ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS"

Transcript

1 Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos que caracterizan a un electrón. b) Escriba os catro números cuánticos correspondentes a cada un dos electróns 2p do átomo de carbono. (P.A.U. Set. 02) Rta.: b) 2p x (2,,,+½) ; 2p y (2,, 0, +½) a) n : número cuántico principal. Determina o valor da enerxía do electrón. No modelo de Bohr, a enerxía dun electrón nun átomo de hidróxeno vén dada por E n = A / n 2. Tamén determina o tamaño do orbital (a distancia ao núcleo á que é máis probable atopar ao electrón). Pode valer 0,, 2, etc. l: número cuántico acimutal ou secundario. Determina a forma do orbital (e o valor do momento angular do electrón). Pode valer desde 0 ata n. m: número cuántico magnético: Determina a orientación do orbital. No caso dos orbitais z, as orientacións son ao longo dos tres eixos, e isto dá lugar aos tres orbitais p x, p y e p z. Pode valer desde l hasta +l. Eses tres números cuánticos refírense ao orbital. O cuarto número cuántico s ou de spin, determina o sentido de xiro do electrón ao redor do seu eixo. Pode valer ½ ou +½. b) A configuración electrónica do átomo de carbono no estado fundamental é: s 2 2 s 2 2 p x 2 p y. Como están no segundo nivel de enerxía o valor de n = 2 para ambos. Tamén atópanse no subnivel p. Isto indica que o valor do número cuántico acimutal é (sería 0 para os orbitais s, para os p, 2 para os d e 3 para os orbitais f) O número cuántico magnético depende da orientación. Para l =, m só pode valer, 0 ó +. Como os eixos X, Y e Z son arbitrarios, diremos que o valor de m será un calquera dos valores permitidos de m para o orbital p x (por exemplo, ) e calquera dos outros dous para o p y (p. ex. 0) Pola regra de Hund os espíns dos dous electróns teñen que ser paralelos. Se asignamos o valor +½ a un deles, o outro tamén terá o mesmo valor de s. 2p x (2,,,+½) ; 2p y (2,, 0, +½) 2. a) Pode haber nun mesmo átomo electróns de números cuánticos: (2,, -, ½); (2,, 0, -½); (2,, -, -½) (2,, 0, ½). En que principio se basea? b) Indique o nivel de enerxía e o orbital ao que pertencen os dous primeiros electróns do apartado anterior. c) Que se entende por estrutura fundamental dun átomo? A estrutura electrónica s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4p é fundamental? Por que? Razoe as contestacións. (P.A.U. Set. 03) Rta.: a) Si. Principio de exclusión de Pauli. b) 2 p x e 2 p y. c) Mínima enerxía. Non. E (4 s) < E (4 p) CONFIGURACIÓN ELECTRÓNICA. Indique a estrutura electrónica dos elementos cuxos números atómicos son:, 2. 3, 5 e 7. (P.A.U. Xuño 03) Rta.: : [Ne] 3s ; 2: [Ne] 3s 2 ; 3: [Ne] 3s 2 3p x ; 5: [Ne] 3s 2 3p x 3p y 3p z ; 7: [Ne] 3s 2 3p x 2 3p y 2 3p z.

2 Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS 2 2. Dados os elementos A, B e C de números atómicos, 3 e 7, respectivamente, razoa: a) A súa configuración electrónica. b) Número de electróns na súa capa de valencia. (P.A.U. Set. 96) Rta.: a) A: [Ne] 3s ; B: [Ne] 3s 2 3p ; C: [Ne] 3s 2 3p 5 ; b) A: ; B: 3; C: 7. a) A: s 2 2s 2 2p 6 3s B: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p C: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 5 As configuracións electrónicas dos estados fundamentais constrúense baseándose nos principios de mínima enerxía, de exclusión de Pauli e a regra de máxima multiplicidade de Hund. b) En todos os casos, a capa de valencia é a 3, de forma que: A: 3 s :, B: 3s 2 3p : 3 e C: 3s 2 3p 5 : Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro período e o segundo elemento do grupo dos halóxenos. Escriba as súas configuracións electrónicas e os catro números cuánticos posibles para o último electrón de cada elemento. (P.A.U. Xuño ) No sistema periódico vemos que o elemento alcalinotérreo do terceiro período é o magnesio e o segundo elemento do grupo dos halóxenos é o cloro. Mg: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 (3, 0, 0, +½) ou (3, 0, 0, -½) Cl: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 5 (3,, 0, +½) ou (3,,, +½) ou (3,, -, +½) ou (3,, 0, -½) ou (3,,, -½) ou (3,, -, -½) 4. Razoe se son verdadeiras ou falsas as afirmacións para as dúas configuracións que se indican a continuación correspondentes a átomos neutros: A) s 2 2s 2 2p 6 3s B) s 2 2s 2 2p 6 5s a) As dúas configuracións corresponden a átomos diferentes. b) Necesítase menos enerxía para arrancar un electrón da B que da A. (P.A.U. Xuño 0) a) As dúas configuracións corresponden a átomos do mesmo elemento posto que representan a átomos neutros co mesmo número de electróns (). A diferencia entre elas é que a primeira (A) corresponde ao estado fundamental, xa que cumpre os principios Aufbau (mínima enerxía, e exclusión de Pauli), mentres que a segunda (B) representa un estado excitado no que o último electrón atópase no 5º nivel de enerxía en vez do 3º que é o que lle corresponde. b) A enerxía para arrancar un electrón dun átomo é igual á diferencia entre a enerxía do electrón no infinito menos a que posúe correspondente ao nivel de enerxía no que se atopa. Como a enerxía do 5º nivel é maior que a do 3º nivel a enerxía necesaria para arrancar ao electrón é menor. ΔE = E E i E 5 > E 3 ΔE 5 = E E 5 < E E 3 = ΔE 3 5. Considere a configuración electrónica: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 3d 8 4s 2 a) A que elemento corresponde? b) Cal é a súa situación no sistema periódico? c) Indique os valores dos números cuánticos do último electrón,

