1.- Enerxía interna! Temperatura! Calor! Dilatación! Cambios de estado! Transmisión do calor! 8
|
|
- Ιώ Βάμβας
- 5 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 1.- Enerxía interna! Temperatura! Termómetros! Calor! Calor específico! Equilibrio térmico! Dilatación! Dilatación de sólidos! Dilatación de líquidos! Dilatación gases! Cambios de estado! Transmisión do calor! Conducción! Convección! Relacion entre trabajo y calor! Maquina térmica! Máquina frigorífica! Tabla de valores! 13 1
2 1.- Enerxía interna É a suma das enerxías cinética e potenciais de todas as partículas que forman o sistema. A enerxía interna é unha magnitude extensiva, xa que depende da masa do sistema. 2.- Temperatura É unha medida da enerxía cinética media das partículas do sistema. Para asignar valores de temperatura aos corpos confeccionáronse as escalas termométricas. Estas utilizan uns puntos de referencia, denominados puntos fixos, que son fáciles de reproducir e o seu valor non varía co tempo. Os puntos fixos que se adoitan elixir son o punto de fusión do xeo e o punto de ebulición da auga, e segundo o valor que se lle asigne e as divisións que se realicen teremos as diferentes escalas termométricas. As escalas mais usadas actualmente son: Celsius, Kelvin e Fahrenheit Escala Celsius: Debe o seu nome a físico sueco Anders Celsius que asigno 0 e 100 como valores aos puntos fixos e fixou o valor do grao Celsius ( C) como a centésima parte do intervalo de temperatura comprendido entre eses dous puntos fixos. Escala Kelvin ou absoluta: Nela o tamaño dos graos é o mesmo que na Celsius, pero o cero da escala fíxase no C. No cero absoluto de temperaturas desaparece a axitación molecular, polo que, segundo o significado que a teoría cinética atribúe á magnitude temperatura, non ten sentido falar de valores inferiores a el. O cero absoluto constitúe un límite inferior natural de temperaturas, o que fai que na escala Kelvin non existan temperaturas baixo cero (negativas). A relación coa escala Celsius vén dada pola ecuación: T(K) = t( C) Escala Fahrenheit ( F): Nos países anglosaxóns pódense atopar aínda termómetros graduados en está escala, proposta por Gabriel Fahrenheit en A escala Fahrenheit difire da Celsius tanto nos valores asignados aos puntos fixos, como no tamaño dos graos. Así ao primeiro punto fixo atribúeselle o valor 32 e ao segundo o valor 212.! Equilibrio térmico : Dous corpos están en equilibrio térmico cando teñen a mesma temperatura.! Termómetros É un sistema que alcanza ou equilibrio térmico con outros sistemas ao porse en contacto. Este sistema ten que ter unha propiedade que varie coa temperatura Tipos de termómetros: Termómetro de mercurio: é un tubo de vidro selado que contén un líquido, xeralmente mercurio ou alcol coloreado, cuxo volume cambia coa temperatura de xeito uniforme. Este cambio de volume visualízase nunha escala graduada. O termómetro de mercurio foi inventado por Fahrenheit no ano
3 Pirómetro óptico: fundaméntanse en que a cor da radiación varía coa temperatura. A cor da radiación da superficie a medir compárase coa cor emitida por un filamento que se axusta cun reostato calibrado. Utilízanse para medir temperaturas elevadas, desde 700 C ata C, ás cales irrádiase suficiente enerxía no espectro visible para permitir a medición óptica. Termómetro de gas: Poden ser a presión constante ou a volume constante. Este tipo de termómetros son moi exactos e xeralmente son utilizados para a calibración doutros termómetros. Termopar: un termopar é un dispositivo utilizado para medir temperaturas baseado na forza electromotriz que se xera ao quentar a soldadura de dous metais distintos. 3
