CRITERIOS DE AVALIACIÓN. QUÍMICA (Cód. 27)

Transcript

1 CRITERIOS DE AVALIACIÓN QUÍMICA (Cód. 7) CRITERIOS XERAIS DE AVALIACIÓ DO EXAME DE QUÍMICA - As respostas deben axustarse ao enunciado da pregunta. - Terase en conta a claridade da exposición dos conceptos, procesos, os pasos seguidos, as hipóteses, a orde lóxica e a utilización adecuada da linguaxe química. - Os erros graves de concepto levarán a anular o apartado correspondente. - Os parágrafos/apartados que esixen a solución dun apartado anterior cualificaranse independentemente do resultado do devandito apartado. - Cando a resposta deba ser razoada ou xustificada, non facelo supoñerá unha puntuación de cero no apartado correspondente. Un resultado erróneo pero cun razoamento correcto valorarase. - Unha formulación incorrecta ou a igualación incorrecta dunha ecuación química puntuará como máximo o 5% da nota do apartado. - un problema numérico a resposta correcta, sen razoamento ou xustificación, pode ser valorada cun 0 se o corrector/a non é capaz de ver de onde saíu o devandito resultado. - Os erros nas unidades ou non poñelas descontará un 5% da nota do apartado. - Un erro no cálculo considerarase leve e descontarase o 5% da nota do apartado, agás que os resultados carezan de lóxica e o alumnado non faga unha discusión acerca da falsidade do devandito resultado. OPCIÓN 1 1. Como é coñecido, o ión prata precipita con ións Cl -, I - y CrO -, cos seguintes datos: Kps(AgCl) 1, ; Kps(Ag CrO ) 1, e Kps(AgI) 8, , 1.1. Explique razoadamente o que sucederá se se engade unha disolución acuosa de nitrato de prata lentamente, a unha disolución acuosa que contén os tres anións á mesma concentración. 1.. Indique os equilibrios e as expresións da constante do produto de solubilidade para cada unha das reaccións entre o anión e o ión prata Empezará a precipitar aquel anión que necesite menos cantidade de ión prata para precipitar en forma de sal insoluble. Kps 1, [ Ag ] [ Cl ] [ Cl ] a precipitar o cloruro de prata; Kps 8, [ Ag ] [ I ] [ I ] precipitar o ioduro de prata; - [ ] [ CrO ] [ CrO ] é a concentración de ión prata necesaria para que empece é a concentración de ión prata necesaria para que empece a 6 Kps 1,05x10 Ag é a concentración de ión prata necesaria para que comece a precipitar o cromato de prata. Así empezará a precipitar primeiro o ioduro de prata, a continuación o cloruro de prata e por último o cromato de prata. 1.. Os equilibrios que teñen lugar e as expresións das constantes do produto de solubilidade correspondentes son: Kps Ag Cl s. s s AgCl (s) Ag (aq) Cl - (aq), [ ][ ] Kps Ag I s. s s AgI (s) Ag (aq) I - (aq), [ ][ ] Ag CrO (s) Ag (aq) CrO - Kps Ag CrO ( s). s s 3 (aq), [ ] [ ]

2 . Indique razoadamente o que acontecerá se a unha disolución de FeSO lle engadimos:.1. Anaquiños de cinc... Limaduras de cobre. Datos: E 0 (Fe /Fe) -0, V; E 0 (Zn /Zn) -0,76 V e E 0 (Cu /Cu) 0,3 V.1. Ocorrería unha reacción redox, onde o ferro se reduce e se oxida o cinc Fe e - Feº ; Eº -0, V Zn Zn e - ; Eº 0,76 V Fe Zn Feº Zn ; Eº 0,3V. Como Gº-n.F.Eº Gº<0 e polo tanto é espontánea.. Non tería lugar ningunha reacción redox Fe e - Feº ; Eº -0, V Cu Cu e - ; Eº -0,3 V Fe Cu Feº Cu ; Eº -0,78V. Como Gº-n.F.Eº Gº>0 e polo tanto non é espontánea Que volume de hidróxeno, medido a 7ºC e 0,98 atm (99,3 kpa), é posible obter ao engadir ácido clorhídrico en exceso sobre 75 g de cinc que contén un 7% de impurezas inertes? 3.. Cantos gramos se terán producido de cloruro de cinc? Dato: R0,08 atm L K -1-1 ó R8,31 J K A reacción axustada que ten lugar é a seguinte: HCl Zn ZnCl H 3.1. Segundo a estequiometría os moles de H moles de Zn e tendo en conta o grao de pureza do cinc, resulta que os moles de hidróxeno son 75x93 100x65,37 ecuación dos gases ideais, o volume de hidróxeno obtido 3.. moles de H moles de ZnCl 1,07 moles. Así que: g de cloruro de cinc moles x Pm 1,07 x136,37 15, 9 g Apartado ,5 puntos e apartado 3.. 0,75 puntos. Total puntos. 1,07moles. E agora a partir da 1,07x0,08x300 6,86 L 0,98. Disólvense 0 litros de NH 3(g), medidos a 10ºC e atm (0,6 kpa) de presión, nunha cantidade de auga abondo para alcanzar,5 litros de disolución. Calcule:.1. O grao de disociación do amoníaco na disolución... O ph da devandita disolución. Datos: R0,08 atm L K -1 ó R8,31 J K -1 ; Kb(NH 3) 1, Pola ecuación dos gases ideais os moles de NH 3(g) disoltos na auga ata formar,5 L de disolución son x0 1,7 n 1, 7moles e a concentración molar da disolución 0,38M 0,08 x83,5 Ao disolvelo na auga disóciase segundo a seguinte reacción: NH 3 H O NH OH - [Inicial] 0, Disociación -x x x [Equilibrio] 0,38-x x x

