θ + tan θ + c = = ln + x + x + c 0 dx [ln = ] + x + x = ln( + ) + x 0 5

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας 0 Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) είξτε ότι το ολοκλήρωµα dx, p R συγκλίνει αν και µόνο αν p <. (x ) p Λύση : Το πεδίο ορισµού της είναι το R {} αν p > 0 και όλο το R αν p 0. (x ) p Επίσης έχουµε I = dx = lim dx. Υπολογίζουµε το αόριστο (x ) p a + a (x ) p { ln x αν p =, ολοκλήρωµα (x ) dx = p (x ) p+. Στη συνέχεια υπολογίζουµε το αν p. p+ ορισµένο ολοκλήρωµα για. p = : I = lim a + [ln x ] a. p : I = lim a + (a ) p+ lim a + p + = ln lim ln a = 0 ( ) = + a + ] [ p+ [ (x ) p+ = lim p + a a { + + αν p >, = αν p <. p p + ] (a ) p+ p + = p + Συνεπώς το ολοκλήρωµα συγκλίνει µόνο για τις τιµές του p που είναι µικρότερες της µονάδας. ) Για κάθε φυσικό αριθµό n, ϑεωρούµε την επιϕάνεια µε εµβαδό E n κάτω από την γραϕική παράσταση της f(x) =, πάνω από τον άξονα των x και µεταξύ των ευθειών x x = n και x = n +.. Να δείξετε ότι ισχύει n + E n n.. Αϕού υπολογίσετε το E n, δείξτε ότι ln(n + ) Λύση : n k= k ln(n + ) + n n +.

. Το εµβαδόν του εγγεγραµµένου ορθογωνίου (δες σχήµα ) ισούται προς του περιγεγραµµένου n. Εποµένως n + E n n. n + και Σχήµα : Το σχήµα της άσκησης.. Υπολογίζουµε E n = ανισότητες : ln ln ln 3 ln 3 n+ n dx x = ln(n + ) ln(n), οπότε έχουµε διαδοχικά τις. ln(n + ) ln n n+ n και ϑεωρώντας το άθροισµα κατά µέλη έχουµε την διπλή ανισότητα n+ k= k από την οποία έχουµε (δεξιά ανισότητα) και (αριστερή ανισότητα) n+ k= k ln(n + ) n k= ln(n + ) ln n ln(n + ) k + n + n k= ln(n + ) n Οι () και () δίνουν την Ϲητούµενη διπλή ανισότητα. k= k, k, () k= k ln(n + ) + n +. ()

3) Να ϐρεθεί το εµβαδόν της φραγµένης περιοχής που ορίζεται από τις γραϕικές παραστάσεις των συναρτήσεων f(x) = x και g(x) = x(4 x). Στη συνέχεια να προσδιορισθεί η τιµή του a ώστε η ευθεία x = a να χωρίζει την περιοχή αυτή σε δύο ισεµβαδικά τµήµατα. Λύση : Οι γραϕικές παραστάσεις των συναρτήσεων που δίνονται τέµνονται στα σηµεία που αντιστοιχούν στις τιµές x = 0 και x = αϕού : f(x) = g(x) x = x(4 x) x 4x = 0 x(x ) = 0 x = 0, x =. Επίσης f(x) < g(x) x(x ) < 0 x [0, ], οπότε η γραϕική παράσταση της f(x) είναι κάτω από αυτήν της g(x) στο διάστηµα [0, ] ενώ η f(x) είναι µεγαλύτερη στα διαστήµατα (, 0) και (, + ), όπως φαίνεται και στο σχήµα. Από την µονοτονία και τα όρια των συναρτήσεων καθώς το x τείνει στο + ή, η φραγµένη περιοχή αντιστοιχεί για x στο διάστηµα [0, ]. Το Ϲητούµενο εµβαδόν εποµένως ϑα είναι : [ x ] 3 x3 = 8 0 3. 0 (g(x) f(x))dx = 0 (4x x )dx = Αν x = a είναι η ευθεία που χωρίζει την περιοχή σε δύο ισεµβαδικά τµήµατα, ϑα πρέπει το πρώτο τµήµα να έχει εµβαδό ίσο µε το µισό του συνολικού : (g(x) f(x))dx = 4 0 3 [ x ] a 3 x3 = 4 0 3 a3 3a + = 0 (a )(a a ) = 0 a =, αϕού το a είναι πραγµατικός αριθµός. a Σχήµα : Το σχήµα της άσκησης 3. 4) Να ευρεθεί το εµβαδόν της επιϕάνειας που περικλείεται από τις καµπύλες y = 4x, x = 4y. Λύση : E = 4 0 ( x x 4 )dx = 6 3. 3

Σχήµα 3: Η επιϕάνεια που πρέπει να υπολογίσουµε. 5) Να υπολογισθεί το εµβαδόν της επιϕάνειας στο εσωτερικό της καµπύλης r = 5 3 cos θ, θ [0, π]. Λύση : Η γραϕική παράσταση της καµπύλης είναι (ϐλέπε Σχ. 4) 4 8 6 4 4 Σχήµα 4: Η επιϕάνεια της άσκησης 5. [ E = π 0 ] (5 3 cos θ) dθ = 59π. 6) Να υπολογισθεί το εµβαδόν της επιϕάνειας που περικλείεται από τις καµπύλες y = x 3 4

