ΜΑΘΗΜΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Σχετικά έγγραφα
6.1 Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

ΜΑΘΗΜΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ Σύνθεση συναρτήσεων

ΜΑΘΗΜΑ ΜΟΝΟΤΟΝΕΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ. Αντίστροφη συνάρτηση. ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ Συνάρτηση 1-1. Θεωρία Σχόλια Μέθοδοι Ασκήσεις

ΜΑΘΗΜΑ ΜΟΝΟΤΟΝΕΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΜΑΘΗΜΑ 8A 2.3 Ανισότητες

ΜΑΘΗΜΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ Σύνολο τιµών Γραφική παράσταση συνάρτησης Βασικές συναρτήσεις Ισότητα συναρτήσεων Πράξεις µε συναρτήσεις

ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ. Εφαπτοµένη ευθεία

1.1 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ. 1. Ορισµός. 2. Συµβολισµός. 3. Επεξήγηση συµβόλων. 4. Γραφική παράσταση της συνάρτησης f : A R

x - 1, x < 1 f(x) = x - x + 3, x

Κεφάλαιο 2 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗΣ. 2.1 Συνάρτηση

ΜΑΘΗΜΑ Μέτρο µιγαδικού Ασκήσεις Γεωµετρικών τόπων ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Τι είναι πραγματική συνάρτηση πραγματικής μεταβλητής ;

4.2 ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ 2 ου ΒΑΘΜΟΥ

1.3 ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ. 1. Ορισµός της παραγώγου συνάρτησης

ΜΑΘΗΜΑ ΜΗ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΟΡΙΟ ΣΤΟ xο

6.2 ΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

4. Αναδροµικός τύπος Είναι ο τύπος που συσχετίζει δύο ή περισσότερους γενικούς όρους µιας ακολουθίας

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Θετικής & Τεχνολογικής Κατεύθυνσης Β ΜΕΡΟΣ (ΑΝΑΛΥΣΗ) ΚΕΦ 1 ο : Όριο Συνέχεια Συνάρτησης

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. Τίτλος Θεματικές Ενότητες Σελίδες. Δυο λόγια προς τους μαθητές.

Συναρτήσεις Θεωρία Ορισμοί - Παρατηρήσεις

5.3 ΛΟΓΑΡΙΘΜΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ. Να εξετάσετε αν είναι ίσες οι συναρτήσεις f, g όταν: x x 2 x x. x x g x. ln x ln x 1 και

2.3. Ασκήσεις σχολικού βιβλίου σελίδας A Οµάδας. Να βρείτε την παράγωγο των συναρτήσεων

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΥΠΟ ΕΙΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2008

4.4 ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ & ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΟΝΤΑΙ

ΜΑΘΗΜΑ ΚΥΡΤΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΜΠΗΣ Κοίλα κυρτά συνάρτησης Σηµεία καµπής Θεωρία Σχόλια Μέθοδοι Ασκήσεις

Thanasis Xenos ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΗΜΑΘΙΑΣ

ΕΝΟΤΗΤΑ 1: ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΕΔΙΟ ΟΡΙΣΜΟΥ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΒΑΣΙΚΩΝ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΛΥΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΜΑ Α

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ Ι ΑΚΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ 4

Μαθηματικά. Γ'Λυκείου. Γενικής. Μαρίνος Παπαδόπουλος

Θεώρημα Βolzano. Κατηγορία 1 η Δίνεται η συνάρτηση:

1.1 ΓΡΑΜΜΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Παραδείγµατα συναρτήσεων: f:[0,+ ) IR, f(x)=2+ x f:ir IR: f(x)=

ΜΑΘΗΜΑ 8. B 2.3 Χρησιµοποιώντας Ευκλείδεια Γεωµετρία

<Πεδία ορισμού ισότητα πράξεις σύνθεση>

αβ (, ) τέτοιος ώστε f(x

Σ Υ Ν Α Ρ Τ Η Σ Ε Ι Σ

ΜΑΘΗΜΑ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ Θ.Μ.Τ

ΛΥΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΤ. Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ. x A αντιστοιχίζεται (συσχετίζεται) με ένα μόνο. = ονομάζεται εξίσωση της

