Digoxin. For use on IMMULITE 2000 systems

Transcript

1 Digoxin For use on IMMULITE 2000 systems

2 IMMULITE 2000 Digoxin English Intended Use: For in vitro diagnostic use with the IMMULITE 2000 Systems Analyzers for the quantitative measurement of digoxin in serum or heparinized plasma, as an aid in monitoring the therapeutic administration of this cardioglycoside, while avoiding toxicity. Catalog Number: L2KDI2 (200 tests), L2KDI6 (600 tests) Test Code: DGX Color: Light Green Summary and Explanation Immunoassay has proved particularly useful in determining drug overdoses in patients treated with cardiac glycosides. The technique is also useful (a) in clarifying situations where a patient's symptoms might be due either to intrinsic heart disease or to digitalis intoxication; (b) where there is doubt concerning the type of digitalis preparation the patient is taking in this case, a digitoxin immunoassay is also necessary; (c) for measuring the digoxin ingestion of patients with an inadequate history of previous dosage; (d) in documenting cases of underdigitalization as well as digitalis (digoxin) excess; (e) in monitoring the toxic response in patients with myocardial disease associated with hypokalemia, hypomagnesemia, hypercalcemia, hypoxia and alkalosis, which are particularly sensitive to digitalis; and (f) in preventing overdigitalization, particularly in patients whose renal function is deteriorating or for whom an increased digoxin dosage is contemplated. The high sensitivity of digoxin immunoassay is especially necessary in view of the small differences and occasional overlap that exist between therapeutic and toxic levels of circulating digoxin. 13 (Intoxication is defined in terms of arrhythmias and disturbances of cardiac conduction due to the drug's presence.) Smith et al reported serum digoxin concentrations of ng/ml ( nmol/l) in nontoxic patients, and ng/ml ( nmol/l) in toxic patients, based on data taken six hours post-dose in patients with normal renal function. 8 More recent clinical investigations have confirmed the association of toxicity with serum levels above 2 ng/ml. Principle of the Procedure IMMULITE 2000 Digoxin is a solid-phase, enzyme-labeled, competitive chemiluminescent immunoassay. Incubation Cycles: 1 30 minutes. Specimen Collection Collect blood in plain tubes without gel barriers, noting the time of collection, just before the next dose or, in any case, no less than six hours after the administration of this cardioglycoside, to avoid misleadingly high digoxin results. The use of an ultracentrifuge is recommended to clear lipemic samples. Hemolyzed samples may indicate mistreatment of a specimen before receipt by the laboratory; hence the results should be interpreted with caution. Centrifuging serum samples before a complete clot forms may result in the presence of fibrin. To prevent erroneous results due to the presence of fibrin, ensure that complete clot formation has taken place prior to centrifugation of samples. Some samples, particularly those from patients receiving anticoagulant therapy, may require increased clotting time. Blood collection tubes from different manufacturers may yield differing values, depending on materials and additives, including gel or physical barriers, clot activators and/or anticoagulants. IMMULITE 2000 Digoxin has not been tested with all possible variations of tube types. Consult the section on Alternate Sample Types for details on tubes that have been tested. Volume Required: 50 µl serum or plasma. 2 IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, )

