TEMA 9. Como obteñen enerxía as células a partir do alimento
|
|
- Ἀλκμήνη Βικελίδης
- 6 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 TEMA 9. Como obteñen enerxía as células a partir do alimento As células requiren unha provisión constante de enerxía que provén da presente nas unións químicas das moléculas alimentarias. As máis importantes na subministración de combustíbel son os azucres. As plantas fabrícanos pola fotosíntese e os animais obtéñenos inxerindo outros organismos. O proceso polo cal estas substancias se oxidan e xeran enerxía é moi similar en animais e plantas. As células do organismo colleitan enerxía útil da que atopa pechada nas unións químicas dos azucres a medida que a molécula se degrada e oxida a CO 2 e H 2 O. Esta enerxía almacénase como unións químicas de alta enerxía en moléculas transportadoras activadas (ATP, NADPH) que serven como fontes transportábeis dos grupos químicos e electróns que se requiren na biosíntese. Se unha molécula (glicosa) se oxidara a CO 2 e H 2 O nun só paso liberaría unha cantidade de enerxía maior ca que calquera molécula pode capturar. As células vivas empregan enzimas para levar a cabo a oxidación nunha serie de reaccións fortemente controladas, degrádanse paso a paso e desembólsase a enerxía en paquetes pequenos cara as moléculas transportadoras. 1. A descomposición dos azucres e as graxas (páx. 428) As células animais fabrican o ATP de 2 maneiras. Unha: pasos específicos dunha serie de reaccións catalizadas por enzimas adáptanse coa reacción desfavorábel ADP + P i ATP. As reaccións requiridas para impulsar este proceso oxidan moléculas alimentarias. Segundo proceso: ten lugar na mitocondria e emprega a enerxía das moléculas transportadoras para levar adiante a produción de ATP. 1.1 As moléculas alimentarias degrádanse en 3 estadios Proteínas, lípidos e polisacáridos compoñen a maior parte do alimento que inxerimos, débense degradar en moléculas máis pequenas antes de que as nosas células poidan empregalas. Os procesos de descomposición comezan no estadio 1 (a dixestión) que se produce fóra das células. Unha membrana que rodea o lisosoma mantén separadas do citosol as súas enzimas dixestivas. As enzimas dixestivas reducen as moléculas poliméricas ás súas unidades monoméricas: proteínas en aminoácidos, polisacáridos en azucres e graxas en ácidos graxos e glicerol. As moléculas orgánicas pequenas ingresan no citosol da célula e comeza a súa oxidación gradual. Prodúcese en 2 estadios adicionais: estadio 2 (comeza no citosol e remata na mitocondria) e estadio 3 (confinado á mitocondria). Estadio 2: unha cadea de reaccións (glicólise) converte cada molécula de glicosa en 2 de piruvato. Outros azucres tamén se converten niso, despois de pasar por uns dos azucres intermedios do ciclo. Durante a formación prodúcense 2 tipos de moléculas ATP e NADPH. O piruvato pasa despois do citosol á mitocondria, alí cada molécula convértese en CO 2 máis un grupo acetilo de 2C; este fíxase á coenzima A (CoA). Grandes cantidades de acetil CoA prodúcense pola descomposición e oxidación gradual dos ácidos graxos. Son
2 transportados na corrente sanguínea, ingresados nas células e logo mobilizados cara as mitocondrias para a produción de acetil CoA. Estadio 3: ten lugar dentro da mitocondria. Xa que o grupo acetilo do acetil CoA se vincula coa coenzima A a través dunha unión de alta enerxía é fácil transferilo a outras moléculas. Despois da súa transferencia á molécula de 4C do oxalacetato, entra no ciclo do ácido cítrico. O grupo acetilo oxídase a CO 2 e xera grandes cantidades do portador de electróns NADH. Os electróns de alta enerxía do NADH pasan ao longo dunha cadea transportadora de electróns dentro da membrana interior da mitocondria, a enerxía liberada emprégase para conducir un proceso que produce ATP e consume O 2. A enerxía liberada pola oxidación aprovéitase para producir a maior parte do ATP celular. A fosforilación do ADP para formar ATP, inducida polo transporte de electróns na membrana interna da mitocondria, chámase fosforilación oxidativa. O ATP xerado móvese dende a mitocondria cara o citosol para ser empregado cando a célula o requira. A través da produción de ATP a enerxía derivada da degradación dos azucres e graxas redistribúese en paquetes de enerxía química dunha forma máis conveniente moléculas de ATP están en solución dunha célula típica e recíclanse cada 1-2 minutos. Case a metade de enerxía que podería derivarse da oxidación da glucosa/ácidos graxos captúrase e emprégase para impulsar a reacción desfavorábel ADP + P i ATP. O resto libérase en forma de calor o que nos axuda a manter os nosos corpos quentes. 1.2 A glicólise é unha vía central de produción do ATP O proceso máis importante do estadio 2 é a degradación da glicosa nunha secuencia de reaccións (glicólise) que produce ATP sen comprometer o osíxeno molecular. En case tódalas células ten lugar no citosol. Unha molécula de glicosa (6C) divídese en 2 de piruvato (3C). Por cada molécula de glicosa, consómense 2 moléculas de ATP para proporcionar a enerxía que impulse o ciclo, despois prodúcense 4 moléculas de ATP nas etapas finais. Ganancia neta de 2 moléculas de ATP / molécula de glicosa. Este proceso comprende unha secuencia de 10 reaccións separadas e cada unha delas produce un intermediario diferente de azucre catalizado por unha enzima diferente. A maior parte das enzimas que catalizan a glicólise teñen nomes que rematan en asa que especifican o tipo de reacción que catalizan. Aínda que non hai osíxeno, prodúcese oxidación, na que o NAD + transfire electróns (e pasa a NADH) dalgúns carbonos derivados da molécula de glicosa. A natureza gradual do ciclo permite que a enerxía de oxidación se libere en paquetes pequenos, moita dela pódese almacenar en moléculas transportadoras. Algo da enerxía