Α. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2017 Α ΦΑΣΗ

6.1 Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

Επαναληπτικά θέματα στα Μαθηματικά προσανατολισμού-ψηφιακό σχολείο ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ

ΧΡΗΣΙΜΑ ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ ΟΡΙΩΝ

2.1 ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΜΜΕΤΡΙΕΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ

2 Ο ΓΕΛ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ ΑΛΓΕΒΡΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΧΑΛΑΤΖΙΑΝ ΠΑΥΛΟΣ

Παρουσίαση 1 ΜΙΓΑ ΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

ΠΟΛΥΩΝΥΜΙΚΕΣ - ΡΗΤΕΣ ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ P x = x+ 2 4 x x 3x x x x 3x

Σηµειώσεις στις συναρτήσεις

ΕΥΡΕΣΗ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΙΜΩΝ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ. της f : A. Rούτε εύκολη είναι ούτε πάντοτε δυνατή. Για τις συναρτήσεις f (x) = x ηµ x και ΜΕΘΟ ΟΛΟΓΙΑ

Ρητοί αριθμοί λέγονται οι αριθμοί που έχουν ή μπορούν να πάρουν τη μορφή

ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΘΕΩΡΕΙΑ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΛΥΜΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

********* Β ομάδα Κυρτότητα Σημεία καμπής*********

1 Ορισµός ακολουθίας πραγµατικών αριθµών

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ: ΤΥΠΟΥΣ ΜΕΘΟ ΟΛΟΓΙΑ ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑΤΑ. Τώρα τα κατάλαβα όλα...και τα θυµάµαι όλα!!!

7. Αν υψώσουμε και τα δύο μέλη μιας εξίσωσης στον κύβο (και γενικά σε οποιαδήποτε περιττή δύναμη), τότε προκύπτει

ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΛΥΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

OΡΙΟ - ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

4.3 ΠΟΛΥΩΝΥΜΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ & ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ

lim είναι πραγµατικοί αριθµοί, τότε η f είναι συνεχής στο x 0. β) Να εξετάσετε τη συνέχεια της συνάρτησης f (x) =

Συνέχεια συνάρτησης σε διάστημα. Η θεωρία και τι προσέχουμε. x, ισχύει: lim f (x) f ( ).

( ) ΕΚΘΕΤΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ. Σηµείωση. 2. Παραδοχή α = Ιδιότητες x. αβ = α = α ( ) x. α β. α : α = α = α

ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ Γενικές έννοιες

A. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

KΕΦΑΛΑΙΟ 4 AΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

1. Να προσδιορίσετε το πεδίο ορισμού των συναρτήσεων με τύπους. 2. Να βρεθεί ο λ R ώστε f(x) = ln ( x 2 +2λx+9) να έχει πεδίο ορισμού Α = R

A. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

g(x) =α x +β x +γ με α= 1> 0 και

f( x 1, x ( ) ( ) f x > f x. ( ) ( )

1. Να προσδιορίσετε το πεδίο ορισμού των συναρτήσεων με τύπους. 2. Να βρεθεί ο λ R ώστε f(x) = ln ( x 2 +2λx+9) να έχει πεδίο ορισμού Α = R

5.3 ΛΟΓΑΡΙΘΜΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ

Άσκηση 1. i) α) ============================================================== α > 0. Πρέπει κατ αρχήν να ορίζεται ο λογάριθµος, δηλ.

ln 1. ( ) vii. Να βρείτε το εμβαδόν του χωρίου που περικλείεται από τη C f, τον άξονα η οποία είναι συνεχής στο και για την οποία ισχύει

Συνάρτηση f, λέγεται η διαδικασία µε βάση την. Παρατηρήσεις - Σχόλια f

( e ) 2. 4 η δεκάδα θεµάτων επανάληψης 31.

