ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2015 Γ' ΦΑΣΗ ΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΕΣΤ

Transcript

1 ΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΕΣΤ Β ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥ ΩΝ Ηµεροµηνί: Πέµπτη 10 Σεπτεµβρίου 015 ιάρκει Εξέτσης: 1 ώρ ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ Ν λάβετε υπόψη σς ότι µόνο µί πάντηση είνι η σωστή. ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΕΙΜΕΝΟ Κάποτε, η χρησί κάποιων λέξεων ποµκρύνει πό το οπτικό πεδίο της ύπρξης κι υτό το νόηµ που σέρνουν µζί τους οι λέξεις. Αισθάνοµι πως είχ χρόνι ν χρησιµοποιήσω τη λέξη «ευτυχί» κι τελευτί χρειάστηκε ν τη χρησιµοποιήσω, συνειδητά, δυο φορές. Μου φάνηκε µι λέξη κινούρι, πράδοξη κάπως, πόµκρη κι, γι µέν τουλάχιστο, ξεκούρστη. Μι τέτοι λέξη, δρµτική γι το φινόµενο του νθρώπου κι γι την γωνί του νθρώπου µέσ στη ζωή, ότν ξννδύετι πό µέσ σου τυλιγµένη σε λλόκοτη φεγγοβολή, σε νγκάζει ν συλλογιστείς κι ν φροντίσεις ν βρεις το σωστό νθρώπινο περιεχόµενό της. Ν βρεις κόµη κάτι πιο σηµντικό: τη σχέση της µε την εποχή µς. Η πλιά ντίληψη περί ευτυχίς µάς φίνετι σήµερ κυριολεκτικά εξωπργµτική. Γι τους πππούδες µς, κόµ κι γι τους πτεράδες µς, ευτυχί σήµινε εσωτερική κι εξωτερική του νθρώπου γλήνη, σιγουριά στις νθρώπινες σχέσεις, στην γάπη κι στη φιλί, σιγουριά τέλος στ ποκτηµέν γθά του βίου. Η ευτυχί ήτν το ύψιστο, συνολικό γθό γθό δηλδή που έκλεινε στους κόλπους του όλ τ' γθά που λχτρούσε ο άνθρωπος λλά η ντίληψη της µονιµότητάς της, της στθερότητάς της, είνι κάτι που σήµερ ολοκληρωτικά σχεδόν µς διφεύγει. (Κώστς Τσιρόπουλος, Η µρτυρί του νθρώπου, εκδ. "Οι εκδόσεις των φίλων") ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑ ΑΣ ΣΕΛΙ Α: 1 ΑΠΟ 9

2 1. Ποιο είνι το θέµ της πργράφου; Α. η ευτυχί κι η δυστυχί Β. η ευτυχί του σύγχρονου νθρώπου Γ. το νόηµ της ευτυχίς πλιότερ κι σήµερ. η δυσκολί κτάκτησης της ευτυχίς. Η λέξη «συνειδητά» σηµίνει: Α. έχοντς επίγνωση Β. θετικά Γ. σωστά. λογικά 3. Η επνάληψη της φράσης «µι λέξη» στο πόσπσµ εξυπηρετεί νάγκες: Α. ντίθεσης Β. συνοχής Γ. σύγκρισης. πρλληλισµού 4. Ποι είνι η λειτουργί της γλώσσς στη φράση «τυλιγµένη (ενν. η ευτυχί) στην λλόκοτη φεγγοβολή»; Α. συνυποδηλωτική Β. λογική Γ. δηλωτική. κυριολεκτική 5. Ποιο είνι το συνώνυµο της λέξης «πράδοξη»; Α. κοινότοπη Β. φιλόδοξη Γ. µονδική. λλόκοτη 6. Ποιο είνι το ντώνυµο της λέξης «ολοκληρωτικά»; Α. συνολικά Β. µεθοδικά Γ. ποσπσµτικά. µονδικά ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑ ΑΣ ΣΕΛΙ Α: ΑΠΟ 9