3 liberada dá lugar a síntese directa de moléculas de ATP a partir de ADP e P i, mentres que a maior parte permanece cos electróns no transportador de alta enerxía NADH. Fórmanse 2 moléculas de NADH / molécula de glicosa. Nos organismos aerobios estas moléculas de NADH doan os seus electróns á cadea transportadora. Os electróns circulan ao longo da cadea cara o osíxeno molecular, formando auga e o NAD + vólvese empregar para a glicólise. 1.3 As fermentacións permiten a produción de ATP en ausencia de osíxeno. A glicólise representa só un preludio do terceiro e ultimo estadio. Nestas células o piruvato formado transportase rapidamente cara as mitocondrias, convértese en CO 2 máis acetil CoA, que logo se oxida orixinando CO 2 e H 2 O. Para moitos organismos anaerobios (que non empregan o osíxeno molecular), a glicólise é a fonte principal de ATP. O mesmo ocorre en certos tecidos animais: músculo esquelético, que pode funcionar con niveles baixos de osíxeno molecular. Nestas condicións anaerobias os electróns do piruvato e do NADH permanecen no citosol. O piruvato convértese en produtos excretados pola célula: lactato no músculo ou etanol e CO 2 na fermentación da cervexa e o pan. O NADH cede os seus electróns e convértese en NAD + para manter as reaccións da glicólise. As vías que proporcionan enerxía anaerobia chámanse fermentacións. Os estudos das fermentacións levadas a cabo por fermentos, inspiraron gran parte da bioquímica máis temperá. Conduciron ao sorprendente coñecemento de que estes procesos se podían estudar fóra dos organismo viventes. Tornou posíbel separar cada unhas das reaccións individuais no proceso de fermentación. 1.4 A glicólise ilustra como se adaptan as enzimas coa oxidación para o almacenamento da enerxía. Empregamos a analoxía da roda de palas para explicar como as células colleitan enerxía útil a partir da oxidación das moléculas orgánicas empregando enzimas para adaptar unha reacción desfavorábel dende o punto de vista enerxético cunha favorábel. 2 das reaccións centrais da glicólise (pasos 6 e 7) converten ao azucre intermedio de 3C gliceraldehido-3-fosfato (aldehido) no 3- fosfoglicerato (ác. Carboxílico). Isto
4 ocasiona a oxidación dun grupo aldehido a un grupo carboxílico en 2 pasos. A reacción global libera a suficiente enerxía para converter un ADP nun ATP e transferir 2 e - dende o aldehido ao NAD + para formar NADH e aínda queda bastante enerxía como para determinar que a reacción sexa favorábel. As reaccións químicas indicadas son conducidas de forma rigorosa por 2 enzimas ás que se unen os azucres intermedios. A primeira enzima (gliceraldehido-3-fosfato deshidroxenasa) forma unha unión covalente de curta vida co aldehido por medio do grupo reactivo SH e cataliza a súa oxidación dende este estado de unión. Un ión fosfato inorgánico despraza despois a unión da enzima reactiva- substrato para producir un fosfato intermedio de alta enerxía, que se libera da enzima. O intermediario únese a segunda enzima (fosfoglicerato cinasa) que cataliza a transferencia enerxética favorábel do fosfato ao ADP para formar ATP e completa o proceso de oxidación. Este proceso particular é un claro exemplo do almacenamento de enerxía mediado por enzimas a través de reaccións adaptadas. Os pasos 6 e 7 son os únicos na glicólise que crean unha unión fosfato de alta enerxía a partir dun fosfato inorgánico. Dan conta da ganancia real de 2 moléculas de ATP e 2 de NADH. 1.5 Tanto os azucres como as graxas degrádanse a acetil CoA na mitocondria O estadio 3 do catabolismo require osíxeno abundante. A Terra desenvolveu unha atmosfera con O 2 fai millóns de anos e sabemos que existiu vida dende fai 3500 millóns de anos. O emprego de O 2 nas reaccións é de orixe recente. Os mecanismos empregados para producir ATP non requiren osíxeno e é moi posíbel que dentro de pouco sexan substituídos por outros que si o necesiten. No metabolismo aerobio o piruvato producido pola glicólise descarboxílase con rapidez por medio de complexos xigantes de 3 enzimas (complexo da piruvato hidroxenasa). Os produtos don unha molécula de CO 2, unha de NADH e acetil CoA. O complexo localízase na mitocondria das células eucariotas. As enzimas que degradan os ácidos graxos producen acetil CoA na mitocondria da mesma maneira. Cada ácido graxo desintégrase por completo por medio dun ciclo de reaccións que corta 2C do extremo carboxi, xerando unha molécula de acetil CoA por cada volta de ciclo. Prodúcese tamén unha molécula de NADH e unha de FADH 2. Azucres e graxas son as principais fontes de enerxía dos organismos non fotosintéticos. A maior parte da enerxía útil que se pode extraer da oxidación permanece almacenada nas moléculas de acetil CoA producidas polas reaccións descritas. As reaccións do ciclo de Krebs son centrais no metabolismo da enerxía dos organismos aerobios. Nos eucariontes todas estas reaccións teñen lugar nas mitocondrias. As bacterias aerobias levan a cabo todas as súas reaccións nun compartimento único, o citosol. 1.6 O ciclo do ácido cítrico xera NADH por oxidación dos grupos acetilo a CO 2.
