KΕΦΑΛΑΙΟ 7 ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ

Σχετικά έγγραφα
Κ Ο Λ Λ Α Σ Α Ν Τ Ω Ν Η Σ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 1: ΠΑΡΑΓΟΥΣΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ [Αρχική Συνάρτηση του κεφ.3.1 Μέρος Β του σχολικού βιβλίου].

1) Ποια είναι η αρχική ή παράγουσα; Τι σχέση έχει µε την f. 3) Υπάρχει µια παράγουσα για κάθε συνάρτηση ή περισσότερες;

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΛΓΕΒΡΑΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 3: Η ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ. F(x) = f(t)dt Μέρος Β του σχολικού βιβλίου]. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΘΕΜΑ Β

Τα παρακάτω είναι τα κυριότερα θεωρήματα και ορισμοί από το σχολικό βιβλίο ακολουθούμενα από δικά μας σχόλια. 1 ο ΠΡΩΤΟ.

Α2. Πότε μία συνάρτηση f λέγεται γνησίως φθίνουσα σε ένα διάστημα του πεδίου ορισμού της; Μονάδες 3

Επαναληπτικό Διαγώνισµα Μαθηµατικών Γ Λυκείου ΕΠΑΛ

1. Έςτω f:r R, ςυνεχήσ ςυνάρτηςη και α,b,c R. Αποδείξτε ότι

ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2015

ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ - ΣΕΙΡΕΣ

ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής. 1. * Αν η γραφική παράσταση µιας συνάρτησης f είναι αυτή που φαίνεται στο σχήµα, τότε λάθος είναι

Βασικό θεώρηµα της παράγουσας Θ.Θ του ολοκληρωτικού λογισµού Μέθοδοι ολοκλήρωσης

sin x F(x) x 2 3 x παραγουσών προσθέτοντας σταθερές. Το καλούμε αόριστο ολοκλήρωμα της f(x) και το παριστάνουμε με: f(x)dx

1. Να σημειώσετε το Σωστό ( ) ή το Λάθος ( ) στους παρακάτω ισχυρισμούς:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 2: ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ - ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΥΡΕΣΗΣ [Κεφ: Μέρος Β του σχολικού βιβλίου].

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ 1. ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ. α,α,,α, ή συνοπτικά με. * n. α α λ, για κάθε. n και υπάρχει. (αντ. αn αn 1

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2009.

2.1 Πολυώνυμα. 1 η Μορφή Ασκήσεων: Ασκήσεις στις βασικές έννοιες του πολυωνύμου. 1. Ποιες από τις παρακάτω παραστάσεις είναι πολυώνυμα του x i.

Θεωρήματα, Προτάσεις, Εφαρμογές

Παρουσίαση 1 ΜΕΤΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΤΡΙΓΩΝΑ

Μαθηµατικά Κατεύθυνσης Γ Λυκείου Θέµατα Θεωρίας

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ. Ενότητα 6 ΑΟΡΙΣΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ-ΑΟΡΙΣΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ

Α. ΕΠΊΛΥΣΗ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ 2 ου ΒΑΘΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΟΠΟΙΗΣΗΣ

3 η δεκάδα θεµάτων επανάληψης

f(x) dx ή f(x) dx f(x) dx

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΜΠΥΛΕΣ ΖΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣΟ ΗΜΑΤΟΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΑ.Λ. Α ΟΜΑ ΑΣ 2011 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2018

Α) Να αποδείξετε ότι η νιοστή παράγωγος της συνάρτησης f µπορεί να πάρει. )e όπου α ν, β ν είναι συντελεστές

ΘΕΜΑ Α Α1. Τι ονομάζεται διάμεσος δ ενός δείγματος ν παρατηρήσεων που έχουν διαταχθεί σε αύξουσα σειρά;

( ) = ( ) για κάθε. Θέμα Δ. x 2. Δίνονται οι συναρτήσεις f x

3ο Επαναληπτικό διαγώνισμα στα Μαθηματικά κατεύθυνσης της Γ Λυκείου Θέμα A

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ στο ΔΙΑΦΟΡΙΚΟ ΛΟΓΙΣΜΟ

ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ. 1. y - -2 x + π. f (x) = 3x, x = 1. π y = 9 x - 6. δ. f (x) = x, x0. 4. y = -9 x + 5. (2000-1ο)

Εισαγωγή στον Προγραµµατισµό. Ανάλυση (ή Επιστηµονικοί 21Υπολογισµοί)

ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ. 1. y - -2 x + π. f (x) = 3x, x = 1. π y = 9 x - 6. δ. f (x) = x, x0. 4. y = -9 x + 5. (2000-1ο) ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Ο μαθητής που έχει μελετήσει το κεφάλαιο αυτό θα πρέπει να είναι σε θέση:

( ) 2.3. ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ Ορισμός συνάρτησης:

f(x)dx = f(c)(b a) f(t)dt = f(c)(x a). c(x) a 1 = x a 2

( 0) = lim. g x - 1 -

qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqw ertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwer tyuiopasdfghjklzxcvbnmqwerty uiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui

Ερωτήσεις θεωρίας βασισμένες στο βιβλίο των μαθηματικών της Γ τάξης

Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου II

Προτάσεις που χρησιμοποιούνται στη λύση ασκήσεων και χρειάζονται απόδειξη. Πρόταση 1

Ε π ι μ έ λ ε ι α Κ Ο Λ Λ Α Σ Α Ν Τ Ω Ν Η Σ

Συνηµίτονο µιας οξείας γωνίας ορθογωνίου τριγώνου λέγεται:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. α > α. Γνωρίζουµε ότι για κάθε x ( 0, + ) l οg x. Αυτό σηµαίνει ότι σε κάθε x ( 0, ) l οg x, εποµένως έχουµε τη συνάρτηση:

Ιόνιο Πανεπιστήμιο - Τμήμα Πληροφορικής. Μαθηματικός Λογισμός. Ενότητα: ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ- ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ.

Αριθµητική Ολοκλήρωση

ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 4: ΕΜΒΑΔΟΝ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Θετικής - Τεχνολογικής κατεύθυνσης Γ Λυκείου

είναι n ανεξάρτητες τυποποιημένες κανονικές τυχαίες μεταβλητές, δηλαδή, αν Z i

3.2 Eνα υψιπερατό φίλτρο έχει την εξής µορφή: y(n)=-0.9y(n-1)+0.1x(n). Βρείτε την απόκριση συχνότητας Η(e jω ) για α)ω=0, και β)ω=π Λύση

ολοκληρωτικος λογισμος

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ηµεροµηνία: Μ. Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ηµεροµηνία: Μ. Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

15 εκεµβρίου εκεµβρίου / 64

ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΥΟ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ. είναι ακέραιος.

Μέθοδος Ελαχίστων Τετραγώνων & Φωτογραµµετρία

ΣΕΙΡΕΣ 1. ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ. n 1 2 n. Για τη σύγκλιση της σειράς διακρίνουμε τις παρακάτω περιπτώσεις: (i) Αν υπάρχει το lim σ n

Το υπόδειγµα Άριστης Οικονοµικής Μεγέθυνσης µε Παραγωγικές Εξωτερικότητες Κεφαλαίου (Romer-type externalities)

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2013

Θεωρήματα και προτάσεις

ΟΛΗ Η ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ. Εστω f πραγµατική συνάρτηση, της οποίας είναι γνωστές µόνον οι τιµές f(x i ) σε n+1 σηµεία xi

ΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ I

β ] και συνεχής στο ( a, β ], τότε η f παίρνει πάντοτε στο [ a,

Η έννοια της συνάρτησης

ΟΡΙΑ - ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Πόσα είδη ορίων υπάρχουν; Τι είναι το +, - ; Τι ονοµάζουµε γειτονιά ή περιοχή του x o ; Τι ονοµάζουµε γειτονιά του +, - ;

f (x) = g(x) p(x) = q(x). ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΜΑΪΟΥ 2009 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟ Ν. ΣΜΥΡΝΗΣ

Αριθµητική Ανάλυση. ιδάσκοντες: Τµήµα Α ( Αρτιοι) : Καθηγητής Ν. Μισυρλής, Τµήµα Β (Περιττοί) : Επίκ. Καθηγητής Φ.Τζαφέρης. 25 Μαΐου 2010 ΕΚΠΑ

με x1 x2 , τότε η f είναι γνησίως αύξουσα στο Α. β) Αν για μια συνάρτηση f: ισχύει ότι f x , τότε το σύνολο τιμών της δεν μπορεί να είναι της μορφής,

