ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΠΑΡΑΚΤΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΛΟΓΩ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑΣ

Transcript

1 ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΠΑΡΑΚΤΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΛΟΓΩ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑΣ Ανδρυλιδάκης Γ., Κρεστενίτης Γ., Κντός Γ., Γεωργακόπυλς Γ. και Chen M. Εργαστήρι Θαλάσσιας Τεχνικής & Θαλασσίων Έργων, Τμήμα Πλιτικών Μηχανικών, Αρισττέλει Πανεπιστήμι Θεσσαλνίκης, Θεσσαλνίκη, ΠΕΡΙΛΗΨΗ Ένας ιδιαίτερα σημαντικός κίνδυνς των παράκτιων περιχών είναι η ανύψωση της στάθμης της θάλασσας εξαιτίας της εμφάνισης φαινμένων μετεωρλγικής παλίρριας (Storm Surge). Με την χρήση ενός διδιάστατυ υδρδυναμικύ μντέλυ πρσμιώθηκαν ι μεταβλές στάθμης στην περιχή της Μεσγείυ και εντπίστηκαν περιχές χαμηλών υψμέτρων με ήπιες μρφλγικές κλίσεις ι πίες εμφανίζυν κίνδυν πλημμυρών. Επίσης, βαρύτητα δόθηκε και στν εντπισμό των κέντρων των βαρμετρικών χαμηλών και τν υπλγισμό των τρχιών τυς (Storm Tracks). Δεδμένα στάθμης θάλασσας για όλη την περίδ μελέτης ελήφθησαν κατόπιν επεξεργασίας δρυφρικών εικόνων και μετρήσεων πεδίυ σε διάφρυς σταθμύς της περιχής μελέτης. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε σε παράκτιες περιχές της Ελλάδας, όπυ εντπίστηκαν ι σημαντικότερες περιχές υψηλής επικινδυνότητας, αναφρικά με την άνδ της θαλάσσιας στάθμης, με τη χρήση εδαφικύ μντέλυ INVESTIGATION OF FLOOD INCIDENTS DUE TO STORM SURGE EVENTS IN THE GREEK COASTAL REGION Androulidakis Y., Krestenitis Y., Kontos Y., Georgakopoulos G. and Chen M. Laboratory of Maritime Engineering & Maritime Works, Department of Civil Engineering, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaloniki, ABSTRACT Sea elevation rise due to storm surge events is a significant flooding cause in coastal areas. A 2-dimensional hydrodynamic model has been implemented in Mediterranean region, calculating the sea level altimetry especially in coastal areas with low land elevation and soft slopes, characterized as areas in-danger. Additionally, the low atmospheric pressure centers and storm paths were tracked and calculated (storm tracks). Sea level elevation in situ measurements and satellite data were collected for the whole region. Specific research was done about Greek coastal region where the in-danger areas were detected and examined by using a high resolution land model.

