2.3 Ασκήσεις 19/09/2012

Σχετικά έγγραφα
1 Οι πραγµατικοί αριθµοί

1 Οι πραγµατικοί αριθµοί

1 Οι πραγµατικοί αριθµοί

4 Συνέχεια συνάρτησης

όπου D(f ) = (, 0) (0, + ) = R {0}. Είναι Σχήµα 10: Η γραφική παράσταση της συνάρτησης f (x) = 1/x.

4 Συνέχεια συνάρτησης

4.3 Παραδείγµατα στην συνέχεια συναρτήσεων

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

f (x) = l R, τότε f (x 0 ) = l. = lim (0) = lim f(x) = f(x) f(0) = xf (ξ x ). = l. Εστω ε > 0. Αφού lim f (x) = l R, υπάρχει δ > 0

2.1 (i) f(x)=x -3x+2 Η f(x) ορίζεται x R

(Καταληκτική ηµεροµηνία παραλαβής 16/11/2004) (Α) Ποιες είναι οι προϋποθέσεις ώστε να ισχύουν οι παρακάτω διανυσµατικές σχέσεις:

13 Μέθοδοι υπολογισµού ολοκληρωµάτων Riemann

Thanasis Xenos ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΗΜΑΘΙΑΣ

Λύσεις των ϑεµάτων, ΑΠΕΙΡΟΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ Ι, 3/2/2010

Άσκηση 1. i) α) ============================================================== α > 0. Πρέπει κατ αρχήν να ορίζεται ο λογάριθµος, δηλ.

ΜΙΓΑ ΙΚΟΙ. 3. Για κάθε z 1, z 2 C ισχύει z1 + z2 = z1 + z2. 4. Για κάθε z C ισχύει z z 2 z. 5. Για κάθε µιγαδικό z ισχύει: 6.

4.3 ΠΟΛΥΩΝΥΜΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ & ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥ ΩΝ: ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΘΕ: ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΉ Ι (ΠΛΗ 12) ΛΥΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 3

Κεφάλαιο 6 Παράγωγος

8 Ακρότατα και µονοτονία

f (x + h) f (x) h f (x) = lim h 0 f (z) f (x) z x df (x) dx, df dy dx,

5 Παράγωγος συνάρτησης

ΑΣΥΜΠΤΩΤΕΣ ΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

Ασκήσεις για το µάθηµα «Ανάλυση Ι και Εφαρµογές» (ε) Κάθε συγκλίνουσα ακολουθία άρρητων αριθµών συγκλίνει σε άρρητο αριθµό.

Γ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ. Ημερομηνία: Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016 Διάρκεια Εξέτασης: 3 ώρες ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

4 k 2 = 2 ( 1+ 2 k 2. k 2 2 k= k 2. 1.ii) Αν σχηµατίσουµε τον πίνακα µε γραµµές τα δύο διανύσµατα έχουµε: Γ1 Γ1 ---> { }

ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012 ΘΕΜΑΤΑ Α

ρ= ρ= ρ= P x με παραγοντοποίηση κατά ομάδες οπότε θα προσπαθήσουμε να το

ΠΟΛΥΩΝΥΜΙΚΕΣ - ΡΗΤΕΣ ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ P x = x+ 2 4 x x 3x x x x 3x

Μάθηµα 5. Κεφάλαιο: ιαφορικός Λογισµός. Θεµατικές ενότητες: 1. Συνέχεια συνάρτησης

= f(x) για κάθε x R.

Κεφάλαιο 3 ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ. 3.1 Η έννοια της παραγώγου. y = f(x) f(x 0 ), = f(x 0 + x) f(x 0 )

ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΜΑΪΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ

Υπολογίζουµε την πρώτη παράγωγο: f ' ( x ) = 3 x 2 6 x. Βρίσκουµε τα διαστήµατα µονοτονίας: Στο τριώνυµο είναι: = β 2 4 aγ. άρα οι ρίζες είναι: x 1,2

Κεφάλαιο 2 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗΣ. 2.1 Συνάρτηση

ΜΑΘΗΜΑ ΚΥΡΤΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΜΠΗΣ Κοίλα κυρτά συνάρτησης Σηµεία καµπής Θεωρία Σχόλια Μέθοδοι Ασκήσεις

ΜΙΓΑ ΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛ. ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

f (x) g(h) = 1. f(x + h) f(x) f(x)f(h) f(x) = lim f(x) (f(h) 1) = lim = lim = lim f(x)g(h) g(h) = f(x) lim = f(x) 1 = f(x)

< 1 για κάθε k N, τότε η σειρά a k συγκλίνει. +, τότε η η σειρά a k αποκλίνει.

