TEMA 6. CONTAMINACIÓN ATMOSFÉRICA.
|
|
- Λεωνίδας Μπότσαρης
- 6 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 TEMA 6. CONTAMINACIÓN ATMOSFÉRICA. Pódese definir contaminación da atmosfera como a alteración do seu estado natural por emisión de substancias ou radiacións alleas á súa composición natural ou en proporción superior a dito estado. 1 TIPOS DE CONTAMINANTES Podemos clasificar os contaminantes en dous grupos: as substancias químicas e as formas de enerxía. 1.1 SUBSTANCIAS QUÍMICAS Atendendo á súa orixe podemos diferenciar entre contaminantes primarios e secundarios Contaminantes primarios Substancias de composición variada emitidas directamente á atmosfera. Inclúense neste grupo: Partículas. Son substancias sólidas ou líquidas, cun tamaño que oscila entre 0,1 e 100 micras. Teñen unha composición química variada (metais, sales, compostos orgánicos, pole, bacterias, etc). De forma natural proveñen de incendios espontáneos e de volcáns. A actividade humana xéraas en procesos como combustións, actividades mineiras ou fábricas de cemento. Compostos de xofre. Principalmente os óxidos de xofre, que resultan da combustión do xofre nos combustibles fósiles. Óxidos de nitróxeno. Orixínanse especialmente nas combustións a altas temperaturas como nos diferentes medios de transporte; ou mesmo nas actividades agrícolas derivados dos fertilizantes. Óxidos de carbono. O CO (monóxido de carbono) é o contaminante que máis abunda na atmosfera próxima á maior parte das cidades, a acción humana prodúceo en combustións incompletas de substancias que conteñen carbono; é un gas moi tóxico. O CO 2 (dióxido de carbono) porén non é tóxico e incluso constitúe un nutriente esencial das plantas; pero se aumenta a súa concentración increméntase o efecto de invernadoiro natural, o que leva a modificacións importantes no clima terrestre; a acción humana prodúceo en reaccións de combustión. Hidrocarburos. Constitúen un grupo de contaminantes moi abundantes en cidades e zonas industriais; a súa orixe antropoxénica radica nas industrias petrolíferas, nas plantas de tratamento de gas natural e nos vehículos. Cabe destacar o metano (CH 4 ), cuxa orixe antropoxénica está na xestión de combustibles fósiles, a agricultura do arroz e os procesos de descomposición de materia orgánica en vertedoiros e depuradoras. Organohaloxenados. Podemos incluír aquí os dioxinas, que se producen no tratamento de produtos clorados e na incineración de residuos que teñen substancias cloradas; son moi tóxicos. Os CFCs son gases estables, non tóxicos, foron empregados por iso en aerosois, refrixerantes, etc; está demostrado que son prexudiciais para a capa de ozono e actualmente o seu uso está moi restrinxido. Metais pesados. Entre os máis nocivos atópanse o chumbo, o cadmio e o mercurio. O chumbo na súa maioría procede da combustión de gasolinas que o levan como aditivo antidetonante Contaminantes secundarios Orixínanse a partir dos primarios mediante reaccións que teñen lugar na atmosfera. Son entre outros: SO 3 e H 2 SO 4. Resultan da reacción do SO 2 con outros compoñentes da atmosfera como o vapor de auga. NO 3 e HNO 3 Proceden da transformación do NO 2 polo ozono ou polo vapor de auga. Nitratos de peroxiacilo (PAN). Orixínanse no transcurso de reaccións fotoquímicas, a partir dos hidrocarburos. 1
2 Ozono troposférico. O ozono (O 3 ) é un gas de forte poder oxidante. A súa orixe antropoxénica débese ás reaccións fotoquímicas de contaminantes primarios (NO 2, hidrocarburos) xerados polo tráfico nos ambientes urbanos. É polo tanto un compoñente do denominado smog fotoquímico. 1.2 FORMAS DE ENERXÍA Radiacións ionizantes. Son unha serie de partículas ou ondas electromagnéticas que poden ionizar átomos ou moléculas da materia sobre a que actúan directamente. Cando as radiacións ionizantes alcanzan ós seres vivos e son absorbidas por eles, poden afectar ós procesos biolóxicos e provocar malformacións xenéticas, cancro, etc. Clasifícanse en: Raios α (alfa): Protóns e neutros emitidos en reaccións nucleares. Raios β (beta): Electróns proxectados dos átomos. Raios γ (gamma): Onda electromagnética de alta enerxía e poder de penetración. Son propias tamén das reaccións nucleares. Raios X: Outra forma de onda electromagnética emitida polos electróns de certos átomos. Aínda que menos que os gamma, tamén son de alta enerxía. Radiacións non ionizantes. Non modifican a estrutura da materia ó non provocaren ionización nos átomos. Son as radiacións ultravioleta, radiacións infravermellas e microondas. Os efectos que provocan dependen da súa lonxitude de onda, a intensidade e do tempo de exposición ás mesmas. Ruído. Considérase na actualidade un tipo especial de contaminación atmosférica cunha grande incidencia sobre a poboación. 2 DISPERSIÓN DOS CONTAMINANTES O proceso de contaminación atmosférica iníciase coa emisión de un ou varios compostos á atmosfera. Posteriormente e segundo as condicións meteorolóxicas, prodúcese o seu transporte, difusión, acumulación e deposición (mecanismos sumidoiro). 2.1 Factores que afectan á dispersión Características das emisións. Este factor vén determinado pola natureza do contaminante (se é gas ou partícula, posto que as partículas poden depositarse con maior facilidade); a súa concentración; a temperatura de emisión pois canto maior sexa esta máis rapidamente ascenderá incluso a través das capas 2