2 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ως μετεωρλγική παλίρρια (storm surge) δηλώνεται, η άνδς της στάθμης τυ νερύ κατά μήκς της ακτγραμμής, πυ πρκαλείται από τις δυνάμεις ανέμυ και ατμσφαιρικής πίεσης ενός τυφώνα, μιας έντνης καταιγίδας, κλπ. Η ανύψωση λόγω τυ ανέμυ, πρκαλείται από τυς έντνυς επιφανειακύς ανέμυς (κυκλώνες) ενός τυφώνα ή μιας καταιγίδας, πυ ωθύν τ επιφανειακό νερό πρς την ξηρά με απτέλεσμα τ «piling up» τυ νερύ κντά στην ακτή. Η χαμηλή κεντρική πίεση τυ κυκλώνα πρκαλεί τ φαινόμεν τυ ανάστρφυ βαρμέτρυ. Η διαφρά μεταξύ της χαμηλής πίεσης στ κέντρ τυ κυκλώνα και της υψηλότερης περιβαλλντικής πίεσης έξω από τν πυρήνα, μπρεί να πρκαλέσει άνδ της στάθμης τυ νερύ. Σαν γενικός κανόνας αναφέρεται ότι για κάθε mbar πτώσης της κεντρικής πίεσης τυ τυφώνα, η στάθμη τυ νερύ ανεβαίνει κατά 1 cm. Η εμφάνιση μετεωρλγικών παλιρριών τόσ κντά στις ακτές όσ και στην ανικτή θάλασσα είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός παράγντας πρόκλησης πλυμμυρικών συμβάντων στις παράκτιες περιχές. Η ανύψωση της στάθμης σε μια δεδμένη θέση εξαρτάται από αρκετύς παράγντες, συμπεριλαμβάνντας τ μέγεθς τυ βαρμετρικύ χαμηλύ, την ένταση και την ταχύτητα πρώθησης, τν πρσανατλισμό των ανέμων σε σχέση με την ακτή, τ σχήμα της ακτγραμμής και τη βαθυμετρία κντά σ αυτή. Επίσης, περιχές με χαμηλά υψόμετρα και ήπιες μρφλγικές κλίσεις εμφανίζυν κίνδυν κατάκλυσης κατά την διάρκεια αλλά και μετά την διέλευση ενός βαρμετρικύ χαμηλύ επεισδίυ. Η απότμη πτώση της ατμσφαιρικής πίεσης είναι συχνό φαινόμεν στην Μεσόγει, όπυ η τρχιά των βαρμετρικών χαμηλών καλύπτει σε αρκετές περιπτώσεις μεγάλες γεωγραφικές περιχές. Δέλτα πταμών, παράκτιες κατικημένες περιχές και θαλάσσια έργα είναι πιθανόν να υπστύν σημαντικές ζημιές κατά την εμφάνιση τυ φαινμένυ της μετεωρλγικής παλίρριας. Ένα από τα χειρότερα περιστατικά (από την άπψη της απώλειας ανθρώπινων ζωών) συνέβη τ Σεπτέμβρι τυ 1900 στις Η.Π.Α., όταν περισσότερι από 6000 άνθρωπι πνίγηκαν μετά από ανύψωση της στάθμης κατά 4,7 μέτρα, ενώ η απόσταση της ακτής από τ «μάτι» τυ βαρμετρικύ χαμηλύ ήταν περίπυ 30 μίλια (miles). Στν ελλαδικό χώρ, τ μεγάλ πλήθς των κατικημένων παράκτιων περιχών και η πλυπλκότητα της μρφλγίας της παράκτιας ζώνης καθιστά την ανάγκη για πρστασία από φαινόμενα ανύψωσης της στάθμης θάλασσας επιτακτική. 2. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ 2.1 Υδρδυναμικό μντέλ Με τη χρήση ενός διδιάστατυ υδρδυναμικύ μντέλυ πρσμιώθηκαν ι μεταβλές στάθμης σε κάνναβ C, διαστάσεων 1/10 x1/10 (Σχήμα 1). Σχήμα 1. Βαθυμετρία και γεωμετρία μντέλυ μετεωρλγικής παλίριας