3 Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS 3 d) Nomee dous elementos cuxas propiedades sexan semellantes a este. Razoe as respostas. Rta.: a) Ni; b) Gr: 0, Per.: 4, Metal transición; c) 4 s 2 (4, 0, 0, ±½) ó 3 d 8 (3, 2, m, ±½) (m = 0, ±, ± 2); d) Pd e Pt (P.A.U. Xuño 04) 6. Os elementos químicos A e B teñen número atómico 20 e 35, respectivamente. Indique razoadamente os ións máis estables que formarán cada un deles. (P.A.U. Xuño 09) a) As configuracións electrónicas dos elementos neutros son: A (Z = 20): s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 2 B (Z = 35): s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 2 3d 0 4p 5 O elemento A perderá os 2 electróns do cuarto nivel de enerxía para alcanzar a configuración do gas nobre máis próximo. Formará o ión A 2+ O elemento B gañará electrón para completar o cuarto nivel de enerxía e alcanzar a configuración do gas nobre máis próximo. Formará o ión B 7. O ferro forma dous catións estables con estados de oxidación +2 e +3. Cales serán configuracións electrónicas completas deses catións? E en forma abreviada? Razóao. (P.A.U. Set. 99) Rta.: Fe 2+ : s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 3d 5, [Ar] 4s 3d 5 ; Fe 3+ : s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 3d 5, [Ar] 3d 5 Fe 2+ : s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 3d 5, [Ar] 4s 3d 5 Fe 3+ : s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 3d 5, [Ar] 3d 5 A configuración electrónica do ferro metálico é: Fe: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 2 3d 6, pero cando perde electróns para converterse en ión, os primeiros que perde son os 4s. As configuracións dos ións que se forman tenden a cumprir as regras de estabilidade de configuracións electrónicas: octete (imposible neste caso), orbitais cheos e orbitais semiocupados. Para o Fe 2+, 4s 3d 5 (semi, semi) cumpre estas dúas últimas mellor que as alternativas 4s 2 3d 4 (cheo, nada) e 3d 6 (nada). Para o Fe 3+, 3d 5 (semi) cumpre as regras mellor que as alternativas 4s 2 3d 3 (chea, nada) e 4s 3d 4 (semi, nada). PROPIEDADES PERIÓDICAS. Tres elementos teñen de número atómico 9, 35 e 54 respectivamente. Indicar: a) Estruturas electrónicas. b) Grupo e período ao que pertencen. c) Cal ten maior afinidade electrónica? d) Cal ten menor potencial de ionización? Razoe as contestacións. (P.A.U. Xuño 97 e Xuño 00) Rta.: a) 9: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s ; G P 4; 35: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 2 3d 0 4p 5 ; G 7 P 4; 54: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 2 3d 0 4p 6 5s 2 4d 0 5p 6 ; G 8 P 5; c) Br; d) K. a), b), c) e d) Z Configuración electrónica Grupo Período Maior/Menor 9 s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s I A () 4 Menor potencial de ionización 35 s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 2 3d 0 4p 5 VII A (7) 4 Maior afinidade electrónica 54 s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 2 3d 0 4p 6 5s 2 4d 0 5p 6 0 (8) 5

