Στήν ποικιλόχρωµη καί ποικιλόµορφη γορά τ ν σύγχρονων ξι ν δέν DEKTIO EJJKGSIASTIJGS EMGLEQYSGS

Transcript

1 DEKTIO EJJKGSIASTIJGS EMGLEQYSGS ΕΚ ΟΤΗΣ: Μητροπολίτης ττικής καί Μεγαρίδος ΝΙΚΟ ΗΜΟΣ ριθµός φύλλου ουλίου 2010 ηµόσιες λλ χι νθρώπινες ρηµατική ποχή µας. Καί, ταυτόχρονα, προβληµατική. Μέ δίψα γιά γνώση καί γιά τεχνολογική πρόοδο, νοίγει, λοένα καί ε ρύτερα τόν ρίζοντα τ ς πιστηµονικ ς ρευνας καί τ ν κοινωνικ ν σχεδιασµ ν της. Καί φήνει στό σκοτάδι καί στή µοναξιά τήν νθρώπινη παρξη. Στό κέντρο τ ς χανο ς, πολυκλαδικ ς καί πολύβουης πεκτατικότητας, νθρωπος, τίµητη ε κόνα το Θεο, µόνος, µονότατος, χαράσσει πορεία ζω ς θανάτου. Καί σηκώνει τό βάρος τ ν ε τυχ ν τ ν τυχ ν πιλογ ν του δίχως τό θάρ ρος νά νοίξει τά παραπέτια τ ς καρδι ς του στό συνοδίτη. ίχως τήν νεση τ ς δελφικ ς κοινωνίας µαζί του. Καί δίχως τήν λπίδα νά συναντήσει µιά χνή, στω τρεµάµενη, φλόγα γάπης στίς κατασκότεινες στροφές τ ς ναπάντεχης περιπέτειάς του. Στήν ποικιλόχρωµη καί ποικιλόµορφη γορά τ ν σύγχρονων ξι ν δέν πουσιάζει ντινοµία. µοναχικός δοιπόρος, µέ τή σφιγµένη καρδιά καί τό θολό βλέµµα, κούει καί βλέπει νά προσφέρεται, µέ θορυβώδη

2 2 διαφήµιση, γνώση τ ς δηµόσιας πικοινωνίας καί τά τεχνολογικά ξε - σουάρ, πού κυρώνουν τίς ποστάσεις, πεξεργάζονται καί ναµεταδίδουν τήν παγκόσµια πικαιρότητα, µπορεύονται τίς πληροφορίες, µαδοποιο ν τά νθρώπινα ράµατα καί διαµορφώνουν τήν παγκοσµιοποιηµένη- πως ρέσκονται νά τήν ποκαλο ν- λλά τραγικά κοµµατιασµένη, πολλαπλά διαφοροποιηµένη καί πικίνδυνα λληλοσπαρασσόµενη σηµερινή νθρωπό - τητα. Κλάδος σπουδ ν, πού µονοπωλε τό νδιαφέρον καί µαγνητίζει τούς νέους ραµατιστές τ ς µεγάλης ζω ς καί τ ς νάδειξης στό πλατώ τ ς δηµόσιας προβολ ς, ε ναι ο «δηµόσιες σχέσεις». πολυδιαφηµισµένη σύγχρονη πιστήµη, πού παγγέλλεται γκρέµισµα τ ν τειχ ν τ ς ποµόνωσης µέσα στήν παγκόσµια µάζα καί χειραγωγία στή χαρά τ ς φιλίας καί τ ς συνεργασίας. σοι τήν προβάλλουν, σοι τή διδάσκουν καί σοι πιδίδονται στή σπουδή της, τή θεωρο ν καί τή διαφηµίζουν, ς τό µεγάλο ε ρηµα τ ς ποχ ς µας. ς τή γνώση καί τή δεξιότητα προσέγγισης το νθρώπου. ς τήν τέχνη το ντυπωσιασµο καί το στησίµατος γεφυρ ν πραγµατικ ς πλασµατικ ς φιλίας µαζί του. ς τήν κλεπτισµένη δεξιό - τητα στό νοιγµα πολιτικο, κοινωνικο καί παγγελµατικο διαλόγου καί-σέ τελευταία φάση, στήν πόκτηση παδο πελάτη. Α τός τελευτα ος σχεδιασµός, κδηλος, φορτικός καί κατευθυνόµενος, κατακαίει τήν πνευµατική νθοφορία τ ς ψυχ ς καί νσπείρει, στόν γρό τ ν ννοι ν καί τ ν α σθηµάτων, τήν πογοήτευση, τήν πικρία, τήν ντιπαλότητα. Ο διπλανοί, πού ρχονται µέ τήν τεχνογνωσία τ ς µηχαν ς τ ν δηµόσιων σχέσεων, στήν πρώτη φάση γίνονται βαρετοί καί στήν πό- µενοι καταντο ν φόρητοι. λόγος τους χε µέσα σου ς πεξεργασµένη προπαγάνδα. Ο φιλοφρονήσεις τους γγράφονται λες στή «χάρτα» τ ς σκοπιµότητας καί προκαλο ν τήν α σθηση το πονηρο το γελοίου. Σέ χαιρετο ν ς φίλοι καί σέ στριµώχνουν στό ρµα τους ς χειροκροτητή καί ς πηρέτη. έ θά κοµίσω «γλα κα ε ς θήνας» ν, καταθέτοντας τήν προσωπική µου µπειρία καί ντλώντας στοχασµούς καί κρίσεις, σύγχρονων ναλυτ ν, ποστηρίξω τήν ποψη, τι ε ρύτατα ναπτυγµένη πιστήµη τ ν δηµόσιων σχέσεων, ξυπηρετε τή συγκρότηση τ ς λογης, φανατισµένης καί κθηριωµένης µάζας καί χι τό κοινωνικό σ µα τ ν λεύθερων καί «ν - λευ θερί» σκεπτόµενων νθρώπινων πάρξεων. Γεµίζει τίς γορές µέ τά θύµατα τ ς πανωτ ς, φανταχτερ ς διαφήµισης, λλά δέ γεµίζει τίς καρδιές

