y[n] 5y[n 1] + 6y[n 2] = 2x[n 1] (1) y h [n] = y h [n] = A 1 (2) n + A 2 (3) n (4) h[n] = 0, n < 0 (5) h[n] 5h[n 1] + 6h[n 2] = 2δ[n 1] (6)

Σχετικά έγγραφα
y[n] ay[n 1] = x[n] + βx[n 1] (6)

x[n] = e u[n 1] 4 x[n] = u[n 1] 4 X(z) = z 1 H(z) = (1 0.5z 1 )(1 + 4z 2 ) z 2 (βʹ) H(z) = H min (z)h lin (z) 4 z 1 1 z 1 (z 1 4 )(z 1) (1)

c xy [n] = x[k]y[n k] (1)

x(t) ax 1 (t) y(t) = 1 ax 1 (t) = (1/a)y 1(t) x(t t 0 ) y(t t 0 ) =

x[n]z n = ) nu[n]z n z 1) n z 1 (5) ( 1 z(2z 1 1]z n +

a k y[n k] = b l x[n l] (12.1)

y(t) = x(t) + e x(2 t)

Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ. Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων. Άσκηση 3η. Στυλιανού Ιωάννης. Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών

bx 2 (t). Για είσοδο ax 1(t) + bx 2 (t), η έξοδος είναι x(t t 0 ) και y(t t 0) = t t 0 x(t) ax 1 (t 1) + bx 2 (t 1) sin ax 1 (t)+

Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων

X(e jω ) = x[n]e jωn (1) x[n] = 1. T s

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών. HY-370: Ψηφιακή Επεξεργασία Σήµατος Χειµερινό Εξάµηνο 2016 ιδάσκοντες : Γ. Στυλιανού - Γ.

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 13: Μελέτη ΓΧΑ Συστημάτων με τον Μετασχηματισμό Laplace. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

Εισαγωγή στις Τηλεπικοινωνίες. Δομή της παρουσίασης

x[n] = x a (nt s ) (1)

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών

LCs 2 + RCs + 1. s 1,2 = RC ± R 2 C 2 4LC 2LC. (s 2)(s 3) = A. = 4 s 3 s=2 s + 2 B = (s 2)(s 3) (s 3) s=3. = s + 2. x(t) = 4e 2t u(t) + 5e 3t u(t) (2)

Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα

x(t) = 4 cos(2π600t π/3) + 2 sin(2π900t + π/4) + sin(2π1200t) (1) w(t) = y(t)z(t) = 2δ(t + 1) (2) (2 sin(2π900t + π/4) t= 1 + sin(2π1200t) )

= 5 cos(2π500t π/2) + 9 cos(2π900t + π/3) cos(2π1400t) (9) H(f) = 4.5, αλλού

Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα

Συνέλιξη Κρουστική απόκριση

Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων

Συστήματα Διακριτού Χρόνου (Discrete-Time Systems) Κυριακίδης Ιωάννης 2011

HMY 429: Εισαγωγή στην Επεξεργασία Ψηφιακών

HMY 429: Εισαγωγή στην Επεξεργασία Ψηφιακών

Ψηφιακή Επεξεργασία και Ανάλυση Εικόνας. Ακαδημαϊκό Έτος Παρουσίαση Νο. 2. Δισδιάστατα Σήματα και Συστήματα #1

y(t) = x(t) + e x(2 t)

. Σήματα και Συστήματα

Πιθανότητες & Τυχαία Σήματα. Διγαλάκης Βασίλης

Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων

x(t) = 4 cos(2π600t π/3) + 2 cos(2π900t + π/8) + cos(2π1200t) (3)

6-Μαρτ-2009 ΗΜΥ Μετασχηματισμός z

Σήματα και Συστήματα

Μετασχηματισμός Z. Κυριακίδης Ιωάννης 2011

Ψηφιακή Επεξεργασία και Ανάλυση Εικόνας. Ακαδημαϊκό Έτος Παρουσίαση Νο. 2. Δισδιάστατα Σήματα και Συστήματα #1

6. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ LAPLACE

20-Φεβ-2009 ΗΜΥ Διακριτός Μετασχηματισμός Fourier

Ψηφιακή Επεξεργασία και Ανάλυση Εικόνας Ενότητα 2 η : Δισδιάστατα Σήματα & Συστήματα Μέρος 1

Εξεταστική Ιανουαρίου 2007 Μάθηµα: «Σήµατα και Συστήµατα»

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 11: Μετασχηματισμός Laplace. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών. HY-215: Εφαρµοσµένα Μαθηµατικά για Μηχανικούς ιδάσκοντες : Γ. Στυλιανού, Γ.