4 Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS 4 c) A afinidade electrónica é a enerxía que se desprende cando un mol de átomos en fase gasosa e en estado fundamental captan un mol de electróns para dar ións mononegativos gasosos. É tanto maior canto máis próxima á estrutura electrónica de gas nobre sexa a estrutura electrónica do átomo. Posto que o elemento 35, ao gañar un electrón, adquire a configuración electrónica de gas nobre, (s 2 p 6 ), é o que ten maior afinidade electrónica. d) A primeira enerxía de ionización é a enerxía mínima necesaria para arrincar un mol de electróns a un mol de átomos en fase gasosa e en estado fundamental para dar ións monopositivos gasosos. Será máis doado arrincar un electrón a un átomo cando o ión formado adquire a configuración electrónica dun gas nobre. Por iso o elemento 9 é o que posúe a menor primeira enerxía de ionización e menor potencial de ionización 2. Dos elementos do Sistema Periódico: A, B e C de números atómicos 8, 6 e 9 respectivamente: a) Escribe a súa configuración electrónica. b) Indica o elemento no que o primeiro potencial de ionización sexa maior. Razóao. (P.A.U. Xuño 98) Rta.: a) A: s 2 2s 2 2p 4 ; B: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 4 ; C: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s ; b) C. a) Z = 8. A: s 2 2 s2 2p 4 Z = 6. B: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 4 Z = 9. C: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s b) A primeira enerxía de ionización é a enerxía mínima necesaria para arrincar un mol de electróns a un mol de átomos en fase gasosa e en estado fundamental para dar ións monopositivos gasosos. Será máis doado arrincar un electrón a un átomo cando o ión formado adquire configuración electrónica dun gas nobre. Por iso o elemento C (Z = 9) é o que posúe a menor primeira enerxía de ionización e menor potencial de ionización. 3. Para os elementos de números atómicos 9, 20, 3 e 35. a) Escribe as configuracións electrónicas correspondentes a cada un. b) Define o concepto de enerxía de ionización e compara, razoadamente, as correspondentes aos elementos de números atómicos 3 e 9. c) Define o concepto de electroafinidade e compara, razoadamente, a correspondente aos elementos de números atómicos 20 e 35. d) Compara e razoa o radio atómico dos elementos de números atómicos 3 e 9. (P.A.U. Set. 98) Rta.: a) 9: [Ar] 4s ; 20: [Ar] 4s 2 ; 3: s 2 2s ; 35: [Ar] 4s 2 3d 0 4p 5 ; b) I (9) < I (3); c) A (35) > A (20); d) r (9) > r (3) a) Z = 9: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s Z = 20: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 2 Z = 3; s 2 2s Z = 35: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s 2 3d 0 4p 5 b) e d) Enerxía de ionización é a enerxía necesaria para arrincar un electrón dun átomo en estado gasoso e fundamental. A (g) A + (g) + e H = Enerxía de ionización. Para átomos do mesmo grupo, diminúe ao aumentar o radio atómico. A enerxía para arrincar un electrón é igual (en valor absoluto) á enerxía do electrón no seu nivel de enerxía, que á súa vez é inversamente proporcional ao radio atómico. O radio atómico aumenta co número de niveis de enerxía. O elemento Z = 9 ten 4 niveis de enerxía, polo que o seu radio atómico é maior que o do elemento Z = 3 que só ten 2, e a súa enerxía de ionización menor. c) Afinidade electrónica é a enerxía que se desprende cando un átomo en estado gasoso e fundamental atrapa un electrón. A (g) + e A (g) ΔH = Afinidade electrónica. Os elementos do grupo 7 (halóxenos, como o Z = 35 ), se gañan un electrón, alcanzan a configuración electrónica dun gas nobre, moi estable enerxeticamente, e o proceso desprende enerxía e é espontáneo. Pero

5 Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS 5 nada semellante ocorre co elemento Z = 20. Xa que logo o elemento 35 ten maior afinidade electrónica que o Indique razoadamente: a) Para o par de átomos: sodio e magnesio, cal posúe maior potencial de ionización. b) Para o par de átomos: iodo e cloro, cal posúe maior afinidade electrónica. (P.A.U. Set. 0) a) A primeira enerxía de ionización é a enerxía mínima necesaria para arrincar un mol de electróns a un mol de átomos en fase gasosa e en estado fundamental para dar ións monopositivos gasosos. Será máis doado arrincar un electrón a un átomo cando o ión formado adquire a configuración electrónica dun gas nobre. É por iso que o sodio é o que posúe a menor primeira enerxía de ionización e menor potencial de ionización. Na (g) Na + (g) + e Mg (g) Mg + (g) + e s 2 2s 2 2p 6 3s s 2 2s 2 2p 6 s 2 2s 2 2p 6 3s 2 s 2 2s 2 2p 6 3s b) A afinidade electrónica é a enerxía que se desprende cando un mol de átomos en fase gasosa e en estado fundamental captan un mol de electróns para dar ións mononegativos gasosos. É tanto maior canto máis próxima á estrutura electrónica de gas nobre sexa a estrutura electrónica do átomo. Nese sentido ámbolos átomos están no mesmo grupo. A diferencia haberá que explicala en función do seu radio atómico (ou iónico). O proceso relacionado coa afinidade electrónica é: Se pensamos no proceso oposto, A (g) + e A (g) ΔH = A E A (g) A (g) + e pódese ver que é moito máis doado arrincarlle un electrón a un ión canto maior sexa o seu radio, posto que o electrón atópase máis afastado do núcleo positivo. Poderíase dicir que o ión ioduro ten maior tendencia a perder o seu electrón que o ión cloruro. Volvendo ao proceso de captura dun electrón, o cloro é máis electronegativo porque ten maior tendencia a aceptar un electrón. 5. Dados os elementos A, B e C de números atómicos 9, 7 e 2, respectivamente, indica razoando as respostas: a) Estrutura electrónica dos seus respectivos estados fundamentais. b) Define enerxía (potencial) de ionización. Explica como depende o potencial de ionización da carga nuclear e do tamaño dos átomos. (P.A.U. Xuño 99) Rta.: a) A: [Ar] 4s ; B: [Ne] 3s 2 3p 5 ; C: [Ne] 3s 2 ; b) aumenta coa carga e diminúe co radio. a) Z = 9: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 4s Z = 7. B: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 5 Z = 2. C: s 2 2s 2 2p 6 3s 2 As configuracións electrónicas dos estados fundamentais constrúense baseándose nos principios de mínima enerxía, de exclusión de Pauli e a regra de máxima multiplicidade de Hund. b) Enerxía de ionización é a enerxía necesaria para arrincar o electrón máis externo a cada átomo dun mol de átomos dun elemento en fase gasosa e en estado fundamental. Corresponde á entalpía do proceso: A (g) A + (g) + e ΔH = I A enerxía de ionización é a enerxía do último nivel ocupado, (cambiada de signo). Segundo Bohr a enerxía dun nivel vén dada pola ecuación E n = E / n 2, onde E é unha constante para cada átomo (coincide co valor absoluto da enerxía do primeiro nivel) e n é o número cuántico principal.