4 Termómetro de resistencia: consiste nun arame dalgún metal (como o platino) cuxa resistencia eléctrica cambia cando varia a temperatura. Termistor: é un dispositivo que varía a súa resistencia eléctrica en función da temperatura. Termómetros dixitais: son aqueles que, valéndose de dispositivos transductores como os mencionados, utilizan logo circuítos electrónicos para converter en números as pequenas variacións de tensión obtidas, mostrando finalmente a temperatura nun visualizador. 3.- Calor Enerxía que se transfire dun sistema a outro que están en contacto e a diferente temperatura ou, cando se produce un cambio de estado. A súa unidade no S.I. é o Xullo (J). Tamén se usa a caloría (cal), que se define como a enerxía que hai que fornecer a 1 g de auga para que a súa temperatura suba un grao centígrado dende 14,5 a 15,5 calor O calor(q) é directamente proporcional a masa do sistema e a diferenza de temperatura! Calor específico! É a calor que hai que suminstrar a un corpo de masa un Kg para que a súa temperatura aumente un grao. calor específico A calor intercambiada entre dous corpos pódese escribir matemáticamente da seguinte forma. Se t f > t i a calor é positiva, o corpo absorve enerxía Se t f < t i a calor é negativa, o corpo cede enerxía! Equilibrio térmico Cando dous corpos se pon en contacto a diferente temperatura, o corpo que esta a mais temperatura cede calor ao outro corpo ata que se igualen as temperaturas. O corpo mais quente perde enerxía e a súa temperatura diminúe, o corpo mais frío absorbe enerxía e a súa temperatura aumenta. equilibrio térmico 4
5 mezclas 4.- Dilatación Denomínase dilatación ao cambio de tamaño que experimenta un corpo cando se lle fornece enerxía térmica.! Dilatación de sólidos Pode ser lineal, superficial e cúbica. Dilatación lineal: cando unha das tres dimensións é moito maior que as outras dúas( cable, raíl,...). Cando se quenta un corpo a variación de lonxitude depende da lonxitude inicial, da variación de temperatura e do tipo de material, matematicamente escríbese: m coeficiente de dilatación lineal Dilatación superficial: cando dous das tres dimensións son moito maiores que a outra(lámina, ferro, folla...). Cando se quenta un corpo a variación da súa superficie depende da superficie inicial, da variación da temperatura e do tipo de material, matematicamente escríbese b coeficiente de dilatación superficial Dilatación cúbica: a variación de volume depende do volume inicial, da variación da temperatura e do tipo de material, matematicamente escríbese:! Dilatación de líquidos Como o líquido carece de forma propia, só pode ter sentido falar de dilatación cúbica, pois as súas dimensións dependen do recipiente que o contén, observándose un ascenso do nivel do fluído A B C debido a que en xeral, os líquidos dilátanse máis que os sólidos e en particular, que o vidro, sendo o seu dilatación volumétrica unhas dez veces maior que a dos sólidos. En consecuencia. Para determinar a dilatación absoluta ou verdadeira dun líquido deberase considerar a dilatación que experimenta o recipiente que o contén. Se Vo é o volume que ocupa o líquido á temperatura de 0 ºC, e Vro o volume do recipiente á temperatura de 0 ºC, se se 5
6 aumenta a temperatura en t ºC volume verdadeiro do líquido Vt volume do recipiente dilatado Vrt Vrt Vt = ΔVr, diferencia de volume Como o volume aparente é menor que o volume verdadeiro que ocupa o líquido debido a que o recipiente ensánchase ao dilatarse, polo tanto o nivel do liquido diminúe, o volume verdadeiro do líquido a temperatura t será a suma do volume aparente medido mais o aumento do volume que experimenta o recipiente. Vt = Vo + ΔVr Con todo, o líquido máis común, a auga, non se comporta como os outros líquidos. Entre 0 e 4ºC a auga líquida contráese ao ser quentada, e dilátase por encima dos 4ºC, aínda que non linealmente. Con todo, se a temperatura decrece de 4 a 0ºC, a auga dilátase en lugar de contraerse. Dita dilatación ao decrecer a temperatura non se observa en ningún outro líquido común; observouse en certas sustancias do tipo da goma e en certos sólidos cristalinos en intervalos de temperatura moi limitados, un fenómeno similar. O gráfico describe a variación da densidade d da auga coa temperatura. Como a densidade dun corpo é a súa masa (m) dividida polo seu volume (V), ou sexa; tense que a densidade da auga é inversamente proporcional ao seu volume durante a variación de temperatura, pois a masa permanece constante. Así, desde 0 C a 4 C a densidade da auga aumenta co arrequecemento, pois o seu volume diminúe; a partir de 4ºC a densidade da auga diminúe co arrequecemento, porque o seu volume aumenta.la densidad del agua es máxima a 4ºC y su valor es 1,0000 g/cm 3. En todas las outras temperaturas a súa densidade é menor. Este comportamento da auga é a razón pola que nos lagos conxélase primeiro a superficie, e é en definitiva o que fai posible a vida subacuática. 6