3 7. Ποιος είνι ο τρόπος νάπτυξης της πργράφου στο πρκάτω τµήµ λόγου «ευτυχί σήµινε εσωτερική κι εξωτερική του νθρώπου γλήνη, σιγουριά στις νθρώπινες σχέσεις, στην γάπη κι στη φιλί, σιγουριά τέλος στ ποκτηµέν γθά του βίου.»; Α. περιγρφή Β. φήγηση Γ. ορισµός. ιτιολόγηση 8. Γενικά η φράση «οπτικό πεδίο» νήκει σε: Α. ιδιωµτική γλώσσ Β. ειδική γλώσσ Γ. διάλεκτο. ιδιόλεκτο 9. Η λέξη «λλά» στο κείµενο εκφράζει: Α. έκπληξη Β. πορί Γ. ντίθεση. προβληµτισµό 10. Με τη χρήση της έκφρσης «της στθερότητάς της» ο συγγρφές: Α. ιτιολογεί τις πόψεις του Β. διευκρινίζει ένν όρο Γ. συµπερίνει. προτείνει 11. Η πράγρφος διθέτει: Α. µόνο λεπτοµέρειες σχόλι Β. µόνο θεµτική περίοδο κι λεπτοµέρειες σχόλι Γ. θεµτική περίοδο, λεπτοµέρειες σχόλι κι περίοδο κτκλείδ. µόνο λεπτοµέρειες σχόλι κι περίοδο-κτκλείδ 1. Η χρήση της διπλής πύλς προς το τέλος της πργράφου ποδίδει: Α. διτύπωση συµπεράσµτος Β. προβολή πρδείγµτος Γ. προσθήκη στοιχείου. έκφρση επεξήγησης ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑ ΑΣ ΣΕΛΙ Α: 3 ΑΠΟ 9

4 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ 13. Η κλητική ενικού του ουσιστικού ὁ Κππδόκης είνι: Α. ὦ Κππδόκη Β. ὦ Κππδόκης Γ. ὦ Κππδόκ. ὦ Κππδόκε 14. Η γενική ενικού του ουσιστικού ἡ θύελλ είνι: Α. τῆς θυέλλης Β. τῆς θύελλς Γ. τῆς θύελλης. τῆς θυέλλους 15. Το ουσιστικό Μίνως είνι: Α. ττικόκλιτο Β κλίσης Β. συνηρηµένο Α κλίσης Γ. συνηρηµένο Β κλίσης. συνίρετο Α κλίσης 16. Η δοτική πληθυντικού του ουσιστικού τὸ φῶς είνι: Α. τοῖς φώτεσι Β. τοῖς φῶσι Γ. τοῖς φώτοις. τοῖς φωσί 17. Η γενική ενικού του ουσιστικού ἡ νῦς είνι: Α. τῆς νεώς Β. τῆς νεῶς Γ. τῆς νηώς. τῆς νεός ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑ ΑΣ ΣΕΛΙ Α: 4 ΑΠΟ 9

5 18. Η κλητική ενικού του επιθέτου ὁ ἄκων είνι: Α. ὦ ἄκων Β. ὦ ἄκον Γ. ὦ ἀκών. ὦ ἆκον 19. Ο συγκριτικός βθµός του επιθέτου ὁ ἄκρτος είνι: Α. ἀκρτέστερος Β. ἀκρτέστερος κι ἀκρτότερος Γ. ἀκρτέστερος κι ἀκρτώτερος. ἀκρτότερος 0. Η ντωνυµί ὁπότερος είνι: Α. νφορική Β. ερωτηµτική Γ. όριστη. τίποτ πό τ πρπάνω 1. Το β ενικό Προστκτικής Πρκειµένου του ρήµτος πέµποµι είνι: Α. πεπέµψω Β. πέπεµψο Γ. πέπεµψω. πέπεψο. Το β ενικό Προστκτικής Αορίστου β του ρήµτος ἀποδίδωµι είνι: Α. ἀποδίδου Β. ἀπόδος Γ. ἀπόδιδου. ἀποδός 3. Ο σύνδεσµος ἐπειδή εισάγει δευτερεύουσες: Α. ιτιολογικές Β. χρονικές Γ. χρονικοϋποθετικές. ιτιολογικές κ χρονικές ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑ ΑΣ ΣΕΛΙ Α: 5 ΑΠΟ 9