5 No século XIX descubriron que en ausencia de aire as células producen ácido láctico ou etanol, en presenza de aire consumen O 2 e producen CO 2 e H 2 O. Para definir as vías do metabolismo aerobio concentraron os seus esforzos na oxidación do piruvato e descubriron o ciclo do ácido cítrico/ ciclo de Krebs. Da conta de arredor de 2 terzos da oxidación total dos compostos con carbono e os seus principais produtos son CO 2 e electróns de alta enerxía en forma de NADH. O CO 2 libérase como produto de refugallo e os electróns pasan a unha cadea de transporte unida a membranas, que se combinan finalmente co O 2 para producir H 2 O. O ciclo en si non emprega o O 2, requíreo para seguir o seu curso xa que non existe outra maneira para que o NADH de desembarazarse dos seus electróns e xerar NAD +, que fai falla para manter o ciclo activo. O ciclo do ác. Cítrico ten lugar na mitocondria, cataliza a oxidación completa dos átomos de C dos grupos acetilo na acetil CoA e convérteos en CO 2. Pero o grupo acetil non se oxida de forma directa, transfírese a unha molécula máis grande (4C) o oxalacetato, para formar o ác. Cítrico (6C). A molécula oxídase de forma gradual e a enerxía aprovéitase para producir moléculas portadoras ricas en enerxía. A cadea de 8 reaccións forma un ciclo porque o oxalacetato rexenérase ao final. Ademais das 3 moléculas de NADH, cada volta do ciclo produce: FADH 2 (flavin adenina dinucleótido reducido) a partir de FAD e unha molécula do ribonucleótido GTP (guanosina trifosfato) a partir do GDP. Como o NADH, o FADH 2 é un portador de e - de alta enerxía e H. A enerxía que se almacena nos electróns emprégase para producir ATP por medio dunha fosforilación oxidativa, o único paso no catabolismo oxidativa dos produtos que require O 2 en forma directa. Os átomos de osíxeno requiridos para elaborar CO 2 a partir dos grupos acetilo non os subministra o osíxeno molecular senón a auga. En cada ciclo divídense 3 moléculas de auga e os átomos de osíxeno dalgunhas delas empréganse para elaborar CO 2. Ademais do piruvato e dos ácidos graxos, algúns aminoácidos pasan dende o citosol cara a mitocondria, convértense tamén en acetil CoA ou un dos demais intermediarios do ciclo de Krebs. Na célula eucarionte a mitocondria é o centro cara o cal conducen tódolos procesos produtores de enerxía. O ciclo de Krebs, actúa como punto de partida de reaccións biosintéticas importantes para producir intermediarios vitais como o oxalacetato e o α-cetoglutarato. 1.7 O transporte de electróns impulsa a síntese da maior cantidade de ATP na maioría de células. É no último paso da oxidación dunha molécula cando se libera a maior parte da súa enerxía química. Os portadores de electróns NADH e FADH 2 transfiren os electróns que gañaran cando se oxidaran outras moléculas na cadea de transporte de electróns. Os e - circulan por esta longa cadea de moléculas especializadas en aceptar/doar e - e caen sucesivamente e estados de menor enerxía. A enerxía que liberan emprégase para
6 conducir os ións H + a través da membrana (dende o compartimento interno da mitocondria ao exterior), xérase un gradiente de ións H +. Serve como fonte de enerxía, aprovéitase para impulsar unha variedade de reaccións como a xeración de ATP pola fosforilación do ADP. Ao final desta serie de transferencias pásanse os e - ás moléculas de O 2, combínanse cos protóns H + e producen H 2 O. Os e - acadaron o seu nivel máis baixo de enerxía polo tanto extraeuse toda a enerxía dispoñíbel da molécula do alimento (fosforilación oxidativa). A oxidación completa dunha molécula de glicosa a H 2 O e CO 2 produce cerca de 30 moléculas de ATP, coa glicólise só se producen O almacenamento e o emprego do alimento (páx. 444) Tódolos organismos necesitan restablecer os seus depósitos de ATP de forma constante. Os animais só teñen acceso periódico ao alimento e as plantas deben sobrevivir toda a noite, por iso desenvolveron medios para almacenar moléculas. 2.1 Os organismos almacenan moléculas alimentarias en reservorios especiais Para compensar os períodos de xaxún ( ayuno ) os animais almacenan o alimento dentro das células. Os ácidos graxos deposítanse como gotas de graxa nas células graxas especializadas. O azucre almacénase en gránulos pequenos no citoplasma de moitas células. A síntese e degradación do glicóxeno regúlase segundo a necesidade. Cando se require máis ATP do que se pode obter das moléculas dos alimentos que hai no torrente sanguíneo, as células desintegran o glicóxeno nunha reacción que produce glucosa 1-fosfato e ingresa na glicólise. A graxa é unha forma de almacenamento moito máis importante que o glicóxeno. A oxidación dun gramo de graxa libera 2 veces máis enerxía ca oxidación dun gramo de glicóxeno. O glicóxeno compromete unha gran cantidade de auga (6 veces a masa del) polo que fai falla moito máis espazo para almacenalo que o empregado para a graxa. Se o fora a nosa fonte principal de almacenamento habería que incrementar uns 30Kg o noso peso corporal. O corpo almacena glicóxeno para un día e graxa para un mes. A maior parte da nosa graxa deposítase no tecido adiposo que se libera no torrente sanguíneo para outras células a empreguen segundo as súas necesidades. Estas aparecen despois dun período de non comer, o xaxún nocturo conduce a mobilización da graxa, pola mañá a maior parte do acetil CoA que ingresa no ciclo de Krebs deriva dos ác. graxos. Despois dunha comida a maior parte do acetil CoA provén das moléculas dos alimentos, calquera exceso de glicóxeno empregarase para encher de novo os depósitos. As plantas converten algo dos azucres en graxa e amidón (polímero da glicosa). As graxas nas plantas son triacilglicerois e difiren só das dos animais nos tipos de ác. graxos que predominan. Deposítanse nos cloroplastos e serven como reservorio de alimentos para producir ATP en períodos de escuridade. Os embrións no interior das sementes deben vivir de fontes de enerxía almacenada por períodos prolongados, ata que xerminan e son capaces de aproveitar a luz do sol. Requiren estes materiais para construír as paredes celulares e sintetizar moitas outras moléculas biolóxicas. As sementes conteñen cantidades grandes de graxa e amidón, o que as converte na principal fonte de alimento para os animais.