3 3 τζέντα το «χθές» «Φύσιν µεταβαλε ν ο ράδιον» Φίλοι καί ναγν στες τ ς " λεύθερης Πληροφόρησης" διατυπώνουν ντονη τήν νησυχία τους καί τόν προβληµατισµό τους γιά τό ρχιερατικό καί ποιµαντικό προφίλ το σηµερνο ρχιεπισκόπου ερώνυµου. δυναµία του νά καταθέσει µαρτυρία Πατερική καί δηγητική στό πολυπληθές κκλησιαστικό πλήρωµα ε ναι µφανέστατη. σιωπή του καί ποκρυφισµός του µπροστά στά καυτά σκάνδαλα το ρχιερατικο καί το ερατικο χώρου, νσπείρει στίς συνειδήσεις πογοήτευση καί περδιέγερση. ποι- µαντική πνοια, πού γγράφεται στά δελτία ε δήσεων τ ς ιαρκο ς ερ ς Συνόδου προ - καλε πνιγµονή. παντώντας στά πανωτά ρωτήµατα, πού µο µπιστεύονται ο φίλοι, καταθέτω τήν ξοµολογητική νηµέρωση, τι ο διες πορίες καί τά δια ρωτηµατικά στροβι λί - ζονται καί στό δικό µου µυαλό καί διεγείρουν τήν γωνία γιά τό α ριο καί τό µεθαύ ριο. ν τά κκλησιαστικά µας πράγµατα κυλήσουν στίς ράγες, πού τά σπρωξε ερώνυµος, τό πρ το σκοτεινό σχέδιο θά τό συµπληρώνει να δεύτερο καί πρίν κοπάσει τό πρ το µέ τήν πληρότητα καί τή θερµότητα τ ς δελφικ ς γάπης. Μαντρώνει στίς α λές τ ν κοµµατικ ν σχηµατισµ ν τούς συνταιριασµένους µέ τά πολιτικά ράµατα µέ τίς κρυφές σκοπιµότητες, λλά δέν ποκαλύπτει, δέ διδάσκει καί δέν µπνέει τό δέσιµο τ ν χερι ν καί τήν περιχώρηση τ ν καρδι ν σέ µιά κοινωνία γνήσιας νθρωπι ς καί νυστερόβουλης συνεργασίας. Μέ τίς σύγχρονες δοµές σέ πλήρη νάπτυξη, τά δηµοσιογραφικά ργανα θά διευρύνουν λοένα καί περισσότερο τίς τυπογραφικές τους γκαταστάσεις, τά τηλεοπτικά κανάλια θά α ξάνουν τά κέρδη τους, ο συντεχνίες τ ς διαφήµισης το σέξ τ ν ναρκωτικ ν τ ς βίας θά δια - τηρο νται στό πρ το πλάνο τ ς προβολ ς καί τ ς πιβολ ς καί τό κοινωνικό σ µα θά παραµένει σέ κατάσταση α χµαλωσίας, φθορ ς, διαφθορ ς καί πλήρους ποσύνθεσης.

4 4 κύµα τ ς πογοήτευσης θά ρχεται, ρµητικότερο καί πικινδυνοδέστερο, τό πόµενο. ρµηνεία το φαινοµένου «Ἱερώνυµος» βρ κα σέ µιά σκληρή, λλά ληθινή δηµόσια κριτική, πού τήν πηύθυνε στόν τότε Μητροπολίτη Θηβ ν καί Λεβαδείας ερώνυµο Μητροπολίτης Καλαβρύτων καί Α γιαλείας µβρόσιος καί τήν κοινοποίησε σέ λους τούς Μητροπολίτες τ ς κκλησίας τ ς λλάδος. Γιά καιρό, µέ βασάνιζε προβληµα - τισµός καί τά ρω τηµατικά, ν πρεπε νά τήν ξαναφέρω στήν πικαιρότητα. Ο σκοτεινές, µως, ξελίξεις το µακρό τατου χρονικο διαστήµατος, πού διέρρευσε πό τήν νάρρηση το ερώνυµου στόν ρχιεπισκοπικό θρόνο, σαµε σήµερα, µέ πεισαν, τι λεγκτικός λόγος το συλλει τουργο µβροσίου χνογραφε χι µόνο τό πορτρα το το τότε Μητροπολίτη Θηβ ν, λλά καί το σηµερινο ρχιεπισκόπου θην ν ερώνυµου. Τό παναφέρω, λοιπόν καί τό παραδίδω στήν κρίση καί στήν κτίµηση το ε ρύτατου καί νήσυχου κκλησιαστικο πληρώµατος. Θά συνεχίσω νά µάχωµαι, στω καί µόνος, διά τήν λήθειαν καί διά τήν κκλησίαν. Ε ναι τό χρέος µου πρός τήν Μητέρα κκλησίαν, τις µ ς ξέθρεψε, µ ς τίµησε, µ ς νέδειξεν ε ς τόν ν κατέχοµεν πισκοπι - κόν θρόνον. λήθεια ε ναι πικρά νίοτε καί νοχλητική ε ς τήν κοήν. ν τούτοις ε ναι ναγκαία καί σωστική! πηρετ ν, λοιπόν, τήν - λήθειαν, δελφέ µου, θά σοί ε πω διά µίαν ε σέτι φοράν πικρά τινα λόγια µέ µόνον σκοπόν τήν φύπνισίν σου. Πρός τό συµφέρον σου καί πρός τό συµφέρον τ ς κκλησίας. Τώρα µως πικοινωνία µας δέν θά παρα- µείν µυστική, πως α πό καί πιστολαί µου, τάς ποίας κράτησα µέχρι σήµερον µυστικόν πτασφράγιστον. πειτα πό

5 5 τήν προλαβο σαν εράν Σύνοδον τ ς εραρχίας λα χρειάζονται φ ς! Θά καταστήσω κοινωνούς τ ν σκέψεών µου τούς δελφούς µας εράρ - χας. άν δέ θελε κριθ ναγκα ον, τότε θά ποστείλω πρός α τούς καί τάς ς νω µνηµονευθείσας πιστολάς µου πρός νηµέρωσίν των. 1. να ψέµµα µ ς βοηθε σως ε ς τό νά ξέλθωµεν πρός στιγµήν πό µίαν δυσχερ θέσιν, µ ς δηγε µως ε ς µίαν µόνιµον νυποληψίαν! Ε ς τήν κρίσιµον Συνεδρίαν τ ς εραρχίας τ ς 31ης ουλίου.., πέδει - ξα περιτράνως διά τ ν γγράφων α) τι παρέσυρες τόν ρχιγραµµατέα καί τούς Γραµµατε ς ε ς τήν πλαστογράφησιν τ ν Πρακτικ ν τ ς ΙΣ τ ς 6ης πριλίου 1995, β) τι δέν πάρχει «πρότασις» τ ς Ο κονοµικ ς πηρεσίας περί συγκροτήσεως πιτροπ ς παρακολουθήσεως καί διαχειρίσεως ναπτυξιακ ν ργων τ ς κκλησίας, γ) τι ο δέποτε τυχε τ ς γκρίσεως τ ς ερ ς Συνόδου διορισµός το κ. δυσσέως Κοσµάτου ς Μέλους τ ς πιτροπ ς ταύτης δ) τι ο δέποτε διεξήχθη διαγωνισµός πρός νάθεσιν τ ν µελετ ν τ ν πό κτέλεσιν κκλησιαστικ ν ργων καί ποµένως νάθεσις τ ς κπονήσεως τ ν Μελετ ν διά τά συγκεκρι - µένα ργα ε ς τήν ταιρείαν το κ. Κοσµάτου π ρξε χαριστική καί ρα παράνοµος καί καταχρηστική, καί ε) τι τό Πρακτικόν τ ς ΙΣ τ ς παραµένει κτοτε νυπόγραφον καί ρα τυγχάνει κυρον. ε θύνη λοιπόν διά τήν κακήν διαχείρισιν το στρονοµικο ποσο τ ν κατοµµυρίων δρχµ. βαρύνει ποκλειστικ ς καί µόνον τήν Σεβασµιότητά σου καί ο δένα τερον. ταν µετ ο πολύ ν λθες ε ς τό β µα, ντί νά παντήσ ς ε ς τάς κτοξευθείσας βαρυτάτας ταύτας κατη - γορίας, πευθυνόµενος πρός µε ε πες τά λόγια τα τα: «σύ δέν µο τά- µαθες, γιε Καλαβρύτων; µαζί δέν τά κάναµε;». Θά νόµιζέ τις τι κέρδισες τήν µάχην τ ν ντυπώσεων, κφέρων να τόσον χονδροειδές ψε δος. λλά διά τούς νο ν χοντας πάντησις α τη µπεριέχει µίαν µολογίαν νοχ ς. έν ρνήθηκες, τι καµες σα γώ κατεµαρτύρουν! έν πέκρουσες τάς κατηγορίας καί δέν δωσες µίαν πειστικήν ξήγησιν! πλ ς, ε σάγων να χονδροειδέστατον ψέµµα, προσεπάθησες νά δηµιουργήσ ς συνενόχους! Καί βεβαίως δέν ε µαι συνένοχος, καθ σον ο δέποτε σέ δίδαξα τοια τα «τερτίπια» καί ο δέποτε «µαζί» κάναµε τοια τα γκλήµατα! λλωστε ο δέποτε συνεργασθήκαµε ε ς τήν ρχιγραµµατείαν, ο δέποτε διετέλεσες πό τήν διοι -