6 Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS 6 Tamén segundo Bohr, o radio dunha órbita vén dada pola expresión r n = n 2 r, na que r é o radio da primeira órbita. Aínda que a teoría de Bohr foi substituída polo modelo mecánico ondulatoria de Schrödinger, a ecuación de onda dá as mesmas soluciones que o modelo de Bohr, (aínda que o significado de r é a distancia á que a probabilidade de localizar a un electrón nun átomo é máxima). Combinando as ecuacións de Bohr, E n = k / r n e a enerxía de ionización I = E n = k / r n. É dicir, a maior radio (maior nivel de enerxía) a enerxía de ionización será menor. Como a enerxía de cada nivel de enerxía depende da carga do núcleo (pois é, en parte, a enerxía electrostática do sistema núcleo-electrón), é do tipo E = K (Ze) e / r, na que (Ze) é a carga do núcleo, sendo Z o número atómico. A maior carga nuclear, a enerxía dos niveis é menor (máis negativa) e a enerxía de ionización será maior. 6. O primeiro e segundo potencial de ionización para o átomo de litio son, respectivamente: 520 e 7300 kj/mol. Razóese: a) A gran diferenza que existe entre ambos os valores de enerxía. b) Que elemento presenta a mesma configuración electrónica que a primeira especie iónica? c) Como varía o potencial de ionización para os elementos do mesmo grupo? (P.A.U. Xuño 0) Rta.: a) destrución dunha configuración de gas nobre; b) He; c) Diminúe cara abaixo. a) As configuracións electrónicas dos estados inicial e final son: Li (s 2 2s ) Li + (s 2 ) + e ΔH = I = 520 kj/mol Li + (s 2 ) Li 2+ (s ) + e ΔH = I 2 = 7300 kj/mol Na primeira, destrúese unha configuración electrónica moderadamente estable (orbitais semiocupados) e alcánzase unha configuración moi estable (nivel plenamente ocupado, configuración de gas nobre), o que compensa, en parte, o custo enerxético de arrincar un electrón a un átomo neutro (E = K (Ze) e / r) Na segunda, destrúese a configuración extremadamente estable de gas nobre e, ademais, o custo enerxético é o relativo ao de separar un electrón dun ión dobremente cargado. Este último é, polo menos, o dobre que no caso anterior, e non só non está compensado senón que está penalizado pola destrución dunha configuración de gas nobre. b) He (s 2 ) c) Diminúe cara abaixo. Véxase o exercicio de Set a) Razoar cal dos dous ións que se indican ten maior radio iónico: Na + e Al 3+. b) Cantos electróns pode haber con n = 3, nun mesmo átomo? En que principio baséase? (P.A.U. Xuño 02) Rta.: a) Na + ; b) 8 electróns; principio de exclusión de Pauli. a) O ión sodio. Os dous ións son isoelectrónicos. A configuración electrónica de ambos é: s 2 2s 2 2p 6. Para ións isoelectrónicos, o de maior radio será o que ten unha carga maior (se é negativa) ou menor (se o positiva). A explicación baséase en que o radio dun ión débese ao equilibrio entre a forza de atracción entre os protóns do núcleo e os electróns da cortiza por unha banda, e a repulsión dos electróns entre si. O número de protóns no núcleo de aluminio (Z = 3) é maior que no de sodio (Z = ). En ambos os casos o número de electróns é o mesmo: 0. Xa que logo, a forza de atracción que exercen os 3 protóns do núcleo de aluminio sobre os 0 electróns, fai que a súa posición máis probable atópese máis cerca do núcleo que no caso do sodio ( protóns), e o radio do ión aluminio sexa menor.