7 2.2 Os cloroplastos e as mitocondrias colaboran nas células vexetais Os cloroplastos poden desempeñar un papel central no metabolismo enerxético nas células vexetais, ao empregar a enerxía da luz para producir ATP e NADPH por medio do proceso de fotosíntese. Neste orgánulos prodúcense os azucres por un proceso de fixación do C que require estes transportadores activados. A membrana interna é impermeábel tanto ao NADPH como ao ATP, polo que non se poden exportar ao resto da célula. Pero empréganse para producir azucres que exportan ao citosol, que abastecen á mitocondria (lugar onde se sintetiza a maior cantidade de ATP polas mesmas vías que nas cél. animais). Estes azucres tamén se empregan para producir bloques de construción e o resto de metabolitos que necesitan as células. 2.3 Moitas vías biosintéticas comezan coa glicólise ou con ciclo de Krebs O catabolismo produce dende enerxía para a célula ata bloques de construción para fabricar moitas das moléculas da células. Moitos dos intermediarios formados na glicólise e no ciclo de Krebs son absorbidos por outras vías biosintéticas e as enzimas empréganos para producira aminoácidos, nucleótidos, lípidos e outras moléculas pequenas. A existencia de tantas vías ramificadas require que se regule coidadosamente a elección de cada unha. 2.4 O metabolismo está organizado e regulado Todas estas reaccións prodúcense nunha célula que é menos dun 0,1 mm de diámetro e cada paso require unha enzima diferente. A mesma molécula a miúdo forma parte de varias vías que teñen que competir por ela e ocorre isto con miles de pequenas moléculas. O equilibrio dunha célula é sorprendentemente estábel. Cando algo o perturba a célula reacciona para volver ao estado inicial. A célula continua o seu funcionamento durante o xaxún ou a enfermidade, as mutacións poden danar/eliminar diferentes vías, pero se conserva certos requirimentos mínimos sobrevive.
METABOLISMO. É a síntese de glicosa a partir de precursores non glicídicos (piruvato, lactato, aminoácidos, glicerol).
1.- a) Que é a gliconeoxénese? É a síntese de glicosa a partir de precursores non glicídicos (piruvato, lactato, aminoácidos, glicerol). b) Indica brevemente en que consiste a glicólise, o lugar da célula
Διαβάστε περισσότεραMETABOLISMO DEFINICIÓN :
1 METABOLISMO DEFINICIÓN : É o conxunto de reaccións químicas que se producen no interior das células e que conducen á transformación dunhas moléculas noutras. As distintas reaccións químicas do metabolismo
Διαβάστε περισσότεραTEMA 10: METABOLISMO
TEMA 10: METABOLISMO - Concepto de catabolismo e mecanismo xeral de obtención de enerxía (ATP, respiración, fermentación). Panorama xeral do catabolismo (glícidos, lípidos e aminoácidos). - Glicólise,
Διαβάστε περισσότεραCATABOLISMO DE GLÚCIDOS
CATABOLISMO DE GLÚCIDOS FASE I FASE II FASE III PRINCIPALES RUTAS DE UTILIZACIÓN DE LA GLUCOSA Glucógeno-Almidón sacarosa (1) SE DEGRADA (5) SE ALMACENA (3) RUTA PENTOSA FOSFATO (4) (2) GLICÓLISIS Ribosa
Διαβάστε περισσότεραCATABOLISMO. Carmen Cid Manzano. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense. Departamento Bioloxía e Xeoloxía.
CATABOLISMO Carmen Cid Manzano I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense. Departamento Bioloxía e Xeoloxía. Nos procesos catabólicos as moléculas orgánicas degrádanse, paso a paso, ata formar outras moléculas máis
Διαβάστε περισσότεραBioquímica Estructural y Metabólica. TEMA 12. Ciclo de Krebs
TEMA 12. Ciclo del ácido cítrico (ciclo de los ácidos tricarboxílicos o de Krebs). Importancia del ciclo de Krebs como encrucijada metabólica. Formación del ace7l- coenzima- A: el complejo piruvato deshidrogenasa.