3 con inversión térmica. Neste punto podemos incluír tamén a altura do foco emisor (por exemplo unha cheminea), xa que facilita a inxección das emisións nas capas superiores As condicións atmosféricas. Inestabilidade atmosférica: A dispersión dos gases contaminantes aumenta coa inestabilidade da atmosfera. A temperatura do aire e as súas variacións coa altura, que determinan os movementos das masas de aire (sobre todo a barreira que supoñen as inversións térmicas). Os ventos, en función das súas características: dirección, velocidade e turbulencia. As precipitacións, que producen un efecto de lavado sobre a atmosfera ó arrastraren parte dos contaminantes ó solo. Insolación, que favorece as reaccións entre os precursores dos oxidantes fotoquímicos, aumentando a concentración dos mesmos. Características xeográficas e topográficas A situación xeográfica e o relevo teñen unha influencia na orixe das brisas, que arrastran os contaminantes ou provocan a súa acumulación. As zonas costeiras, os vales e ladeiras de montaña condicionan as brisas que arrastran os contaminantes. A presenza de masas vexetais diminúe a cantidade de contaminación no aire ó frear a velocidade do vento, facilitando a deposición das partículas. Ademais, a vexetación emprega CO 2 para realizar a fotosíntese, actuando coma un sumidoiro. A presenza de núcleos urbanos inflúe no movemento de masas de aire diminuíndo a súa velocidade (presenza de edificios) e formando turbulencias segundo a disposición das rúas. Nas cidades aparece o efecto denominado illa de calor que fai que a temperatura no interior da cidade sexa máis alta que na súa periferia, pola calor que producen automóbiles, calefaccións e a desprendida por edificios e pavimentos. Isto favorece a aparición de brisas urbanas con circulacións cíclicas de masas de aire. Estes feitos contribúen a dificultar a dispersión dos contaminantes, favorecendo a súa concentración e orixinando a denominada cúpula de contaminantes que se ve incrementada por situacións anticiclónicas. 3 EFECTOS DA CONTAMINACIÓN DO AIRE 3.1 EFECTOS LOCAIS Os contaminantes causan danos directos nas persoas, demais seres vivos e materiais Smog Trátase da formación de néboas contaminantes (smoke+fog) típicas da contaminación urbana. Consideramos a existencia de dous tipos: Smog húmido ou sulfuroso. Coñeceuse a partir dun grave proceso de contaminación sufrido en Londres en 1952 coa morte de miles de persoas.ten a súa orixe na combustión de carbón e derivados do petróleo. A elevada concentración nos núcleos urbanos de partículas en suspensión (feluxes, fumes), SO 2, CO, procedentes de vehículos, calefaccións e industrias e a súa combinación con néboas en situacións nas que a atmosfera ten unha elevada humidade, ventos en calma e situación anticiclónica, dan lugar a esta situación. Maniféstase como unha néboa de cor gris-parda sobre a cidade e produce alteracións respiratorias. 3
4 Smog fotoquímico. A presenza no aire de elevadas concentracións de óxidos de nitróxeno, hidrocarburos e o mesmo osíxeno dan lugar a contaminantes secundarios (O 3, PAN, aldehidos) por oxidación fotoquímica utilizando a enerxía da radiación UV. Este proceso vese favorecido por situacións anticiclónicas, forte insolación e ventos débiles que dificultan a dispersión dos contaminantes. O smog fotoquímico caracterízase pola presenza de bruma e provoca danos respiratorios, irritación ocular e danos na vexetación. 3.2 EFECTOS REXIONAIS Chuvia ácida O fenómeno da chuvia ácida comeza cando SO 2 e NO x son liberados á atmosfera mediante procesos de combustión de combustibles fósiles. Estes reaccionan coa auga transformándose nos respectivos ácidos, retornando á superficie da Terra coas precipitacións. Os efectos da chuvia ácida maniféstanse na corrosión de metais e descomposición de materiais de construción, a destrución de ecosistemas naturais por acidificación do solo ou das augas, a destrución de masas forestais e a desaparición de especies animais en ecosistemas acuáticos. 3.3 EFECTOS GLOBAIS Diminución do ozono estratosférico Entre os anos 1977 e 1984 detectouse que a cantidade de ozono na estratosfera antártica sufrira unha importante diminución, feito que seguiu observándose en anos posteriores. Denominouse a este fenómeno o burato de ozono. A consecuencia desta diminución sería un incremento das radiacións ultravioleta que podería traer importantes consecuencias para o medio ambiente e para a saúde humana: Maior incidencia de cancros, alteracións imnunolóxicas e oculares en seres humanos e animais. Alteracións no crecemento de seres vivos. Modificacións no balance de radiación térmica na Terra. Comprobouse que os axentes destrutores do ozono son o cloro e o bromo, que aparecen en diversas substancias empregadas polo ser humano nas súas actividades como CFCs (clorofluorocarbonados). Cando a evidencia científica do dano causado polos CFCs se fixo unánime, a industria aceptou a necesidade de desenvolver novos produtos para substituílos, e os gobernos chegaron a acordos internacionais como o Protocolo de Montreal (1987) para limitar a fabricación de tales produtos. Aínda con estas medidas, pénsase que a capa de ozono non poderá recuperarse ata o ano Cambio climático inducido O quentamento do clima é un problema dunha gran envergadura xa que é global, é dicir, afecta á totalidade do planeta. Por isto, as solucións adecuadas para facerlle fronte hanse de levar a cabo a escala global, co consenso de tódolos países do mundo. 4