6 6 κητικήν µου ε θύνην, ο δέποτε λαβεν χώραν παράδοσις τ ς πηρε - σίας τ ς Άρχιγραµµατείας κ µέρους µου πρός σέ, καθ σον δική σου θητεία ε ς τήν ρχιγραµµατείαν χρονικ ς πέχει πολύ πό τήν προηγηθε σαν δικήν µου ( µεσολάβησαν δύο τοποθετήσεις, ταν γώ παρέδωσα ε ς τόν είµνηστον Νικηφόρον Τζιφόπουλον, µετά τα τα Μητροπολίτην Χίου). Καί πί τέλους ο δέποτε µέχρι σήµερον κατηγορήθην διά τοια τα «κατορθώµατα». Κατά τήν περίοδον τ ς θητείας µου λλωστε ε ς τήν ρχιγραµµατείαν π ρχον ρχιερε ς, ς π.χ. µακαριστός λευ - θερουπόλεως µβρόσιος, ο πο οι σαν τοιµοι νά λέγξουν τήν ο ανδήποτε παραχάραξιν τ ν Πρακτικ ν. ν τώρα πάρχει νας ρχιεπίσκοπος ε ς τήν δύσιν του καί ποµένως λα τά κακά δύνανται νά συµβο ν, πως καί συµβαίνουν λλωστε... έν θά θελα νά ποµνήσω, τι µέ λέησεν Θεός νά σέ χω ε εργετήσει µεγάλως! έν νέµενον βεβαίως τήν διά βίου ε γνωµοσύνην σου! λλά καί µίαν τοιαύτην συκοφαντίαν π ς νά τήν νεχθ πό ναν ε εργετηθέντα; Κηδόµενος, θεν, τ ς ξιοπρεπείας µου σέ παρακαλ καί σέ προκαλ νά προσκοµίσ ς στω να παράδειγµα ξ σων «µαζί κάναµε», - στε νά δραιωθ σχυρισµός σου. λλως ε ς τήν ψυχήν σου θά πλαν ται φιάλτης τ ς συκοφαντίας, γώ δέ θά χω τό δικαίωµα νά σέ ποκαλ φ ξ ς χι µόνον πονηρόν, λισσόµενον ς α λουρον, µέ µοχθηρόν πρό - σωπον, βριστήν τ ν εραρχ ν, θικόν α τουργόν ε ς πλαστογραφίαν τ ν Πρακτικ ν λλ πί πλέον ψευδολόγον καί ταπεινόν συκοφάντην. Καί ε σαι, δελφέ µου! 2. ς προχωρήσω λοιπόν τώρα ε ς περαιτέρω ποκαλυπτήριά σου: Ε ς τήν α θουσαν τ ν Συνεδρι ν (Συνεδρία τ ς 30 ς ουλίου) κούσθη ς καταγγελία, τι Μέλη τ ς Ο κονοµικ ς πηρεσίας πραγµατοποίησαν θαλάσσιον περίπατον, «κρουαζιέραν» ε πον, µέ τό διωτικόν σκάφος ο κονοµικο τινος παράγοντος ξ κείνων, ο πο οι φέρονται νά συναλλάσσωνται συχνά µετά τ ς Ο κονοµικ ς πηρεσίας τ ς κκλησίας ε ς τά ν Βουλιαγµέν ο κόπεδα. πί τ κούσµατι το παινιγµο τούτου σύ, δελφέ µου, σπευσες νά διαβεβαιώσ ς τό Σ µα τ ς εραρχίας, µνύων µάλιστα ε ς τήν ρχιερωσύνην σου, τι ο δέποτε λαβες µέρος ε ς τοιαύτην κρουαζιέ -

7 7 ραν!. υστυχ ς µως διά σέ, δύο µέρας βραδύτερον (τήν 1ην Α - γούστου) φηµερίς «λεύθερος Τύπος» µέ τίτλον «Ο ΜΗΤΡΟΠΟ - ΛΙΤΗΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΤΗΝ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ» γρραφεν τά ξ ς σηµαντικά: «Σεβασµιώτατε Μητροπολίτα Θηβ ν καί Λεβαδείας: άν δέν θυµ σθε τήν πίµαχη µονοήµερη κρουαζιέρα στήν ποία πήρατε µέρος, νά φρεσκάρω γώ τή µνήµη σας. ταν Μάϊος το 1994, στόν Ε βοϊκό, παρέα σας ε χατε τόν πίσκοπο Κερνίτσης, τό σκάφος ταν διοκτησίας γνωστο φοπλιστ - πενδυτ, πού ξιοποίησε τήν κκλησιαστική περιουσία. Μέ κάνετε νά α σθάνωµαι σχηµα πού διαψεύδω ναν τόσο σηµαντικό Μητροπολίτη...». Μεγάλην σηµασίαν χει τι συντάκτης το σχολίου τούτου τυγχάνει ιευθυντής τ ς φηµερίδος κ. Γεώργιος Κύρτσος, πο ος, καθώς πληροφορούµεθα, µετε χε πίσης τ ς κρουαζιέρας κείνης καί ρα τυγχάνει ψευδής µάρτυς. πάρχουν λλωστε καί φωτογραφίες ς πειστήρια διάψευστα. ρα ψεύδεσαι νσυνειδήτως, Σεβασµιώτατε, καί µάλιστα νώπιον τ ς εραρχίας! Σέ παραδίδω, λοιπόν, ε ς τήν κρίσιν τ ν Σεβασµιωτάτων εραρχ ν. 3. Καί διατί χι; ς φαίνεται ε ναι παληά σου τέχνη ξαπάτησις καί τά µοια, φ ὧκαί βαρύνεσαι µέ πολύ χειρότερα πράγµατα, πως π. χ. µέ τήν κατηγορίαν τ ς πιστηµονικ ς πάτης! χεις κατηγορηθ ε θέως, δηµοσίως καί δή καί γραπτ ς «πί κλοπ πνευµατικ ς διο - κτησίας» πό τά πιστηµονικά συγγράµµατα το Καθηγητο το Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης Κωνστ. Καλοκύρη. Καθηγητής Καλοκύρης ξέδωκε ντυπον κ τεσσαράκοντα σελίδων µέ τίτλον «ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΝΕΛΕΓΚΤΩΝ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1972» που κατ ντιζυγίαν παρουσιάζει λόκληρα ποσπάσµατα κ τ ν πιστηµονικ ν συγγραµµάτων του, τινα καταχωρίζονται α τούσια ε ς τό βιβλίον σου µέ τίτλον «ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑΣ, ΑΘΗΝΑΙ 1971» νευ µνείας τ ς πηγ ς προελεύσεώς των!!!! Σηµαντικόν λλωστε ε ναι τό γιογραφικόν χωρίον, περ προτάσσεται ε ς τήν κριτικήν του:«φώνησε πέρδιξ, συνήγαγεν ο κ τεκεν» ( ερ. 17, 11). 4. πάρχει τώρα τό ζήτηµα τ ν νοσηλείων σου ε ς τό ξωτερικόν.

