h(t) δ(t+3) ( ) h(t)*δ(t)

Σχετικά έγγραφα
HMY 220: Σήματα και Συστήματα Ι

Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων

HMY 429: Εισαγωγή στην Επεξεργασία Ψηφιακών

ΜΕΡΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΩΝ

HMY 220: Σήματα και Συστήματα Ι

ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΟΡΙΣΜΟΙ: διαφορές των αγνώστων συναρτήσεων. σύνολο τιμών. F(k,y k,y. =0, k=0,1,2, δείκτη των y k. =0 είναι 2 ης τάξης 1.

HMY 220: Σήματα και Συστήματα Ι

Σήματα- συμβολισμοί. x(n)={x(n)}={,x(-1),x(0), x(1),.} x(n)={0,-2,-3, -1, 0, 1, 2, 3, 4,0 }

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. Ηλεκτρονικη και 1/60 Πληροφορίας

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 13: Μελέτη ΓΧΑ Συστημάτων με τον Μετασχηματισμό Laplace. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 9: Μελέτη ΓΧΑ Συστημάτων με τον Μετασχηματισμό Fourier. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. Ηλεκτρονικη και 1/62 Πληροφορίας

HMY 220: Σήματα και Συστήματα Ι

6. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ LAPLACE

Μάθημα: Θεωρία Δικτύων

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα ΣΗΜΑΤΑ & ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

1 GRAMMIKES DIAFORIKES EXISWSEIS DEUTERAS TAXHS

Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα

Kεφάλαιο 4. Συστήματα διαφορικών εξισώσεων. F : : F = F r, όπου r xy

HMY 220: Σήματα και Συστήματα Ι

Ανάλυση υναµικής ιεργασιών

4. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ FOURIER

(Γραμμικές) Αναδρομικές Σχέσεις

a n = 3 n a n+1 = 3 a n, a 0 = 1

ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012 ΘΕΜΑΤΑ Α

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ 2019Κ7-1

ΚΥΡΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Δυναμική Μηχανών I. Επίλυση Προβλημάτων Αρχικών Συνθηκών σε Συνήθεις. Διαφορικές Εξισώσεις με Σταθερούς Συντελεστές

Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου 1 Ενότητα # 6: Έννοια της συνάρτησης μεταφοράς Παραδείγματα εφαρμογής σε φυσικά συστήματα

Διαφορικές εξισώσεις

Ο μετασχηματισμός z αντιστοιχεί στην ακολουθία συνάρτηση: Xz ()

10 ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ

Μεταβατική Ανάλυση - Φάσορες. Κατάστρωση διαφορικών εξισώσεων. Μεταβατική απόκριση. Γενικό μοντέλο. ,, ( ) είναι γνωστές ποσότητες (σταθερές)

Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων

y[n] 5y[n 1] + 6y[n 2] = 2x[n 1] (1) y h [n] = y h [n] = A 1 (2) n + A 2 (3) n (4) h[n] = 0, n < 0 (5) h[n] 5h[n 1] + 6h[n 2] = 2δ[n 1] (6)

Γραμμική Διαφορική Εξίσωση 2 ου βαθμού

Επίλυση Δ.Ε. με Laplace

Τι είναι σήμα; Παραδείγματα: Σήμα ομιλίας. Σήμα εικόνας. Σεισμικά σήματα. Ιατρικά σήματα

Εισαγωγή στην Τεχνολογία Αυτοματισμού

(Γραμμικές) Αναδρομικές Σχέσεις

7 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ z

Ψηφιακός Έλεγχος. 6 η διάλεξη Σχεδίαση στο χώρο κατάστασης. Ψηφιακός Έλεγχος 1

HMY 220: Σήματα και Συστήματα Ι

Μετασχηματισμός Z. Κυριακίδης Ιωάννης 2011

Γραμμική Άλγεβρα και Μαθηματικός Λογισμός για Οικονομικά και Επιχειρησιακά Προβλήματα

x(t) ax 1 (t) y(t) = 1 ax 1 (t) = (1/a)y 1(t) x(t t 0 ) y(t t 0 ) =

3. Κεφάλαιο Μετασχηματισμός Fourier

a (x)y a (x)y a (x)y' a (x)y 0

η απόσταση d γίνεται ελάχιστη. Τα αντίστοιχα σημεία των καμπυλών είναι: P, P, , P, P, ( 2) ,