5 Todo cambio climático vén condicionado por un proceso que altera o balance enerxético do sistema climático entre a radiación entrante e a saínte, o que se coñece como forzamento de radiación. Os mecanismos deste forzamento podemos agrupalos en: Externos ó sistema climático, como variacións na órbita terrestre e cambios no fluxo solar. Internos, como a actividade volcánica ou os cambios na composición da atmosfera. No referente a estes últimos, os dous mecanismos mellor establecidos son o quentamento por incremento de gases de efecto invernadoiro e o arrefriamento por aerosois de sulfato. Segundo os últimos informes do Panel Intergubernamental sobre o Cambio Climático (IPCC), existen evidencias dun cambio climático con subida de temperaturas no último século así como da subida do nivel do mar, xogando un papel importante nestes cambios a acción humana. A causa destes cambios radicaría no incremento de gases de efecto invernadoiro: CO 2, CH 4, CFCs, ozono troposférico ou óxido nitroso (N 2 O). O vapor de auga tamén absorbe radiacións emitidas pola Terra sendo o principal gas de efecto invernadoiro, e plantéxase a súa implicación no cambio climático ao detectarse un aumento na concentración de H 2 O (v) debido ao incremento de temperatura. Gas Contribución ó E.I. Concentración Variación anual Tempo de permanencia (anos) CO ppm +0, CH ppb +0, N 2 O ppb +0, CFC 21 0, O 3 5? Horas-días Absorción de enerxía fronte ó CO 2 O aumento do efecto invernadoiro ten a súa unha dobre orixe: Por unha parte aumentaron as emisións directas destes gases nas fontes. Por outra rebaixouse a taxa de actividades que actuaban como sumidoiros de gases invernadoiro. Podemos resumilas así: Aumento do consumo de carburantes fósiles, co conseguinte aumento de CO 2 atmosférico. Incendios forestais. Implican un incremento das cantidades de CO 2 e CH 4 así como a perda de capacidade fixadora de CO 2. Deforestación. Supón unha menor actividade fotosintética e, por tanto, unha menor fixación do CO 2 atmosférico. Obtención de importantes cantidades de cemento na que se produce CO 2 na queima da rocha calcaria. Desgasificación de carbón e fugas en explotacións mineiras e de gas natural. O que aumenta as emisións de CH 4. 5
6 Consecuencias: As temperaturas globais aumentarán de media ata 3,5ºC. Climas temperados desprazaranse cara ó norte, mentres as zonas actuais sufrirán u proceso de desertización. Nivel medio do mar subirá ata 95 cm afectando a zonas costeiras. Para mitigar este problema faise necesario reducir as emisións de gases de efecto invernadoiro. As Nacións Unidas impulsaron a celebración de varias convencións e a sinatura de convenios encamiñados á diminución na emisión destas substancias. Neste senso, merece destacarse o Protocolo de Kioto, no que moitos países adquiriron o compromiso de reducir as emisións de gases de efecto invernadoiro. As porcentaxes de redución que se estableceron foron variables, atendendo fundamentalmente o grao de desenvolvemento de cada país. Para conseguir a redución das emisións proponse aplicar e seguir elaborando políticas conducentes a promover un desenvolvemento sostible, o que significa adoptar medidas como: Fomentar a eficiencia enerxética. Investigar, promover e desenvolver o aumento do uso de formas de enerxía renovables Fomentar reformas que limiten as emisións xeradas no sector do transporte. Fomentar a redución de metano mediante recuperación de residuos e outros mecanismos. Promover modalidades agrícolas sostibles. Conservar ou restaurar as cubertas vexetais. En 2013 entrou en vigor un novo tratado establecido na Cumbre do Clima, desta vez incluíndo ós dous países más emisores de CO 2 : Estados Unidos e China. 4 A CONTAMINACIÓN SONORA Enténdese por ruído un son excesivo ou intempestivo que pode producir efectos fisiolóxicos e psicolóxicos sobre as persoas ou os animais. 5 MEDIDAS DE PREVENCIÓN E CORRECCIÓN 5.1 Medidas preventivas Encamiñadas a evitar a aparición do problema. Entre elas: Planificación dos usos do solo, mediante proxectos de ordenación do territorio que contemplen os lugares adecuados para establecer industrias, estradas, etc. Emprego de tecnoloxías de baixa ou nula emisión de residuos. Programas de I + D relativos á busca e aplicación de fontes de enerxía alternativas e menos contaminantes. Promover a educación ambiental e outras medidas de carácter social para lograr do cidadán un uso máis racional e eficiente da enerxía. 