8 8 Ο διενεργήσαντες τόν διαχειριστικόν λεγχον ρκωτοί Λογισταί δέν κατακρίνουν τήν ο κονοµικήν νίσχυσίν σου διά το ποσο τ ν δρχµ. Σηµειώνουν µως, τι δέν προσεκοµίσθησαν παραστατικά δαπαν ν! Το το δέ ε ναι καί λογικόν καί δίκαιον! Θά το λοιπόν πολύ φυσικόν νά καταθέσ ς στω καί κ τ ν στέρων τά παραστατικά τα τα, στε νά κλείση τό ζήτηµα. ιατί µως δέν σπεύδεις νά τό πράξης, στε νά τεθ ς περάνω πάσης ποψίας; Τήν πάντησιν θά δώσωµεν µε ς. Λέγεται λοιπόν, τι διος κε νος πενδυτής- φοπλιστής, στις σέ κάλεσεν ε ς τήν κρουαζιέραν ε ς τόν Ε βοϊκόν, κατέβαλεν πίσης ξ δίων καί λα τά ξοδα τ ς νοση - λείας σου ε ς Η.Π.Α. Το λάχιστον το το διέδιδεν, καυχώµενος, ε ς νύποπτον χρόνον διά λογαριασµόν του! άν το το ληθεύη τά πράγµατα ε ναι πολύ σοβαρά, Σεβασµιώτατε βριστά µου. πό σέ ξαρτ ται νά ποσείσης µίαν τόσον σοβαράν κατηγορίαν. γαπητέ µου ερώνυµε, Τό ρώτηµα, τό πο ον πολύ µέ βασανίζει, ε ναι το το: λήθεια, π ς κατόρθωσες καί κρυβες να τόσον παίσιον χαρακτήρα λα α τά τά χρόνια; χεις γίνει γνώριστος! Κάτω πό να προσωπε ον, µέ πολλήν τέχνην πράγµατι, κρυβες να µοχθηρόν πρόσωπον καί να δίστα - κτον χαρακτήρα! οξάζω τόν Θεόν, διότι µέ ξίωσεν γκαίρως νά ννοήσω τί κρυβες µέσα ε ς τήν ψυχήν σου καί νά σο τό δηλώσω ε θαρσ ς µέ τήν πό πιστολήν µου. Ε ς τό ρώτηµά σου «µαζί δέν τά κάναµε;» πάντησις ε ναι καταφατική. Ναί µαζί τά κάναµε. λλά τί καί πο α κάναµε µαζί; Μαζί πραγµατοποιούσαµε παραστάσεις πρός τόν Μακαριώτατον ρχιεπίσκοπον κ. Σεραφείµ διά νά το πιστήσωµε τήν προσοχήν ς πρός τόν τότε ωδώνης κ. Χρυσόστοµον καί λλα τινα πρό σωπα το περιβάλλοντός του. ιά νά ε πωµεν πρός τόν Μακαριώτατον, τι τόση µπιστοσύνη τήν ποίαν πιδεικνύει πρός τόν ωδώνης Χρυσόστοµον, κθέτει νεπανορθώτως τόσον τήν κκλησίαν, σον καί τόν διον προσωπικ ς! ιά νά ζητήσωµεν τήν ποµάκρυνσιν το ωδώνης πό νευραλγικάς θέσεις τ ς κκλησιαστικ ς ιοικήσεως! Ναί, α τά πράγµατι κάναµε µαζί! Καί δυστυχ ς τώρα βλέπω νά συµπλέης µέ τόν νθρωπον α τόν καί µάλιστα νά στηρίζεσαι ε ς τούς «τραµπουκισµούς» νός τοιούτου κκλησιαστικο προσώπου!

9 9 ν κατακλείδι θά θελα νά παντήσω πρός τινας Σεβασµιωτάτους ρχιερε ς, ο πο οι µέ κατέκριναν, τι ε ς τήν µιλίαν µου νώπιον τ ς σεπτ ς εραρχίας χρησιµοποίησα σκληράν γλ σσαν ναντίον σου καί κατέφυγον ε ς βαρε ς χαρακτηρισµιούς. λήθεια ε ναι σκληρά πό τήν φύσιν της. Ε ναι µως γνωστόν, τι µιλ πρός π σαν κατεύθυνσιν τήν γλ σσαν τ ς ληθείας. γλ σσα τ ς διπλωµατίας δέν ε ναι γλ σσα τ ν Χριστιαν ν. σοι ξ µ ν δέν χουν τήν δύναµιν νά κούσουν τήν λήθειαν, ς µή µέ κατακρίνουν. Λίαν συντόµως θά κατανοήσουν, τι µην πιεικής ε ς τάς κρίσεις µου πρός τό πρόσωπόν σου. ταν νας ε - ράρχης ψεύδεται, συκοφαντ, συλλαµβάνεται πί κλοπ πνευµατικ ς διοκτησίας, νέµεται τήν ξουσίαν, δέχεται ντιπαροχάς πό τούς πεν - δυτάς, πραγµατοποι κρουαζιέρας µαζί των, ποκρίνεται, θ ε ς πλαστογραφίας, συνοµολογ χαριστικάς συµβάσεις, χωρίζη τούς ρχιερε ς ε ς µετέρους καί µή, διορίζη τά µέλη πιτροπ ν κατά βούλησιν, να - θέτη ε ς τα τα νευ διαγωνισµο Μελέτας ργων τ ς τάξεως τ ν 4 δισεκατοµµυρίων δρχ., διασπαθίζη τό χρ µα τ ς κκλησίας καί σκανδαλίζη τόν Λαόν το Θεο ε ς τί διαφέρει πό τούς κοσµικούς νθρώπους, ο πο οι λατρεύουν τό χρ µα καί διοικο ν τόν τόπον χωρίς φόβον Θεο ; Στήν νοιχτή α τή καταγγελία το Μητροπολίτη Καλαβρύτων καί Α γιαλείας µβροσίου δέν πάντησε τότε Μητροπολίτης Θηβ ν ερώνυµος. ντ α το πάντησε µιά µάδα ερέων τ ς Μητρόπολης Θηβ ν, Τό διότυπο ε ναι, τι ο ερε ς δέν πιχείρησαν νά νατρέψουν τά πιχειρήµατα το Α γιαλείας µβροσίου. κφράζουν, µόνο, τό παράπονο, τι πίθεση α τή ναντίον το προϊσταµένου τους, πού τή χαρακτηρίζουν νάδελφη, ξανεµίζει τήν γάπη καί τή σύµπνοια καί καθιστ τούς λειτουργούς τ ς κκλησίας βορά στά δηφάγα ΜΜΕ. δηµοσιογράφος Θωµ ς Τσάτσης, µέ ρθρο του στήν «λευθεροτυπία» σχολίασε τήν ντίδραση τ ν ερέων, πού θίγησαν προσωπικά, ν δέν θίγη προϊστάµενός τους, πού ταν στόχος τ ς κριτικ ς το Μητροπολίτη µβροσίου. δηµοσιογράφος Τσάτσης γραψε: «λήθεια ε ναι πικρά καί νίοτε καί νοχλητική ε ς τήν κοήν...». φράση α τή ε ναι πό τίς πρ τες το µητροπολίτη Καλαβρύτων καί