7 Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS 7 b) 8. No terceiro nivel de enerxía (número cuántico principal n = 3) existen 3 subniveis (s, p e d) que corresponden aos valores do número cuántico acimutal l = 0, e 2. O subnivel 3s só contén un orbital, o 3s. (Para o nº cuántico l = 0, o número cuántico magnético m só pode valer 0). O subnivel 3p contén tres orbitais, o 3p x, 3p y e 3p z. (Para o nº cuántico l =, o número cuántico magnético m pode valer -, 0 e ). O subnivel 3d contén cinco orbitais 3d. (Para o nº cuántico l = 2, o número cuántico magnético m pode valer -2, -, 0, e 2). Polo principio de exclusión de Pauli, un orbital só pode conter 2 electróns. Existen, orbital 3s, 3 orbitais 3p e 5 orbitais 3d, en total 9 orbitais, con capacidade para 2 electróns cada un, ou sexa 8 electróns en total. 8. De cada unha das seguintes parellas de elementos: Li e B; Na e Cs; Se e Cl; C e O; Sr e Se; indique razoadamente que elemento (dentro de cada parella) terá: a) Maior radio atómico. b) Maior potencial de ionización. c) Maior afinidade electrónica. d) Maior electronegatividade. e) Maior carácter metálico. (P.A.U. Set. 04) Rta.: a) e e) Li; Cs; Si; C; Sr. b), c) e d) B; Na; Cl; O; Se. 9. Dados os átomos e ións seguintes: ión cloruro, ión sodio e neon: a) Escribir a configuración electrónica dos mesmos. b) Xustificar cal deles terá un radio maior. c) Razoar a cal deles será máis fácil arrincarlle un electrón. (P.A.U. Xuño 05) Rta.: a) Cl : [Ar] : s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 Na + : [Ne] : s 2 2s 2 2p 6 ; b) Cl : máis niveis de enerxía e carga negativa; c) Cl : maior tamaño e queda neutro, mentres os outros son menores e quedan con carga Dados os ións Cl e K + : a) Escriba as súas configuracións electrónicas e indique os posibles números cuánticos dos seus electróns máis externos. b) Razoe cal deles ten maior radio. (P.A.U. Set. 05) Rta.: a) Cl : K + : [Ar] : s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 ; 3 s: (3, 0,0, ±½); 3 p: (3,, {0, ±}, ±½) b) Cl : maior repulsión entre os electróns (ten máis electróns que protóns). Dadas as seguintes configuracións electrónicas asignadas a átomos en estado fundamental: s 2 2s 2 2p 6 3s s 2 2s 2 2p 5 s 2 2s 2 2p 6 3s 2 3p 6 a) A que elementos corresponden? b) Cal será o máis electronegativo? Razoe as respostas. (P.A.U. Set. 06) Rta.: a) Na, F, Ne (átomos neutros: número de electróns = número atómico) b) F: é o elemento máis electronegativo que existe => maior tendencia a tirar cara a si do par de electróns de enlace. 2. Considere a familia dos elementos alcalinos. a) Cal é a configuración electrónica máis externa común para estes elementos? b) Como varía o radio atómico no grupo e por que? Xustifique as respostas. (P.A.U. Xuño 07) Rta.: a) n s (n: período) b) aumenta cara abaixo porque o radio dos orbitais aumenta co número cuántico principal que corresponde ao período. 3. Indique xustificando a resposta, se as seguintes afirmacións son certas ou falsas: a) O ión Ba 2+ ten configuración de gas nobre. b) O radio do ión I é maior que o do átomo de I.

8 Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS 8 (P.A.U. Xuño 08) Rta.: a) Certo. A configuración do Ba é [Xe] 6s 2 e a do ión Ba 2+ é a do xenon. b) Certo. Contén un electrón máis que fai que a forza de repulsión aumente e a distancia de equilibrio sexa maior que cando era neutro.

9 Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS 9 Índice de contido ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS... CUESTIÓNS... NÚMEROS CUÁNTICOS... CONFIGURACIÓN ELECTRÓNICA... PROPIEDADES PERIÓDICAS...3 Cuestións e problemas das Probas de Acceso á Universidade (P.A.U.) en Galicia. Respostas e composición de Alfonso J. Barbadillo Marán, alfbar@bigfoot.com, I.E.S. Elviña, A Coruña Algunhas ecuacións e as fórmulas orgánicas construíronse coas macros da extensión CLC09 de Charles Lalanne-Cassou A tradución ao/desde o galego fíxose coa axuda de traducindote, de Óscar Hermida López.

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral, Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O? EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de

Διαβάστε περισσότερα

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

ENLACE QUÍMICO CUESTIÓNS ENLACE IÓNICO. 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos.