3 e a expresión do [ H ][ OH ] 5 Kb 1, [ H ] 3 x 0,38 x Despois de resolver a ecuación de segundo grao ou facer 0,38-x 0,38 resulta a [OH - ], M, Grao de disociación, α [ eauilibrio] [ incial] Outra maneira de facelo sería a seguinte: Kb [ H ][ OH ] [ H ] 3 3, ,38 c α cα 1, c(1 α) 1α 6,88.10 Resólvese a ecuación de segundo grao ou considérase que 1-α 1 e obtense α 6, O poh-log[oh - ],58 e polo tanto o ph1-poh1-,5811, Apartado.1. 1,5 puntos e apartado.. 0,5 puntos. Total puntos. 5. Quérese determinar a calor de reacción de HCl (aq) NaOH (aq) NaCl (aq) H O (l) 5.1. Indique o procedemento describindo o material utilizado. 5.. Se ao mesturar 100 ml dunha disolución 0,01 M de HCl con 100 ml dunha disolución 0,01 M de NaOH, se desprenden 550 J, que valor terá a entalpía de neutralización? 5.1. Material e reactivos: calorímetro con termómetro e axitador, probeta, reactivos problema Procedemento: collemos un calorímetro e introducimos nel un volume, 100 ml, de ácido medido cunha probeta. Medímo-la súa temperatura, T1. Nunha probeta, medimos un volume, 100 ml, da base e introducímola no calorímetro. Pechámo-lo calorímetro e movemos lixeiramente o axitador. Lemos no termómetro a temperatura máxima que alcanza, T. Facémo-los cálculos correspondentes: Τ T T1 Q( neutralización) Q (neutralización )-Ce (auga) (m (disolución ) T ; nm/pm; H J/ mol n 5.. nº de moles 0,01 M x 0,1 L0,001 moles. Polo que H(neutralización) J / mol 550kJ/ mol 0,001 Apartado ,5 material e reactivos e 0,75 procedemento e apartado 5.. 0,75 puntos. Total puntos. OPCIÓN 1. Razoe se son verdadeiras ou falsas as afirmacións para as dúas configuracións que se indican a continuación correspondentes a átomos neutros: A) 1s s p 6 3s 1 B) 1s s p 6 5s As dúas configuracións corresponden a átomos diferentes. 1.. Necesítase menos enerxía para arrancar un electrón da B que da A Falso, pois teñen o mesmo número atómico, o B é un estado excitado do A 1.. Verdadeiro, pois o electrón da última capa está máis lonxe do núcleo (n5) e polo tanto está atraído con menos forza.