Διαβάστε περισσότεραTema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA
Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735
Διαβάστε περισσότεραDigestión de los lípidos
Digestión de los lípidos El 90% de los lípidos de la dieta está conformado por triacilglicéridos. El 10% restante está compuesto por fosfolípidos, colesterol, ésteres de colesterol y ácidos grasos libres
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS
EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto
Διαβάστε περισσότεραProcedementos operatorios de unións non soldadas
Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice
Διαβάστε περισσότεραMETABOLISMO DE CARBOHIDRATOS
METABOLISMO DE CARBOHIDRATOS DEFINICIÓN CHO CH2OH H - C OH C = O CH2OH CH2OH D-GLICERALDEHÍDODO D-DIHIDROXIACETONADIHIDROXIACETONA IMPORTANCIA Nutrientes de mayor cantidad en los alimentos Principal fuente
Διαβάστε περισσότεραTema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,
Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores
Διαβάστε περισσότεραTEMA 6.- BIOMOLÉCULAS ORGÁNICAS IV: ÁCIDOS NUCLEICOS
TEMA 6.- BIMLÉCULAS RGÁNICAS IV: ÁCIDS NUCLEICS A.- Características generales de los Ácidos Nucleicos B.- Nucleótidos y derivados nucleotídicos El esqueleto covalente de los ácidos nucleicos: el enlace
Διαβάστε περισσότερα8. Tampón fosfato, tampón bicarbonato. Substancias ANFÓTERAS 9. De que moléculas se trata? Como se chama o carbono nº 1?. Como se chama o enlace?
Repaso 1. Cales son os bioelementos primarios? Cales son os secundarios? Definición de oligoelementos. 2. Enlaces fortes? Enlaces débiles? 3. Estrutura da auga. Enlaces que se establecen entre as distintas
Διαβάστε περισσότεραTema 7. Glúcidos. Grados de oxidación del Carbono. BIOQUÍMICA-1º de Medicina Dpto. Biología Molecular Isabel Andrés. Alqueno.
Tema 7. Glúcidos. Funciones biológicas. Monosacáridos: nomenclatura y estereoisomería. Pentosas y hexosas. Disacáridos. Enlace glucídico. Polisacáridos de reserva: glucógeno y almidón. Polisacáridos estructurales:
Διαβάστε περισσότεραMETABOLISMO DE LIPIDOS
METABLISM DE LIPIDS atabolismo de ácidos grasos.. xidación de ácidos grasos insaturados. Anabolismo. Biosíntesis de ácidos grasos. Biosíntesis de acilglicéridos. Biosíntesis de fosfolípidos. β-xidain MVILIZAIÓN
Διαβάστε περισσότερα-NH 3. Degradación de aminoácidos. 1) Eliminación del NH 3. 2) Degradación de esqueletos carbonados. Ac. grasos c. cetónicos glucosa.
Degradación de aminoácidos 1) Eliminación del NH 3 interfiere polarización/despolariación nerviosa compite transportadores metales alcalinos -NH 3 + 2) Degradación de esqueletos carbonados Ac. grasos c.
Διαβάστε περισσότεραUNIDAD 4: CARBOHIDRATOS
UNIVERSIDAD CENTRAL DE VENEZUELA FACULTAD DE CIENCIAS VETERINARIAS CATEDRA DE BIOQUIMICA UNIDAD 4: CARBOHIDRATOS Objetivo 2: Metabolismo Dra. Emma Rueda de Arvelo OBJETIVO ESPECÍFICO 2. EXPLICAR EL METABOLISMO
Διαβάστε περισσότεραPreguntas V e F (selectividade):
Preguntas V e F (selectividade): 2002 F- As vacinas proporcionan inmunidade artificial pasiva. F- Algúns xenes teñen intróns, exóns e axóns. F- A difusión pasiva non require transportadores. V- Os polisomas
Διαβάστε περισσότεραCARACTERÍSTICAS DOS SERES VIVOS
CARACTERÍSTICAS DOS SERES VIVOS Carmen Cid Manzano. Departamento Bioloxía e Xeoloxía. A BIOLOXÍA (do grego «βιος» bios, vida, e «λóγος» logos, razoamento, estudo, ciencia) ten como obxecto de estudo aos
Διαβάστε περισσότεραCICLO DEL ÁCIDO GLIOXILICO SÍNTESIS DE ÁCIDOS GRASOS SÍNTESIS DE TRIACILGLICÉRIDOS
CICLO DEL ÁCIDO GLIOXILICO SÍNTESIS DE ÁCIDOS GRASOS SÍNTESIS DE TRIACILGLICÉRIDOS Ciclo del ácido glioxílico Generalidades Rodeo de las reacciones de descarboxilación. Modificación del ciclo de Krebs.