Γραμμικά Χρονικά Αμετάβλητα Συστήματα. Ψ.Ε.Σ.Ε. Σ. Θεοδωρίδης 1

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 3: Εισαγωγή στα Συστήματα. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

x(t) = 4 cos(2π400t π/3) + 2 cos(2π900t + π/8) + cos(2π1200t) h(t) = 2000sinc(2000t) = h(t) = 2000sinc(2000t) H(f) = rect

ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ FOURIER ΑΝΑΛΥΣΗ FOURIER ΔΙΑΚΡΙΤΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ. DTFT και Περιοδική/Κυκλική Συνέλιξη

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 5: Γραφική Μέθοδος Υπολογισμού του Συνελικτικού Ολοκληρώματος. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

x[n] = x a (nt s ), n Z (11.1)

2. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ. Γενικά τι είναι σύστηµα - Ορισµός. Τρόποι σύνδεσης συστηµάτων.

Συνεπώς, η συνάρτηση µεταφοράς δεν µπορεί να οριστεί για z=0 ενώ µηδενίζεται όταν z=1. Εύκολα προκύπτει το διάγραµµα πόλων-µηδενικών ως εξής:

ΘΕΩΡΙΑ ΣΗΜΑΤΩΝ & ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ. Μετασχηµατισµός Laplace. Εµµανουήλ Ζ. Ψαράκης Πολυτεχνική Σχολή Τµήµα Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής

Ο Μετασχηματισμός Ζ. Ανάλυση συστημάτων με το μετασχηματισμό Ζ

Άσκηση 1 η Να εξετάσετε αν τα ακόλουθα σήματα είναι περιοδικά. Στην περίπτωση περιοδικού σήματος, ποια είναι η θεμελιώδης περίοδος; 1 )

Ο αντίστροφος μετασχηματισμός Laplace ορίζεται από το μιγαδικό ολοκλήρωμα : + +

x(t) = e st = e (σ+j2πf)t (7.1) h(t)e st dt (7.4) H(s) = y(t) = H{e st } = H(s)e st (7.5)

Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων

HMY 429: Εισαγωγή στην Επεξεργασία Ψηφιακών Σημάτων. Διάλεξη 20: Διακριτός Μετασχηματισμός Fourier (Discrete Fourier Transform DFT)

a n + 6a n a n 2 + 8a n 3 = 0, a 0 = 1, a 1 = 2, a 2 = 8

Συνέλιξη και Συστήµατα

ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΤΗΛΕΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Σήματα και Συστήματα ΙΙ

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 1: Σήματα Συνεχούς Χρόνου. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

δ[n kp ], k Z (1) 1 cos πn, N 1 n N 1 + N 2 2N

Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα

7 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ z

Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα

X 1 = X1 = 1 (1) X 3 = X3 = 1 (2) X k e j2πk 1 2 t = k

Μετασχημ/μός Fourier Διακριτών Σημάτων - Διακριτός Μετασχημ/μός Fourier. Στην απόκριση συχνότητας ενός ΓΧΑ συστήματος ο μετασχηματισμός :

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών

f s > 2B, (9.1) T s < 1 2B (9.2) f s > 2B (9.3) x(t) X(f) X(0)

Discrete Fourier Transforms

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 4: Μελέτη των Γραμμικών και Χρονικά Αμετάβλητων Συστημάτων. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

Δηλαδή η ρητή συνάρτηση είναι πηλίκο δύο ακέραιων πολυωνύμων. Επομένως, το ζητούμενο ολοκλήρωμα είναι της μορφής

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα ΣΗΜΑΤΑ & ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ. Ενότητα : ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ Ζ (ΖTransform)

x(t) 2 = e 2 t = e 2t, t > 0

Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών. Σήματα. και. Συστήματα

Σ. Φωτόπουλος -1- ΨΕΣ- AΣΚΗΣΕΙΣ-ΛΥΣΕΙΣ- Κεφάλαιο 2 ο

HMY 220: Σήματα και Συστήματα Ι

stopband Passband stopband H L H ( e h L (n) = 1 π = 1 h L (n) = sin ω cn

0 2j e jπt e j2πkt dt (3)

= t2 t T 2T 3t + 9T, για t < 3T και t 2T 2T t < 3T (Σχήµα

P x = X k 2 (2) = = p = 78% (5)

x[n] = x[n] = e j(k+rn)ωon = cos(k 2π N n + r2πn) + jsin(k 2π N n + r2πn) = cos(k 2π N n) + jsin( 2π N x[n] e j 2π N n = e j(k r) 2π N n = (2.