3 Ο κάνναβς καλύπτει όλη την περιχή της Μεσγείυ με μναδικό ανικτό όρι στα στενά τυ Γιβραλτάρ. Η περίδς μελέτης αφρά τα έτη Μετεωρλγικά δεδμένα [1], όπως πίεση και ταχύτητα ανέμυ, χρησιμπιηθήκαν για την διέγερση τυ μντέλυ ενώ συμπεριλήφθησαν στν υπλγισμό, η επιρρή της παλίρριας και κυματικά δεδμένα (τάσεις ακτινβλίας). Οι βασικές εξισώσεις τυ μαθηματικύ μντέλυ είναι ι κλασσικές εξισώσεις κίνησης και συνέχειας: 2 2 u u u z 1 P 1 τχ u u + v + u + v fu+ g = + k t x y x ρ x ρ (h+ z) ρ ( h+ z) 2 2 v v v z 1 P 1 τy u u + v + u + v + fu+ g = + k t x y y ρ y ρ (h+ z) ρ ( h + z) z (h + z)u (h + z)v + + = 0 t x y Όπυ u,v: ι συνιστώσες ταχύτητας, f: η παράμετρς Coriolis, g: η επιτάχυνση της βαρύτητας, ρ : η μιόμρφη πυκνότητα τυ νερύ, Ρ: η ατμσφαιρική πίεσης, τ χ, τ ψ : ι συνιστώσες των τάσεων τριβής, k: συντελεστής τριβής πυθμένα, z: τ υψόμετρ της ελεύθερης επιφάνειας και h: τ βάθς από την επιφάνεια ηρεμίας. Η τιμή τυ συντελεστή Coriolis υπλγίστηκε σε κάθε κελί βάσει των γεωγραφικών συντεταγμένων τυ. Ο υπλγισμός τυ πεδίυ των τάσεων τριβής επιφανείας βασίστηκε στις ταχύτητες ανέμυ στα 10 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας με χρήση της εξίσωσης: τ = ρ Α CD W W όπυ ρ Α : η πυκνότητα αέρα, W: η ταχύτητα ανέμυ στα 10 μέτρα και C D : συντελεστής τάσης τριβής επιφανείας. Επίσης εκτελέστηκαν πειράματα για τν πρσδιρισμό τυ C D με χρήση της εξίσωσης [2]: 10 3 C D = W Επιπρόσθετες δκιμές εκτελέστηκαν θέτντας ως πυθμένα τ στρώμα των 250 μέτρων σε όλη την περιχή μελέτης, χρησιμπιώντας τις τιμές των διάφρων παραμέτρων πυθμένα, όπως συντελεστής τριβής πυθμένα, στην διεπιφάνεια τυ στρώματς των 250 μέτρων με τα βαθύτερα στρώματα. Εκτελέστηκαν επίσης διάφρα συνδυαστικά πειράματα ώστε να ελεγχθεί τ βάρς της επιρρής των διαφρών συνιστωσών διέγερσης στα απτελέσματα τυ μντέλυ. Ορισμένα ακόμα χαρακτηριστικά τυ μντέλυ [3] παρυσιάζνται στν Πίνακα 1. Πίνακας 1 Κάναβς Βάθς Τριβή πυθμένα C h at ζ Οριακή συνθήκη ακτής Διάχυση Quadratic Manning N=E b 2 g/h 1/3 Μη καννική ρή Smagorinsky Σχήμα λκλήρωσης Explicit leap frog Χρνικό βήμα (sec) Μετρήσεις επιφανειακής στάθμης Τα απτελέσματα των πρσμιώσεων συγκρίθηκαν με μετρήσεις πεδίυ στάθμης θάλασσας, ι πίες συλλέχθησαν από μία πληθώρα σταθμών της Μεσγείυ, ενώ όσν αφρά τν ελλαδικό χώρ, χρησιμπιήθηκαν στην μελέτη μετρήσεις 6 σταθμών της Ελληνικής Υδργραφικής Υπηρεσίας (Σχήμα 2), ι πίες καλύπτυν σχεδόν όλες τις μεγάλες

4 θαλάσσιες περιχές της χώρας και αφρύν όλη την περίδ μελέτης. Εκτός από χρνσειρές μετρήσεων ελήφθησαν και ακραίες τιμές δεκαετίας από επιπρόσθετυς σταθμύς. Σχήμα 2. Χάρτης με σταθμύς της Ελληνικής Υδργραφικής Υπηρεσίας Επίσης, μετά από επεξεργασία δρυφρικών δεδμένων, ελήφθησαν τιμές επιφανειακής στάθμης για όλη την περίδ μελέτης. Τα δεδμένα ελήφθησαν από τν Γαλλικό διαστημικό ργανισμό (AVISO) και αφρύν σύνθεση