7 ! Dilatación gases Se consideramos que o gas esta a presión cte, ao aumentar a temperatura aumentamos o seu volume 5.- Cambios de estado Cando a un sólido dámoslle enerxía térmica aumentamos a súa temperatura, as partículas que forman o sólido aumentan a súa enerxía cinética e as forzas que as unen vólvense máis débiles, polo que poden realizar desprazamentos, empézase a converter nun líquido, dise que o sólido esta realizando un cambio de estado denominado fusión. O proceso á inversa, é dicir, o paso de líquido a sólido denomínase solidificación. Mentres dura este proceso a temperatura non varia. Denomínase punto de fusión á temperatura á cal un sólido fúndese, e é unha característica de cada sólido. Se seguimos fornecendo enerxía térmica ao líquido, aumenta a súa temperatura, ata que chega un momento en que a enerxía absorvida pola molécula do líquido faia escapar, dise que o líquido se esta transformando en gas, hai un cambio de estado denominado vaporización. O proceso á inversa, o cambio de gas a líquido chámase licuación.!mentres dura este cambio de estado a temperatura non varia. Denomínase punto de vaporización ou de ebulición á temperatura á cal un líquido convértese en gas e é unha característica de cada líquido. 7
8 Denomínase calor latente L á cantidade de enerxía térmica que hai que fornecer a un quilogramo dunha sustancia pura para que cambie de estado, a unha presión determinada e á temperatura de cambio de estado.! Calor de fusión Calor de vaporización cambio estado 6.- Transmisión do calor A calor entre os corpos transmitese de diferentes formas: conducción, convección e radiación.! Conducción Cando quentamos unha agulla cun misto observamos que a punta por onde o suxeitamos quéntase. Esta observación demostra que a calor condúcese a través da agulla. A propagación da calor a través da condución caracterízase por:! Existe un medio material a través del cual se propaga el calor! Transmítese a calor sen transporte de materia. A condución da calor en moitos materiais pode visualizarse como resultado dos choques moleculares, como no caso de g a s e s, líquidos e o u movemento de electróns vibracións ou da rede cristalina, como o caso dos sólidos. Ao chocar as moléculas quentes, rápidas, súas máis coas veciñas 8
9 frías, máis lentas, transfírenlles algo da súa enerxía, e a velocidade das veciñas aumenta tamén. Así, a enerxía asociada ao movemento térmico propágase (condución). O mesmo pode dicirse para os sólidos respecto do movemento dos electróns ou as vibracións da rede cristalina. A conductividad térmica é unha propiedade intrínseca dos materiais que valora a capacidade de conducir a calor a través deles. O valor da conductividad varía en función da temperatura á que se atopa a substancia, polo que adoitan facerse as medicións a 300 K co obxecto de poder comparar uns elementos con outros.é elevada en metais e en xeral en corpos continuos, e é baixa nos gases (a pesar de que neles a transferencia pode facerse a través de electróns libres) e en materiais iónicos e covalentes, sendo moi baixa nalgúns materiais especiais como a fibra de vidro, que se denominan por iso illantes térmicos. Para que exista condución térmica fai falta unha sustancia, por iso é polo que é nula no baleiro ideal, e moi baixa en ambientes onde se practicou un baleiro elevado.! Convección Aínda que os líquidos e os gases non adoitan ser moi bos condutores de calor, poden transmitilo por convección. A propagación da calor a través da convección caracterízase por:! Existe un medio material fluído a través do cal propágase a calor! A densidade do medio varía coa temperatura e a gravidade xoga u n rol! importante, sen ela non hai convección.! A calor transmítese con transporte de materia. Mentres que a condución implica moléculas e/ou electróns que se moven pequenas distancias e chocan, na convección intervén o movemento de moitas moléculas ao longo de distancias