Γενίκευση Πυθαγόρειου ϑεωρήµατος

4.1 Το αόριστο ολοκλήρωµα - Βασικά ολοκληρώ-

i Είναι εξίσωση δευτερου βαθµού µε τη διαφορά ότι της λείπει ο σταθερός όρος ( ) ( ) ( ) ( )

Σάββατο, 27 Μαΐου 2006 Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. A.1. Έστω συνάρτηση f, η οποία είναι συνεχής σε ένα διάστηµα Δ. Να αποδείξετε ότι:

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. (Μονάδες 7) α) Να παραγοντοποιήσετε την παράσταση 5x 3 20x. (Μονάδες 3) β) Να λύσετε την εξίσωση 7x 3 = 2(10x + x 3 ) (Μονάδες 6,5)

ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ ΕΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑ

Σ ΣΤΑ ΘΕΜΑ. f x0. x x. x x. lim. lim f. lim x. lim f x. lim. lim f x f x 0. lim. σχήμα. 7 μ Α1. ,οπότε. 4 μ. f x0 0 0 αφού η f είναι.

Μαθηματικά Προσανατολισμού Γ Λυκείου ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ. συνάρτηση φ: α,β. Ορισμός Έστω f συνάρτηση ορισμένη στο., αν. κάθε xo.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ

just ( u) Πατρόκλου 66 Ίλιον

ν ν = α 0 α β = ( ) β α = α ( α β)( α β)

Διαχείριση της διδακτέας-εξεταστέας ύλης των Μαθηματικών Προσανατολισμού της Γ' τάξης Ημερησίου ΓΕΛ για το σχολικό έτος

Αόριστο Ολοκλήρωµα ρ. Κωνσταντίνα Παναγιωτίδου

Physics by Chris Simopoulos

3. ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ

Γ ΤΑΞΗ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

Η συνάρτηση F(x)= 13/3/2010 ΘΕΩΡΗΜΑ Αν f είναι συνάρτηση συνεχής σε διάστημα Δ και α είναι ένα σημείο του Δ, τότε

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙ ΕΣ

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Β ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΛΓΕΒΡΑ / ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ ΕΙΑΣ Ηµεροµηνία: Κυριακή 7 Απριλίου 2013 ιάρκεια Εξέτασης: 2 ώρες ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Ένα εξαιρετικό υποψήφιο 3 ο ή 4 ο θέµα. Να µελετηθεί προσεκτικά. µιγαδικό επίπεδο είναι σηµεία του κύκλου. z z z z

Τ Ο Λ Ε Ξ Ι Λ Ο Γ Ι Ο Τ Η Σ Λ Ο Γ Ι Κ Η Σ

Τάξη Γ. Κεφάλαιο. Εμβαδόν Επιπέδου Χωρίου Θεωρία-Μεθοδολογία-Ασκήσεις. Ολοκληρωτικός Λογισμός

Transcript:

KΕΦΑΛΑΙΟ 7 ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ Είνι γνωστό ότι γι πολλά ορισµέν ολοκληρώµτ δεν υπάρχουν νλυτικές µέθοδοι κριβούς επίλυσής τους. Ετσι λοιπόν έχουν νπτυχθεί προσεγγιστικές µέθοδοι υπολογισµού τέτοιων ολοκληρωµάτων. Στο Κεφάλιο υτό νπτύσσουµε τις µεθόδους τρπεζίου, Simpson κι Romerg, δίνοντς έµφση στον τρόπο προσέγγισης τέτοιων προβληµάτων. 1. Η µέθοδος τρπεζίου Με τη µέθοδο υτή προσεγγίζουµε την τιµή του ολοκληρώµτος µις συνεχούς συνάρτησης f σ έν κλειστό κι φργµένο διάστηµ [, ] µε χρήση εµβδών τρπεζίων που προκύπτουν πό την προσέγγιση της συνάρτησής µς πό µί τεθλσµένη γρµµή. Γι ευκολί υποθέτουµε ότι η f είνι θετική στο [, ] όπως φίνετι στο σχήµ 1. H διδικσί που κολουθούµε είνι η εξής: Έστω { x0 =,x 1,...,xN = } x0 < x 1<... < xn είνι ένς οµοιόµορφος διµερισµός του [, ], δηλδή χωρίζουµε το [, ] σε Ν ισοµήκη υποδιστήµτ. Τότε: xi = x0 + κ, κ = 0,..., N. Ν Υπολογίζουµε τις τιµές f(x i), i = 0,...,N. Σχήµ 1 91