200, δηλαδή : 1 p Y (y) = 0, αλλού

ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΑΛΓΕΒΡΑ (Εξ. Ιουνίου - 02/07/08) ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Ασκήσεις3 Διαγωνισιμότητα Βασικά σημεία Διαγωνίσιμοι πίνακες: o Ορισμός και παραδείγματα.

Όταν θα έχουµε τελειώσει το Κεφάλαιο αυτό θα µπορούµε να:

Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων

Συστήματα Αυτόματου Ελέγχου

Λύσεις θεμάτων Α εξεταστικής περιόδου Χειμερινού εξαμήνου

ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ FOURIER

( t) όπου το * αντιστοιχεί σε συνέλιξη και. (t 2) * x 2

x(t) = cos(2π100t + π/3) sin(2π250t + π/4) (1)

Μετασχηµατισµός FOURIER ιακριτού χρόνου DTFT

X(e jω ) = x[n]e jωn (16.1) x[n] < (16.2) a n u[n] = a n =

Ο μετασχηματισμός z αντιστοιχεί στην ακολουθία συνάρτηση: Xz ()

4. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ FOURIER

Ψηφιακά Φίλτρα. Κυριακίδης Ιωάννης 2011

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 9: Μελέτη ΓΧΑ Συστημάτων με τον Μετασχηματισμό Fourier. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

Transcript:

Ασκήσεις σε Σήματα Συστήματα Διακριτού Χρόνου Επιμέλεια: Γιώργος Π. Καφεντζης Δρ. Επιστήμης Η/Υ Πανεπιστημίου Κρήτης Δρ. Επεξεργασίας Σήματος Πανεπιστημίου Rennes 1 9 Οκτωβρίου 015 1. Ενα αιτιατό ΓΧΑ σύστημα περιγράφεται από την εξίσωση διαφορών y[n] 5y[n 1] + 6y[n ] = x[n 1] (1) (αʹ) Βρείτε την ομογενή απόκριση του συστήματος, δηλ. τις πιθανές εξόδους για x[n] = 0 για κάθε n. (βʹ) Βρείτε την κρουστική απόκριση του συστήματος. (γʹ) Βρείτε την απόκριση του συστήματος για x[n] = u[n]. (αʹ) Η ομογενής λύση προκύπτει ως y h [n] = A k (z k () όπου z k οι ρίζες του χαρακτηριστικού πολυωνύμου της εξίσωσης διαφορών, που εδώ είναι άρα είναι οι z 1 =, z = 3, οπότε k=1 z 5z + 6 = 0 (z )(z 3) = 0 (3) y h [n] = A 1 ( + A (3 (4) (βʹ) Η κρουστική απόκριση h[n] ισούται με την ομογενή λύση y h [n], όταν υποτεθούν συνθήκες αρχικής ηρεμίας είσοδος x[n] = δ[n]. Το σύστημα είναι αιτιατό, άρα οπότε η οποία δίνει άρα h[n] = 0, n < 0 (5) h[n] 5h[n 1] + 6h[n ] = δ[n 1] (6) h[0] = 0 (7) h[1] = δ[0] = (8) h[0] = y h [0] = A 1 () 0 + A (3) 0 = A 1 + A = 0 (9) h[1] = y h [1] = A 1 () 1 + A (3) 1 = A 1 + 3A = (10) Το παραπάνω σύστημα δίνει λύσεις A 1 =, A =. Άρα τελικά h[n] = ( u[n] + (3 u[n] (11) 1

(γʹ) Εχουμε y[n] = h[n] x[n] = ( ( u[n] + (3 u[n]) u[n] (1) Κάνοντας ξεχωριστά τις συνελίξεις, έχουμε Άρα συνολικά y 1 [n] = = y [n] = k= () k u[k]u[n k] (13) () k = = 1 n+1 1 = k= () k (14) = n+1, n 0. (15) (3) k u[k]u[n k] (16) (3) k = = 1 3n+1 1 3 (3) k (17) = 1 + 3 n+1, n 0. (18) y[n] = y 1 [n] + y [n] (19) = n+1 1 + 3 n+1, n 0 (0) = u[n] n+1 u[n] + 3 n+1 u[n] (1). Βρείτε ποιά από τα παρακάτω σήματα είναι περιοδικά, ποιά η περίοδός τους. (αʹ) x[n] = e jπn/6 (βʹ) x[n] = e j3πn/4 (γʹ) x[n] = sin(πn/5)/(πn) (δʹ) x[n] = e jπn/ Το σήμα x[n] είναι περιοδικό με περίοδο N αν x[n] = x[n + N] για κάποιον ακέραιο N. (αʹ) Εχουμε N = πk ω 0 Για k = 1, έχουμε N = 1 δείγματα. (βʹ) Εχουμε Για k = 3, έχουμε N = 8 δείγματα. N = πk ω 0 = πk π/6 = 1πk π = 1k () = πk 3π/4 = 8πk 3π = 8 3 k (3) 1 (γʹ) Το σήμα x[n] = sin(πn/5)/(πn) αποτελείται από γινόμενο δυο όρων, sin(πn/5) οποίων ο δεύτερος δεν είναι περιοδικός, άρα το γινόμενο είναι μη περιοδικό. πn εκ των