macroscópicas. Os fluídos, ao quentarse, aumentan de volume e, polo tanto, a súa densidade diminúe e ascenden desprazando o fluído que se atopa na parte superior e que está a menor temperatura. O que se chama convección en si, é o transporte de calor por medio das correntes ascendente e descendente do fluído.se quentamos no aire, o aire que descansa sobre un radiador ou calquera tipo de quentador expándese, polo que diminúe a súa densidade; por mor da súa menor densidade, elévase. As correntes oceánicas, quentes ou frías, como a corrente do Golfo, son un exemplo de convección natural a gran escala. O vento é outro exemplo de convección e o clima, polo xeral, é o resultado de correntes convectivas de aire.cando se quenta unha pota con auga, desátanse correntes de convección na medida en que a auga quente do fondo sobe, debido á súa menor densidade, e é substituída pola auga máis fría da parte superior. Este principio úsase en moitos sistemas de calefacción, como o dos radiadores de auga quente. Polo xeral nos sistemas de calefacción por auga (radiadores), colócase unha caldeira que quente a auga o soto do un edificio, a auga cliente sobe polos caños e circule polo sistema. Así a auga quente entra aos radiadores; estes transfiren a calor ao aire por condución, e a auga arrefriada regresa ao soto e é quentada novamente 9
10 ! Radiación Na condución e a convección é necesaria a presenza da materia. A vida sobre a Terra depende da transferencia de enerxía solar, e esta chega ao noso planeta atravesando o espazo. Esta forma de transferencia de enerxía é a calor - a temperatura do Sol é moito maior (6 000 K) que a da Terra- e denomínase radiación. A calor que recibimos dun fogar é principalmente enerxía radiante (a maior parte do aire que se quenta na cheminea sobe polo tiro mediante convección e non chega ata nós), o mesmo ocorre coa calor dunha estufa eléctrica. A propagación da calor a través da radiación caracterízase por:! Non é necesario que exista un medio material para que se produza a radiación.! A calor transmítese sen transporte de materia. A radiación consiste esencialmente en ondas electromagnéticas. A radiación do Sol prodúcese principalmente na zona visible e noutras lonxitudes de onda ás que o ollo non é sensible, como a infravermella, que é a principal responsable do arrequecemento da Terra. Unha aplicación práctica está nos termos utilizados para manter a temperatura dos líquidos como o café. Un termo ten dobres paredes de vidro, habéndose baleirado de aire o espazo entre devanditas paredes para evitar as perdas por condución e convección. Para reducir as perdas por radiación, cóbrense as paredes cunha lámina de prata que é altamente reflectora e polo tanto, mal emisor e mal absorbedor da radiación. 7.- Relacion entre trabajo y calor No ano 1845 o físico británico James Joule deseñou un experimento como o do debuxo, para determinar la equivalencia entre el calor y el trabajo. A pesa baixa cunha velocidade constante, polo tanto perde enerxía potencial. W = m.g.h A caida da pesa fai xirar as aspas dentro da auga, que por fricción se calienta Q = ma. ce.d T m.g.h = ma. ce.d T Suponse que non hai perdidas de enerxía polas paredes illantes, no rozamento das 10
11 poleas, na absorción do calor polas paletas,.. Joule atopou que sempre que a auga recibía unha caloría, as pesas realizaban un traballo de 4,18 J! Maquina térmica Está formado por un sistema termodinámico que absorbe calor do foco quente realiza traballo e cede calor ao foco frío. Foco quente T1 Q1 > 0: calor absorbida do foco quente Q1 Q2 < 0: calor cedida ao foco frío W > 0: traballo producido Sistema W Q2 Foco frío T2 11
12 ! Máquina frigorífica Sistema termodinámico sobre o que se realiza traballo para que absorba calor do foco frío e cédao ao foco quente Foco quente T1 Q1 > 0: calor cedida ao foco quente Q1 Q2 < 0: calor absorvida do foco frío W > 0: traballo feito Sistema W Q2 Foco frío T2 Congelador Termostato Compresor freón Retorno freón caliente Refrigerador del freón comprimido Freón comprimido caliente 12