Σχηµτίζουµε τ διδοχικά ευθύγρµµ µε άκρ τ f(x 0),...,f(x N) οπότε σχηµτίζετι µί τεθλσµένη γρµµή. Υπολογίζουµε τ εµβδά των Ν-τρπεζίων που σχηµτίζοντι κι έχουµε: f(x)dx Ε +... + Ε τρπ. 1 τρπ. Ν f(x 0) + f(x 1) f(x 1) + f(x ) f(x N 1) + f(x N) = (x1 x 0) + (x x 1) +... + (xn x N 1) = (f(x 0 ) + f(x 1 ) + f(x 1 ) + f(x ) + f(x ) + f(x )... + f(x N 1 ) + f(x N 1 ) + f(x N ) N = (f(x 0 ) + f(x N ) + (f(x 1 ) +... + f(x N 1 ))) N = + + N 1 f(x 0 ) f(x N ) f(x k ) N k= 1 f(x)dx N +. (1) Σφάλµ: Είνι γνωστό ότι ν προσεγγίσουµε µί συνεχή συνάρτηση f(x) σε έν κλειστό διάστηµ [, ] µε µί τεθλσµένη γρµµή, δηλδή µε έν πολυώνυµο 1 ου βθµού p(x), 1 τότε το σφάλµ είνι: f (ξ) f (ξ) f(x) p 1(x) = (x )(x ) = (x )( x), ξ (,) υπό την προϋπόθεση ότι η f είνι φορές πργωγίσιµη συνάρτηση. Εποµένως: f (ξ) f(x) p (x)dx = (x )( x)dx 1 f (ξ)( ) f (ξ) ( ) = =, 6 1 άρ εάν e είνι το σφάλµ στην περίπτωση της µεθόδου τρπεζίου, έχουµε: 9

N 1 e = f(x)dx f(x 0) f(x N) f(x k) + + N k= 1 άρ: f (ξ 1) f (ξ ) f (ξ Ν) e = (x1 x 0) (x x 1)... (xn x o), ξ i (x i,x i+ 1) 1 1 1 = + + 1Ν ( ) (f (ξ 1 )... f (ξ Ν ). Αν λοιπόν Μ = max { f (x) : x [,] }, τότε: x [,] ( ) ( ) ( ) e (M +... + M) = MN = M. () 1N 1N 1N Πράδειγµ 1 Υπολογίστε την προσεγγιστική τιµή του 1 x ολοκληρώµτος e dx, χρησιµοποιώντς N= 8 ισοµήκεις 0 υποδιιρέσεις του κλειστού διστήµτος [ 0,1 ] µε τη µέθοδο τρπεζίου κι υπολογίστε το σφάλµ. Λύση: Γι τον υπολογισµό της προσεγγιστικής τιµής του ολοκληρώµτος θ χρησιµοποιήσουµε τον τύπο (1). άρ: = µήκος διστήµτος ολοκλήρωσης = 1 0 = 1. Ν = πλήθος υποδιστηµάτων = πλήθος σηµείων 1 = 8. Εποµένως χρειζόµστε 9 σηµεί. Εύρος υποδιστηµάτων = 1 = 0 = 0.15, N 8 x0 = 1, x1= 0.15,x = 0.5, x = 0.75,...,x7 = 0.875, x8 = 1 9

Εφόσον f(x) = e x, υπολογίζουµε τις τιµές f(x i), i = 0,...,8 κι προκύπτει ο κόλουθος πίνκς τιµών: 0 0.15 0.5 0.75 0.5 0.65 0.75 0.875 1 1 0.9844 0.994 0.8688 0.7788 0.6766 0.5697 0.465 0.678 Χρησιµοποιούµε τον τύπο (1) γι τις τιµές του πρπάνω πίνκ κι προκύπτει ότι : f(x)dx 0.7458. Γι τον υπολογισµό του σφάλµτος ρκεί ν υπολογίσουµε τη στθερά x x Μ του τύπου. Πρτηρούµε ότι f (x) = e + 4e x κι είνι εύκολο ν δει κνείς ότι oπότε: { } M= max f (x) :x [0,1] = f (0) =, 1 i 1 1 e = =. 1i8 6i64 84 ΑΣΚΗΣΕΙΣ 1. Ν γίνει εφρµογή της µεθόδου τρπεζίου στ δεδοµέν: -1-0,5 0 0,5 1 1,5-4 0 1 4 6. Υπολογίστε όλες τις συνεχείς συνρτήσεις f γι τις οποίες το σφάλµ υπολογισµού του f(x)dx µε χρήση της µεθόδου τρπεζίου είνι µηδέν.. Η µέθοδος Simpson: Με τη µέθοδο υτή προσεγγίζουµε την τιµή του f(x)dx µις συνεχούς συνάρτησης σε έν κλειστό κι φργµένο διάστηµ [, ] µε χρήση εµβδών πρβολών, οι οποίες προκύπτουν πό την προσέγγιση της συνάρτησής µς σε στοιχειώδη υποδιστήµτ του [, ] πό πολυώνυµ ου βθµού, δηλ. πό πρβολές. Όπως θ δούµε πρκάτω 94