5.2 Medidas correctoras Podemos mencionar: Concentración e retención de partículas con equipos adecuados como os separadores de gravidade, precipitadores electrostáticos ou absorbedores húmidos. Estes métodos teñen o inconveniente de transferir a contaminación dun medio a outro. Sistemas de depuración de gases, que poden ser atrapados en líquidos o sólidos de xeito selectivo; ou ben transformados mediante reaccións químicas noutros gases máis inocuos. Expulsión dos contaminantes por medio de chemineas adecuadas, de xeito que se dilúan o suficiente, evitando concentracións a nivel do solo. Neste caso redúcese a contaminación local, pero pódense provocar problemas en lugares afastados das fontes de emisión. No referente ós focos de combustión móbiles (automóbiles), a solución máis estendida actualmente é a utilización dos reactores de escape catalíticos. En esencia, consisten en facer pasar os gases procedentes da combustión a través dun entramado impregnado de 6
7 metais especiais (Pt, Rh, Pd) que provocan reaccións químicas capaces de transformar os principais gases contaminantes en nitróxeno, auga e dióxido de C. CUESTIÓNS 1. O ozono, un gas con dobre vida Cuestión de altura. O ozono que se xera na estratosfera, por riba dos m de altitude, protexe a Terra da radiación excesiva dos raios ultravioleta; por iso, os científicos están preocupados polos buratos que se producen nesta capa, sobre todo na Antártida. Fronte a ese ozono benéfico existe outro nocivo: é o que se xera a baixa altura, na troposfera, e que provoca unha contaminación tipicamente urbana, cuxa fonte principal son os coches El País. a) Que diferenzas existen entre o O 3 estratosférico e o O 3 troposférico?. Explica a orixe de cada un. b) Que manifestacións da contaminación atmosférica se reaccionan con eles? c) Indica os efectos que sobre a saúde humana provoca o O 3 troposférico. 2. Consulta o sitio web Exlorando el cambio climático e a continuación responde ó cuestionario correspondente ( ) CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE 1. A seguinte figura mostra as variacións da concentración de contaminantes nunha atmosfera urbana ó longo do día. a) Que tipo de contaminación do aire se asocia con estes contaminantes? Razoa a contestación. b) A que hora do día se ve favorecido ese proceso de contaminación? Razoa a túa resposta. c) Que sucede cos contaminantes cando se dan as seguintes situacións: (A) acendido de calefaccións; (B) incremento da concentración de ozono; (C) aumento da insolación, e (D) situación anticiclónica? 2. A seguinte figura mostra diferentes actividades que afectan á contaminación atmosférica. a) Que efecto produce o incremento destes gases na atmosfera? Razoa a contestación. b) Cal é a acción / efecto dos CFC na capa de ozono, e cales son as repercusións medioambientais de dita acción? Sinala unha fonte de emisión dos CFC á atmosfera. c) Como inflúen as borrascas e os anticiclóns na dispersión dos contaminantes atmosféricos? 7
8 3. En que consiste o fenómeno de inversión térmica? Como afecta este fenómeno ó grao de contaminación dunha grande cidade? 4. De producirse un incremento da temperatura media da atmosfera no planeta, que ocorrería co vapor de auga na atmosfera? E co nivel dos océanos?. Razoa as respostas. 5. A táboa seguinte representa o tempo de residencia na atmosfera de certos contaminantes. a) Elixe CATRO compostos da táboa e sinala cál é a súa procedencia. b) Con que problema ou problemas ambientais están relacionados os dous primeiros? c) Que factores/mecanismos inflúen na dispersión dos contaminantes atmosféricos? 6. Cita TRES medidas preventivas e TRES medidas correctoras contra a contaminación atmosférica 7. Que efecto ten a chuvia ácida sobre os chans e sobre a vexetación? 8
Procedementos operatorios de unións non soldadas
Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice
Διαβάστε περισσότεραTema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA
Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735
Διαβάστε περισσότεραCapa gasosa que rodea á Terra Retida pola forza de gravidade Debido á compresibilidade dos gases, a maioría destes están cerca da superficie
A atmosfera A atmosfera Capa gasosa que rodea á Terra Retida pola forza de gravidade Debido á compresibilidade dos gases, a maioría destes están cerca da superficie O 50% están por debaixo dos 6 km O 95%
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de
Διαβάστε περισσότεραTema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,
Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS
EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto
Διαβάστε περισσότεραECOSISTEMAS. biotopo. Biotopo + biocenose biocenose. ecosistema
ECOSISTEMAS biotopo ecosistema Biotopo + biocenose biocenose ECOSISTEMA formado pola interacción BIOTOPO conxunto de MEDIO FÍSICO FACTORES FISICOS E QUIMICOS Temperatura Ph Humidade Salinidade... BIOCENOSE
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA
Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. O nafaleno (C₁₀H₈) é un composto aromático sólido que se vende para combater a traza. A combustión completa deste composto para producir
Διαβάστε περισσότεραAno 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.
ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραISBN
ISBN 84-453-4023-9 9 7 8 8 4 4 5 3 4 0 2 3 3 Calidade do aire en Galicia 2000-2002 Colección Técnica Medio Ambiente CONSELLERÍA DE MEDIO AMBIENTE Dirección Xeral de Calidade e Avaliación Ambiental Santiago
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a
Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES
Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amonuíaco de concentración 0,01 mol/dm³ está ionizada nun 4,2 %. a) Escribe a reacción de disociación e calcula
Διαβάστε περισσότεραESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS
Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos
Διαβάστε περισσότεραTema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016
Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:
Διαβάστε περισσότεραA proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.
Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5
Διαβάστε περισσότεραPAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor
Διαβάστε περισσότεραResistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións
Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Coalbrookdale (Gran Bretaña, 779). Van principal: 30.5 m. Contido. Tema 5. Relacións
Διαβάστε περισσότεραÍNDICE. 1. Introdución Metodoloxía Diagrama de fluxos enerxéticos Enerxía primaria galega... 10
00 ÍNDICE 1. Introdución.................... 5 2. Metodoloxía................... 7 3. Diagrama de fluxos enerxéticos..... 8 4. Enerxía primaria galega.......... 10 5. Enerxía primaria importada........
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10
Διαβάστε περισσότεραGlosario DA MOBILIDADE SOSTIBLE
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Glosario DA MOBILIDADE SOSTIBLE GLOSARIO DA MOBILIDADE SOSTIBLE Primeira edición, Barcelona, decembro 2009. Depósito legal: M-2858-2010 Impreso en papel
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA
Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. Para o proceso Fe 2O 3 (s) + 2 Al (s) Al 2O 3 (s) + 2 Fe (s), calcule: a) A entalpía da reacción en condicións estándar e a calor desprendida
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e
Διαβάστε περισσότεραb) Segundo os datos do problema, en tres anos queda a metade de átomos, logo ese é o tempo de semidesintegración.
FÍSICA MODERNA FÍSICA NUCLEAR. PROBLEMAS 1. Un detector de radioactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos min -1. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a)
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA
Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M
Διαβάστε περισσότεραCampaña de análise de Metais en aire ambiente no 2017
Campaña de análise de Metais en aire ambiente no 2017 Pb Cd Ni As Este informe foi realizado pola Rede de Calidade do Aire de Galicia cos datos proporcionados polo Laboratorio de Medio Ambiente de Galicia,
Διαβάστε περισσότεραln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)
Διαβάστε περισσότεραResorte: estudio estático e dinámico.
ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO
Διαβάστε περισσότεραBalance Enerxético de Galicia, 2006 BALANCE ENERXÉTICO
BALANCE ENERXÉTICO DE GALICIA 2006 1 ÍNDICE 1. Introdución 2. Metodoloxía 3. Diagrama de fluxos enerxéticos 4. Enerxía primaria galega 5. Enerxía primaria importada 6. Enerxía primaria total 7. Transformación
Διαβάστε περισσότεραÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU
ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU XUÑO-96 CUESTION 2. opa Disponse de luz monocromática capaz de extraer electróns dun metal. A medida que medra a lonxitude de onda da luz incidente, a) os electróns emitidos
Διαβάστε περισσότεραREACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS
REACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS 1. Concepto de ácido e base segundo as teorías de Arrhenius e Brönsted-Lowry. 2. Concepto de par ácido-base conxugado. 3. Forza relativa dos ácidos e bases. Grao de
Διαβάστε περισσότεραEnsinanzas Técnicas. Vento e xeración das ondas. José Miguel Veigas Méndez, Mario López Gallego, Rodrigo Carballo Sánchez, Gregorio Iglesias Rodríguez
MATERIA Portos e Costas TITULACIÓN Grao en Enxeñaría Civil unidade didáctica 1 Ensinanzas Técnicas José Miguel Veigas Méndez, Mario López Gallego, Rodrigo Carballo Sánchez, Gregorio Iglesias Rodríguez
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e
22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =
Διαβάστε περισσότεραProfesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato O enlace químico 3 1
UNIÓNS ENTRE ÁTOMOS, AS MOLÉCULAS E OS CRISTAIS Até agora estudamos os átomos como entidades illadas, pero isto rara vez ocorre na realidade xa que o máis frecuente é que os átomos estea influenciados
Διαβάστε περισσότεραÁmbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4. Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA
Ámbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4 Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA Índice da Unidade: 1 -Enerxía...3 1.1.Formas da enerxía...3 1.2.Fontes da enerxía...4 1.3.Unidades da enerxía...7
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Xuño 2002
PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).