β) Αν κάποιος αριθµός α επαληθεύει την παραπάνω ανίσωση, να αποδείξετε ότι < α

Το σύνολο Z των Ακεραίων : Z = {... 2, 1, 0, 1, 2, 3,... } Να σηµειώσουµε ότι οι φυσικοί αριθµοί είναι και ακέραιοι.

6 Εφαρµογές των παραγώγων στον υπολογισµό ορίων α- προσδιόριστων µορφών - Κανόνες L Hôpital

6.1 Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

4 η δεκάδα θεµάτων επανάληψης

ΜΑΘΗΜΑ 8A 2.3 Ανισότητες

Να γίνουν οι γραφικές παραστάσεις των ακόλουθων συναρτήσεων σε χαρτί µιλιµετρέ αφού πρώτα φτιάξετε τους πίνακες των τιµών τους.

Άσκηση 1. i) ============================================================== Πρέπει αρχικά να είναι συνεχής στο x = 1: lim. lim. 2 x + x 2.

Κανόνες παραγώγισης ( )

ΑΛΓΕΒΡΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

sin ϕ = cos ϕ = tan ϕ =

α) είξτε ότι f(0) 4 και g(0) 4. β) Na δειχθεί ότι: f() > g() για κάθε R. Μονάδες 6 Β. Έστω f:r R άρτια για την οποία ισχύουν ότι f ()5 και η γραφική π

ΘΕΜΑΤΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ Ι Ι ΑΣΚΩΝ : ρ. Χρήστος Βοζίκης

ΜΑΘΗΜΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΑΛΓΕΒΡΑ ΙΙ (ΠΕΡΙΤΤΟΙ) Ασκησεις - Φυλλαδιο 9 Επαναληπτικες Ασκησεις

Ζητείται να µελετηθεί το εν λόγω σύστηµα µε είσοδο βηµατική συνάρτηση δηλαδή () =(). (3)

x(t) = 4 cos(2π600t π/3) + 2 sin(2π900t + π/4) + sin(2π1200t) (1) w(t) = y(t)z(t) = 2δ(t + 1) (2) (2 sin(2π900t + π/4) t= 1 + sin(2π1200t) )

Η f(x) y είναι συνεχής στο [0, 2α], σαν διαφορά των συνεχών f(x) και y = 8αx 8α 2

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2005

Ρητή μετατροπή αριθμητικής τιμής σε άλλο τύπο. Τι θα τυπωθεί στον παρακάτω κώδικα;

ΑΣΚΗΣΕΙΣ: ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ

ΛΥΣΕΙΣ 6 ης ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΠΛΗ 12,

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο: ΕΚΘΕΤΙΚΗ-ΛΟΓΑΡΙΘΜΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΑΛΓΕΒΡΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

Άσκηση 1 (α) ============================================================== Έχουµε L = π, εποµένως η σειρά Fourier είναι: 1 2 a. cos. a n. b n.

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2015 Β ΦΑΣΗ. Ηµεροµηνία: Κυριακή 10 Μαΐου 2015 ιάρκεια Εξέτασης: 2 ώρες ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

( ) ΕΚΘΕΤΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ. Σηµείωση. 2. Παραδοχή α = Ιδιότητες x. αβ = α = α ( ) x. α β. α : α = α = α

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2007 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ. Α.3 Πότε η ευθεία y = l λέγεται οριζόντια ασύµπτωτη της γραφικής παράστασης της f στο + ; Μονάδες 3

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΥΠΟ ΕΙΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ. 2. ίνεται το Ρ(x) αν το ρ είναι ρίζα Ρ(2x) 2x τότε το ρ είναι ρίζα του Ρ( Ρ(2x)) 2x.