σαρώσεων πρερχόμενων από τα διαστημικά πργράμματα Topex/Poseidon, Jason-1, ERS-1 and ERS-2, EnviSat, and Doris πρσφέρντας διαρκή καταγραφή όλης της περιχής μελέτης [4] Yπλγισμός των τρχιών μετεωρλγικής παλίρριας (storm tracks) Ο υπλγισμός και σχεδιασμός των storm tracks επιτυγχάνεται με τη χρήση ενός αλγρίθμυ πυ ανιχνεύει τις ελάχιστες τιμές της ατμσφαιρικής πίεσης (Sea Level Pressure ή SLP) Σύμφωνα με τη NASA [5] είναι ικανπιητικές ι ανα 12ωρ μέσες τιμές SLP, πότε και αλγόριθμς για την κάθε χρνιά αναζητά και αναγνωρίζει όλα τα ελάχιστα για κάθε 12ωρ στν χρησιμπιύμεν κάνναβ. Όλα τα ελάχιστα SLP πυ βρίσκνται μέσα σε ακτίνα 1440 km (μέγιστη ταχύτητα κυκλώνα = 120 km/hr ή 1440 km/12 hr) ενώννται με ένα ευθύγραμμ τμήμα, πυ αντιπρσωπεύει την πρεία τυ κέντρυ τυ συστήματς βαρμετρικύ χαμηλύ. Η ελάχιστη διάρκεια ενός storm track είναι 36 ώρες, ενώ εάν δύ τμήματα τυ ίδιυ storm track βρεθύν να σχηματίζυν ξεία γωνία μικρότερη των 85 τα βαρμετρικά χαμηλά θεωρείται πως αντιπρσωπεύυν ξεχωριστές καταιγίδες. Όλα τα παραπάνω πρυπθέτυν παρατηρύμεν SLP<1015 mbars. Με τν τρόπ αυτό σχεδιάζνται ι τρχιές των συστημάτων στ χάρτη της Μεσγείυ και υπλγίζνται τα χαρακτηριστικά των storm tracks (όπως κατεύθυνση, ένταση δηλαδή μέγεθς SLP, έκταση συστήματς, διάρκεια, απόσταση κέντρυ από παράκτιες περιχές) και μελετάται η σχέση τυς με τυχόν παρατηρύμενη αύξηση στάθμης της θάλασσας. Για λόγυς εππτείας σχεδιάζνται και ι ανάλγι χάρτες με τις ισβαρείς καμπύλες για κάθε 12ωρ, πότε και η διαδχική τυς απεικόνιση δίνει μια λκληρωμένη εικόνα της κίνησης μιας μελετύμενης μετεωρλγικής παλίρριας Χρήση εδαφικύ μντέλυ για τν εντπισμό «επικίνδυνων» περιχών Ένα κατάλληλ ψηφιακό μντέλ υψόμετρυ εδάφυς [6] χρησιμπιήθηκε για τν εντπισμό των παράκτιων περιχών, στις πίες ενδέχεται να παρυσιαστύν πλημμυρικά φαινόμενα κατόπιν εμφάνισης μετεωρλγικών παλιρριών. Χρησιμπιήθηκαν τα δεδμένα

5 τυ ψηφιακύ μντέλυ εδάφυς SRTM (Shuttle Radar Topography Mission), πυ έχει χωρική ανάλυση 90 m. Η απόλυτη κατακόρυφη ακρίβεια τυ ψηφιακύ μντέλυ εδάφυς είναι περίπυ 15 m, και η σχετική ακρίβεια στην ακτγραμμή είναι λιγότερη από 1 m, ανάλυση ικανπιητική για να ριστύν ι ευπαθείς παράκτιες περιχές της χώρας. 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Οι χρνσειρές στάθμης θάλασσας πυ πρέκυψαν από πενταετές «τρέξιμ» της μαθηματικής πρσμίωσης εξετάστηκαν σε συνδυασμό με μετρήσεις πεδίυ σε διάφρυς σταθμύς της περιχής μελέτης. Οι σταθμί και ι θέσεις καταγραφής των απτελεσμάτων καλύπτυν περιχές τόσ τυ βρείυ, κεντρικύ και ντίυ Αιγαίυ πελάγυς όσ και τυ Ινίυ. Στ Σχήμα 3α παρυσιάζνται τα απτελέσματα τυ μντέλυ για την Λευκάδα