Διαβάστε περισσότεραMETABOLISMO DEFINICIÓN :
1 METABOLISMO DEFINICIÓN : É o conxunto de reaccións químicas que se producen no interior das células e que conducen á transformación dunhas moléculas noutras. As distintas reaccións químicas do metabolismo
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 03b. Ondas
Exercicios de Física 03b. Ondas Problemas 1. Unha onda unidimensional propágase segundo a ecuación: y = 2 cos 2π (t/4 x/1,6) onde as distancias se miden en metros e o tempo en segundos. Determina: a) A
Διαβάστε περισσότεραRADIACIÓNS ÓPTICAS ARTIFICIAIS INCOHERENTES
Nº 33 - www.issga.es FRANCISCO JAVIER COPA RODRÍGUEZ Técnico superior en Prevención de Riscos Laborais Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral Edita: Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral
Διαβάστε περισσότεραAUGA E CAMBIO CLIMÁTICO
Libro Didáctico 3: AUGA E CAMBIO CLIMÁTICO Capítulo 3. Historia, presente e futuro da auga na Terra 978-84-453-4994-6 Francisco Sóñora Luna (coordinador) Francisco Anguita Virella 3. Historia, presente
Διαβάστε περισσότερα4. TRATAMENTO ANAEROBIO DE AUGAS RESIDUAIS URBANAS EN PLANTA PILOTO
4. TRATAMENTO ANAEROBIO DE AUGAS RESIDUAIS URBANAS EN PLANTA PILOTO Xoán A. Álvarez, Isabel Ruiz, Mariano Gómez e Manuel Soto Depuración de augas residuais 33 4.1. INTRODUCIÓN Desenvolvementos recentes
Διαβάστε περισσότεραENLACE QUÍMICO CUESTIÓNS ENLACE IÓNICO. 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos.
QQuímica P.A.U. ELACE QUÍMICO 1 ELACE QUÍMICO CUESTIÓS ELACE IÓICO 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos. a) Escribe as súas configuracións
Διαβάστε περισσότεραEQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm³ contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e
Διαβάστε περισσότεραTEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO
TEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO 1. Para a reacción: N (g) + 3 H (g) NH 3 (g), a constante de equilibrio, K c, a certa temperatura, é,38 10 3. Calcula a constante de equilibrio, á mesma temperatura, para as
Διαβάστε περισσότεραXEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.
XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que
Διαβάστε περισσότεραBalance Enerxético de Galicia, 2012 BALANCE ENERXÉTICO DE GALICIA 2012
BALANCE ENERXÉTICO DE GALICIA 2012 febreiro 2014 1 ÍNDICE 1. Introdución 2. Metodoloxía 3. Diagrama de fluxos enerxéticos 4. Enerxía primaria galega 5. Enerxía primaria importada 6. Enerxía primaria total
Διαβάστε περισσότεραBALANCE ENERXETICO 2005.qxd 13/11/07 10:59 Página 1
BALANCE ENERXETICO 2005.qxd 13/11/07 10:59 Página 1 BALANCE ENERXETICO 2005.qxd 13/11/07 10:59 Página 2 BALANCE ENERXETICO 2005.qxd 13/11/07 10:59 Página 3 00 ÍNDICE 1. Introdución....................
Διαβάστε περισσότεραRADIACTIVIDADE. PROBLEMAS
RADIACTIVIDADE. PROBLEMAS 1. Un detector de radiactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos/minuto. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a) A constante de
Διαβάστε περισσότεραINFORME ANUAL DA CALIDADE DO AIRE DE GALICIA
INFORME ANUAL DA CALIDADE DO AIRE DE GALICIA Data de peche da edición O contido deste documento de 171 páxinas, incluída a portada, reflicte os datos e conclusións no grao de coñecemento dispoñible con
Διαβάστε περισσότεραPROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso
PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso 2017-2018 Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades
Διαβάστε περισσότεραTema 6 Ondas Estudio cualitativo de interferencias, difracción, absorción e polarización. 6-1 Movemento ondulatorio.
Tema 6 Ondas 6-1 Movemento ondulatorio. Clases de ondas 6- Ondas harmónicas. Ecuación de ondas unidimensional 6-3 Enerxía e intensidade das ondas harmónicas 6-4 Principio de Huygens: reflexión e refracción
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12
Διαβάστε περισσότερα1.- Enerxía interna! Temperatura! Calor! Dilatación! Cambios de estado! Transmisión do calor! 8
1.- Enerxía interna! 2 2.- Temperatura! 2 2.1.- Termómetros! 2 3.- Calor! 4 3.1.- Calor específico! 4 3.2.- Equilibrio térmico! 4 4.- Dilatación! 5 4.1.- Dilatación de sólidos! 5 4.2.- Dilatación de líquidos!
Διαβάστε περισσότεραPAU Setembro 2010 FÍSICA
PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραQuímica 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08
Química º Bacharelato Equilibrio químico 11/0/08 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: PROBLEMAS 1. Nun matraz de,00 litros introdúcense 0,0 10-3 mol de pentacloruro de fósforo sólido. Péchase, faise
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 02a. Campo Eléctrico
Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial
Διαβάστε περισσότεραUso e transformación da enerxía
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 4 Unidade didáctica 5 Uso e transformación da enerxía Páxina 1 de 50 Índice 1. Introdución...3
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).