ENLACE QUÍMICO CUESTIÓNS ENLACE IÓNICO. 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos. QQuímica P.A.U. ELACE QUÍMICO 1 ELACE QUÍMICO CUESTIÓS ELACE IÓICO 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos. a) Escribe as súas configuracións

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ENLACE QUÍMICO 1 ENLACE QUÍMICO

Química P.A.U. ENLACE QUÍMICO 1 ENLACE QUÍMICO Química P.A.U. ENLAE QUÍMI ENLAE QUÍMI UESTIÓNS ENLAE IÓNI. Razoa cal dos seguintes compostos terá maior punto de fusión: fluoruro de sodio ou bromuro de potasio. (P.A.U. Xuño 96) luoruro de sodio. punto

Διαβάστε περισσότερα

Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato Estrutura atómica 2 1

Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato Estrutura atómica 2 1 As leis ponderais e volumétricas, estudadas no anterior tema, analizadas á luz da teoría atómica que hoxe manexamos resultan ser unha consecuencia lóxica da mesma, pero non debemos esquecer que historicamente

Διαβάστε περισσότερα

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Procedementos operatorios de unións non soldadas Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amonuíaco de concentración 0,01 mol/dm³ está ionizada nun 4,2 %. a) Escribe a reacción de disociación e calcula

Διαβάστε περισσότερα

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital

Διαβάστε περισσότερα

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo. XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que

Διαβάστε περισσότερα

Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato O enlace químico 3 1

Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato O enlace químico 3 1 UNIÓNS ENTRE ÁTOMOS, AS MOLÉCULAS E OS CRISTAIS Até agora estudamos os átomos como entidades illadas, pero isto rara vez ocorre na realidade xa que o máis frecuente é que os átomos estea influenciados

Διαβάστε περισσότερα

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior. ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =

Διαβάστε περισσότερα

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12

Διαβάστε περισσότερα

EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS

EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm³ contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e

Διαβάστε περισσότερα

PAU SETEMBRO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos.

PAU SETEMBRO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. PAU SETEMBRO 2014 Código: 27 QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A 1. Indique razoadamente, si son verdadeiras ou falsas as seguintes

Διαβάστε περισσότερα

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo

Διαβάστε περισσότερα

Química 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08

Química 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08 Química º Bacharelato Equilibrio químico 11/0/08 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: PROBLEMAS 1. Nun matraz de,00 litros introdúcense 0,0 10-3 mol de pentacloruro de fósforo sólido. Péchase, faise

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e

Διαβάστε περισσότερα

CALCULOS ELEMENTAIS EN QUIMICA. (I)

CALCULOS ELEMENTAIS EN QUIMICA. (I) CALCULOS ELEMENTAIS EN QUIMICA. (I) 1. 10 ml de hidróxido potásico neutralízanse con 35,4 ml dunha disolución 0,07 M de ácido sulfúrico. a/ Escriba e axuste a reacción de neutralización. b/ Calcule os

Διαβάστε περισσότερα

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016 Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amoníaco de concentración 0,01 mol/dm 3 está ionizada nun 4,2 %. a) Escriba a reacción de disociación e calcule

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amoníaco de concentración 0,01 mol/dm 3 está ionizada nun 4,2%. a) Escriba a reacción de disociación e calcule

Διαβάστε περισσότερα

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5

Διαβάστε περισσότερα

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto

Διαβάστε περισσότερα

Estrutura atómica. Táboa periódica.

Estrutura atómica. Táboa periódica. Estrutura atómica. Táboa periódica. Estrutura atómica. Táboa periódica. 1 1. EVOUCIÓN HISTÓRICA SOBRE A ESTRUTURA DA MATERIA. Foron os gregos os primeiros en profundar no coñecemento da estrutura íntima

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ). 22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple

Διαβάστε περισσότερα

2.6 Teoría atómica (unha longa historia)

2.6 Teoría atómica (unha longa historia) 2.6 Teoría atómica (unha longa historia) Milleiros de resultados experimentais avalan a idea de que as partículas que forman os gases, os sólidos e os líquidos, en todo o universo, están constituídas por

Διαβάστε περισσότερα

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119 Página 0. a) b) π 4 π x 0 4 π π / 0 π / x 0º 0 x π π. 0 rad 0 π π rad 0 4 π 0 π rad 0 π 0 π / 4. rad 4º 4 π π 0 π / rad 0º π π 0 π / rad 0º π 4. De izquierda a derecha: 4 80 π rad π / rad 0 Página 0. tg

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. O nafaleno (C₁₀H₈) é un composto aromático sólido que se vende para combater a traza. A combustión completa deste composto para producir

Διαβάστε περισσότερα

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz: NÚMEROS COMPLEXOS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE Extraer fóra da raíz Saca fóra da raíz: a) b) 00 a) b) 00 0 Potencias de Calcula as sucesivas potencias de : a) ( ) ( ) ( ) b) ( ) c) ( ) 5 a) ( ) ( ) (

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Xuño 2002

PAAU (LOXSE) Xuño 2002 PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAU SETEMBRO 2014 OPCIÓN A

PAU SETEMBRO 2014 OPCIÓN A PAU Código: 27 SETEMBRO 2014 QUÍMICA Cualifficafición: O alumno elixirá UNHA das dúas opficións. Cada pregunta ficualifficarase ficon 2 puntos. OPCIÓN A 1. Indique razoadamente, si son verdadeiras ou falsas

Διαβάστε περισσότερα

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á NÚMEROS REAIS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE O paso de Z a Q Di cales das seguintes ecuacións se poden resolver en Z e para cales é necesario o conxunto dos números racionais, Q. a) x 0 b) 7x c) x + d)

Διαβάστε περισσότερα

PAU. Código: 27 SETEMBRO QUÍMICA Cualifficafición: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualifcarase con 2 puntos.