13 8.- Tabla de valores Substancia Estado ce Tª fusión Lf (KJ/Kg) Tª ebullición Lv (KJ/Kg) Aluminio sólido , Cobre sólido Etanol líquido ,3 846 Gasolina líquido Oro sólido ,33 12, ,4 Hierro sólido Plomo sólido ,3 22, Mercurio líquido ,9 11,73 356,7 285 cera de sólido 2500 parafina Agua gas 2080 Agua líquido Agua sólido Oxígeno gas 918 Aire (en condiciones típicas de habitación) gas
Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA
Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735
Διαβάστε περισσότεραTema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,
Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de
Διαβάστε περισσότεραProcedementos operatorios de unións non soldadas
Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS
EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a
Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei
Διαβάστε περισσότεραEJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS
EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραAno 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.
ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio
Διαβάστε περισσότεραFísica e Química 4º ESO
Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta
Διαβάστε περισσότεραTema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016
Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:
Διαβάστε περισσότεραln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 02a. Campo Eléctrico
Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).
22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple
Διαβάστε περισσότεραINTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA
INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade
Διαβάστε περισσότεραÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU
ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU XUÑO-96 CUESTION 2. opa Disponse de luz monocromática capaz de extraer electróns dun metal. A medida que medra a lonxitude de onda da luz incidente, a) os electróns emitidos
Διαβάστε περισσότεραXEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.
XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =
Διαβάστε περισσότεραExame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)
Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10
Διαβάστε περισσότεραTRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa
TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 01. Gravitación
Exercicios de Física 01. Gravitación Problemas 1. A lúa ten unha masa aproximada de 6,7 10 22 kg e o seu raio é de 1,6 10 6 m. Achar: a) A distancia que recorrerá en 5 s un corpo que cae libremente na
Διαβάστε περισσότεραCUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4
CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4 2013 C.2. Se se desexa obter unha imaxe virtual, dereita e menor que o obxecto, úsase: a) un espello convexo; b)unha lente converxente; c) un espello cóncavo.
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor
Διαβάστε περισσότεραFísica e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:
DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 03b. Ondas
Exercicios de Física 03b. Ondas Problemas 1. Unha onda unidimensional propágase segundo a ecuación: y = 2 cos 2π (t/4 x/1,6) onde as distancias se miden en metros e o tempo en segundos. Determina: a) A
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA
Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M
Διαβάστε περισσότεραU.D. 7: INTRODUCIÓN E FUNDAMENTOS DA HIDRÁULICA
U.D. 7: INTRODUCIÓN E FUNDAMENTOS DA HIDRÁULICA 1 1. INTRODUCIÓN A palabra "hidráulica" procede do vocablo grego "hydor" que significa auga, sen embargo, hoxe atribúeselle o significado de transmisión
Διαβάστε περισσότεραTema 6 Ondas Estudio cualitativo de interferencias, difracción, absorción e polarización. 6-1 Movemento ondulatorio.
Tema 6 Ondas 6-1 Movemento ondulatorio. Clases de ondas 6- Ondas harmónicas. Ecuación de ondas unidimensional 6-3 Enerxía e intensidade das ondas harmónicas 6-4 Principio de Huygens: reflexión e refracción
Διαβάστε περισσότεραFísica A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital
Διαβάστε περισσότεραPAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραPAU Setembro 2010 FÍSICA
PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).