22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple
Διαβάστε περισσότεραCatálogodegrandespotencias
www.dimotor.com Catálogogranspotencias Índice Motores grans potencias 3 Motores asíncronos trifásicos Baja Tensión y Alta tensión.... 3 Serie Y2 Baja tensión 4 Motores asíncronos trifásicos Baja Tensión
Διαβάστε περισσότεραAs Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación
As Mareas INDICE 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación Introducción A marea é a variación do nivel da superficie libre
Διαβάστε περισσότεραFísica A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital
Διαβάστε περισσότεραTRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa
TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto
Διαβάστε περισσότεραINTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA
INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade
Διαβάστε περισσότεραFísica e Química 4º ESO
Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta
Διαβάστε περισσότερα13 Estrutura interna e composición da Terra
13 composición da Terra EN PORTADA: Un mensaxeiro con diamantes En Kimberley (África do Sur) atópase unha das minas de diamantes máis importantes do planeta. En honor a esa cidade, déuselle o nome de kimberlita
Διαβάστε περισσότεραMETABOLISMO. É a síntese de glicosa a partir de precursores non glicídicos (piruvato, lactato, aminoácidos, glicerol).
1.- a) Que é a gliconeoxénese? É a síntese de glicosa a partir de precursores non glicídicos (piruvato, lactato, aminoácidos, glicerol). b) Indica brevemente en que consiste a glicólise, o lugar da célula
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).
22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas, 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións, 4 puntos
Διαβάστε περισσότεραEQUILIBRIOS ÁCIDO-BASE
EQUILIBRIOS ÁCIDO-BASE 1- ÁCIDOS E BASES. DEFINICIÓN SEGUNDO AS TEORÍAS DE ARRHENIUS E BRÖNSTED-LOWRY. Arrhenius.- Ácido. substancia que en disolución acuosa disóciase producindo ións H. ( auga) AH H (aq.)
Διαβάστε περισσότεραBalance Enerxético de Galicia, 2003 BALANCE ENERXÉTICO
BALANCE ENERXÉTICO DE GALICIA 2003 1 ÍNDICE 1. Introdución 2. Metodoloxía 3. Diagrama de fluxos enerxéticos 4. Enerxía primaria galega 5. Enerxía primaria importada 6. Enerxía primaria total 7. Transformación
Διαβάστε περισσότεραMECÁNICA CUÁNTICA 2. ORIXES DA TEORÍA CUÁNTICA: RADIACIÓN DO CORPO NEGRO. HIPÓTESE DE PLANCK
MECÁNICA CUÁNTICA 1. INTRODUCIÓN No tema anterior vimos como a busca dun sistema de referencia privilexiado, en repouso absoluto, chocou de cheo cos postulados da Física Clásica e como os intentos de solucionalo
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B
ÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada
Διαβάστε περισσότεραAs nanopartículas metálicas
As nanopartículas metálicas Manolo R. Bermejo Ana M. González Noya Marcelino Maneiro Rosa Pedrido Departamento de Química Inorgánica Contido Introdución Qué son os NANOMATERIAIS INORGÁNICOS Qué son as
Διαβάστε περισσότεραII Congreso. IES As Fontiñas. IES As Fontiñas IES AS FONTIÑAS IMOS RECUPERAR O MUNDO 1º BAC PRESENTACIÓN 1º BAC CURTO. Selección de imágenes sobre
Alberto Sebastian Viz LEMA: que problemas ten a Terra? Selección de imágenes sobre los problemas de la tierra y la acción del ser humano 1º BAC CURTO Almudena Barreiro Carrillo Jose Luis Barran Calvo LEMA:
Διαβάστε περισσότεραU.D. 7: INTRODUCIÓN E FUNDAMENTOS DA HIDRÁULICA
U.D. 7: INTRODUCIÓN E FUNDAMENTOS DA HIDRÁULICA 1 1. INTRODUCIÓN A palabra "hidráulica" procede do vocablo grego "hydor" que significa auga, sen embargo, hoxe atribúeselle o significado de transmisión
Διαβάστε περισσότεραCUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4
CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4 2013 C.2. Se se desexa obter unha imaxe virtual, dereita e menor que o obxecto, úsase: a) un espello convexo; b)unha lente converxente; c) un espello cóncavo.