Διαβάστε περισσότεραS1301005 A REACCIÓN EN CADEA DA POLIMERASA (PCR) NA INDUSTRIA ALIMENTARIA EXTRACCIÓN DO ADN EXTRACCIÓN DO ADN CUANTIFICACIÓN. 260 280 260/280 ng/µl
CUANTIFICACIÖN 26/VI/2013 S1301005 A REACCIÓN EN CADEA DA POLIMERASA (PCR) NA INDUSTRIA ALIMENTARIA - ESPECTROFOTÓMETRO: Cuantificación da concentración do ADN extraido. Medimos a absorbancia a dúas lonxitudes
Διαβάστε περισσότεραCurso O ANABOLISMO. Tema 11. Bioloxía 2º Bacharelato
Curso 2012-2013 O ANABOLISMO Biooxía 2º Bachareato Temario CIUGA Esquema xera do anaboismo. Autótrofo e Heterótrofo. Importancia bioóxica da fotosíntese. Tipos de organismos fotosintéticos. A fase uminosa.
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =
Διαβάστε περισσότερα2º BAC BIOLOXÍA UNIDADES 1, 2, 3, 4 1
2º BAC BIOLOXÍA UNIDADES 1, 2, 3, 4 1 Nestas páxinas danse unhas indicacións sobre cada apartado do libro baseadas na información que o Grupo de traballo das PAAU proporciona na páxina web da CIUG (ciug.cesga.es).
Διαβάστε περισσότερα(CH 2 O) n H 2 O. ADP + P i NADP + Luz. Triosas fosfato. Clorofila CO 2 + H 2 O O 2 ATP + NADPH. Reacciones luminosas. Reacciones del carbono
2 ADP NADP ( 2 ) n Luz lorofila Triosas 2 ATP NADP 2 2 Reacciones luminosas Reacciones del carbono Ribulosa-1,5- bis Inicio del ciclo 2 2 ADP arboxilación Regeneración 3-Fosfoglicerato ATP ATP Gliceraldehído-3-
Διαβάστε περισσότεραTema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016
Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:
Διαβάστε περισσότεραA proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.
Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA
Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. O nafaleno (C₁₀H₈) é un composto aromático sólido que se vende para combater a traza. A combustión completa deste composto para producir
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a
Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei
Διαβάστε περισσότεραln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Διαβάστε περισσότεραFRASES. Agrupa de tres en tres, mediante unha frase, os termos relacionados.
Agrupa de tres en tres, mediante unha frase, os termos relacionados. Índice de contidos: XUÑO 2001...1 SETEMBRO 01...2 XUÑO 02...2 SETEMBRO 02...3 XUÑO 03...3 SETEMBRO 03...4 XUÑO 04...4 SETEMBRO 04...5
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 02a. Campo Eléctrico
Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial
Διαβάστε περισσότεραQuímica 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08
Química º Bacharelato Equilibrio químico 11/0/08 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: PROBLEMAS 1. Nun matraz de,00 litros introdúcense 0,0 10-3 mol de pentacloruro de fósforo sólido. Péchase, faise
Διαβάστε περισσότεραCurso A MATERIA VIVA. Tema 1. Bioloxía 2º Bacharelato
Curso 2014 2015 A MATERA VVA Bioloxía 2º Bacharelato Temario CUGA Clasificación dos compoñentes químicos. Tipos de enlaces químicos presentes na materia viva: covalente, iónico, pontes de hidróxeno, forzas
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12
Διαβάστε περισσότεραESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS
Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES
Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amonuíaco de concentración 0,01 mol/dm³ está ionizada nun 4,2 %. a) Escribe a reacción de disociación e calcula
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραREACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS
REACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS 1. Concepto de ácido e base segundo as teorías de Arrhenius e Brönsted-Lowry. 2. Concepto de par ácido-base conxugado. 3. Forza relativa dos ácidos e bases. Grao de
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA
Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. Para o proceso Fe 2O 3 (s) + 2 Al (s) Al 2O 3 (s) + 2 Fe (s), calcule: a) A entalpía da reacción en condicións estándar e a calor desprendida
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA
Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M
Διαβάστε περισσότεραTema 23. Biosíntesis de lípidos.
Tema 23. Biosíntesis de lípidos. Síntesis de ácidos grasos; topología. Reacciones de la síntesis de ácidos grasos, complejo de la ácido graso sintasa. Sistema de lanzadera del citrato. Analogía y diferencias
Διαβάστε περισσότεραÁmbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4. Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA
Ámbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4 Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA Índice da Unidade: 1 -Enerxía...3 1.1.Formas da enerxía...3 1.2.Fontes da enerxía...4 1.3.Unidades da enerxía...7
Διαβάστε περισσότεραBioquímica Estructural y Metabólica. TEMA 15. Biosíntesis de ácidos grasos
. Biosíntesis de ácidos grasos, triacilgliceroles y fosfolípidos de membrana. Reacciones de la síntesis de ácidos grasos. La sintasa de ácidos grasos. Regulación coordinada de la síntesis y la degradación
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS TERMINOLOXÍA ( RELACIONAR PALABRAS ) SELECTIVIDADE
EXERCICIOS TERMINOLOXÍA ( RELACIONAR PALABRAS ) SELECTIVIDADE 2002: 1. microfilamentos, ATP, lisosomas, triacilglicéridos, linfocitos B, microtúbulos, encimas hidrolíticos, transporte activo, glicerol,
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e
Διαβάστε περισσότεραFL/STEM Σχεδιασμός/Πρότυπο μαθήματος (χημεία) 2015/2016. Μάθημα (τίτλος) Οξυγόνο. Παραγωγή οξυγόνου Επίπεδο επάρκειας γλώσσας < Α1 Α2 Β1 Β2 C1
Μάθημα (τίτλος) Οξυγόνο. Παραγωγή οξυγόνου Επίπεδο επάρκειας γλώσσας < Α1 Α2 Β1 Β2 C1 Τάξη/βαθμίδα: 6η Αριθμός μαθητών στην τάξη: 8 Περιεχόμενο μαθήματος: Οξυγόνο. Θέμα: Άνθρωπος και φύση Ουσίες Προϋποθέσεις
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10
Διαβάστε περισσότεραA circunferencia e o círculo
10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.