το σφάλµ (γι τον ίδιο ριθµό υποδιιρέσεων του [, ]) είνι κλύτερο σε σχέση µε τη µέθοδο τρπεζίου. Υπάρχουν διάφορες πρλλγές της µεθόδου υτής. Γι την κλύτερη κτνόηση της µεθόδου νφέρουµε τη βσική της εκδοχή. Έστω { x0 =,x 1,...,xN = } x0 < x 1<... < xn είνι ένς οµοιόµορφος διµερισµός του [, ], δηλδή χωρίζουµε το [, ] σε Ν ισοµήκη υποδιστήµτ. Τότε: xi = x0 + κ, κ = 0,..., N. Ν Υπολογίζουµε τις τιµές f(x i), i = 0,...,N. Σχηµτίζουµε τις διδοχικές πρβολές που διέρχοντι πό τ σηµεί f(x i),f(x i+ 1),f(x i+ ), i = 0,...,N/ οπότε πρέπει Ν = ζυγός. Σχήµ Υπολογίζουµε τ εµβδά των Ν/-πρβολών που σχηµτίζοντι κι έχουµε: f(x)dx E +... + Ε. πρβ. 1 πρβ. Ν Γι ν υπολογίσουµε τ προνφερθέντ εµβδά χρήσιµο είνι το κόλουθο: Θεώρηµ Εστω πρβολή y(x) = x + x+ c όπως στο κάτωθι σχήµ: 95

Σχήµ τότε: h h E πρβ. = (x + x+ c)dx= (y 0 + 4y 1+ y ). h Aπόδειξη: x x h E πρβ. = (x + x+ c)dx= + + cx h h h h h h h h h = + + ch + ch = + ch = h + 6c Aλλά: ( ). ( h) + ( h) + c = y h h+ c = y 0 0 0 + 0 + c = y 1 c = y1 h + h + c = y h + h+ c = y + h + 4c = y0 + 4y1+ y Τελικά: h E πρβ = (y0 + 4y1+ y ). Tώρ µπορούµε ν υπολογίσουµε: f(x)dx E +... + Ε πρβ. 1 πρβ. Ν 96

= + + + + + N N ( f(x ) 4f(x ) f(x )) ( f(x ) 4f(x ) f(x )) 0 1 4 +... + f(x N ) + 4f(x N 1) + f(x N) Ν ( ) = (f(x 0 ) + 4f(x 1 ) + f(x ) + f(x ) + 4f(x ) + f(x 4 ) +... N... + f(x ) + 4f(x ) + f(x )) N N 1 N N N 1 f(x)dx f(x 0) f(x N) f(x i) 4 f(x i 1) + + + N. () i= 1 i= 1 Σφάλµ: Εργζόµενοι όπως πρπάνω, δηλδή λµβάνοντι υπόψη ότι ο τύπος Simpson ολοκληρώνει κριβώς κι πολυώνυµ ου βθµού έχουµε: (4) f (ξ) + f(x) p (x) = (x ) x ( x) 4 οπότε υπολογίζουµε: κ.λπ. 5 ( ) e Μ 4 180Ν (4), όπου Μ max { f (x) : x [,]} =. (4) Πράδειγµ 1 Υπολογίστε την προσεγγιστική τιµή του 1 x ολοκληρώµτος e dx, χρησιµοποιώντς N= 8 ισοµήκεις 0 υποδιιρέσεις του κλειστού διστήµτος [ 0,1 ] µε τη µέθοδο Simpson κι υπολογίστε το σφάλµ. Λύση: Γι τον υπολογισµό της προσεγγιστικής τιµής του ολοκληρώµτος θ χρησιµοποιήσουµε τον τύπο (). = µήκος διστήµτος ολοκλήρωσης = 1 0 = 1. 97