10 10 Α γιαλείας στήν πιστολή του πρός τόν µητροπολίτη Θηβ ν ερώνυµο. Μιά πιστολή γραµµένη σέ διαίτερα ψηλούς τόνους πού τίς τελευτα ες µέρες προκάλεσε κινητικότητα µεταξύ ρχιερέων, καθώς νά- µεσα στ λλα ναφέρεται µµεσα καί στό θέµα τ ς διαδοχ ς. µητροπολίτης Θηβ ν δέν πάντησε στίς κατηγορίες πού το πευ θύνει µητροπολίτης Καλαβρύτων. πάντηση µως στειλαν 17 ε - ρε ς πό τή Μητρόπολη Θηβ ν. Ο ερε ς ποφεύγουν νά κρατήσουν τούς τόνους ψηλά, ν καί µιλο ν γιά «διχαστικό κλίµα στόν χ ρο τ ν κληρικ ν». πιστολή χει µεροµηνία 22 Σεπτεµβρίου καί χει διαίτερο νδιαφέρον καθώς ο ερε ς δηλώνουν τι χουν «καταστε µάρτυρες καί ποδέκτες νός θους καί φους τό πο ο πωάζεται, κτρέφεται, κπέµπεται καί διαχέεται, σέ σκοτεινούς διαδρόµους µέ κατάληξη (φυσική;) τά ντυπα καί λεκτρονικά Μέσα πάσης φύσεως». κόντρα µεταξύ τ ν µητροπολιτ ν Θηβ ν καί Καλαβρύτων ταν µία πό τίς πολλές κατά τή διάρκεια τ ν συνεδριάσεων τ ς εραρχίας στά τέλη ουλίου. Φαίνεται µως πώς ε ναι πό τίς λίγες πού συνεχίστηκαν µέ τήν νταλλαγή πιστολ ν. Ο σχέσεις µεταξύ τ ν εραρχ ν πού πρωταγωνιστο ν στήν κκλησία τ ς λλάδος δέν ε ναι ο καλύτερες. Κι' σο περν καιρός γίνονται λοένα καί χειρότερες. Ο µητροπολίτες πού θέλουν νά κατακτήσουν τό θρόνο το ρχιεπισκόπου ε ναι ρκετοί. Καί ο συµµαχίες συνεχ ς λλάζουν. Πλησιάζει κλογή ρχιεπισκόπου. Ο πιστολές το µητροπολίτη Καλαβρύτων καί τ ν ερέων πό τή Θήβα ποτελο ν µιά νδειξη γιά τό τί συµβαίνει στά σωτερικά τ ς κκλησίας, πού δέν παύει µως νά ε ναι σοβαρή καθώς ο περισσότεροι ρχιερε ς νυποµονο ν νά φτάσει µέρα πού θά ψηφίσουν γιά τό νέο ρχιεπίσκοπο. µητροπολίτης Καλαβρύτων µβρόσιος γραψε στό µητροπολίτη Θηβ ν ερώνυµο στίς 28 Α γούστου. π' σα ναφέρει στήν πιστολή του, φαίνεται καθαρά πώς ο δύο " γιοι" στό παρελθόν ε χαν ριστες σχέσεις, πού σέ κάποια στιγµή γιά γνωστο λόγο κλονίστηκαν. κ. µβρόσιος κατηγορε τόν δελφό του γιά κακή διαχείριση τ ς κκλησιαστικ ς περιουσίας, δίνοντας συνέχεια σ' σα ε παν ο δύο µεταξύ τους κατά τή διάρκεια τ ν συνεδριάσεων τ ς εραρχίας. «ταν µετ' ο πολύ ν λθες ε ς τό β µα, ντί νά παντήσης ε ς τάς

11 11 κτοξευθείσας βαρυτάτας ταύτας κατηγορίας, πευθυνόµενος πρός µε ε πες τά λόγια τα τα: «σύ δέν µο τα' µαθες, γιε Καλαβρύτων; Μαζί δέν τά κάναµε;», λέει σέ κάποιο σηµε ο τ ς πιστολ ς, πευθυνόµενος πρός τόν κ. ερώνυµο. Καί συνεχίζει: «...διά τούς νο ν χοντας πάντησις α τη µπεριέχει µίαν µολογίαν νοχ ς. έν ρνήθηκες, τι καµες σα γώ κατεµαρτύ - ρουν! έν πέκρουσες τάς κατηγορίας καί δέν δωσες µίαν πειστικήν ξήγησιν! πλ ς, ε σάγων να χονδροειδές ψέµµα, προσεπάθησες νά δηµιουργήσης συνενόχους! Καί βεβαίως δέν ε µαι συνένοχος καθ' σον ο δέποτε σέ δίδαξα τοια τα "τερτίπια" καί ο δέποτε "µαζί" κάναµε τοια τα γκλήµατα!» Καί φού τόν χαρακτηρίζει «παίσιο» καί «µοχθηρό πρό σωπο», τόν κατηγορε γιά τή σχέση µέ τό µητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστοµο. «Ε ς τό ρώτηµά σου-γράφει-µαζί δέν τά κάναµε, πάντησις ε ναι καταφατική. Ναί, µαζί τά κάναµε. λλά τί καί ποιά κάναµε µαζί; Μαζί πρα γµατοποιούσαµε παραστάσεις πρός τόν Μακαριώτατον ρχιεπίσκοπον κ. Σεραφείµ, διά νά το πιστήσωµεν τήν προσοχήν ς πρός τόν τότε ωδώνης κ. Χρυσόστοµον καί λλα τινα πρόσωπα, το περιβάλλοντός του. ιά νά ε πωµεν πρός τόν Μακαριώτατον, τι τόση µπιστοσύνη τήν ποίαν πιδεικνύει πρός τόν ωδώνης Χρυσόστοµον κθέτει νεπανορθώτως τόσον τήν κκλησίαν σον καί τόν διον προσωπικ ς! ιά νά ζητήσωµεν τήν ποµάκρυνσιν το ωδώνης πό νευραλγικάς θέσεις τ ς κκλησιαστικ ς ιοικήσεως! Ναί, α τά πράγµατι κάναµε µαζί! Καί δυστυχ ς τώρα βλέπω νά συµπλέης µέ τόν νθρωπον α τόν καί µάλιστα νά στηρίζεσαι ε ς τούς "τραµπουκισµούς" νός τοιούτου κκλησιαστικο προσώπου!». «πάντηση» πό ποστηρικτές «πάντηση» στήν πιστολή το µητροπολίτη Καλαβρύτων δέν δόθηκε πό τό µητροπολίτη Θηβ ν καί Λεβαδείας, λλά πό ρχιµανδρίτες καί ερε ς πού ποστηρίζουν τόν κ. ερώνυµο. πιστολή διατηρε χαµηλούς τόνους καί πως ναφέρουν ο πογράφοντες γράφτηκε γιατί ο διοι χουν γίνει µάρτυρες «µι ς συνεχ ς πιδεινούµενης νάδελφης νοοτροπίας, ποία ξανεµίζει τήν γάπη καί σύµπνοια, καί µ ς καθιστ βορά στά δηφάγα ΜΜΕ». Στήν πιστολή- πάντηση ο πογράφοντες µιλο ν γιά θος καί φος «τό πο ο πωάζεται, κτρέφεται, κπέµπεται καί διαχέεται, σέ "σκοτει-