Κεφάλαιο 1: Προβλήµατα τύπου Sturm-Liouville

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ. Μαθηματικά 2. Σταύρος Παπαϊωάννου

Τι είναι σήµα; Ωςσήµαορίζεταιέναφυσικόµέγεθοςτοοποίοµεταβάλλεταισεσχέσηµετοχρόνοή το χώρο ή µε οποιαδήποτε άλλη ανεξάρτητη µεταβλητή ή µεταβλητές.

Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα

(Γραμμικές) Αναδρομικές Σχέσεις

Δηλαδή η ρητή συνάρτηση είναι πηλίκο δύο ακέραιων πολυωνύμων. Επομένως, το ζητούμενο ολοκλήρωμα είναι της μορφής

Εισαγωγή στις Τηλεπικοινωνίες. Δομή της παρουσίασης

Ηλεκτρική και Μηχανική ταλάντωση στο ίδιο φαινόμενο

Σήματα και Συστήματα

Ελεύθερη Ταλάντωση Μονοβάθμιου Συστήματος

y 1 (x) f(x) W (y 1, y 2 )(x) dx,

Περιγραφή Συστηµάτων Αυτοµάτου Ελέγχου

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 11: Μετασχηματισμός Laplace. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Ι Ασκήσεις - 19/10/2017. Ακριβείς Διαφορικές Εξισώσεις-Ολοκληρωτικοί Παράγοντες. Η πρώτης τάξης διαφορική εξίσωση

Άσκηση 1 η Να εξετάσετε αν τα ακόλουθα σήματα είναι περιοδικά. Στην περίπτωση περιοδικού σήματος, ποια είναι η θεμελιώδης περίοδος; 1 )

Όταν θα έχουµε τελειώσει το Κεφάλαιο αυτό θα µπορούµε να:

Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου 1 Ενότητα # 9: Σύστημα 2 ης τάξης: Χρονική απόκριση και χαρακτηριστικά μεγέθη (φυσικοί συντελεστές)

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 4: Μελέτη των Γραμμικών και Χρονικά Αμετάβλητων Συστημάτων. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

Κλασσική Θεωρία Ελέγχου

Εισαγωγή στην Τεχνολογία Αυτοματισμού

ΘΕΩΡΙΑ ΣΗΜΑΤΩΝ & ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ. Μετασχηµατισµός Laplace. Εµµανουήλ Ζ. Ψαράκης Πολυτεχνική Σχολή Τµήµα Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής

x k Ax k Bu k y k Cx k Du k «άνυσµα καταστάσεων» «άνυσµα εισόδων»

HMY 429: Εισαγωγή στην Επεξεργασία Ψηφιακών. στο χώρο της συχνότητας

Ο ΑΜΦΙΠΛΕΥΡΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ Z

Διάλεξη 2. Συστήματα Εξισώσεων Διαφορών ΔιακριτάΣήματαστοΧώροτης Συχνότητας

(β) Από την έκφραση (22) και την απαίτηση (20) βλέπουμε ότι η συνάρτηση Green υπάρχει αρκεί η ομογενής εξίσωση. ( L z) ( x) 0

Λύσεις θεμάτων Α εξεταστικής περιόδου Χειμερινού εξαμήνου

Ο αντίστροφος μετασχηματισμός Laplace ορίζεται από το μιγαδικό ολοκλήρωμα : + +

Διαφορικές εξισώσεις

Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα

Μέϑοδοι Εφαρμοσμένων Μαϑηματιϰών (ΜΕΜ 274) Φυλλάδιο 8

Παραδείγματα Ιδιοτιμές Ιδιοδιανύσματα

ΘΕΩΡΙΑ ΣΗΜΑΤΩΝ & ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ. Χώρος Κατάστασης Μοντέλα Πεπερασµένων Διαφορών & Παραγώγων

Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου Ι Ασκήσεις Πράξης

a k y[n k] = b l x[n l] (12.1)

Ζητείται να εξεταστεί η ευστάθειά του κατά BIBO. Η κρουστική απόκριση του συστήματος είναι L : =

Μέθοδος προσδιορισμού συντελεστών Euler

Θέματα Εξετάσεων Ιουνίου 2003 στο μάθημα Σήματα και Συστήματα και Λύσεις

Συστήµατα τα οποία χαρακτηρίζονται από γραµµικές εξισώσεις διαφορών µε σταθερούς συντελεστές

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ. Μαθηματικά 2. Σταύρος Παπαϊωάννου

Συστήματα Αυτόματου Ελέγχου

Σύνθεση ή σύζευξη ταλαντώσεων;

Ανάλυση Σ.Α.Ε στο χώρο κατάστασης

Παράδειγμα 14.2 Να βρεθεί ο μετασχηματισμός Laplace των συναρτήσεων

HMY 220: Σήματα και Συστήματα Ι

Δυναμική Μηχανών I. Διάλεξη 7. Χειμερινό Εξάμηνο 2013 Τμήμα Μηχανολόγων Μηχ., ΕΜΠ

Λ. Ζαχείλας. Επίκουρος Καθηγητής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών Τμήμα Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Οικονομική Δυναμική 29/6/14

Δυναμική Μηχανών I. Επίλυση Προβλημάτων Αρχικών Συνθηκών. σε Συστήματα Συνήθων Διαφορικών Εξισώσεων με Σταθερούς Συντελεστές

MATLAB. Εισαγωγή στο SIMULINK. Μονάδα Αυτόματης Ρύθμισης και Πληροφορικής

Δυναμική Μηχανών I. Διάλεξη 9. Χειμερινό Εξάμηνο 2013 Τμήμα Μηχανολόγων Μηχ., ΕΜΠ

. Σήματα και Συστήματα

Transcript:

f()* δ ( ) = f( ) x () = δ ( + 3) = 3 h () = u () u ( ) h()* δ ( + 3) = h ( + 3) = u ( + 3) u ( + 1) 1 h() * -3 δ(+3) ( ) h()*δ() 1-3 -1

MY : Σήματα και Συστήματα Ι ΔΙΑΛΕΞΗ #6 Μοντέλα διαφορικών εξισώσεων για ΓΧΑ Συστήματα Επίλυση Διαφορικών Εξισώσεων Η γραμμική διαφορική εξίσωση δεύτερης τάξης Παράδειγματα

Μοντέλα διαφορικών εξισώσεων (Differeial equaio models) Πολύ συχνά τα ΓΧΑ μοντελοποιούνται με συνήθεις γραμμικές διαφορικές εξισώσεις (liear ordiary differeial equaios) με σταθερούς συντελεστές Παράδειγμα: x() y() S dy () d ay () = bx () Συνήθης: όχι μερικές παράγωγοι Γραμμική: όχι εξάρτηση η από (dy()/d) ) κλπ. Πρώτης τάξης: Διαφορικά πρώτης τάξης μόνο Σταθεροί συντελεστές

Μοντέλα διαφορικών εξισώσεων (Differeial equaio models) Ερώτηση: Η αναπαράσταση αυτή είναι γραμμική και χρονικά αμετάβλητη; dy1() dy() ay1() bx1(), ay() bx() d = d = x () = ax() + ax() Γραμμική: 1 1 d ( a1 y1 ( ) + a y ( )) a ( a1 y1 ( ) + a y ( )) = b ( a1 x1 ( ) + a x ( )) d dy1() dy() a 1 ( ay 1 ( ) bx 1 ( )) + a ( ay ( ) bx ( )) = d d Χρονικά αμετάβλητη: ->- dy( ) d ay( ) = bx( )

Μοντέλα διαφορικών εξισώσεων Παραδείγματα: Κύκλωμα RC Va() x(), vc() y() x() = Ri() + y() dy() i () = C d i() dy() RC + y() = x() d Γραμμική διαφορική εξίσωση πρώτης τάξης