Ν = πλήθος υποδιστηµάτων = πλήθος σηµείων 1 = 8. Εποµένως χρειζόµστε 9 σηµεί. Εύρος υποδιστηµάτων = 1 = 0 = 0.15, N 8 άρ: x0 = 1, x1= 0.15,x = 0.5, x = 0.75,...,x7 = 0.875, x8 = 1 Εφόσον f(x) = e x, υπολογίζουµε τις τιµές f(x i), i = 0,...,8 κι προκύπτει ο κόλουθος πίνκς τιµών: 0 0.15 0.5 0.75 0.5 0.65 0.75 0.875 1 1 0.9844 0.994 0.8688 0.7788 0.6766 0.5697 0.465 0.678 Χρησιµοποιούµε τον τύπο () γι τις τιµές του πρπάνω πίνκ κι προκύπτει ότι: f(x)dx 0.7467. Γι τον υπολογισµό του σφάλµτος ρκεί ν υπολογίσουµε τη στθερά Μ του τύπου (4). Mε διδοχικές πργωγίσεις είνι εύκολο ν δει κνείς ότι oπότε: (4) { } M= max f (x) :x [0,1] = 1, 1 5 e 1 = 0.000016. 4 180i8 ΑΣΚΗΣΕΙΣ 1. Ν γίνει εφρµογή της µεθόδου Simpson στ δεδοµέν: -1-0.5 0 0.5 1 1.5-4 0 1 4 6. Υπολογίστε όλες τις συνεχείς συνρτήσεις f γι τις οποίες το σφάλµ υπολογισµού του f(x)dx µε χρήση της µεθόδου Simpson είνι µηδέν. 98

. Ολοκλήρωση Romerg Χρησιµοποιεί µί τεχνική διδοχικών διχοτοµήσεων του διστήµτος ολοκλήρωσης µε στόχο τη µείωση του σφάλµτος ποκοπής. Αν Τ n είνι η προσέγγιση του ολοκληρώµτος που προκύπτει πό τον κνόν τρπεζίου µε n-υποδιστήµτ υπολογίζουµε τις Τ n, T 4n, T 8n κ.λπ. Συνδυάζοντς τις προσεγγίσεις υτές µπορούµε ν πάρουµε κόµ κλύτερες προσεγγίσεις µε τον κόλουθο τρόπο: Σχήµ 4 όπου εάν το συνολικό πλήθος των υποδιστηµάτων του [,] είνι Ν = µ n, τότε: ( j 1) ( j 1) (j) (j 1) Ti Ti Ti = T i +, i, j = 1,,...µ. (5) j 4 1 Πράδειγµ: Υπολογίστε µε τη µέθοδο Romerg το χρησιµοποιώντς 8 υποδιιρέσεις του [0,0.8] όπως πρκάτω: 0 0.8 ηµx dx x 0 0.1 0. 0. 0.4 0.5 0.6 0.7 0.8 1 0.998 0.99 0.9851 0.975 0.9589 0.9411 0.90 0.8967 0.8 ηµx Λύση: Aρχικά υπολογίζουµε το dx µε χρήση του τύπου 0 x (1) του τρπεζίου γι n =1,, 4, 8 ισοµήκεις υποδιιρέσεις του διστήµτος [0,0.8]: n = 1: T 1= (f0 + f 8) = 0.7586. 99

n = : T = (f0 + ( f4 + f 8) ) = 0.7687. 4 n = 4 : T 4 = (f0 + (f+ f4 + f 6) + f 8) = 0.771. 8 n = 8 : T 8 = (f0 + (f 1+... + f 7) + f 8) = 0.7718. 16 Στη συνέχει χρησιµοποιούµε τον τύπο (5) (βλέπε σχήµ 4) γι j = 1: (0) (0) (1) (0) T T1 T = T + = 0.71. 4 1 (0) (0) (1) (0) T4 T T4 = T4 + = 0.77097. 4 1 (0) (0) (1) (0) T8 T4 T8 = T8 + = 0.77095. 4 1 έπειτ γι j = : (1) (1) () (1) T4 T T4 = T4 + = 0.7709577. 4 1 κι τελικά: (1) (1) () (1) T8 T4 T8 = T8 + = 0.7709578, 4 1 () () () T8 T4 I T8 + = 0.7709578. 4 1 100