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Σχολικός Σύμβουλος Μαθηματικών Μ Α Θ Η Μ Α Τ Ι Κ Α

Υπολογίζουµε την πρώτη παράγωγο: f ' ( x ) = 3 x 2 6 x. Βρίσκουµε τα διαστήµατα µονοτονίας: Στο τριώνυµο είναι: = β 2 4 aγ. άρα οι ρίζες είναι: x 1,2

Σχολικός Σύµβουλος ΠΕ03

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Γ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑ Α

με Τέλος πάντων, έστω ότι ξεκινάει ένα άλλο υποθετικό σενάριο που απλά δεν διευκρινίζεται. Για το i) θα έχουμε , 2

Ανοικτά και κλειστά σύνολα

ΑΛΓΕΒΡΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

x 1 vii) f(x) 5 x 4 viii) 2 + γ) f (x) = στ) f (x) = e x -1 Β. Γραφική παράσταση Γ. Ίσες συναρτήσεις x 3 x 3 f(x), g(x) ιι)

Μ Α Θ Η Μ Α Τ Α Γ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ο ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ, ΤΡΙΓΩΝΟΜΕΤΡΙΑ( FUNCTIONS,TRIGONOMETRY)

ΘΕΩΡΗΜΑ ROLLE. τέτοιο ώστε. στο οποίο η εφαπτομένη είναι παράλληλη στον άξονα χχ. της γραφικής παράστασης της f x με. Κατηγορίες Ασκήσεων

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

AΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. z z 0 που είναι τριώνυμο με διακρίνουσα. 2 Re z 4Im z R. x 2 y x y 2

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2014

II. Συναρτήσεις. math-gr

4 Συνέχεια συνάρτησης

9o Γεν. Λύκειο Περιστερίου ( 3.1) ΚΥΚΛΟΣ. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ο : KΩΝΙΚΕΣ ΤΟΜΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

f( ) + f( ) + f( ) + f( ). 4 γ) υπάρχει x 2 (0, 1), ώστε η εφαπτοµένη της γραφικής παράστασης της

ΣΤ ΕΝΟΤΗΤΑ. Βασικές έννοιες των συναρτήσεων. ΣΤ.1 (6.1 παρ/φος σχολικού βιβλίου) ΣΤ.2 (6.2 παρ/φος σχολικού βιβλίου)

Transcript:

ΘΕΩΡΙΑ ΜΑΘΗΜΑ. ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ Η έννοια της πραγµατικής συνάρτησης Συντοµογραφία συνάρτησης Θεωρία Σχόλια Ασκήσεις. Ορισµός Έστω Α υποσύνολο του R (αυτό το R ας το πούµε R ) Συνάρτηση :Α R λέγεται µια διαδικασία (κανόνας), µε την οποία κάθε στοιχείο Α αντιστοιχίζεται σε ένα µόνο y R (αυτό το R ας το πούµε R ). Σε αυτή την περίπτωση, το y συµβολίζεται και ( ), δηλαδή είναι y = ( ) Η ισότητα y = ( ) λέγεται τύπος της συνάρτησης Παρατήρηση Σε κάθε συνάρτηση λειτουργούν δύο σύνολα R. To R από το οποίο παίρνει τιµές το και το R από το οποίο παίρνει τιµές το y.. Πεδίο ορισµού Στη συνάρτηση :Α R, το Α R λέγεται πεδίο ορισµού και συνήθως συµβολίζεται D. 3. Η µεταβλητή Τα στοιχεία του R, άρα και τα στοιχεία του πεδίου ορισµού συµβολίζονται, συνήθως, µε τη µεταβλητή. (ανεξάρτητη µεταβλητή). 4. Η µεταβλητή y Τα στοιχεία του R συµβολίζονται, συνήθως, µε τη µεταβλητή y (εξαρτηµένη µεταβλητή)

