PRESENTACIÓN DA MATERIA/ MÓDULO

Transcript

1 Ensinanza aprendizaxe Código: MD Data Nº. Revisión: 2 Páxina 1 de 7 PRESENTACIÓN DA MATERIA/MÓDULO MATERIA/ MÓDULO CURSO / CICLO PROFESOR GREGO I 1º BAC H CURSO ACADÉMICO NOELIA CENDÁN TEIJEIRO (en substitución de Inés Rodríguez López) 1ª AVALIACIÓN UNIDADE DIDÁCTICA 1 O alfabeto. Introdución do alfabeto fenicio en Grecia. Valores fonéticos. Signos de puntuación. O acento e as leis de acentuación. Transcripción de palabras gregas. As linguas indoeuropeas. Concepto de lingua flexiva. CONTIDOS UNIDADE DIDÁCTICA 2 Sintaxe elemental dos casos. A declinación nominal. 1ª declinación: femininos Primeiras nocións de morfoloxía verbal: 3ª persoa do singular e do plural dos verbos temáticos e do verbo copulativo εἰμί. Suxeito, atributo e complemento directo. Tradución de frases sinxelas. A xeografía do mundo grego. Historia da lingua grega. O léxico da lingua: campo semántico, evolución dos significados, composición de palabras e etimoloxías. Os mitos gregos: Xea e Urano, a creación do mundo e da humanidade. UNIDADE DIDÁCTICA 3 A orde das palabras na oración. O presente dos verbos temáticos. A declinación nominal: 2ª declinación Tradución de frases. O mundo exeo do Neolítico a Idade de Bronce. A civilización minoica de Creta. Os mitos gregos: Cronos e Zeus. UNIDADE DIDÁCTICA 4 O presente de indicativo do verbo εἰμί Morfoloxía do artigo. Morfoloxía dos adxectivos da 1ª y 2ª declinacións. Tradución de frases. A civilización micénica: a Idade de Bronce na península Heládica. Os poemas homéricos. Os mitos gregos: Helena, ou a guerra de Troia.

2 UNIDADE DIDÁCTICA 5 O xénero masculino na 1ª declinación. Recapitulación das diversas formas da 1ª y 2ª declinacións. Funcións secundarias dos casos: acusativo de extensión, xenitivo temporal e dativo instrumental. O uso das preposicións en grego. Tradución de frases e/ou textos sinxelos. A caída dos centros micénicos e a época escura. Os mitos gregos: Os doce traballos de Heracles. 2ª AVALIACIÓN UNIDADE DIDÁCTICA 6 Os pronomes persoais. A situación do pronome de 3ª persoa. O modo imperativo. O vocativo. O réxime verbal ou suplemento: xenitivo adverbal. Εἰμί con dativo: dativo posesivo. As colonizacións gregas. O nacemento da filosofía. Os mitos gregos: As aventuras e a volta a Ítaca de Odiseo. UNIDADE DIDÁCTICA 7 Características xerais da 3ª declinación. Temas en oclusiva A voz media no verbo grego. Os modificadores do substantivo: aposición e predicativo. A relixión grega. O culto cidadán e as relixións populares. Os mitos gregos: A viaxe aos infernos de Orfeo. UNIDADE DIDÁCTICA 8 Temas en nasal e líquida da 3ª declinación Os pronomes demostrativos: ὅδε, οὗτος, ἐκεῖνος. A elisión. O infinitivo de presente. As oracións subordinadas substantivas. Os xogos olímpicos: festa e deporte. A competición nos xogos. A escultura grega. Os mitos gregos: Perseo.

3 UNIDADE DIDÁCTICA 9 Temas en -ντ O imperfecto activo e medio. O aumento silábico. O teatro grego. A traxedia e a comedia. Os mitos gregos: Xasón e os argonautas UNIDADE DIDÁCTICA 10 Temas en silbante da 3ª declinación. O aoristo sigmático das voces activa e media. O aumento temporal. Características da época arcaica. A formación e consolidación da polis. A organización da Atenas. As reformas de Solón e Clístenes. A tiranía de Pisístrato. Arquitectura grega. Os mitos gregos: Edipo. 3ª AVALIACIÓN UNIDADE DIDÁCTICA 11 Temas en vogal e ditongo da 3ª declinación. Os pronomes interrogativos e indefinidos. O futuro activo e medio. Tradución de textos A singularidade do modelo social espartano. A organización do estado espartano. Os mitos gregos: Teseo, o comezo da hexemonía ateniense. UNIDADE DIDÁCTICA 12 Aoristo radical temático das voces activa e media. A formación dos participios. A sintaxe do participio. Causas das Guerras Médicas. A primeira guerra: Maratón. A segunda guerra: Termópilas, Salamina, Platea. A cerámica grega.