Μοντέλα διαφορικών εξισώσεων Κύκλωμα RLC V () x (),() i y() dy () 1 Ry () + L + y ( τ ) d τ = x () d C () () 1 () L d y + R dy + y() = dx d d C d Γραμμική διαφορική εξίσωση δεύτερης τάξης

Μοντέλα διαφορικών εξισώσεων Μηχανικό σύστημα f () x(), y() d y () Fo () = m d dy () d y () x () r ky () M d = d d y() dy() M + r + ky() = x() d d

Μοντέλα διαφορικών εξισώσεων Γενική μορφή: Συνήθης γραμμική διαφορική εξίσωση τάξης με σταθερούς συντελεστές m d y() dy() d x() dx() a +... + a1 + ay( ) = bm +... + b1 + bx( ) m d d d d k m k d y () d x () ak = b k k k k= d k= d 1 dy d y d y με αρχικές συνθήκες: y(), (), (),..., () 1 d d d Γενικά για τη λύση μιας διαφορικής εξίσωσης τάξης απαιτούνται αρχικές συνθήκες

Εξισώσεις διαφορών (Differece equaios) Σε διακριτό χρόνο: a y [ k ] + a y [ k + 1] +... + a y [ k ] = b x [ k m ] +... + b 1 m a y[ k l] = b x[ k l] m k l= l= k με αρχικές συνθήκες y[-1],y[-], y[-]. Για την επίλυση μιας εξίσωσης διαφορών τάξης απαιτούνται επίσης αρχικές συνθήκες.

Επίλυση διαφορικών εξισώσεων Η Η γενική λύση της m d y() dy() d x() dx() a... a1 ay( ) bm... b1 bx( ) m d + + d + = d + + d + έχει τη μορφή: y () = y () + y () y () ZS k d y - Λύση ομογενούς διαφορικής εξίσωσης k k k = d (homogeeous soluio) με αρχικές συνθήκες y() - Φυσική απόκριση (aural respose) - Απόκριση μηδενικής εισόδου (zero-ipu respose) a () = yzs () - Μερική λύση (paricular soluio) της εξίσωσης με αρχικές συνθήκες y()= - Απόκριση μηδενικής κατάστασης (zero-sae respose) - Βεβιασμένη απόκριση (Forced respose)

Επίλυση διαφορικών εξισώσεων a k m k d y() d x() = bk k d k k k= d k= Ισοδύναμα x () y () y () = y () + y () 1 dy d y d y 1 d d d () y(), (), (),..., () ΓΧΑ x() = P ΓΧΑ y () y() y () x() + ΓΧΑ yzs () y () =

Η γραμμική διαφορική εξίσωση δεύτερης τάξης d y () dy () 1 a + a + a y() = x() d d dy με αρχικές συνθήκες y(), () d Ομογενής εξίσωση: d y() dy() a + a1 + ay() = d d Θα αναζητήσουμε λύσεις της μορφής: y = Ce λ () Αντικαθιστώντας: Ca ( λ + a1λ+ a) e λ = Επομένως: Χαρακτηριστική εξίσωση ή aλ + a1λ+ a = Χαρακτηριστικό πολυώνυμο Διακρίνουσα: Δ= a 4a a 1

Η γραμμική διαφορική εξίσωση δεύτερης τάξης d y () dy () d 1 () y dy a + a + a y = (), () d d d a λ + a λ + a = 1 Ρίζες χαρακηριστικού πολυωνύμου Λύση ομογενούς εξίσωσης Δ> Δύο πραγματικές άνισες ρίζες ρζ λ 1, λ a1 ± Δ λ1, = a Δ= Μια πραγματική ρίζα πολλαπλότητας a1 λ1 = λ = λ = a Δ<, Δύο άνισες μιγαδικές ρίζες λ 1, λ α 1 a1 ± j Δ λ1, = = σ ± jω a y () = Ce + C e λ 1 λ 1 y () = Ce + C e λ 1 λ σ y () = e [ C cos( ω ) + C si( ω)] 1 Δ<, α 1 = Δύο φανταστικές ρίζες ± j Δ λ1, = =± jω a y () = C cos( ω ) + C si( ω ) 1