ΕΥΡΕΣΗ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΙΜΩΝ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ. της f : A. Rούτε εύκολη είναι ούτε πάντοτε δυνατή. Για τις συναρτήσεις f (x) = x ηµ x και ΜΕΘΟ ΟΛΟΓΙΑ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟ Ι ΡΥΜΑ ΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑ ΑΣ

Εκφωνήσεις και λύσεις των ασκήσεων της Τράπεζας Θεμάτων στην Άλγεβρα Α ΓΕΛ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 4

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΥΠΟ ΕΙΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ασκήσεις για το µάθηµα «Ανάλυση Ι και Εφαρµογές»

αx αx αx αx 2 αx = α e } 2 x x x dx καλείται η παραβολική συνάρτηση η οποία στο x

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΥΠΟ ΕΙΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2008 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

Μη πεπερασµένα όρια και όριο στο άπειρο

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2008

Το θεώρηµα πεπλεγµένων συναρτήσεων

lim f ( x ) 0 gof x x για κάθε x., τότε

x L I I I II II II Ακόµα αφού η συνάρτηση στην θέση x=0 είναι συνεχής, έχουµε την παρακάτω συνθήκη. ηλαδή οι ιδιοσυναρτήσεις είναι

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο: ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΛΓΕΒΡΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο: ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 1: ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΕΔΙΟ ΟΡΙΣΜΟΥ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΒΑΣΙΚΩΝ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΣΗΣ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΡΙΓΩΝΟΜΕΤΡΙΑΣ Β ΛΥΚ. ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 6

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

ΑΛΓΕΒΡΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ II ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ΓΡΑΠΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΛΥΣΕΙΣ 3 ης. Άσκηση 1. , z1. Παρατηρούµε ότι: z0 = z5. = + ) και. β) 1 ος τρόπος: Έστω z = x+ iy, x, = x + y.

ΜΑΘΗΜΑ ΜΟΝΟΤΟΝΕΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Θεωρητικά Θέµατα. Ι. Θεωρία Οµάδων. x R y ή x R y ή x y(r) [x] R = { y X y R x } X. Μέρος Σχέσεις Ισοδυναµίας, ιαµερίσεις, και Πράξεις

11 Το ολοκλήρωµα Riemann

Συνέχεια συνάρτησης σε κλειστό διάστημα

Σηµειώσεις στις συναρτήσεις

Α. ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΚΛΑΣΜΑΤΩΝ

ΘΕΩΡΙΑ: Έστω η οµογενής γραµµική διαφορική εξίσωση τάξης , (1)

Transcript:

. Ασκήσεις 19/09/01 Ασκηση 1. ορισµού της Αν η συνάρτηση f έχει έναν από τους παρακάτω τύπους να ϐρεθεί το πεδίο a) x + x 5 b) x + 1 + x 5 c) tan x d) 1 x 1 tan + sin x x a) Παρατηρούµε ότι η ποσότητα που είναι κάτω από την ϱίζα ϑα πρέπει να είναι µη αρνητικός αριθµός. Επιπλέον παρατηρούµε ότι υπάρχει ένας όρος που έχει απόλυτη τιµή και για αυτόν το όρο ϑα πρέπει να πάρουµε περιπτώσεις. Ετσι έχουµε D(f ) = {x R : x + x 5 0} = {x R, = {x R, x 0 (x ) + x 5 0 ή x < 0 (x ) + x 5 0 } x x 9 0 ή x < x 1 0 } = {x R, x x ή x < x 1 } = {x R, x ή x 1} = (, 1] [, + ). b) Εχουµε παρόµοιες διαπιστώσεις όπως προηγουµένως αλλά όµως τώρα έχουµε δυο όρους µε α- πόλυτα και έτσι ϑα πρέπει να διακρίνουµε 4 περιπτώσεις ανάλογα αν οι όροι µέσα στα απόλυτα είναι ϑετικοί ή µη ϑετικοί πραγµατικοί : 1) x 0 και x + 1 0 που συναληθεύουν x. ) x < 0 και x + 1 > 0 που συναληθεύουν για 1 < x <, ) x + 1 0 και x < 0 που συναληθεύουν όταν x 1 και 4) x > 0 και x + 1 < 0 η οποία δεν ικανοποιείται για κανένα x, οπότε έχουµε µόνο τις προηγούµενες περιπτώσεις. 1) Αν x, ϑα πρέπει επιπλέον να ισχύει και x + 1 + x 5 0 x + 1 + x 5 0 x 6 x που συναληθεύουν για x. ) Αν 1 < x <, ϑα πρέπει επιπλέον να ισχύει και x + 1 + x 5 0 x + 1 (x ) 5 0 0 > αδύνατον άρα δεν υπάρχουν x που να είναι στο πεδίο ορισµού στο διάστηµα ( 1, ) ) Αν x 1, ϑα πρέπει επιπλέον να ισχύει και x + 1 + x 5 0 (x + 1) (x ) 5 0 x 4 x 16