12 12 νούς διαδρόµους", µέ κατάληξη (φυσική) τά ντυπα καί λεκτρονικά Μέσα πάσης φύσεως, πού καί πολλά ρωτηµατικά µ ς δηµιούργησε λλά καί µ ς προβληµάτισε. χοντας µως µάθει στόν ε λογηµένο χ ρο τ ς ερ ς Μητροπόλεως Θηβ ν καί Λεβαδείας σέ µία λλη ποιµαντική προσέγγιση τ ν προσώπων καί τ ν θεσµ ν, σέ µία διαφορετική διαλεκτική ντι- µετώπισή τους παραµείναµε µέχρι τώρα σιωπηλοί παρατηρητές, πλήν " γραυλο ντες φύλακες"». Κοινοποίηση καί στό Ο κουµενικό κε νο, πού ξίζει νά σηµειωθε ε ναι τι πιστολή κοινοποιήθηκε κτός τ ν λλων καί στό Ο κουµενικό Πατριαρχε ο. πό τήν πάντηση πρός τόν µητροπολίτη Καλαβρύτων φαίνεται καθαρά τι τό παιχνίδι τ ς διαδοχ ς βρίσκεται στό ποκορύφωµα. Ο ε - ρε ς χωρίς νά παντο ν στίς κατηγορίες πού κτοξεύει µητροπολίτης Καλαβρύτων µβρόσιος πρός τό µητροπολίτη Θηβ ν ερώνυµο, µιλο ν γιά «διχαστικό κλίµα, πού χει πλωθε καί δηλητηριάζει τόν χ ρο τ ν κληρικ ν, καί τό χειρότερο πως ντιλαµβανόµαστε πό τήν καθηµερινµή µας παφή µέ τόν λαό το Θεο τά συµβαίνοντα ποστασιοποιο ν µέ ραγδα ο ρυθµό τούς πιστούς, θώντας τους σέ µιά διότυπη θρησκειοποιηµένη ποµόνωση κάτι σάν κκλησία δίχως ποιµένες, φο ο τελευτα οι τούς ε µαστε πό διάφοροι ως ποκρουστικοί». Καί σχολιάζουν να συγκεκριµένο σηµε ο τ ς πιστολ ς το κ. µβρο - σίου, που τελευτα ος ναφέρει τι «τώρα πάρχει νας ρχιεπίσκοπος ε ς τήν δύσιν του καί ποµένως λα τά κακά δύνανται νά συµβο ν...». «ηλαδή Σεβασµιώτατε-ρωτο ν- κτοτε ο συνοδικοί πίσκοποι δέν γνωρίζουν τί πογράφουν;». Τά «λληλοµαχαιρώµατα» µεταξύ τ ν εραρχ ν πού χουν δηλώσει µεσα µεσα τήν ποψηφιότητά τους γιά τήν ρχιεπισκοπή ε ναι σίγου - ρο τι θά συνεχιστο ν. πως ε ναι σίγουρο πώς κερδισµένος θά βγε κε νος, ποιύ θά καταφέρει νά σταθε σο πιό µακρυά µπορε πό «τή µά - χη τ ς διαδοχ ς». Θωµ ς Τσάτσης ηµσιογράφος «λευθεροτυπίας»

13 13 ] διακονία το πισκόπου (ΙΙΙ). «ε τόν πίσκοπον νεπίληπτον ε ναι». Τό παρόν ρθρο ε ναι τό τρίτο πό µιά σειρά τρι ν α τοτελ ν ρ θρων, διαφόρων ξένων συγγραφέων, πού πραγµατεύονται τό σηµαντικό θέµα τ ς διακονίας το πι - σκόπου στήν κκλησία σήµερα. Τά ρθρα τά ρανιστήκαµε πό διάφορες στοσελίδες το διαδικτύου καί τά δηµοσιεύουµε συγκεντρωµένα ν µεταφράσει. συγγραφέας το παρόντος ρθρου ε ναι Μητροπολίτης το Πατριαρχείου ντιοχείας). Κανείς δέν µπορε νά λάβει τή θεία χάρη πό µόνος του. θεία χάρη καλε τόν νθρωπο, λλά ποιος µέ γνησιότητα τήν προσεγγίζει, νιώθει τιποτένιος καί παραµένει στά µάτια του να τίποτα µέχρι τήν µέρα τ ς Κρίσεως. καθένας µας πρέπει νά χει συναίσθηση τ ν ταλέντων του, ναγνωρίζοντάς τα ς δ ρα το Θεο. Πάει µως χαµένος ν θεωρήσει τι τά ταλέντα του το νήκουν. Τά χει ς δ ρα τ ς γάπης το Θεο, πο ος καί µπορε νά τά πάρει πίσω, ν τσι θελήσει. Τό διο σχύει καί γιά τά διακονή - µατα µέσα στήν κκλησία το Θεο. Κάθε πευθυνότητα, πού ναλαµβάνουµε, ε ναι δωρεά. Στό βάθος της, ποια διακο - νία ε ναι δ ρο, πού κατέρχεται σέ σένα - νωθεν. ν τήν ναλάβεις, µήν πιτρέψεις στόν αυτό σου νά πιστέψει τι τήν ξιζες. Στήν πραγµατικότητα Κύριος σέ καλε κάθε µέρα νά πάρξεις ς «καινή κτίσις». ν νιώθεις τι χεις γίνει σκε ος τ ς χάριτος το Θεο, µή ξεχν ς τι «χο- µεν τόν θησαυρόν το τον ν στρακίνοις σκεύεσιν» (Β Κορ. δ 7). Νά ε σαι ε τυχής πού σο χει νατεθε α τός θησαυρός, λοίµονό σου µως ν θεωρήσεις τόν αυτό σου ς κάτι παραπάνω πό πηλό. Μέ τίς σκέψεις α τές προσεγγίζω τά λόγια το Παύλου: «Ε τις πισκοπ ς ρέγεται, καλο ργου πιθυµε. ε ο ν τόν πίσκοπον νεπίληπτον ε ναι» (Α Τιµ. γ 1-2). δ δέν θά νδιατρίψω στήν στο ρική ννοια τ ς λέξεως «πισκοπή». ταν γραφόταν πιστολή, δέν π ρχε κόµα σαφής διάκριση µεταξύ πισκόπου καί πρεσβυτέρου τουλάχιστον διάταξη τ ν βαθµ ν ερο σύνης δέν ταν κόµα νιαία σ λες τίς κκλησίες. µε ς σήµε - ρα ταν διαβάζουµε τή λέξη «πισκοπή» ννοο µε τό λειτούργηµα α το, πού νο- µάζεται Μητροπολίτης, ( τυµολογικά,