5. Το σύνολο τιµών Είναι το σύνολο εκείνων των y R, τα οποία λειτουργούν στη συνάρτηση. Συµβολίζεται (Α), όπου Α το πεδίο ορισµού Μαθηµατικός ορισµός του συνόλου τιµών: y όπου y = για κάποιο D { ( D ) = ( ) } 6. Για να είναι γνωστή µια συνάρτηση Πρέπει να γνωρίζουµε το πεδίο ορισµού της και τον τύπο της y = ( ) Όταν το πεδίο ορισµού της δεν δίνεται, πρέπει να το βρίσκουµε. ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΘΟ ΟΙ. Βελοδιάγραµµα είτε την παραπάνω θεωρία σχηµατικά R A R (A) y = () = ( ) ( ). Άµεσες συνέπειες του ορισµού i) Για κάθε, µε = ( ) = ( ), Α µε ( ) ( ) ii) Για κάθε Απαγορεύεται στη συνάρτηση. Α. Όχι αντίστροφα.. Όχι αντίστροφα. 3. Μια παρατήρηση Σε κάθε συνάρτηση, η µεταβολή του αναγκάζει σε µεταβολή ή όχι του y.

3 4. Εύρεση του πεδίου ορισµού Όταν το πεδίο ορισµού δε δίνεται, πρέπει να το βρίσκουµε πριν από οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, ακόµη κι αν δε µας το ζητάνε. Για να βρούµε το πεδίο ορισµού D : i) Παρανοµαστές 0 ii) Υπόριζα µη αρνητικά iii) Στην ln g( ) υποχρεώνουµε g( ) > 0 iv) Στην εφ g( ) υποχρεώνουµε ( ) v) Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι D = R π g kπ +, k Z ΑΣΚΗΣΕΙΣ. i) Η ισότητα y =, R ορίζει συνάρτηση; ικαιολογήστε την απάντησή σας. ii) Η ισότητα y = ικαιολογήστε την απάντησή σας. Απάντηση i) Ναι, ορίζει συνάρτηση, διότι καθένα y R, στο ii) Η ισότητα. y = + +, R ορίζει συνάρτηση; + + γράφεται y = ( + ) y = + ή y = ( + ) R το αντιστοιχίζει σε ένα µόνο Όχι, δεν ορίζει συνάρτηση, διότι καθένα R το αντιστοιχίζει σε δύο y R, στα +, ( + ) ες τον ορισµό της συνάρτησης. Κάποιος απάντησε ( ) = ( 5) 5 Τι βαθµό του δίνεις µε άριστα το 0; 5 0 5. Άρα D = R { 5 } Καλύτερα να µην τον βαθµολογήσουµε. ( ) =. Άρα D = R. Πριν από οποιαδήποτε ενέργεια πρέπει να βρίσκουµε το πεδίο ορισµού

4 3. Ποιο είναι το πεδίο ορισµού της συνάρτησης ( ) Πρέπει > 0 και ln( ) 0 και > 0 > () = ( ) ln e e 0 ln( ) 0 ln( ) ln () 0 e 0 e e e 0 (3) Συναλήθευση των (), (), (3) : Άρα D = [, + ) 4. Ποιο είναι το πεδίο ορισµού της συνάρτησης ( ) = Πρέπει > 0 () και ln 0 και ln ln ln ln ln 0 ln ln lne e () ln ln 0 Θέτουµε ln = w. Τότε w w 0 w( w) 0 µε w 0 w w 0 µε w w w 0 µε w (3) Ρίζες του τριωνύµου : 0, Το τριώνυµο ετερόσηµο του α = (3) 0 w µε w 0 w < 0 ln ln ln lne e (4) Συναλήθευση των (), (), (3) : < e. Άρα D = [, e). 0

5 5. Ποιο είναι το πεδίο ορισµού της συνάρτησης ( ) 5 0 = ln Πρέπει 5 0 0 και ln( ) 0 και >0 5 0 0 5 0 () ln( ) 0 ln( ) ln( ) lne e e + () >0 > (3) ( ) Συναλήθευση των (), (), (3) οπότε D = (, e + ) ( + e, + ) 6. Ποιο είναι το πεδίο ορισµού της συνάρτησης ( ) = ( ln + + ) Πρέπει + + > 0 Για το τυχαίο R είναι + > + > = Άρα D = R + > + + > 0