.5 Η γραμμική διαφορική εξίσωση δεύτερης τάξης 1 σ < e - cos(1) e - -e - σ y () = e cos( ω ) 3 1 e cos(1) e -e σ > -.5-1 - -1-3.5 1 1.5.5 3.5 1 1.5.5 3 1.5 1.5 με απόσβεση (uderdamped) σ = cos(1) ασταθές (overdamped). λ1 ω. λ1 -.5-1 -1.5 -.5 1 1.5.5 3 χωρίς απόσβεση (criically damped). λ λ σ< σ>. λ σ

Η γραμμική διαφορική εξίσωση δεύτερης τάξης d y () dy () 1 a + a + a y() = d d dy Οι σταθερές C 1 και C υπολογίζονται από τις αρχικές συνθήκες y (), () π.χ. για πραγματικές ρίζες της χαρακτηριστικής εξίσωσης: d y () Ce C e λ 1 λ = + 1 C1+ C = y() C dy d 1λ1+ Cλ = () Η εύρεση της μερικής λύσης yp () μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, από τους οποίους ο πιο απλός είναι η μέθοδος των προδιοριστέων συντελεστών (mehod of udeermied coefficies). Η ειδική λύση μπορεί να προσδιοριστεί ανάλογα με τη μορφή της συνάρτησης εξαναγκασμού/ εισόδου x(): Π.χ. για x()=k, ψάχνουμε επίσης για μερικές λύσεις της μορφής y P ()=C 3

Η γραμμική διαφορική εξίσωση δεύτερης τάξης d y () dy () 1 a + a + a y () = x () d d Μορφή εισόδου Μορφή μερικής λύσης x()=k y P ()=C 3 x()=βe α x()=βcos(ω) y P ()=C 3 e α y P ()=C 3 cos(ω)+c 4 si(ω) x()=β k k +β k 1 k 1 + +β y P ()=C k+ k +C k+1 k 1 + +C 3 όταν α μη μηδενικό, αλλιώς y ()=(C k +C k 1 P (C k+ k+1 + +C C 3 ) x()=(β k k +β k 1 k 1 + +β )e α x()=(β k k +β k 1 k 1 + +β ) cos(ω) y P ()=(C k+ k +C k+1 k 1 + +C 3 )e α όταν α μη μηδενικό αλλιώς y P()=(C k+ k +C k+1 k 1 + +C 3)e α y P ()=(C k+ k +C k+1 k 1 + +C 3 )cos(ω) όταν α μη μηδενικό αλλιώς y P ()=(C k+ k +C k+1 k 1 + +C 3 ) cos(ω)

Παράδειγμα i() Κύκλωμα RC dy() RC + y() = x(), d R= 1 Ω, C = 1 F, x () = cos( () ), y () = V V () x (), v () y () dy() Ομογενής εξίσωση: + y () = d Χαρακτηριστικό πολυώνυμο: λ + 1= Λύση ομογενούς εξίσωσης: y () = Ce y () = C = Μερική λύση: = P = 1 + Αντικαθιστώντας: C C + C = 1 = = x () cos() y Ccos() C si() a dy P () = C1 si( ) + C cos( ) d C si( ) + C cos( ) + C cos( ) + C si( ) = cos( ) 1 1 ( C + C )cos( () + ( C C )si() = cos( () 1 1 1 1 1 1 C1 C ZS C1 = y () = cos() + si() + De C

1 1 yzs () = + D= D= 1 1 1 y () = y() + yzs() = e + cos() + si() e 1.5 1 y () y () P y().5 -.5 >> =:.1:; >> y_h=*exp(-); >> y_p=.5*cos()+.5*si()-.5*exp(-); >> plo (,y_h,'b',,y_p,'r',,y_h+y_p,'k'); >> leged ('y_()','y_p()','y()'); -1 5 1 15