14 14 πίσκοπος µι ς σηµαντικ ς πόλεως). ποια ννοια καί ν δώσου µε στή λέξη, δέν σηµαίνει τι Πα λος παινε φιλοδοξίες νθρώπων τι τούς νθαρ - ρύνει νά πασχίζουν νά γίνουν πίσκοποι. Α τό ε ναι δ ρο Θεο, νεξάρτητο πό τίς νθρώπινες φιλοδοξίες. Τό νόηµα το χωρίου ε ναι σαφές: ν σο λθει τέτοια πι θυµία, γνώριζε τι πιθυµε ς κάτι τό σύλληπτα σηµαντικό. Πρέπει, πρ τα π λα, νά ε σαι νεπίληπτος. Καί α τό δέν θά τό κρίνεις σύ, λλά λ λοι νθρωποι µέ πνευµατική ε αισθησία. Πράγµατι, δέν πιτρέπεται ο τε κ ν νά λαµβάνεται πόψη πο ψηφιό - τητα γιά τό λειτούργηµα το πισκόπου κάποιου, πού ε ναι γνωστό τι χει διαπράξει στω µία πράξη κάθαρτη πό τά ργα το διαβόλου. ποιος σταθε, στω γιά λίγο, ε νοϊκά πρός µιά τέτοια ποψη - φιότητα, γίνεται µέτοχος καί α τός τ ς διας καθαρσίας. ρυπαρός δηγε καί λλους σέ πράξεις ρυπαρές. ναπό φευκτα, να πρόσωπο διεφθαρµένο ε ναι πηγή διαφθορ ς γιά τό περιβάλλον του. τσι Πα λος στή συνέχεια το παραπάνω χωρίου, ναφέρει πλ θος ρε - τ ν, πού πρέπει νά κοσµο ν τόν ποψήφιο πνευµατικό γέτη. Λέει π.χ. τι πρέπει νά ε ναι: «νηφάλιος, φιλόξενος, διδακτικός, µή πάροινος ( χι µέθυσος), µή πλήκτης ( χι βίαιος), µή α σχροκερδής, λλ πιεικής, µαχος (ε ρηνικός)», κτλ. ποιος δηλαδή δέν χει νά πιδείξει πλο το ρετ ν δέν µπορε νά θεωρηθε νεπίληπτος. χ ρος δέν πιτρέπει νά πραγµατευθο µε κάθε ρετή λεπτοµερ ς. Γενικά λέµε τι πνευµατικός γέτης πρέπει νά βρί σκεται σέ διαρκή γρήγορση. Νά πι τηρε τόν αυτό του στενά καί νά λέγχει τή συµπεριφορά του. τσι θά µπορέσει νά παρακινήσει καί λλους νά κολουθήσουν τήν δό το Κυ ρίου. κκλησία δέν ε ναι χ ρος γιά νά κοιµ ται κανείς. λοι πρέπει νά βλέπουµε τή λα - τρεία τ ς κ κλησίας σάν τίµητο θησαυ - ρό, πού χουµε χρέος νά διαφυλάξουµε. Πρέπει νά συµµετέχουµε λόψυχα σ α - τήν, νά γαπ µε λους τούς νθρώ πους καί, µέ µετάνοια καί διάλειπτη θυσία γιά τούς δελφούς µας, νά διασφαλίζουµε τήν - νότητα το γίου Λαο το Θεο. σοι θέλουν νά φησυχάζουν µέριµνοι ς τό χωνέψουν: κκλησία δέν ε ναι κρεββάτι ο τε γιά τόν πιστό ο τε γιά τόν ποιµένα. Πνευµατικός γέτης σηµαίνει κα - λός διδάσκαλος. Χριστιανισµός ε ναι γνώση τ ς λήθειας καί διδαχή. Μιά κ - κλησία, πού ρκε ται σέ τελε τές, τίς πο ες κανείς δέν καταλαβαίνει, σέ τί χρησιµεύει; ποµένως, ν κάποιος δέν χει τό χάρισµα τ ς διδαχ ς καί το κηρύγµατος δέν µπορε νά ε ναι κατάλληλος γιά θέση ποι- µαντική, ερέως πισκόπου. Μπορε νά ε ναι κατάλληλος γιά ψάλτης γιά σιω - πηλός µοναχός γιά νά πη ρετε τό ναό µέ ποιοδήποτε λλο τρόπο. λα α τά ε ναι ε λογηµένες διακονίες καί σοι πό µ ς τίς ναλάβουµε πρέπει νά θεωρήσου - µε τόν αυτό µας ε τυχή. Χριστιανισµός πάντως σηµαίνει κατανόηση τ ς γίας Γραφ ς, το Λόγου το Θεο, µετοχή στή λογική λατρεία τ ς κ κλησίας καί σεβασµός στήν ερή Παράδοση. τήρηση α τ ν τ ν ρων ε ναι σόβιο χρέος λων νεξαιρέτως. άν µως πλός πιστός καλε ται νά µολογε τήν πίστη του µέ τή γλ σσα του, πως λέει πόστολος (βλ. Ρωµ. ι 9-10), πόσο µ λλον νας κληρικός, «πηρέτης το Λόγου», πως ποκαλε ται κατά τήν χειροτονία του, πρέπει νά δίδει τή µαρτυ ρία το Λόγου. νας βουβός δέν