6 7. Έστω z C και η συνάρτηση ( ) = z z +. Να βρεθεί ο γεωµετρικός τόπος της εικόνας του z ώστε η να έχει πεδίο ορισµού το R. Πρέπει z + z 0 για κάθε R 0 z 4 ( z ) 0 z 4 + 4 5 z 4 z 4 5 z z 0 5 = 5 5 Άρα ο γεωµετρικός τόπος της εικόνας του z είναι ο κυκλικός δίσκος µε κέντρο την αρχή των αξόνων και ακτίνα 5 5 8. Αν z C και η συνάρτηση ( ) = R, να βρείτε τον z. Πρέπει + 3 z + + 3 z + z έχει πεδίο ορισµού το z 0 για κάθε R 0 9 z 8 z 0 z 0 z = 0 z = 0

7 9. Να δειχθεί ότι δεν υπάρχει συνάρτηση, που να έχει πεδίο ορισµού το R και να ισχύει ( ) 4+ 3 = 5+ 6 για κάθε R. Θέτουµε κατάλληλες τιµές στο, ώστε να φθάσουµε σε άτοπο. Εδώ τις ρίζες και 3 του τριωνύµου. Για ( ) ( ) = 4 + 3 = 5 + 6 0 = () Γτα ( ) ( ) = + = + =. () 3 3 4 3 3 5 3 6 0 Από τις (), () έχουµε =. άτοπο Άρα δεν υπάρχει τέτοια συνάρτηση 0. Να δειχθεί ότι δεν υπάρχει συνάρτηση, που να έχει πεδίο ορισµού το R και να ισχύει ( ) 4+ 5 = για κάθε R. Υπόδειξη. Εργαζόµαστε όπως στην άσκηση 9.. Να δειχθεί ότι δεν υπάρχει συνάρτηση, που να έχει πεδίο ορισµού το R και να ισχύει ( ) + ( 3 ) = + 5 για κάθε R. Υπόδειξη Θέτουµε όπου το και όπου το 3.. Για τη συνάρτηση : R R δίνεται ότι ( + ) = 3 + για κάθε R. Να βρείτε τον τύπο της. Όπου + θέτουµε u, δηλαδή + = u, οπότε = u. Η υπόθεση ( + ) = 3 + γίνεται ( u) = 3( u) + ( u ) = 3( u + u ) + ( u ) = 3 6u + 3 u + ( u ) = 3 u 6u + 5 Άρα ( ) = 3 6 + 5

8 3. Για τη συνάρτηση : R R δίνεται ότι ( ) = + 3 για κάθε R. Να βρείτε τον τύπο της. Υπόδειξη Ακολούθησε την άσκηση 4. Να βρείτε συνάρτηση : R R, για την οποία ισχύει ( ) 3( ) = 5 για κάθε R. Στην υπόθεση ( ) 3( ) = 5 () όπου θέτουµε ( ) 3( ) = 5 3 ( ) + ( ) = 5 () Λύνουµε το σύστηµα των (), () µε αγνώστους ( ), ( ) D = D () = D( ) = 3 3 Άρα ( ) = = 4 9 = 5 5 3 = 0 5 3 = 5 5 5 5 = 0 +5 3 = 5 5 3 5 D D = 5 5 = + 5 5. Αν για τη συνάρτηση : να βρείτε τον τύπο της. Υπόδειξη. Όπου θέτουµε 3 = * R R ισχύει ( ) και ακολουθούµε την άσκηση 4. για κάθε * R,