Διαβάστε περισσότεραINTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA
INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade
Διαβάστε περισσότεραEl ciclo de Krebs es una ruta cíclica constituida por una secuencia de 8 reacciones, todas localizadas en la matriz mitocondrial.
El ciclo Krebs es una ruta cíclica constituida por una secuencia 8 reacciones, todas localizadas en la matriz mitocondrial. Es el centro l metabolismo. Es una vía anfibólica Oxida la mayor parte carbohidratos,
Διαβάστε περισσότεραVolume dos corpos xeométricos
11 Volume dos corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Comprender o concepto de medida do volume e coñecer e manexar as unidades de medida do S.M.D. Obter e aplicar expresións para o
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio
Διαβάστε περισσότεραResistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións
Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Coalbrookdale (Gran Bretaña, 779). Van principal: 30.5 m. Contido. Tema 5. Relacións
Διαβάστε περισσότεραXEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.
XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que
Διαβάστε περισσότεραEQUILIBRIOS ÁCIDO-BASE
EQUILIBRIOS ÁCIDO-BASE 1- ÁCIDOS E BASES. DEFINICIÓN SEGUNDO AS TEORÍAS DE ARRHENIUS E BRÖNSTED-LOWRY. Arrhenius.- Ácido. substancia que en disolución acuosa disóciase producindo ións H. ( auga) AH H (aq.)
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II
PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραAs Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación
As Mareas INDICE 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación Introducción A marea é a variación do nivel da superficie libre
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 BIOLOXÍA
PAU XUÑO 2012 Código: 21 BIOLOXÍA Estrutura da proba: a proba componse de dúas opcións A e B. Só se poderá contestar a unha das dúas opcións, desenvolvendo integramente o seu contido. Puntuación: a cualificación
Διαβάστε περισσότεραRADIACTIVIDADE. PROBLEMAS
RADIACTIVIDADE. PROBLEMAS 1. Un detector de radiactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos/minuto. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a) A constante de
Διαβάστε περισσότεραTema 1. Constitución molecular de la célula
Inorgánicas Agua Sales minerales: Ca 3 (PO 4 ) 2, CaCO 3, SiO 2 Aniones: Cl -, (CO 3 ) 2-, (PO 4 ) 3-, (SO 4 ) 2-, (NO 3 ) - Cationes: K +, Na +, Mg 2+, Ca 2+ Gases: O 2, CO 2 Orgánicas Glúcidos Lípidos
Διαβάστε περισσότεραIX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes
IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo
Διαβάστε περισσότεραENLACE QUÍMICO CUESTIÓNS ENLACE IÓNICO. 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos.
QQuímica P.A.U. ELACE QUÍMICO 1 ELACE QUÍMICO CUESTIÓS ELACE IÓICO 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos. a) Escribe as súas configuracións
Διαβάστε περισσότεραb) Segundo os datos do problema, en tres anos queda a metade de átomos, logo ese é o tempo de semidesintegración.
FÍSICA MODERNA FÍSICA NUCLEAR. PROBLEMAS 1. Un detector de radioactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos min -1. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a)
Διαβάστε περισσότεραBIOSÍNTESIS DE ÁCIDOS GRASOS
BISÍNTESIS DE ÁCIDS GRASS La biosíntesis de ácidos grasos se lleva a cabo en el citosol de todas las células, pero principalmente en el hígado, tejido adiposo y glándulas mamarias de los animales superiores.
Διαβάστε περισσότεραResorte: estudio estático e dinámico.
ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO
Διαβάστε περισσότεραÁCIDOS NUCLEICOS. Carmen Cid Manzano. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense. Departamento Bioloxía e Xeoloxía.