4 Os mitos gregos: Prometeo, benefactor da humanidade. UNIDADE DIDÁCTICA 13 Temas irregulares da 3ª declinación. A peculiaridade do pronome αὐτός, αὐτή, αὐτό. Morfoloxía do perfecto activo e medio. A reduplicación. As guerras do Peloponeso Os mitos gregos: Perséfone. UNIDADE DIDÁCTICA 14 Os pronomes relativos. As oracións subordinadas adxectivas. Tradución de textos de complexidade media (Xenofonte). Alexandre Magno. O helenismo. Os mitos gregos: Ifixenia UNIDADE DIDÁCTICA 15 Recapitulación da 3ª declinación. Os adverbios. A Tradución de textos de complexidade media (Xenofonte). cidade: os seus habitantes e o ocio. A vida cotiá. Os mitos gregos: Orestes 1. Iniciarse na comprensión, interpretación e tradución de textos de dificultade progresiva, utilizando para este fin o coñecemento dos elementos morfolóxicos, sintácticos e léxicos básicos da lingua grega. OBXECTIVOS 2. Reflexionar sobre o léxico de orixe grega presente na linguaxe cotiá e na terminoloxía científica, identificando étimos, prefixos e sufixos gregos que axuden a unha mellor comprensión das linguas modernas. 3. Ler textos gregos tanto orixinais como adaptados ou traducidos, realizando unha lectura comprensiva e crítica, distinguindo as características principais e o xénero literario a que pertencen. 4. Coñecer, na medida en que sexa posible, as máis importantes manifestacións culturais da Grecia antiga e recoñecer e valorar a súa

5 contribución e continuidade ao longo da historia no mundo actual. 5. Utilizar de maneira crítica fontes de información variadas, obtendo delas datos relevantes para o coñecemento da lingua e a cultura estudadas. 1. Lectura correcta de textos en grego antigo coa pronunciación erasmiana. 2. Coñecer todos os enunciados dos substantivos (excepto os temas en vogal e ditongo) e dos adxectivos que se traballan no curso. 3. Dominar a morfoloxía dos paradigmas nominais máis frecuentes: 1ª e 2ª declinacións (sen contractos); 3ª declinación e a declinación dos pronomes. 4. Dominar a morfoloxía dos paradigmas verbais máis frecuentes: o modo indicativo e tamén os infinitivos (activa e media) dos verbos vocálicos puros. A oposición presente/aoristo. 5. Coñecer as desinencias verbais activas e medias, normais, sen transformar por fenómenos fonéticos. CONTIDOS MÍNIMOS 6. Coñecer os pasos fundamentais e a secuencia dos mesmos para traducir un texto, segundo o traballo realizado en clase ao longo do curso. 7. Resolver correctamente a tradución das oracións subordinadas de relativo. 8. Tradución de oracións substantivas breves cun só nivel de subordinación (na modalidade de cláusula de infinitivo concertado). 9. Recoñecer as rexións e cidades máis importantes de Grecia. 10. Recordar as etapas máis significativas da historia de Grecia e os nomes de seus protagonistas. 11. Coñecer os aspectos máis importantes da cultura grega. 12. Identificar as principias divinidades e os heroes da mitoloxía grega.