9 6. Να βρεθεί ο τύπος συνάρτησης : R R, αν ισχύει ( ) ( ) = e + e για κάθε R. Στη συνέχεια αποδείξτε ότι η είναι άρτια. Υπόδειξη. Ακολουθούµε την άσκηση 4 και βρίσκουµε ( ) = 3 5 ( e + e ), ( ) = 3 5 ( e + e ) Άρα, για κάθε R είναι και R και ( ) = ( ) Εποµένως η συνάρτηση είναι άρτια.. 7. Για τους z, w C και τη συνάρτηση δίνεται ότι ( ) ( ) ( ) z + w 3 = 3 + για κάθε R. Αν η C διέρχεται από τα σηµεία Α(0,5) και Β(, 5), να βρείτε το γεωµετρικό τόπο της εικόνας του z και της εικόνας του w. Για = 0 δηλαδή =, η υπόθεση ( ) ( ) ( ) Όπου θέτουµε την τετµηµένη του Α z 0 + w = 3 + = 3 5= 5 z ( 0 ) + w ( ) = 5 αλλά ( 0 ) = 5 και ( ) = 5, οπότε 5 z 5 w = 5 3 z w = 3 () Για = δηλαδή = 3, η υπόθεση z ( ) + w ( ) 0 = 3( 3 ) + = 3. 0 = 30 Όπου θέτουµε την τετµηµένη του Β z ( ) + w ( 0 ) = 30 5 z + 5 w = 30 z +3 w = 6 () Λύνουµε το σύστηµα των (), () και βρίσκουµε z = 5 8, w = 8 Άρα ο γεωµετρικός τόπος της εικόνας του z είναι ο κύκλος µε κέντρο την αρχή των αξόνων και ακτίνα 5 και της εικόνας του w µε ακτίνα 8 8.

0 8. Έστω συνάρτηση : R R ώστε + y ( ) + ( y) ( + y) για κάθε, y R. Να δείξετε ότι i) η C διέρχεται από την αρχή των αξόνων ii) η είναι περιττή. i) Για = y = 0, η υπόθεση δίνει 0 + 0 ( 0 ) + ( 0 ) ( 0 0) Όπου θέτουµε την τετµηµένη του Ο Άρα η 0 ( 0 ) ( 0 ) C διέρχεται από την αρχή των αξόνων ii) Στην υπόθεση, όπου y θέτουµε, οπότε + ( ) ( ) + ( ) ( ) 0 ( ) + ( ) ( 0 ) 0 0 ( ) + ( ) + 0 ( 0 ) και ( 0 ) ( 0 ) 0 ( 0 ) και ( 0 ) ( 0) 0 0 ( 0 ) και ( 0) 0 ( 0 ) = 0 ( ) + ( ) = 0 ( ) = ( ), άρα περιττή. Αφού πρόκειται για περιττή, χρησιµοποιούµε και

9. ln e Για συνάρτηση :( 0,+ ) R δίνεται ότι ( ) για κάθε ( 0, ) +. Να αποδείξετε ότι το σηµείο Α(, ) ανήκει στη C και να βρείτε τον τύπο της. e Για = e, η υπόθεση δίνει ln e ( e) e e ( ) ( ) ( ) () ln e 0 ( ) e 0 Για =, η υπόθεση δίνει ( ) ( ) ( ) () Από τις (), () ( ) =, άρα το σηµείο Α(,) ανήκει στη Στην υπόθεση, όπου θέτουµε u, εποµένως = eu. e Οπότε ( u ) ln(eu) ( eu) ηµιουργούµε και από ( u ) lne + lnu ( u ) + lnu ( ) + ln (3) Από την υπόθεση έχουµε ln ( ) ( ) ln + (4) Από τις (3), (4) ( ) = ln + το ( ) Παίζουµε µε τιµές του, που υποψιαζόµαστε ότι µας εξυπηρετούν δεύτερη πηγή C.

0. Αν για τη συνάρτηση y = + y για κάθε * : R R ισχύει ( ) ( ) ( ) *, y R, να αποδείξετε ότι i) ( ) = 0 i) = ii) ( ) ν iii) ( ) ( ) = ν, όπου ν N Για = y =, η υπόθεση δίνει ( ) = ( ) + ( ) ( ) = ( ) + ( ) ( ) = 0 ii) Στην υπόθεση, όπου y θέτουµε : ( ) = ( ) + ( ) ( ) = ( ) + ( ) 0 = ( ) + ( ) ( ) iii) Για ν = προφανώς ισχύει : ( ) = ( ) k Έστω ότι ισχύει για ν = k : ( ) = k ( ) = ( ) k + Θα αποδείξουµε ότι ισχύει για ν = k + δηλαδή ότι ( ) = (k + )( ) k + k Είναι ( ) = ( ) k = ( ) + ( ) = k ( ) + ( ) = (k + )( )