(δʹ) Εχουμε N = πk = πk ω 0 π/ = πk π = k (4) Δεν υπάρχει ακέραιος k που να δίνει ακέραιο N. Άρα το σήμα δεν είναι περιοδικό. 3. Για καθένα από τα παρακάτω συστήματα, βρείτε αν είναι (1) ευσταθές, () αιτιατό, (3) γραμμικό, (4) χρονικά αμετάβλητο. (αʹ) T (x[n]) = (cos(πn))x[n] (βʹ) T (x[n]) = x[n ] (γʹ) T (x[n]) = x[n] (δʹ) T (x[n]) = x[k] δ[n k] (αʹ) Το σύστημα μπορεί να γραφεί ως T (x[n]) = (cos(πn))x[n] = ( 1 x[n] (5) ˆ Είναι ευσταθές, γιατί αν x[n] < B x, T (x[n]) = ( 1 x[n] B x. ˆ Είναι αιτιατό, γιατί κάθε έξοδος εξαρτάται μόνο απ την τρέχουσα τιμή της εισόδου x[n]. ˆ Είναι γραμμικό, γιατί αν T (x 1 [n]) = cos(πn)x 1 [n] (6) T (x [n]) = cos(πn)x [n] (7) T (ax 1 [n] + bx [n]) = cos(πn)(ax 1 [n] + bx [n]) = at (x 1 [n]) + bt (x [n]) (8) ˆ Είναι χρονικά μεταβλητό, γιατί για είσοδο x[n n 0 ] παίρνουμε έξοδο (βʹ) Για το σύστημα T (x[n]) = x[n ] έχουμε y 0 [n] = cos(πn)x[n n 0 ] (9) y[n n 0 ] = cos(π(n n 0 ))x[n n 0 ] y 0 [n] (30) ˆ Είναι ευσταθές, γιατί αν x[n] < B x T (x[n]) < B x. ˆ Δεν είναι αιτιατο, γιατί για να υπολογίσουμε την έξοδο y[] χρειαζόμαστε την τιμή x[4]. ˆ Είναι γραμμικό γιατί αν T (x 1 [n]) = x 1 [n ] (31) T (x [n]) = x [n ] (3) T (ax 1 [n] + bx [n]) = ax 1 [n ] + bx [n ] = at (x 1 [n]) + bt (x [n]) (33) 3

ˆ Είναι χρονικά μεταβλητό, γιατί για είσοδο x[n n 0 ] παίρνουμε έξοδο (γʹ) Για το σήμα T (x[n]) = x[n] δ[n k], έχουμε αρχικά ότι y 0 [n] = x[n n 0 ] (34) y[n n 0 ] = x[(n n 0 ) ] y 0 [n] (35) T (x[n]) = x[n] δ[n k] = x[n]u[n] (36) ˆ Είναι ευσταθές, γιατί αν x[n] < B x T (x[n]) = x[n] u[n] < B x. ˆ Είναι αιτιατό, γιατί εξαρτάται μόνο από τρέχουσες τιμες της εισόδου x[n]. ˆ Είναι γραμμικό γιατί αν T (x 1 [n]) = x 1 [n]u[n] (37) T (x [n]) = x [n]u[n] (38) T (ax 1 [n] + bx [n]) = (ax 1 [n] + bx [n])u[n] = at (x 1 [n]) + bt (x [n]) (39) ˆ Είναι χρονικά μεταβλητό, γιατί για είσοδο x[n n 0 ] παίρνουμε έξοδο (δʹ) Για το σήμα T (x[n]) = y 0 [n] = x[n n 0 ]u[n] (40) y[n n 0 ] = x[n n 0 ]u[n n 0 ] y 0 [n] (41) x[k] έχουμε ˆ Δεν είναι ευσταθές, γιατί αν x[n] < B x T (x[n]) = x[k] x[k] < ˆ Είναι μη αιτιατό, γιατί εξαρτάται από μελλοντικές τιμές της εισόδου. ˆ Είναι γραμμικό γιατί αν T (ax 1 [n] + bx [n]) = T (x 1 [n]) = T (x [n]) = 4 B x + (4) x 1 [k] (43) x [k] (44) (ax 1 [k] + bx [k]) = at (x 1 [n]) + bt (x [n]) (45)