PAU. Código: 27 SETEMBRO QUÍMICA Cualifficafición: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualifcarase con 2 puntos. PAU Código: 27 SETEMBRO 2012 QUÍMICA Cualifficafición: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualifcarase con 2 puntos. OPCIÓN A 1. Os elementos A, B, C e D teñen números atómicos 10, 15,

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os

Διαβάστε περισσότερα

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

PAU Setembro 2010 FÍSICA

PAU Setembro 2010 FÍSICA PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amoníaco de concentración 0,01 mol/dm 3 está ionizada nun 4,2%. a) Escriba a reacción de disociación e calcule

Διαβάστε περισσότερα

ENLACE QUÍMICO 1. CONCEPTO DE ENLACE EN RELACIÓN COA ESTABILIDADE ENERXÉTICA DOS ÁTOMOS ENLAZADOS.

ENLACE QUÍMICO 1. CONCEPTO DE ENLACE EN RELACIÓN COA ESTABILIDADE ENERXÉTICA DOS ÁTOMOS ENLAZADOS. ENLACE QUÍMICO 1. Concepto de enlace en relación coa estabilidade enerxética dos átomos enlazados. 2. Enlace iónico. Propiedades das substancias iónicas. Concepto de enerxía de rede. Ciclo de orn-haber.

Διαβάστε περισσότερα

A circunferencia e o círculo

A circunferencia e o círculo 10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 FÍSICA

PAU XUÑO 2012 FÍSICA PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.

Διαβάστε περισσότερα

Expresións alxébricas

Expresións alxébricas Expresións alxébricas Contidos 1. Expresións alxébricas Que son? Como as obtemos? Valor numérico 2. Monomios Que son? Sumar e restar Multiplicar 3. Polinomios Que son? Sumar e restar Multiplicar por un

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. ) Clul os posiles vlores de,, pr que triz A verifique relión (A I), sendo I triz identidde de orde e triz nul de orde. ) Cl é soluión dun siste hooéneo

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2016 QUÍMICA

PAU XUÑO 2016 QUÍMICA PAU Código: 7 XUÑO 016 QUÍICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con puntos. Todas as cuestións teóricas deberán ser razoadas. OPCIÓN A 1. 1.1. Xustifique,

Διαβάστε περισσότερα

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE O KMnO en presenza de H SO transforma o FeSO en Fe (SO ), formándose tamén K SO, MnSO e auga: a) Axusta a reacción molecular. b) Cantos cm de disolución de KMnO 0,5

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor

Διαβάστε περισσότερα

TEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO

TEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO TEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO 1. Para a reacción: N (g) + 3 H (g) NH 3 (g), a constante de equilibrio, K c, a certa temperatura, é,38 10 3. Calcula a constante de equilibrio, á mesma temperatura, para as

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2014 QUÍMICA. Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

PAU XUÑO 2014 QUÍMICA. Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A PAU Código: 27 XUÑO 2014 QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A 1. 1.1. Dados os seguintes elementos: B, O, C e F, ordéneos en

Διαβάστε περισσότερα

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO VII. RETS E PLNOS NO ESPZO.- Ecuacións da recta Unha recta r no espao queda determinada por un punto, punto base, e un vector v non nulo que se chama vector director ou direccional da recta; r, v é a determinación

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA

Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA PROBLEMAS REACCIÓNS 1. No laboratorio pódese preparar cloro gas facendo reaccionar permanganato do potasio sólido con ácido clorhídrico concentrado. a) No

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios das PAAU clasificados por temas

Exercicios das PAAU clasificados por temas Exercicios das PAAU clasificados por temas. 1996-2008 Índice: Unidade 1: CÁLCULOS NUMÉRICOS ELEMENTAIS EN QUÍMICA... 1 Unidade 2: ESTRUCTURA DA MATERIA... 4 Unidade 3: ENLACE QUÍMICO... 6 Unidade 4: TERMOQUÍMICA...