σε σύγκριση με τις μετρήσεις πεδίυ στ σταθμό της υδργραφικής υπηρεσίας τ έτς Υψηλότερες τιμές ανύψωσης στάθμης θάλασσας εμφανίστηκαν στ βόρει Αιγαί, όπυ για παράδειγμα στην Αλεξανδρύπλη η μεταβλή της στάθμης μπρεί ρισμένες στιγμές να ξεπεράσει και τα 0.5 μέτρα (Σχήμα 3β). Στις περιχές πυ εντπίστηκαν πιθανί κίνδυνι πλημμύρας διερευνήθηκαν ι μεταβλές στάθμης για την περίδ μελέτης Μετρήσεις Πεδίυ Απτελέσματα Μντέλυ Σχήμα 3 α. Ετήσια μεταβλή στάθμης, Λευκάδα Σχήμα 3 β. Ετήσια μεταβλή στάθμης, Αλεξανδρύπλη 2004 Ακρότατα ανύψωσης στάθμης εντπίστηκαν με την μαθηματική πρσμίωση, σε όλη την περιχή μελέτης και διερευνήθηκε η εμφάνιση τυς σε σχέση με δρυφρικά δεδμένα. Για παράδειγμα, στ κεντρικό και νότι Αιγαί, στις αρχές Φεβρυαρίυ τυ 2003 (Χίς, Σχήμα 4α) και στην περιχή Β.Δ. Αιγαίυ στ τέλς Απριλίυ 2001 (Θεσσαλνίκη, Σχήμα 4β), υπλγίστηκε σημαντική ανύψωση της στάθμης θάλασσας, η πία καταγράφηκε και σε δρυφρικές μετρήσεις. Τ περιστατικό αυτό φαίνεται να συνδέεται με την μετεωρλγική παλίρρια πυ μένετ από την μέρα 34 έως την μέρα 37.5 τυ 2003 και της πίας η τρχιά υπλγίστηκε και σχεδιάστηκε με τη βήθεια τυ αλγρίθμυ πυ κατασκευάστηκε. Στ Σχήμα 5 φαίνεται τ ανάλγ storm track (τ 10 τυ 2003 σύμφωνα με τν αλγόριθμ), όπυ στ 4 και 5 ίχνς τυ απεικνιζεται η θέση τυ βαρμετρικύ χαμηλύ κατά τ πρώτ και δεύτερ 12ωρ της 5 ης Φεβρυαρίυ, όταν η απόσταση τυ κέντρυ από σταθμό μέτρησης στάθμης της Χίυ είναι της τάξης των 812 και 883 km αντίστιχα.

6 Σχήμα 4 α. Δρυφρικά δεδμένα στάθμης στις 5/2/2003, χρνσειρά Χίυ Σχήμα 4 β. Δρυφρικά δεδμένα στάθμης στις 25/4/2001, χρνσειρά Θεσσαλνίκης Στ Σχήμα 6 απεικνίζεται χάρτης με τις ισβαρείς καμπύλες κατά τ πρώτ 12ωρ της ίδιας μέρας, πότε και φαίνεται η έκταση τυ συστήματς πυ επηρεάζει και τ Αιγαί. Ανάλγη διερεύνηση μπρεί να γίνει και για τις 25/4/2001, αλλά και για κάθε περιστατικό στν ελλαδικό και όχι μόν χώρ. Σχήμα 5. To 10o storm track τυ 2003 πυ σχετίζεται με την ανύψωση της στάθμης της θάλασσας στην περιχή της Χίυ στις 5/2/2003. Περιχές πυ εντπίστηκαν ενδεχόμενι κίνδυνι πλημμύρας λόγω ανύψωσης της στάθμης θάλασσας στν ελλαδικό χώρ βρίσκνται κυρίως στ Β. Αιγαί, Καβάλα και Αλεξανδρύπλη (Σχήμα 7), στν Μαλιακό κόλπ, στν Θερμαϊκό κόλπ και στν Πατραϊκό κόλπ. Με κόκκιν χρώμα στ Σχήμα 7, παρυσιάζνται ι περιχές με υψόμετρ εδάφυς μέχρι 1 μέτρ. Ειδικά, ι περιχές τυ Β. Αιγαίυ είναι σε μεγαλύτερ επίπεδ επικινδυνότητας, λόγω και τυ μεγαλύτευ εύρυς ανύψωσης της στάθμης επιφάνειας λόγω μετεωρλγικών παλιρριών [7]. Τα επίπεδα επικινδυνότητας, σχετικά με την ανύψωση της στάθμης είναι χαμηλότερα στ κεντρικό Αιγαί και ελαττώννται στις νότιες θαλάσσιες περιχές.