15 15 µπορε νά λάβει εροσύνη, στω καί ν ξεπερν σέ γιότητα λους σους µετέχουν στό ερατε ο. Κάποιοι πιστοί φεραν ναν ντρα στόν γ. ωάννη τόν Χρυσόστοµο µέ τήν παράκληση νά τόν χειροτονήσει. Τούς ρώτησε τί γνωρίζουν γι α τόν. Ε - παν τι ε ναι ε σεβής. Τούς πάντησε τι α τό δέν ε ναι ρκετό, γιατί λοι ο Χριστια - νοί πρέπει νά ε ναι ε σεβε ς. Χρειά ζεται πιπλέον νά χει καί βα θειά κατάρτιση. πίσκοπος δέν πρέπει νά ε ναι «πλήκτης (βίαιος)», «λλ πιεικής, µαχος (ε ρηνικός)», διότι Κύ ριος χει πε «µάθετε π µο, τι πρ ός ε µι καί ταπεινός τ καρδί» (Ματ. ια 29). Γιατί Κύριος διάλεξε α τές τίς δύο ρετές γιά νά χαρα - κτηρίσει τό Πρόσωπό του; ιότι ε ναι ο κορωνίδες. Μόνο ν ε σαι ταπεινός Κύ - ριος θά σέ ψώσει. λλά καί σύ µέ τή δική σου ταπεί νωση θά µπορέσεις νά νορθώσεις λλους. Μόνο ν γαπήσεις τήν ταπείνωση καί τή βιώσεις θά µπορέσεις νά γίνεις κόλουθος το Σωτ ρος στή θυσιαστική πορεία Του. έν θά µ ς πασχολήσει ν - νοιολογική διαφορά τ ν ρετ ν χρηστότης, γαθωσύνη, πραότης, τίς πο ες Πα λος ναφέρει στήν πρός Γαλάτας πιστολή. Τό σηµαντικό ε ναι τι τίς θεωρε µαζί µέ λλες ς καρπούς το γίου Πνεύµατος. ν δέ συσχετίσουµε τό γεγονός α τό µέ σα πόστολος παραγγέλλει πιό πάνω καταλαβαίνουµε τι τό Πνε µα το Θεο ε ναι κε νο, πού παράγει µέσα µας ναν τρόπο ζω ς νώτερο, πνευµατικό. Σχετικά µέ α τό, πού ε πε Πα λος, τι πίσκοπος πρέπει νά ε ναι «µαχος (ε ρηνικός)», χω πα ρατηρήσει σέ µιά σειρά περιπτώσεων τι πιό ποτελεσµατική πίπληξη σέ ναν πιστό, πού παρεκτράπηκε, ε ναι α τή πού δέν συνοδεύεται πό ργή. Μέ τήν οργησία σου το δί νεις κόµα να ριστο παράδειγµα, ν α τός χει κυριευθε πό θυµό. Ε ναι κάτι, πού θά φέρει κοντά στό Θεό, καί σένα καί α τόν, τόν πο ο πιτιµ ς. ταν Γραφή λέει τι πί - σκοπος πρέπει νά ε ναι «νεπίλη πτος» σηµαίνει πρ τον, τι να νε πίληπτο πρό - σωπο δέν ε ναι κάτι τό ξωπραγµατικό καί δεύτερο, τι πάρχουν καταστάσεις µέ τίς πο ες δέν παίζει κανείς. Ο πεύθυνοι γιά νά πιλέξουν να πρόσωπο πρέπει νά χύσουν πλετο φ ς στή ζωή του καί νά τήν ξετάσουν σέ κάθε της λεπτοµέ - ρεια, πρίν τόν θεωρήσουν ποψήφιο καί τόν κλέξουν. Πρέπει νά θέσουν ρους δεσµευτικούς γιά προαγωγή προσώπων σέ νώτερες θέσεις. ηλαδή, νά µήν γίνεται διάκονος κάποιος, πού δέν ε ναι νεπί - ληπτος, καί ν γίνει τό λάθος καί χειροτονηθε δέν πρέπει νά προωθε ται στήν Dejapemhüleqo Dekt o Ejjkgsiastij r Emglóqysgr Jydij r 2360 Idiojtütgr- Ejd tgr Lgtqopok tgr Attij r ja Lecaq dor MIJODGLOS Die humsg A«k m Attij r Tupocqave o Jymstamt mou SamidÑ Iyamm mym 6, LoswÇto ISSN W

16 16 εροσύνη. ν καί πάλι γίνει λάθος καί γίνει ερέας νά µή προωθε ται στήν ρχιεροσύνη. νας νάξιος πίσκοπος διασπείρει τήν ναξιότητά του στήν κκλη - σία, τήν ποία διαποιµαίνει. ν π.χ. ε ναι φιλοχρήµατος ξωθε α τούς, πού διοικε σέ δωροδοκίες πρός τό πρόσωπό του προ - κειµένου νά ξασφαλίσουν τήν ε νοιά του, καθώς καί σέ κλοπές. τσι κκλησία µετατρέπεται σέ σπήλαιο ληστ ν. Ο κανόνες τ ς κκλησίας θεω - ρο ν παρκτό τό νδεχόµενο νά σηµειωθο ν συχνά µαρτίες στόν κλ ρο. Γι α τό χουν θεσµοθετήσει δικαστικές διαδικασίες γιά ερε ς καί µητροπολίτες, ο πο ες κάποτε µπορε νά καταλήξουν καί σέ καθαιρέσεις, δηλαδή ποποµπές πό τίς τάξεις το κλήρου ναξίων ερωµένων. Κατά τή γνώµη µου µιά κκλησία, πού ποφεύγει νά δικάσει, δέν χει τή δυνατότητα νά µπνεύσει στόν λαό τί ε ναι ρετή. κκλησία ε ναι χ ρος, στόν πο ο ξαγιαζόµαστε. ησο ς µ ς ξα - γνίζει διά τ ν ποστόλων καί τ ν δια - δόχων τους, τ ν πισκόπων καί ν γένει τ ν κληρικ ν. Ο διεφθαρµένοι µως ξ α τ ν κολουθο ν τίς µαρτίες τους. έν ε ναι διάδοχοι γίων. κάθαρση µέσα στήν κκλησία ξεκιν πό τούς γέτες Της. κκλησία δέν ε ναι δυνατόν νά δρανε περιµένοντας, σοι ερε ς καί πίσκοποι χουν σοβαρές πτώσεις, νά µετανοήσουν. έν µπορε νά φήσει τό κακό, πού προκαλο ν, νά τεθε κτός λέγχου. στόχος Της ε ναι νας καί µοναδικός: ποποµπή. Μέγας Βασίλειος καθαίρεσε κάποτε ναν ερέα, πού ε χε διαπράξει µοιχεία. Μετά πό πολλά χρόνια καθαιρεµένος βρέθηκε σέ µιά κηδεία. Πλησίασε τό φέρετρο καί κούµπησε τό νεκρό σ µα. νεκρός ναστήθηκε. Π γε τότε στό Βασίλειο καί το ε πε: «Θέλεις καλύτερη πόδειξη γιά τήν γιότητα, στήν ποία χω φτάσει, γιά νά µέ στείλεις πίσω στό ποίµνιό µου;» Βασίλειος πάντησε: «γιότητά σου ε ναι κάτι µεταξύ σο καί το Θεο. έν µπορε ς µως νά π ς στό ποίµνιό σου, γιατί τούς σκανδάλισες. έν µπορε ς νά πιστρέψεις σ α τούς». Ποιός θά µ ς δώσει νδρες σάν τό Μέγα Βασίλειο, τσι πού νά α σθαν - θο µε τι νήκουµε µέ γνησιότητα στήν κκλησία το Χριστο ; Μητροπολίτης ρους Λιβάνου Γεώργιος Khodr. G < Eke heqg Pkgqov qgsg> st diad jtuo. Die humsg: el-pliroforisi.gr Ja o Ejd seir <SpoqÇ> st diad jtuo (ciç liç cmyqil a ló t succqavij ôqco toà Lgtqopok tou Attij r ja Lecaq dor Mijodülou) Die humsg: spora.gr