Διαβάστε περισσότερα

TEMA 3. ENLACE QUÍMICO

TEMA 3. ENLACE QUÍMICO TEMA 3. ENLACE QUÍMICO ª) ENLACE QUÍMICO Na natureza non existen os átomos de forma aillada, senón que están xuntos formando agregacións chamadas moléculas, ións, A unión entre os átomos é un proceso espontaneo

Διαβάστε περισσότερα

Inecuacións. Obxectivos

Inecuacións. Obxectivos 5 Inecuacións Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Resolver inecuacións de primeiro e segundo grao cunha incógnita. Resolver sistemas de ecuacións cunha incógnita. Resolver de forma gráfica inecuacións

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

PAU XUÑO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A PAU XUÑO 2012 Código: 27 QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A 1. Cos seguintes datos E (Fe 2+ /Fe) = -0,44 e E (Ag + /Ag) =

Διαβάστε περισσότερα

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade

Διαβάστε περισσότερα

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

Problemas y cuestiones de electromagnetismo Problemas y cuestiones de electromagnetismo 1.- Dúas cargas eléctricas puntuais de 2 e -2 µc cada unha están situadas respectivamente en (2,0) e en (-2,0) (en metros). Calcule: a) campo eléctrico en (0,0)

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación de Bacharelato para o Acceso á Universidade SETEMBRO 2017

Proba de Avaliación de Bacharelato para o Acceso á Universidade SETEMBRO 2017 Proba de Avaliación de Bacharelato para o Acceso á Universidade Código: 24 SETEMBRO 2017 QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

PAU XUÑO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A PAU XUÑO 2014 Código: 27 QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A 1. 1.1. Dados os seguintes elementos: B, O, C e F, ordéneos en

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Xuño 2006

PAAU (LOXSE) Xuño 2006 PAAU (LOXSE) Xuño 006 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).

Διαβάστε περισσότερα

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo

Διαβάστε περισσότερα

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10

Διαβάστε περισσότερα

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais CADERNO Nº NOME: DATA: / / Os números reais Contidos. Os números reais Números irracionais Números reais Aproximacións Representación gráfica Valor absoluto Intervalos. Radicais Forma exponencial Radicais

Διαβάστε περισσότερα

Código: 27 PAU XUÑO 2012 QUÍMICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 27 PAU XUÑO 2012 QUÍMICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 27 XUÑO 2012 QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A 1. Cos seguintes datos E (Fe²+/Fe) = -0,44 e E (Ag+/Ag) = +0,80,

Διαβάστε περισσότερα

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema) Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:

Διαβάστε περισσότερα

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome: DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste

Διαβάστε περισσότερα

FISICA 2º BAC 27/01/2007

FISICA 2º BAC 27/01/2007 POBLEMAS 1.- Un corpo de 10 g de masa desprázase cun movemento harmónico simple de 80 Hz de frecuencia e de 1 m de amplitude. Acha: a) A enerxía potencial cando a elongación é igual a 70 cm. b) O módulo

Διαβάστε περισσότερα

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

Sistemas e Inecuacións

Sistemas e Inecuacións Sistemas e Inecuacións 1. Introdución 2. Sistemas lineais 2.1 Resolución gráfica 2.2 Resolución alxébrica 3. Método de Gauss 4. Sistemas de ecuacións non lineais 5. Inecuacións 5.1 Inecuacións de 1º e

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA

Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA PROBLEMAS REACCIÓNS 1. Por oxidación do ión bromuro con ión permanganato [tetraoxomanganato(vii)] no medio ácido, obtense bromo (Br 2) e o sal de manganeso(ii):

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B ÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2009

PAAU (LOXSE) Setembro 2009 PAAU (LOXSE) Setembro 2009 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2006

PAAU (LOXSE) Setembro 2006 PAAU (LOXSE) Setembro 2006 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica

Διαβάστε περισσότερα

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( )

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( ) .. MATEMÁTICAS I PENDENTES (º PARTE) a) Calcula m de modo que o produto escalar de a(, ) e b( m, 5 ) sea igual a 5. b) Calcula a proección de a sobre c, sendo c,. ( ) 5 Se (, ) e y,. Calcula: a) Un vector

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. Para o proceso Fe 2O 3 (s) + 2 Al (s) Al 2O 3 (s) + 2 Fe (s), calcule: a) A entalpía da reacción en condicións estándar e a calor desprendida

Διαβάστε περισσότερα

Resorte: estudio estático e dinámico.

Resorte: estudio estático e dinámico. ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Caderno de traballo. Proxecto EDA 2009 Descartes na aula. Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene

Caderno de traballo. Proxecto EDA 2009 Descartes na aula. Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene Nome: 4º ESO Nº Páx. 1 de 36 FIGURAS SEMELLANTES 1. CONCEPTO DE SEMELLANZA Intuitivamente: Dúas figuras son SEMELLANTES se teñen a mesma forma pero distinto

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 XUÑO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación: VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 01. Gravitación

Exercicios de Física 01. Gravitación Exercicios de Física 01. Gravitación Problemas 1. A lúa ten unha masa aproximada de 6,7 10 22 kg e o seu raio é de 1,6 10 6 m. Achar: a) A distancia que recorrerá en 5 s un corpo que cae libremente na

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 XUÑO 204 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109

PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109 PÁGINA 0. La altura del árbol es de 8,5 cm.. BC m. CA 70 m. a) x b) y PÁGINA 0. tg a 0, Con calculadora: sß 0,9 t{ ««}. cos a 0, Con calculadora: st,8 { \ \ } PÁGINA 05. cos a 0,78 tg a 0,79. sen a 0,5

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade Código: 24 XUÑO 2018 QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A 1.

Διαβάστε περισσότερα