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II
PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραIndución electromagnética
Indución electromagnética 1 Indución electromagnética 1. EXPERIECIA DE FARADAY E HERY. A experiencia de Oersted (1820) demostrou que unha corrente eléctrica crea ao seu redor un campo magnético. Como consecuencia
Διαβάστε περισσότεραFL/STEM Σχεδιασμός/Πρότυπο μαθήματος (χημεία) 2015/2016. Μάθημα (τίτλος) Οξυγόνο. Παραγωγή οξυγόνου Επίπεδο επάρκειας γλώσσας < Α1 Α2 Β1 Β2 C1
Μάθημα (τίτλος) Οξυγόνο. Παραγωγή οξυγόνου Επίπεδο επάρκειας γλώσσας < Α1 Α2 Β1 Β2 C1 Τάξη/βαθμίδα: 6η Αριθμός μαθητών στην τάξη: 8 Περιεχόμενο μαθήματος: Οξυγόνο. Θέμα: Άνθρωπος και φύση Ουσίες Προϋποθέσεις
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 04. Óptica
Exercicios de Física 04. Óptica Problemas 1. Unha lente converxente ten unha distancia focal de 50 cm. Calcula a posición do obxecto para que a imaxe sexa: a) real e tres veces maior que o obxecto, b)
Διαβάστε περισσότεραPROXECTO DIDÁCTICO Curso Académico
PROXECTO DIDÁCTICO Curso Académico 2010-2011 SEMINARIO DE BIOLOXÍA E XEOLOXÍA I.E.S DO CASTRO - VIGO ÍNDICE 1.- CONSIDERACIÓNS XERAIS 2.- METODOLOXÍA. 3.- OBXECTIVOS, CONTRIBUCIÓN DAS MATERIAS AO LOGRO
Διαβάστε περισσότεραO Instituto Enerxético de Galicia agradece a colaboración prestada polas seguintes empresas e entidades:
EDICIÓN E REALIZACIÓN Instituto Enerxético de Galicia (INEGA) AGRADECEMENTOS O Instituto Enerxético de Galicia agradece a colaboración prestada polas seguintes empresas e entidades: Asociación de Productores
Διαβάστε περισσότεραONDAS. segundo a dirección de vibración. lonxitudinais. transversais
PROGRAMACIÓN DE AULA MAPA DE CONTIDOS propagan enerxía, pero non materia clasifícanse ONDAS exemplos PROGRAMACIÓN DE AULA E magnitudes características segundo o medio de propagación segundo a dirección
Διαβάστε περισσότεραEletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...
Eletromagnetismo Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística Lista -.1 - Mostrar que a seguinte medida é invariante d 3 p p 0 onde: p 0 p + m (1)
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Setembro 2009
PAAU (LOXSE) Setembro 2009 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada
Διαβάστε περισσότεραTema 3. Propiedades eléctricas
Tema 3. Propiedades eléctricas 1.Condución eléctrica 1.1 Lei de Ohm Unha das máis importantes características eléctricas dun material sólido é a facilidade coa que transmite unha corrente eléctrica. A
Διαβάστε περισσότεραTEMA 10: METABOLISMO
TEMA 10: METABOLISMO - Concepto de catabolismo e mecanismo xeral de obtención de enerxía (ATP, respiración, fermentación). Panorama xeral do catabolismo (glícidos, lípidos e aminoácidos). - Glicólise,
Διαβάστε περισσότεραTEMA 9. Como obteñen enerxía as células a partir do alimento
TEMA 9. Como obteñen enerxía as células a partir do alimento As células requiren unha provisión constante de enerxía que provén da presente nas unións químicas das moléculas alimentarias. As máis importantes
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS
EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. ) Clul os posiles vlores de,, pr que triz A verifique relión (A I), sendo I triz identidde de orde e triz nul de orde. ) Cl é soluión dun siste hooéneo
Διαβάστε περισσότεραCADERNO Nº 11 NOME: DATA: / / Estatística. Representar e interpretar gráficos estatísticos, e saber cando é conveniente utilizar cada tipo.
Estatística Contidos 1. Facer estatística Necesidade Poboación e mostra Variables 2. Reconto e gráficos Reconto de datos Gráficos Agrupación de datos en intervalos 3. Medidas de centralización e posición
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραLógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento?
Proposicional educción Natural Proposicional - 1 Justificación de la validez del razonamiento? os maneras diferentes de justificar Justificar que la veracidad de las hipótesis implica la veracidad de la
Διαβάστε περισσότεραCIENCIAS DA NATUREZA:
TRABALLOS DE RECUPERACIÓN PARA AS MATERIAS NON SUPERADAS 2º ESO ADAPTACIÓNS CURRICULARES CIENCIAS DA NATUREZA: 1. Pasa estas unidades: a) 108 km/h a m/s b) 25 m/s a km/h c) 60 ºC a K d) 698,34 m 2 a mm
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 FÍSICA
PAU XUÑO 2011 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES
Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amoníaco de concentración 0,01 mol/dm 3 está ionizada nun 4,2 %. a) Escriba a reacción de disociación e calcule
Διαβάστε περισσότεραU.D. 3: ACTUADORES NEUMÁTICOS
U.D. 3: ACTUADORES NEUMÁTICOS INDICE 1. Actuadores lineais 1.1. Cilindro de simple efecto 1.2. Cilindro de dobre efecto 1.3. Características principais 1.4. Construción dun cilindro 1.5. Criterios de selección
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Xuño 2006
PAAU (LOXSE) Xuño 006 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).
Διαβάστε περισσότεραPROBLEMAS E CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE
PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE O KMnO en presenza de H SO transforma o FeSO en Fe (SO ), formándose tamén K SO, MnSO e auga: a) Axusta a reacción molecular. b) Cantos cm de disolución de KMnO 0,5
Διαβάστε περισσότερα