4 ..1. Formule os seguintes compostos: -penten--ol e 3-pentanona... Razoe se presentan algún tipo de isomería entre eles e de que tipo..1. -penten--ol CH 3 -CHOH-CH -CHCH C 5 H 10 O 3-pentanona CH 3 - CH -CO-CH -CH 3 C 5 H 10 O Poden indicar tamén a fórmula desenvolvida.. Son isómeros de función: alcol e cetona, respectivamente 3. O dicromato potásico, K Cr O 7, en medio ácido, oxida os ións cloruro ata cloro, reducíndose a un sal de cromo(iii) Escriba e axuste polo método do ión-electrón a ecuación iónica correspondente. 3.. Cantos litros de cloro, medidos a 5ºC e 1, atm (11,6 kpa), se poden obter se 100 ml de disolución de K Cr O 7 0,03 M reaccionan cun exceso de cloruro de potasio no medio ácido? Dato: R0,08 atm L K -1-1 ou R8,31 J K 3.1. Semirreacción oxidación: (Cl - Cl e - ) x 3 Semirreacción redución: (Cr O 7-1H 6e - Cr 3 7H O) x 1 Ecuación iónica: 6Cl - Cr O 7-1H 3Cl Cr 3 7H O Pola estequiometría da reacción: molescl 3x moles Cr O 3x0,1x0,03 0, 009moles, e pola ecuación dos gases ideais: 0,009x0,08x98 volume Cl 0, 183 L 1,. Se supoñemos que a gasolina é unha mestura de octanos de fórmula xeral C 8 H 18 :.1. Calcule o volume de aire medido a 5ºC e 1 atm (101,3 kpa) que se necesita para queimar 100 L de gasolina... Calcule a calor desprendida cando se queiman 100 L de gasolina. Datos: R0,08 atm L K -1-1 ou R8,31 J K H f º(CO (g) )-393,5 kj mol -1 ; H f º(H O (l) )-85,8 kj mol -1 ; H f º(C 8 H 18(l) ) 9,8 kj mol -1 ; oxíxeno en el aire1 % en volume; densidade del octano 800 g L A ecuación axustada: C 8 H 18 5/ O 8CO 9H O Moles de octano g C H Pm d xv Pm 800 x ,8 moles Segundo a estequiometría: moles de O 701,8 x5/8773 moles e a partir da ecuación dos 8773x0,08x x100 6 L de aire 1,0x10 L deaire 1 gases ideais: L de O 1351 L e polo tanto,.. C 8 H 18 5/ O 8CO 9H O Η c º? kj/mol Cos datos do enunciado podemos establecer: C O CO Η f º-393,5 kj/mol 8C 9H C 8 H 18 Η f º 9,8 kj/mol

5 H 1/O H O Η f º -85,5 kj/mol Polo que a entalpía estándar de combustión do propano é: Η c º C8H18(l) 8x Η f º (CO) - Η f º C8H8(l) 9x Η f º HO(l) 8x(-393,5) 9,89x(-85,5)-5970 kj/mol Dado que se queiman 701,8 moles de octano, a calor desprendida será: 701,8 x( 5970), kj 5. Faga os cálculos correspondentes, describa o material e o procedemento para: 5.1. Preparar 1 L de disolución 0,50 M de NaOH a partir do produto comercial sólido. 5.. Preparar 50 ml de NaOH 0,10 M a partir da disolución preparada no apartado anterior Cálculo: en primeiro lugar hai que calcula-la masa de soluto a utilizar, nmxv; n0,5x10,5 moles. Polo tanto os gramos de NaOH serán 0,5xPm0,5x00 g. Se considerásemos as impurezas, debemos ter en conta a súa riqueza. Material e reactivos: balanza, variña de vidro, vidro de reloxo, funil, espátula, matraz aforado, vaso de precipitados, frasco de vidro, frasco lavador, substancia problema Procedemento: cálculo, pesada (colocar no pratiño da balanza un vidro de reloxo e taralo. Coller cunha espátula a cantidade necesaria de soluto, poñela no vidro de reloxo e pesala), disolución (nun vaso de precipitados botar auga nun volume aproximado á metade do volume total da disolución que se ha preparar. Botar dentro o soluto pesado e disolvelo axitando lentamente cunha variña de vidro. Recoller sobre o vaso de precipitados os restos de soluto coa axuda da auga dun frasco lavador). Medida do volume para preparar (coa axuda dun funil, transvasa-la disolución do vaso de precipitados a un matraz aforado dun litro. Co mesmo vaso de precipitados (para recollelos posíbeis restos de soluto) engadirlle, pouco a pouco, auga ata completa-lo rasado, tendo coidado en non pasarse (é o erro mais frecuente). Almacenado e etiquetado (coa axuda dun funil pasa-la disolución preparada ó frasco adecuado e etiquetalo). 0,5x0,1 0,5x Cálculo: V 50mL da disolución preparada no apartado anterior 3 Material e reactivos: pipeta, funil, vaso de precipitados, matraz aforado, frasco lavador, frasco de vidro, variña de vidro, Procedemento: medida do reactivo (cunha pipeta,ou probeta ou contagotas toma-lo volume da disolución calculado). Disolución (nun vaso de precipitados botar auga nun volume aproximado á metade do volume total da disolución a preparar. Botar dentro o reactivo medido e remexer lixeiramente cunha variña de vidro. Medida do volume que se ha preparar (coa axuda dun funil, transvasa-la disolución do vaso de precipitados a un matraz aforado de 50 ml. Co mesmo vaso de precipitados (para recolle-los posíbeis restos de soluto) engadir auga ata completa-lo rasado. Almacenado e etiquetado (coa axuda dun funil pasa-la disolución preparada ó frasco adecuado e etiquetado). 1 punto por apartado (0,33 por material, 0,33 por procedemento e 0,33 polo cálculo). Total puntos.