ˆ Είναι χρονικά αμετάβλητο, γιατί για είσοδο x[n n 0 ] παίρνουμε έξοδο y 0 [n] = y[n n 0 ] = x[k n 0 ] = k=n n 0 1 k=n n 0 1 4. Στη θεωρία μάθαμε ότι η λύση της ομογενούς εξίσωσης διαφορών είναι της μορφής x[k] (46) x[k] = y 0 [n] (47) a k y[n k] = 0 (48) y h [n] = A m zm n (49) m=1 όπου A m είναι σταθερές τα z m είναι οι N ρίζες του πολυωνύμου δηλ. a k z k = 0 (50) a k z k = N (1 z m z 1 ) (51) m=1 (αʹ) Βρείτε τη γενική μορφή της ομογενούς λύσης της διαφορικής εξίσωσης y[n] 3 4 y[n 1] + 1 y[n ] = x[n 1] (5) 8 (βʹ) Βρείτε τους συντελεστές A m της ομογενούς λύσης αν y[ 1] = 1 y[0] = 0. (γʹ) Τώρα, θεωρήστε την εξίσωση διαφορών y[n] y[n 1] + 1 y[n ] = x[n 1] (53) 4 Αν η ομογενής λύση περιέχει μόνο όρους της μορφής της Εξ. (49), δείξτε ότι οι αρχικές συνθήκες y[ 1] = 1 y[0] = 0 δε γίνεται να ικανοποιούνται. (δʹ) Αν η Εξ. (50) έχει δυο όμοιες ρίζες, αντί της Εξ. (49), χρησιμοποιούμε την y h [n] = N 1 m=1 A m z n m + nb 1 z n 1 (54) όπου υποθέτουμε ότι η διπλή ρίζα είναι η z 1. Με την παραπάνω σχέση, βρείτε τη γενική μορφή της y h [n] για την εξίσωση διαφορών της Σχέσης (53). Δείξτε ρητά ότι η απάντησή σας ικανοποιεί τη Σχέση (53) για x[n] = 0. 5

(εʹ) Βρείτε τις σταθερές A 1 B 1 της ομογενούς λύσης που βρήκατε στο παραπάνω ερώτημα αν y[ 1] = 1 y[0] = 0. (αʹ) Η ομογενής λύση της ζητούμενης διαφορικής εξίσωσης προκύπτει θέτοντας την είσοδο ίση με μηδέν, δηλ. Το χαρακτηριστικό πολυώνυμο είναι y[n] 3 4 y[n 1] + 1 y[n ] = 0 (55) 8 z 3 4 z + 1 8 = 0 (56) οι ρίζες του είναι οι z 1 = 1/ z = 1/4. Άρα η ομογενής λύση είναι της μορφής y h [n] = A 1 + A (57) 4 (βʹ) Χρησιμοποιώντας τις αρχικές συνθήκες, έχουμε Το παραπάνω σύστημα δίνει λύσεις A 1 = 1/ A = 1/. (γʹ) Το νέο χαρακτηριστικό πολυώνυμο είναι το y h [ 1] = A 1 + 4A = 1 (58) y h [0] = A 1 + A = 0 (59) z z + 1 4 = 0 (60) έχει ρίζες z 1 = z = 1/, άρα η ομογενής λύση παίρνει τη μορφή Με χρήση των αρχικών συνθηκών, έχουμε που προφανώς δεν ικανοποιούνται. (δʹ) Η ομογενής εξίσωση διαφορών είναι η Εστω ότι η ομογενής λύση είναι της μορφής y h [n] = A 1 (61) y h [ 1] = A 1 = 1 (6) y h [0] = A 1 0 (63) y[n] y[n 1] + 1 y[n ] = 0 (64) 4 y h [n] = A 1 + nb1 με αντικατάσταση στην ομογενή εξίσωση διαφορών, έχουμε (65) y h [n] y h [n 1] + 1 4 y h[n ] = 0 (66) 1 1 A 1 + nb1 A 1 (n 1)B1 (67) + 1 4 A 1 1 1 + 1( 4 (n )B = 0 (68) 6

(εʹ) Χρησιμοποιώντας την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, έχουμε y h [n] = A 1 + nb1 (69) με τις αρχικές συνθήκες y h [ 1] = 1, y h [0] = 0, βρίσκουμε τα A 1, B 1 ως A 1 = 0, B 1 = 1 (70) 7