7 Σχήμα 6. Χάρτης με ισβαρείς καμπύλες τ πρωί της 5/2/2003, όπυ διακρίνεται ένα σύστημα χαμηλύ βαρμετρικύ πυ επηρεάζει και την περιχή τυ Αιγαίυ. Σχήμα 7. «Επικίνδυνα» σημεία στην περιχή Καβάλας-Αλεξανδρύπλης Συνλικά, στν Πίνακα 2 παρυσιάζεται τ εμβαδόν των σημαντικότερων περιχών από πλευράς «επικινδυνότητας», καθώς και τ μήκς της αντίστιχης ακτγραμμής στ μέτωπ των περιχών αυτών. Πίνακας 2 Εμβαδόν (τ.χλμ) Μήκς Ακτγραμμής ( χλμ) Αλεξανδρύπλη (Δέλτα Έβρυ) Καβάλα (Δέλτα Νέστυ) Μαλλιακός Κόλπς Κόλπς Θεσσαλνίκης Πατραϊκός Κόλπς

8 4. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα κινύμενα μέσυ-γεωγραφικύ πλάτυς συστήματα χαμηλής πίεσης λειτυργύν πρς την κατεύθυνση της ανύψωσης της στάθμης θάλασσας ακριβώς κάτω από αυτά, αλλά αυτό τ φαινόμεν από μόν τυ, είναι αρκετά περιρισμέν σε κλειστές θάλασσες όπως είναι η Μεσόγεις [8]. Ο πι σημαντικός μετεωρλγικός παράγντας είναι ι παραγόμενι άνεμι, ι πίι τείνυν να παρασύρυν τις θαλάσσιες επιφανειακές μάζες πρς την ίδια κατεύθυνση, με μια τάση πρς τα δεξιά εξαιτίας των δυνάμεων Coriolis. Η παρύσα εργασία λκληρώθηκε στα πλαίσια τυ έργυ CORI: «PREVENTION AND MANAGEMENT OF SEA ORIGINATED RISKS TO THE COASTAL ZONE», τ πί υλπιείται από τ Εργαστήρι Θαλάσσιας Τεχνικής και Θαλασσίων Έργων τυ Τμήματς Πλιτικών Μηχανικών τυ ΑΠΘ, με επιστημνικώς υπεύθυν τν καθηγητή Γιάννη Ν. Κρεστενίτη και τ πί χρηματδτείται από τ πρόγραμμα INTERREG IIIB/ARCHIMED. Ευχαριστύμε θερμά την Ελληνική Υδργραφική Υπηρεσία για την άριστη συνεργασία και την ευγενική παραχώρηση των δεδμένων από τυς 6 ελληνικύς σταθμύς μέτρησης στάθμης πυ αναφέρθηκαν παραπάνω. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Soukissian T., M. Hatzinaki, G. Korres, A. Papadopoulos, G. Kallos and E. Anadranistakis (2007) Wind and Wave Atlas of the Hellenic Seas, Hellenic Centre for Marine Research Publ., 300pp. 2. Smith, S. D. and E.G. Banke, (1975) Variation of the sea surface drag coefficient with wind speed, Quarterly Journal of the Royal Meteorological Society, 101: Vries H., M. Breton, T. Mulder, Y. Krestenitis, J. Ozer, R. Proctor, K. Ruddick, J.C. Salomon, and A. Voorrips, (1995) A comparison of 2D storm surge models applied to three shallow European seas, Environmental Software, 10 (1): Archiving, Validation and Interpretation of Satellite Oceanographic data - Aviso/Altimetry project, 5. National Aeronautics and Space Administration - Goddard Institute for Space Studies (GISS), 6. Consultative Group for International Agriculture Research - Consortium for Spatial Information (CGIAR-CSI), Shuttle Radar Topography Mission (SRTM 90m), 7. Laskaratos A., Y. Krestenitis and K. Nittis, (1991) Experimental and numerical studies of storm surges in the Aegean Sea, Research Project: Temporal and Spatial Variability of Major Floods Around European Coasts, EEC DG XII, EV4C-0026-GR(TT), Final Report 8. Pirazzoli P.A., (2000) Surges, atmospheric pressure and wind change and flooding probability on the Atlantic coast of France, Oceanologica Acta, 23 (6):