6 4. Στην πρότση «Ἄρξοµι ἀπό τῆς ἰτρικῆς λέγων» η µετοχή λέγων είνι: Α. ιτιολογική Β. χρονική Γ. κτηγορηµτική. τροπική 5. Στην πρότση «Ὁ δέ Πυθόδωρος ἤδη ἒχων τήν τοῦ Λάχητος τῶν νεῶν ἀρχήν ἔπλευσε ἐπί τό Λοκρῶν φρούριον», η λέξη τῶν νεῶν είνι: Α. γενική κτητική Β. γενική ντικειµενική Γ. γενική υποκειµενική. γενική της ιδιότητς 6. Στην πρότση «Ἔπεµψεν οἴκδε ἀγγελοῦντ ηµοτέλη τόν κήρυκ τῆς τε νίκης τό µέγεθος», η λέξη τόν κήρυκ είνι: Α. πράθεση στον όρο ηµοτέλη Β. ντικείµενο στη µετοχή ἀγγελοῦντ Γ. επεξήγηση στον όρο ηµοτέλη. ντικείµενο στο ρήµ ἔπεµψεν 7. Στην πρότση «Οἱ δέ στρτιῶτι ὐτοί ἐπισιτισµοῦ δεόµενοι διά τοῦτο ἀθυµοῦσι (=δυσφορούν)», ο εµπρόθετος διά τοῦτο δηλώνει: Α. την ιτί Β. τον σκοπό Γ. τον τρόπο. το χρόνο 8. Στον υποθετικό λόγο που δηλώνει την πλή σκέψη του λέγοντος, η πόδοση είνι: Α. δυνητική ευκτική Β. δυνητική οριστική Γ. οριστική πρττικού (σπάνι µε το δυνητικό ἄν). οριστική ενεστώτ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑ ΑΣ ΣΕΛΙ Α: 6 ΑΠΟ 9

7 9. Ο όρος «ἡ κρίσις» στο δικνικό λεξιλόγιο σηµίνει: Α. η ντίληψη Β. η σκέψη Γ. η κριτική ικνότητ. η δίκη 30. Το πρόσωπο ρήµ «ἔξεστι» σηµίνει: Α. είνι νγκίο Β. είνι τιριστό Γ. είνι δυντό. θεωρείτι ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ 31. Η πράστση ( β) + β( β ) + β ισούτι µε: Α. ( β)( β+ 1) Β. ( β) ( β) Γ. ( β). ( β )( β+ 1) 3 3. Η πράστση y ( x y) 3 Α. 3 x x x + 3xy+ 3y Β. ( ) Γ. x( x 3xy+ 3y ). ( x y) Κλάσµ ισοδύνµο του Α. 5 Β. Γ. ( + ) ( ) ισούτι µε: µε ρητό προνοµστή είνι το: ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑ ΑΣ ΣΕΛΙ Α: 7 ΑΠΟ 9

8 . δεν υπάρχει 34. Η εξίσωση 1 x+ = 0 έχει ρίζες: Α. το 3 Β. το 1 Γ. έχει άπειρες ρίζες. είνι δύντη στο R 35. Η εξίσωση x + βx+ γ= 0, 0 β Α. εάν έχει λύσεις p 1, p τότε υτές ικνοποιούν τις σχέσεις p1+ p= κι γ p1 p= β Β. εάν έχει λύσεις p 1, p τότε υτές ικνοποιούν τις σχέσεις p1+ p= κι γ p1 p= β Γ. εάν έχει λύσεις p 1, p τότε υτές ικνοποιούν τις σχέσεις p1+ p= κι p1 p= γ β. εάν έχει λύσεις p 1, p τότε υτές ικνοποιούν τις σχέσεις p1+ p= κι γ p1 p= 36. Αν x 1, x οι ρίζες της εξίσωσης Α. Β. Γ.. x1+ x= 1 x1+ x= 0 x1+ x= 1 x1+ x= 0 x x 37. Η εξίσωση ( x 3) 4 = 81 έχει λύσεις: Α. το 3 κι το 6 Β. το 3 κι το 3 Γ. το 6 κι το 0. το = 0 τότε: ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑ ΑΣ ΣΕΛΙ Α: 8 ΑΠΟ 9

9 38. Εάν x x 6 + 8> 0 τότε: Α. x (, ) ( 4, + ) Β. x (, 4) Γ. x ( 4, ). x (, ) ( 4, + ) 39. Η νίσωση ( x ) ( x ) Α. x [ 3, + ) Β. x ( 1, + ) Γ. x { 1} [ 3, + ). x ( 3, + ) έχει λύσεις τις: 40. Το πεδίο ορισµού της συνάρτησης f( x) Α. x [ 1, ) (, + ) Β. x [ 1, + ) Γ. x (, ) (, + ). x ( 1, ) (, + ) = x 1 x ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑ ΑΣ ΣΕΛΙ Α: 9 ΑΠΟ 9