που συναληθεύουν για x. Από την προηγούµενη ανάλυση έχουµε ότι D(f ) = {x R : x ή x } = (, ] [, + ). c) Η συνάρτηση tan x = sin x cos x ορίζεται σε όλα τα x R εκτός από αυτά που µηδενίζεται η συνάρτηση cos x, δηλαδή για x k π+π/, k Z. Οπότε για το πεδίο ορισµού της f ϑα πρέπει επιπλέον να µην µηδενίζεται και ο παρανοµαστής 1 tan x. Ο παρανοµαστής µηδενίζεται όταν tan x = ±1 ή ισοδύναµα όταν cos x = ± sin x. Το τελευταίο συµβαίνει όταν η γωνία x είναι ± 45 µοίρες ή x = ±π/4 και προσαυξηµένη κατά ακέραια πολλαπλάσια του π, δηλαδή όταν x = k π ± π/4, k Z. Άρα συνολικά έχουµε D(f ) = {x R : x k π + π/ και x k π ± π/4 k Z} d) Θα πρέπει και οι δυο ποσότητες που είναι κάτω από την ϱίζα να είναι µη αρνητικοί πραγµατικοί. D(f ) = {x R : 1 x 0 και sin x 0} Η sin x είναι ϑετικός αριθµός όταν η γωνία x είναι ανάµεσα σε 0 και π καθώς και προσαυξηµένη µε πλήρεις περιστροφές κατά γωνία π, δηλαδή k π x k π + π k Z. Οπότε D(f ) = {x R : 1 x 1 και k π x k π + π, k Z} Οµως τα διαστήµατα [ k π, k π + π] για k = ±1, ±... δεν έχουν κανένα κοινό σηµείο µε το διάστηµα [ 1, 1]. Από την άλλη, για k = 0 το διάστηµα [0, π] έχει τοµή (κοινά σηµεία) µε το [ 1, 1] το διάστηµα [0, 1].Άρα D(f ) = {x R : 0 x 1} = [0, 1] Ασκηση. Να ϐρεθεί το πεδίο τιµών της συνάρτησης f µε τύπο x + 4 x + x + 1 Εχουµε µια ϱητή συνάρτηση όπου ο παρανοµαστής δεν έχει πραγµατικές ϱίζες, άρα D(f ) = R. Για το πεδίο τιµών της f έχουµε : D(f ) = {y R : x D(f ) µε y = x + 4 x + x + 1 } = {y R : x D(f ) µε y x + y x + y = x + 4} = {y R : x D(f ) µε (y 1) x + y x + (y 4) = 0 ( )} 17