22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas, 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións, 4 puntos
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 04. Óptica
Exercicios de Física 04. Óptica Problemas 1. Unha lente converxente ten unha distancia focal de 50 cm. Calcula a posición do obxecto para que a imaxe sexa: a) real e tres veces maior que o obxecto, b)
Διαβάστε περισσότεραFISICA 2º BAC 27/01/2007
POBLEMAS 1.- Un corpo de 10 g de masa desprázase cun movemento harmónico simple de 80 Hz de frecuencia e de 1 m de amplitude. Acha: a) A enerxía potencial cando a elongación é igual a 70 cm. b) O módulo
Διαβάστε περισσότεραMateriais e instrumentos que se poden empregar durante a proba
1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: dúas cuestións. Problema 2: tres cuestións. Problema 3: dúas cuestións Problema 4: dúas cuestión. Problema
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO
Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 10 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 17-18 http://ciug.gal/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2017. Un astronauta está no interior
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO
Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 9 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 16-17 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2016. A nave espacial Discovery,
Διαβάστε περισσότεραESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS
Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e
Διαβάστε περισσότερα24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE
NOME: CALIFICACIÓN PROBLEMAS (6 puntos) 24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE 1. Dun resorte elástico de constante k= 500 Nm -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO
Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,
Διαβάστε περισσότεραRADIACIÓNS ÓPTICAS ARTIFICIAIS INCOHERENTES
Nº 33 - www.issga.es FRANCISCO JAVIER COPA RODRÍGUEZ Técnico superior en Prevención de Riscos Laborais Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral Edita: Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral
Διαβάστε περισσότεραResorte: estudio estático e dinámico.
ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 FÍSICA
PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραProba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018
Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade Código: 23 XUÑO 2018 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado).
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
ABAU Código: 25 MODELO DE EXAME FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO
Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 8 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 15-16 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) CUESTIÓN.- Un satélite artificial de masa m que
Διαβάστε περισσότεραMECÁNICA CUÁNTICA 2. ORIXES DA TEORÍA CUÁNTICA: RADIACIÓN DO CORPO NEGRO. HIPÓTESE DE PLANCK
MECÁNICA CUÁNTICA 1. INTRODUCIÓN No tema anterior vimos como a busca dun sistema de referencia privilexiado, en repouso absoluto, chocou de cheo cos postulados da Física Clásica e como os intentos de solucionalo
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 FÍSICA
PAU XUÑO 1 Cóigo: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 caa cuestión, teórica ou practica) Problemas 6 puntos (1 caa apartao) Non se valorará a simple anotación un ítem como solución ás cuestións;
Διαβάστε περισσότεραA proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.
Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5
Διαβάστε περισσότεραMétodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)
L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro Condiciones de contorno. Fuerzas externas aplicadas sobre una cuerda. condición que nos describe un extremo libre en una cuerda tensa. Ecuación
Διαβάστε περισσότεραENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA
NRXÍA, TRABALLO POTNCIA NRXÍA Pódese definir enerxía coo a capacidade que ten un corpo para realizar transforacións nel eso ou noutros corpos. A unidade de enerxía no SI é o Joule (J) pero é frecuente
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Xuño 2002
PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).