και y = ax, a > 0. Λύση : x 3 = ax, x = ± a ή x = 0. Υπάρχουν δύο κοµµάτια ( a < x < 0, 0 < x < a) που για λόγους συµµετρίας είναι ίσα a 0 (ax x 3 )dx = a. Σχήµα 5: Η επιϕάνεια της άσκησης 6. 5

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Λύσεις ασκήσεων Οµάδας Λουκάς Βλάχος και Χάρης Σκόκος ) Υπολογίστε το µήκος της καµπύλης y = ln(sec x) για 0 x π/4. π ( ) π 4 dy 4 π Λύση : L = + dx = + tan 4 xdx = sec xdx = 0 dx 0 0 π π 4 4 sec x + tanx π 4 sec xdx = sec x dx = ln sec x + tanx 0 = ln( + ). sec x + tanx 0 0 π 4 0 sec x dx = ) Υπολογίστε το εµβαδό που περικλείεται από τον οριζόντιο άξονα και την καµπύλη µε παραµετρική εξίσωση x = 6(θ sin θ), y = 6( cos θ) (κυκλοειδής) για 0 θ π. π Λύση : E = y(θ) dx(θ) π π ( 3 0 dθ dθ = 36( cos θ) dθ = 36 0 0 cos θ + ) cos(θ) dθ = 08π. 3) Υπολογίστε το εµβαδό της περιοχής που ϐρίσκεται εντός και των δυο καµπυλών µε εξισώσεις r = 3 + sin θ και r =. Λύση : Το Ϲητούµενο εµβαδόν A φαίνεται στο σχήµα και µπορεί να υπολογιστεί ως η διαϕορά του εµβαδού του κύκλου r = και του εµβαδού εκτός της καµπύλης r = 3+ sin θ και εντός του κύκλου (σχήµα ). Το τελευταίο εµβαδόν E είναι E = π 6 7π 6 [ ( (3 + sin θ) )] dθ = 3 7π 3, οπότε το Ϲητούµενο εµβαδό A είναι A = π E = 9π 3 3.

Σχήµα : Το Ϲητούµενο εµβαδόν της άσκησης 3. Σχήµα : Το εµβαδόν εκτός της καµπύλης r = 3 + sin θ και εντός του κύκλου r = 4) Υπολογίστε τον όγκο του στερεού που προκύπτει µε περιστροϕή γύρω από τον άξονα x στην περιοχή του πρώτου τεταρτηµόριου του επιπέδου xy που οριοθετείται από τους άξονες και την καµπύλη x 4 + r y = r 4. Λύση : Η καµπύλη τέµνει τον άξονα y όταν r y = r 4, δηλαδή y = r. Η καµπύλη τέµνει τον άξονα x όταν x 4 = r 4, δηλαδή x = r. Άρα τα τελικά σηµεία της καµπύλης είναι τα (0, r) και (r, 0). Εποµένως ο όγκος του στερεού είναι, Εϕόσον y = r x4, ο όγκος είναι, r V = x=r x=0 Αυτό αποτιµάται σε πr 3 5 πr3 = 4 5 πr3. x=r x=0 πy dx. πr πx4 r dx = (πr x πx5 5r 5) Υπολογίστε το εµβαδόν της επιϕάνειας περιστροϕής που προκύπτει µε περιστροϕή r 0.

γύρω από τον άξονα y του τµήµατος r = a cos(θ) στο πρώτο τεταρτηµόριο, δηλαδή στο 0 θ π 4. Λύση : Η πολική εξίσωση για το µήκος τόξου είναι ds = dr + r dθ, η οποία είναι ισοδύναµη µε r ds = r dr + r 4 dθ. Με έµµεση διαϕοροποίηση έχουµε, Εποµένως, rdr = 4a sin(θ)dθ, r dr = 4a sin (θ)dθ. r ds = r dr + r 4 dθ = 4a 4 sin (θ)dθ + 4a 4 cos (θ)dθ = 4a 4 dθ. Άρα ds = a r dθ. Το εµβαδόν της επιϕάνειας περιστροϕής δίνεται ως, πxds = θ= π 4 θ=0 Εποµένως το εµβαδόν της επιϕάνειας είναι 4π a. π πr cos(θ) a r dθ = 4 4πa cos(θ)dθ = 4πa sin(θ) π 4 0. 0 6) Υπολογίστε το εµβαδόν της περιοχής στο πρώτο και τέταρτο τεταρτηµόριο που περιέχεται εντός του κύκλου µε πολική εξίσωση r = a cos(θ) και εκτός του κύκλου µε πολική εξίσωση r = a. Λύση : Θέτοντας a cos(θ) ίσο µε a, τα σηµεία τοµής εµϕανίζονται όταν cos(θ) =, δηλαδή θ = π 3 και θ = + π 3. Η περιοχή ανάµεσα στα δύο γραϕήµατα είναι π θ π 3 3. Η εξωτερική καµπύλη είναι r o = a cos(θ) και η εσωτερική καµπύλη r i = a. Ο τύπος για το εµβαδόν ανάµεσα στις δύο καµπύλες είναι Area = (r o ri )dθ. Στην περίπτωση αυτή, το εµβαδόν είναι, π 3 π 3 (4a cos (θ) a )dθ = a π 3 0 (4 cos (θ) )dθ. Για να το υπολογίσουµε, χρησιµοποιούµε τον τύπο cos (θ) = ( + cos(θ)). Το ολοκλήρωµα γίνεται, π a 3 ( + cos(θ) )dθ = a (θ + sin(θ) π 3 0. 0 Εποµένως το εµβαδόν είναι a ( π 3 + 3 ), δηλαδή π+3 3 6 a. 3