ÁCIDOS NUCLEICOS Carmen Cid Manzano I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense. Departamento Bioloxía e Xeoloxía. Os ácidos nucleicos foron descubertos por Freidrich Miescher en 1869. Este científico traballando con
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS
EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. ) Clul os posiles vlores de,, pr que triz A verifique relión (A I), sendo I triz identidde de orde e triz nul de orde. ) Cl é soluión dun siste hooéneo
Διαβάστε περισσότεραPROBLEMAS E CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE
PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE O KMnO en presenza de H SO transforma o FeSO en Fe (SO ), formándose tamén K SO, MnSO e auga: a) Axusta a reacción molecular. b) Cantos cm de disolución de KMnO 0,5
Διαβάστε περισσότεραUso e transformación da enerxía
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 4 Unidade didáctica 5 Uso e transformación da enerxía Páxina 1 de 50 Índice 1. Introdución...3
Διαβάστε περισσότεραPAU Setembro 2010 FÍSICA
PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραProfesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato O enlace químico 3 1
UNIÓNS ENTRE ÁTOMOS, AS MOLÉCULAS E OS CRISTAIS Até agora estudamos os átomos como entidades illadas, pero isto rara vez ocorre na realidade xa que o máis frecuente é que os átomos estea influenciados
Διαβάστε περισσότερατην..., επειδή... Se usa cuando se cree que el punto de vista del otro es válido, pero no se concuerda completamente
- Concordar En términos generales, coincido con X por Se usa cuando se concuerda con el punto de vista de otro Uno tiende a concordar con X ya Se usa cuando se concuerda con el punto de vista de otro Comprendo
Διαβάστε περισσότεραBIOLOXÍA Pregunta Obrigatoria. Tódolos alumnos deben responder a esta pregunta aínda que non é eliminatoria. Valoración: 2,5 puntos
24 BILXÍA Pregunta brigatoria. Tódolos alumnos deben responder a esta pregunta aínda que non é eliminatoria. Valoración: 2,5 puntos. a) A que grupo de biomoléculas pertencen as estructuras X, Y, Z representadas
Διαβάστε περισσότεραCurso LÍPIDOS. Tema 3. Bioloxía 2º Bacharelato
Curso 2014-2015 LÍPIDOS Tema 3 Bioloxía 2º Bacharelato Temario CIUGA Tema 3 Lípidos. Concepto, clasificación e funcións biolóxicas dos lípidos. Estrutura, propiedades e funcións dos ácidos graxos. Lípidos
Διαβάστε περισσότεραCASE: Projeto EDW Enterprise Data Warehouse
CASE: Projeto EDW Enterprise Data Warehouse Objetivos do Projeto Arquitetura EDW A necessidade de uma base de BI mais robusta com repositório único de informações para suportar a crescente necessidade
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA
Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA PROBLEMAS REACCIÓNS 1. Por oxidación do ión bromuro con ión permanganato [tetraoxomanganato(vii)] no medio ácido, obtense bromo (Br 2) e o sal de manganeso(ii):
Διαβάστε περισσότεραPROTEÍNAS. 8. Que é un aminoácido?
PROTEÍNAS 1. Indique a natureza química, a función e ónde se atopan en maior abundancia as seguintes moléculas: glicóxeno, fosfolípidos, colesterol e queratina 2. En relación ás seguintes macromoléculas:
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 01. Gravitación
Exercicios de Física 01. Gravitación Problemas 1. A lúa ten unha masa aproximada de 6,7 10 22 kg e o seu raio é de 1,6 10 6 m. Achar: a) A distancia que recorrerá en 5 s un corpo que cae libremente na
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES
Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amoníaco de concentración 0,01 mol/dm 3 está ionizada nun 4,2 %. a) Escriba a reacción de disociación e calcule
Διαβάστε περισσότεραEJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS
EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)
Διαβάστε περισσότερα1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson
1 La teoría de Jeans El caso ás siple de evolución de fluctuaciones es el de un fluído no relativista. las ecuaciones básicas son: a conservación del núero de partículas n t + (n v = 0 (1 b Navier-Stokes
Διαβάστε περισσότεραTEMA 3. Lípidos. Bioq. Juan Pablo Rodríguez
TEMA 3 Lípidos Bioq. Juan Pablo Rodríguez Lípidos - Definición Bajo el término Lípidos se agrupan un gran número de compuestos, de estructura química variada, que tienen la propiedad común de ser solubles
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO
Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,
Διαβάστε περισσότεραPalabra derivada de glicosa pois se pensaba que tódolos glícidos procedian desta. As biomoléculas máis abundantes da natureza
Palabra derivada de glicosa pois se pensaba que tódolos glícidos procedian desta. As biomoléculas máis abundantes da natureza GLÍCIDOS : características xerais Biomoléculas formadas por C, H y O, en una
Διαβάστε περισσότεραTRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa
TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto
Διαβάστε περισσότεραFísica A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital
Διαβάστε περισσότεραAno 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.
ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότερα1.- Enerxía interna! Temperatura! Calor! Dilatación! Cambios de estado! Transmisión do calor! 8
1.- Enerxía interna! 2 2.- Temperatura! 2 2.1.- Termómetros! 2 3.- Calor! 4 3.1.- Calor específico! 4 3.2.- Equilibrio térmico! 4 4.- Dilatación! 5 4.1.- Dilatación de sólidos! 5 4.2.- Dilatación de líquidos!
Διαβάστε περισσότεραFísica e Química 4º ESO
Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta
Διαβάστε περισσότεραEducación secundaria a distancia para persoas adultas. Natureza
Educación secundaria a distancia para persoas adultas 4B Natureza Máquinas e produtos 4B NATUREZA MÁQUINAS E PRODUTOS Autor do Módulo 4B: Máquinas e produtos José Hermógenes Cobas Gamallo Coordinación
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραBIOLOXÍA 2º Bacharelato Colegio Hijas de Cristo Rey Mª Asunción Martín Ossorio curso ª AVALIACIÓN
1ª AVALIACIÓN 1.- NIVEIS DE ORGANIZACIÓN DOS SERES VIVOS: Con este apartado preténdese que os alumnos teñan unha idea dos niveis de complexidade da materia viva, dos tamaños relativos. 2.- BIOELEMENTOS,
Διαβάστε περισσότεραInterferencia por división da fronte
Tema 9 Interferencia por división da fronte No tema anterior vimos que para lograr interferencia debemos superpoñer luz procedente dunha única fonte de luz pero que recorreu camiños diferentes. Unha forma
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2014 BIOLOXÍA
PAU XUÑO 2014 Código: 21 BIOLOXÍA Estrutura da proba: a proba componse de dúas opcións: A e B. Só se poderá contestar a unha das dúas opcións, desenvolvendo integramente o seu contido. Puntuación: a cualificación
Διαβάστε περισσότερα