Διαβάστε περισσότεραPROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN
PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN "O que sabemos é unha pinga de auga, o que ignoramos é o océano." Isaac Newton 1. Un globo aerostático está cheo de gas Helio cun volume de gas de 5000 m 3. O peso
Διαβάστε περισσότεραUso e transformación da enerxía
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 4 Unidade didáctica 5 Uso e transformación da enerxía Páxina 1 de 50 Índice 1. Introdución...3
Διαβάστε περισσότεραResistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións
Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Coalbrookdale (Gran Bretaña, 779). Van principal: 30.5 m. Contido. Tema 5. Relacións
Διαβάστε περισσότεραÁmbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4. Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA
Ámbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4 Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA Índice da Unidade: 1 -Enerxía...3 1.1.Formas da enerxía...3 1.2.Fontes da enerxía...4 1.3.Unidades da enerxía...7
Διαβάστε περισσότεραQuímica 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08
Química º Bacharelato Equilibrio químico 11/0/08 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: PROBLEMAS 1. Nun matraz de,00 litros introdúcense 0,0 10-3 mol de pentacloruro de fósforo sólido. Péchase, faise
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 XUÑO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραa) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:
VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραVolume dos corpos xeométricos
11 Volume dos corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Comprender o concepto de medida do volume e coñecer e manexar as unidades de medida do S.M.D. Obter e aplicar expresións para o
Διαβάστε περισσότεραA ciencia estuda o universo
1 A ciencia estuda o universo Ten algún valor a ciencia? Creo que o poder de crear cousas é valioso. Que o resultado sexa unha cousa boa ou unha cousa mala depende do uso que se faga del, pero o poder
Διαβάστε περισσότεραPAU SETEMBRO 2014 FÍSICA
PAU SETEMBRO 014 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B
ÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada
Διαβάστε περισσότεραProfesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato O enlace químico 3 1
UNIÓNS ENTRE ÁTOMOS, AS MOLÉCULAS E OS CRISTAIS Até agora estudamos os átomos como entidades illadas, pero isto rara vez ocorre na realidade xa que o máis frecuente é que os átomos estea influenciados
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 03a. Vibracións
Exercicios de Física 03a. Vibracións Problemas 1. No sistema da figura, un corpo de 2 kg móvese a 3 m/s sobre un plano horizontal. a) Determina a velocidade do corpo ó comprimirse 10 cm o resorte. b) Cal
Διαβάστε περισσότερα1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson
1 La teoría de Jeans El caso ás siple de evolución de fluctuaciones es el de un fluído no relativista. las ecuaciones básicas son: a conservación del núero de partículas n t + (n v = 0 (1 b Navier-Stokes
Διαβάστε περισσότεραTema 3. Propiedades eléctricas
Tema 3. Propiedades eléctricas 1.Condución eléctrica 1.1 Lei de Ohm Unha das máis importantes características eléctricas dun material sólido é a facilidade coa que transmite unha corrente eléctrica. A
Διαβάστε περισσότεραProblemas y cuestiones de electromagnetismo
Problemas y cuestiones de electromagnetismo 1.- Dúas cargas eléctricas puntuais de 2 e -2 µc cada unha están situadas respectivamente en (2,0) e en (-2,0) (en metros). Calcule: a) campo eléctrico en (0,0)
Διαβάστε περισσότεραO MOVEMENTO. A ACELERACIÓN 21/10/05
O MOVEMENTO. A ACELERACIÓN 21/10/05 1. Considerando a seguintes gráfica posición-tempo, indicar a. En qué casos a velocidade é constante. b. Quén se está a mover no sentido positivo c. En qué casos hai
Διαβάστε περισσότεραFísica cuántica. Relatividade especial
Tema 8 Física cuántica. Relatividade especial Evolución das ideas acerca da natureza da luz Experimento de Young (da dobre fenda Dualidade onda-corpúsculo Principio de indeterminación de Heisemberg Efecto
Διαβάστε περισσότερα1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! Óptica xeométrica! Principio de Fermat. Camiño óptico! 3
1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! 2 2.- Óptica xeométrica! 2 2.1.- Principio de Fermat. Camiño óptico! 3 2.2.- Reflexión e refracción. Leis de Snell! 3 2.3.- Laminas plano-paralelas! 4
Διαβάστε περισσότεραPAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como
Διαβάστε περισσότεραEducación secundaria a distancia para persoas adultas. Natureza
Educación secundaria a distancia para persoas adultas 4B Natureza Máquinas e produtos 4B NATUREZA MÁQUINAS E PRODUTOS Autor do Módulo 4B: Máquinas e produtos José Hermógenes Cobas Gamallo Coordinación
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Setembro 2009
PAAU (LOXSE) Setembro 2009 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada
Διαβάστε περισσότεραSOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119
Página 0. a) b) π 4 π x 0 4 π π / 0 π / x 0º 0 x π π. 0 rad 0 π π rad 0 4 π 0 π rad 0 π 0 π / 4. rad 4º 4 π π 0 π / rad 0º π π 0 π / rad 0º π 4. De izquierda a derecha: 4 80 π rad π / rad 0 Página 0. tg
Διαβάστε περισσότεραb) Segundo os datos do problema, en tres anos queda a metade de átomos, logo ese é o tempo de semidesintegración.