6 INSTRUMENTOS E PORCENTAXE DE VALOR Os instrumentos ou medios utilizados para valorar o proceso de avaliación continua son os seguintes: 1. Os exames tradicionais ou probas obxectivas, un como mínimo por cada avaliación. Os exames poderán tratar aspectos de diverso tipo: de desenvolvemento dun tema, de paráfrases e comentario de textos, de tradución, exercicios gramaticais de recoñecemento de formas e funcións, establecemento de paradigmas nominais e verbais, etc. 2. Probas periódicas escritas en exames de curta duración ou, no seu caso, preguntas orais, que non necesariamente haberán de ser avisadas ao alumnado, para a aprendizaxe da morfoloxía, o cal debería incitar a que o alumno leve un estudo continuo da materia. 3. Traducións continuas, xa en casa xa na aula, para a aprendizaxe da sintaxe e das técnicas de tradución. Estas traducións no ámbito individual servirán tamén para conseguir unha clase aberta e unha participación importante do alumnado cando estas se comenten e corrixan en clase. 4. Traballos individuais ou en grupo, escritos e orais (exposición dun tema, participación en sesións de debate, etc.). 5. Lecturas, nos dous primeiros trimestres, de traducións textos literarios orixinais clásicos, a fin de ter un maior achegamento e comprensión do mundo clásico. A extensión e dificultade dos textos irá acorde ao curso e ás características do grupo. SISTEMA DE AVALIACIÓN Non haberá probas de recuperación propiamente ditas, debido a que, ao levar un sistema de avaliación continua onde a materia incluída no exame non é eliminada para a seguinte proba, o exame seguinte recuperará o anterior, sempre tendo en conta a marcha xeral de cada alumno. Na última avaliación valorarase o seu traballo en conxunto, partindo sempre da base da nota conseguida nesta última proba. Trátase dunha evaluación continua, pero en cada trimestre farase como mínimo unha proba escrita. En 1ª de Bacharelato a parte lingüística (gramática e tradución) valerá o 80% e o outro 20% restante corresponderá ás preguntas de tipo teórico (con especial atención aos helenismos e á cultura clásica). Para que sexa considerada válida deberá ter unha presentación adecuada e ser perfectamente lexible. Requírese unha expresión escrita correcta e ausencia de faltas de ortografía (cada falta de ortografía restará 0 2). As cualificacións faranse de forma numérica e sen decimais. Considéranse cualificacións positivas aquelas superiores ou iguais a 5. Se a nota media da avaliación ten un decimal de 0.5 ou superior, farase o redondeo á alza. Os alumnos e o profesor decidirán de forma consensuada as datas para facer os exames, e a nota de cada avaliación sairá de: Proba/as escritas 80% (8 puntos). Traballo diario 10% (1 punto), que se repartirán do seguinte xeito: 5 % (0,5 puntos): realización das tarefas diarias 5% (0,5 puntos): comportamento e actitude. Descontarase da nota

7 0,01 por cada falta de puntualidade ou retraso inxustificado; -0,02 por mal comportamento e 0,01 por cada vez que o alumno non dispoña do seu material. Traballos extraordinarios 10% (1 punto). ACTIVIDADES DE RECUPERACIÓN Non está previsto realizar actividades de profundización, reforzo ou apoio fora do horario lectivo. De todas as maneiras, a comprobación periódica dos contidos servirá para comprobar o grado de asimilación e consecución dos obxectivos. Durante o curso pódese dar que algún alumno vaia descolgándose da marcha xeral; isto fai que perda o interese pola materia e ademais diminúa o seu rendemento. Nestes casos para os que teñan problemas en asimilar determinados conceptos ou que non poidan seguir o ritmo normal da clase, se ten pensado realizar: Unas follas personalizadas, onde aparezan actividades que reforcen os conceptos mal asimilados. Tratamento individualizado de cada caso, a fin de acadar os obxectivos xerais. Ó tratarse de avaliación continua, non se realizarán exames de recuperación. Tendo en conta o pequenísimo que é o grupo, poderase reforzar e recuperar mediante actividades axeitadas e individualizadas na aula, mentres o resto do alumnado dedicarase a outras tarefas. AVALIACIÓN EXTRAORDINARIA SETEMBRO A proba constará dunha tradución co seu análise morfosintactico (6 puntos) e una serie de cuestións sobre a morfosintaxe, aspectos de léxico e cultura (4 puntos). A cualificación da materia será a acadada exactamente nese exame. Nesta proba entrará toda a materia impartida. PLAN EXTRAORDINARIO DE AVALIACIÓN PARA ALUMNOS/AS QUE PERDAN O DEREITO A AVALIACIÓN CONTINUA (Só en Bacharelato) O alumnado que perda o dereito a avaliación continua será obxecto dun único exame a realizar dentro do calendario previsto para o ano académico correspondente. Neste caso a proba constará dunha tradución co seu analise morfosintactico (6 puntos) e una serie de cuestións sobre a morfosintaxe, aspectos de léxico e cultura (4 puntos). A cualificación da materia será a acadada exactamente nese exame. Nesta proba entrará toda a materia impartida.