Αν y = 1 το τριώνυµο ( ) γίνεται x =, άρα υπάρχει x R για το οποίο η f να έχει τιµή 1, συνεπώς 1 R(f ). Για y 1, το τριώνυµο ( ) ως προς x έχει πραγµατικές ϱίζες αν και µόνο αν 0. ή ισοδύναµα y 4(y 1)(y 4) 0 y 0 y + 16 0 10 1 y 10 + 1 Επειδή 1 [ 10 1, 10+ 1 ] έχουµε τελικά ότι R(f ) = [ 10 1, 10 + 1 ] Ασκηση. Να ϐρεθούν οι πραγµατικές τιµές του λ για τις οποίες το πεδίο τιµών της f (x) µε τύπο είναι το διάστηµα [ 1 4, 1]. x + λ x + 1 Εχουµε πρώτα απ όλα ότι D(f ) = R. Για το πεδίο τιµών έχουµε R(f ) = {y R : x R : µε y = x + λ x + 1 } = {y R : x R : µε y x x + (y λ) = 0} = {y R : 1 4 y (y λ) 0} = {y R : [ λ λ = + 1, λ + ] λ + 1 λ λ + 1 y λ + λ + 1 } Για να είναι R(f ) = [ 1/4, 1], αρκεί και πρέπει να υπάρχει λ τέτοιο που λ λ + 1 = 1 4 λ + λ + 1 = 1 λ + 1 = λ + 1 λ = λ + 1 λ + 1 = λ ( λ) = λ + 1 1 λ λ = 4 5 = 5 16 16 1 λ = 4 Άρα για λ = 4 η f έχει R(f ) = [ 1 4, 1] Προσοχή!!! Είναι λάθος να απαιτήσουµε 1 x+λ 1 για κάθε x R γιατί ναι µεν οι τιµές της f 4 x +1 ϑα είναι στο [ 1, 1] όµως από µόνο της η απαίτηση αυτή δεν είναι αρκετή να µας εξασφαλίσει ότι το 4 πεδίο τιµών της f είναι όλο το διάστηµα [ 1 4, 1]. 18

Ασκηση 4. ίνονται οι συναρτήσεις Να δειχθεί ότι f g. x x 1, g(x) = x x 1 Για να ισχύει f = g ϑα πρέπει D(f ) = D(g) και g(x) για κάθε x D(f ) = D(g). Εχουµε x D(f ) = {x R : 0 και x 1 0} = {x R : x (x 1) 0 και x 1} x 1 = {x R : (x 0 ή x 1) και x 1} = {x R : x 0 ή x > 1} = (, 0] (1, + ) Για το πεδίο ορισµού της g έχουµε D(g) = {x R : x 0 και x > 1} = {x R : x > 1} = (1, + ). Αφού D(f ) D(g), τότε f g. Παρατήρηση για επιπλέον ανάλυση : Παρατηρούµε ότι υπάρχει κοινό πεδίο ορισµού των f, g, το διάστηµα A = D(f ) D(g) = (1, + ). Για κάθε x A έχουµε ότι x > 0 και x > 1, οπότε x x x 1 = = g(x) x A x 1 Οπότε αν περιορίσουµε τις τιµές του x στο διάστηµα A έχουµε ότι f = g για κάθε x (1, + ). Ασκηση 5. ίνονται οι συναρτήσεις 4 x, g(x) = x. Να ϐρεθεί το πεδίο ορισµού για κάθε µια από τις συναρτήσεις f, g, f/g, g/f και f + g. Βρίσκουµε πρώτα τα πεδία ορισµού των f, g καθώς και το κοινό πεδίο ορισµού τους. Εχουµε D(f ) = {x R : 4 x 0} = {x R : x 4 0} = {x R : x } = [, ] D(g) = {x R : x 0} = [0, + ). A = D(f ) D(g) = {x R : x και x 0} = {x R : 0 x } = [0, ] D(f + g) = A = [, ] D(f/g) = A {x R : g(x) = 0} = A {x R : x = 0} = [0, ] {0} = (0, ]. D(g/f ) = A {x R : 0} = A {x R : x = 4} = [0, ] {, } = [0, ). Ασκηση 6. ίνονται οι συναρτήσεις α x + α x + 1 α, ( α 1) x + α g(x) =. x + α Να προσδιορισθεί ο πραγµατικός αριθµός α έτσι ώστε οι συναρτήσεις f, g να είναι ίσες. Αρχικά ϑα πρέπει D(f ) = D(g). Εχουµε D(f ) = {x R : x α 1} και D(g) = {x R : x α} 19

Για να είναι D(f ) = D(g) πρέπει και αρκεί α 1 = α α = 1/. Για α = 1 έχουµε 1 x + 1 x + 1 = x + 1 x + 1 και g(x) = ( 1) x + 1 x + 1 = x + 1 x + 1 άρα g(x) για κάθε x R { 1 }. Ετσι για α = 1 έχουµε D(f ) = D(g) = R { 1} και g(x) για κάθε x R { 1 }, συνεπώς για α = 1 οι συναρτήσεις f, g είναι ίσες. 0