FÍSICA MODERNA FÍSICA NUCLEAR. PROBLEMAS 1. Un detector de radioactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos min -1. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a)
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS
EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. ) Clul os posiles vlores de,, pr que triz A verifique relión (A I), sendo I triz identidde de orde e triz nul de orde. ) Cl é soluión dun siste hooéneo
Διαβάστε περισσότεραAs Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación
As Mareas INDICE 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación Introducción A marea é a variación do nivel da superficie libre
Διαβάστε περισσότεραPROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso
PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso 2017-2018 Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e
22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1
Διαβάστε περισσότεραU.D. 3: ACTUADORES NEUMÁTICOS
U.D. 3: ACTUADORES NEUMÁTICOS INDICE 1. Actuadores lineais 1.1. Cilindro de simple efecto 1.2. Cilindro de dobre efecto 1.3. Características principais 1.4. Construción dun cilindro 1.5. Criterios de selección
Διαβάστε περισσότεραFISICA 2º BACH. CURSO 99-00
26/11/99 1. Unha polea de 5 cm de radio leva enrolada unha corda da cal pende un corpo de 20 g, sendo o momento da inercia da polea 2.10-5 kg.m -2. Calcular: a) a aceleración do corpo; b) a enería cinética
Διαβάστε περισσότεραS1301005 A REACCIÓN EN CADEA DA POLIMERASA (PCR) NA INDUSTRIA ALIMENTARIA EXTRACCIÓN DO ADN EXTRACCIÓN DO ADN CUANTIFICACIÓN. 260 280 260/280 ng/µl
CUANTIFICACIÖN 26/VI/2013 S1301005 A REACCIÓN EN CADEA DA POLIMERASA (PCR) NA INDUSTRIA ALIMENTARIA - ESPECTROFOTÓMETRO: Cuantificación da concentración do ADN extraido. Medimos a absorbancia a dúas lonxitudes
Διαβάστε περισσότεραIX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes
IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo
Διαβάστε περισσότεραTema 8. CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS DE CORRENTE CONTINUA Índice 1. O CIRCUÍTO ELÉCTRICO...2
Tema 8. CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS DE CORRENTE CONTINUA Índice 1. O CIRCUÍTO ELÉCTRICO...2 1.1 Concepto de corrente eléctrica...2 1.1 Concepto de corrente eléctrica...2 1.2 Características dun circuíto de corrente
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II
PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραProbas de acceso a ciclos formativos de grao superior CSPEB03. Código. Proba de. Física
Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior Proba de Física Código CSPEB03 1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: dúas cuestións.
Διαβάστε περισσότεραRADIACTIVIDADE. PROBLEMAS
RADIACTIVIDADE. PROBLEMAS 1. Un detector de radiactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos/minuto. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a) A constante de
Διαβάστε περισσότερα1. Formato da proba [CS.PE.B03]
1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: tres cuestións. Problema 2: dúas cuestións. Problema 3: dúas cuestións Problema 4: dúas cuestión. Problema
Διαβάστε περισσότεραPAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A
PAU Xuño 20 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU
ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU XUÑO-96 PROBLEMA 2. op B Dadas as cargas puntuais q 1 = 80 µc, q 2 = -80 µc y q 3 = 40 µc situadas nos puntos A (-2,0), B(2,0) y C(0,2) respectivamente (coordenadas en
Διαβάστε περισσότεραÁmbito científico tecnolóxico. Movementos e forzas. Unidade didáctica 5. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 3 Unidade didáctica 5 Movementos e forzas Índice 1. Introdución... 3 1.1 Descrición da
Διαβάστε περισσότερα