3 Storage: 7 days at 2 8 C, or 2 months at 20 C. Warnings and Precautions For in vitro diagnostic use. Reagents: Store at 2 8 C. Dispose of in accordance with applicable laws. Follow universal precautions, and handle all components as if capable of transmitting infectious agents. Source materials derived from human blood were tested and found nonreactive for syphilis; for antibodies to HIV 1 and 2; for hepatitis B surface antigen; and for antibodies to hepatitis C. Chemiluminescent Substrate: Avoid contamination and exposure to direct sunlight. (See insert.) Water: Use distilled or deionized water. Materials Supplied Components are a matched set. Labels on the inside box are needed for the assay. Digoxin Bead Pack (L2DI12) With barcode. 200 beads, coated with monoclonal murine anti-digoxin. Stable at 2 8 C until expiration date. L2KDI2: 1 pack. L2KDI6: 3 packs. Digoxin Reagent Wedge (L2DIA2) With barcode. Two reagents: 5.5 ml of alkaline phosphatase (bovine calf intestine) conjugated to digoxin, in buffer, and 11.5 ml of buffer. Stable at 2 8 C until expiration date. L2KDI2: 1 wedge. L2KDI6: 3 wedges. Before use, tear off the top of the label at the perforations, without damaging the barcode. Remove the foil seal from the top of wedge; snap the sliding cover down into the ramps on the reagent lid. Digoxin Adjustors (L2DIJ3, L2DIJ4) Two vials (Low and High), 2 ml each, of digoxin in human serum matrix. Stable at 2 8 C for 30 days after opening, or for 6 months (aliquotted) at 20 C. L2KDI2: 1 set. L2KDI6: 2 sets. Before making an adjustment, place the appropriate Aliquot Labels (supplied with the kit) on test tubes so that the barcodes can be read by the on-board reader. Kit Components Supplied Separately L2SUBM: Chemiluminescent Substrate L2PWSM: Probe Wash L2KPM: Probe Cleaning Kit LRXT: Reaction Tubes (disposable) SDCM: Bi-level, multi-constituent control Also Required Distilled or deionized water; test tubes; controls. Assay Procedure Note that for optimal performance, it is important to perform all routine maintenance procedures as defined in the IMMULITE 2000 Systems Operator's Manual. See the IMMULITE 2000 Systems Operator's Manual for: preparation, setup, dilutions, adjustment, assay and quality control procedures. Recommended Adjustment Interval: 2 weeks. Quality Control Samples: Use controls or serum pools with at least two levels (low and high) of digoxin. Therapeutic Range The following results are reported in the literature, based on data taken six hours post-dose in patients with normal renal function. 8 Group Digoxin, ng/ml Digoxin, nmol/l Nontoxic patients Toxic patients Consider these limits as guidelines only. Limitations Sole reliance on digoxin concentrations for determining digitalis toxicity is not warranted, and must be supplemented with additional clinical and electrocardiographic information. Many physiological, pharmocological, pathological and genetic factors may affect the interpretation of results (see Summary and Explanation of the Test section). The presence of endogenous digoxin-like immunoreactive factors (DLIF) has been IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, ) 3

4 reported in the serum of patients with renal and hepatic failure, and in newborns and women in the third trimester of pregnancy. 14 These factors can result in falsely elevated digoxin results in a number of commercially available immunoassays. In cases of overdosage, specimens should be obtained before administering digoxin immune Fab antidote preparations (e.g. Digibind ) since these can be expected to interfere with any digoxin immunoassay procedure. Once such a preparation has been administered, accurate determinations of digoxin can be made only by specialized techniques (not routinely available in most clinical settings) until the Fab fragments have been eliminated from the body: this takes several days for patients with intact renal function, and a week or longer for patients with renal impairment. In addition to in vitro effects, these preparations, administered intravenously, cause a rapid rise in pharmacologically inactive, Fabbound, total circulating digoxin that may be detected immunologically. 15 Heterophilic antibodies in human serum can react with the immunoglobulins included in the assay components causing interference with in vitro immunoassays. [See Boscato LM, Stuart MC. Heterophilic antibodies: a problem for all immunoassays. Clin Chem 1988:34:27-33.] Samples from patients routinely exposed to animals or animal serum products can demonstrate this type of interference potentially causing an anomalous result. These reagents have been formulated to minimize the risk of interference; however, potential interactions between rare sera and test components can occur. For diagnostic purposes, the results obtained from this assay should always be used in combination with the clinical examination, patient medical history, and other findings. Performance Data See Tables and Graphs for data representative of the assay's performance. Results are expressed in ng/ml. (Unless otherwise noted, all were generated on serum samples collected in tubes without gel barriers or clot-promoting additives.) Conversion Factor: ng/ml nmol/l Calibration Range: 0.5 to 8 ng/ml (0.6 to 10 nmol/l). The assay is traceable to an internal standard manufactured using qualified materials and measurement procedures. Analytical Sensitivity: 0.2 ng/ml (0.3 nmol/l). Precision: Samples were assayed in duplicate over the course of 20 days, two runs per day, for a total of 40 runs and 80 replicates. (See Precision table.) Linearity: Samples were assayed under various dilutions. (See "Linearity" table for representative data.) Recovery: Samples spiked 1 to 19 with three digoxin solutions (15, 30 and 60 ng/ml) were assayed. (See "Recovery" table for representative data.) Specificity: The antibody is highly specific for digoxin, though Lanatoside C and Methyldigoxin do exhibit significant crossreactivity. (See "Specificity" table.) Bilirubin: Presence of conjugated and unconjugated bilirubin in concentrations up to 200 mg/l has no effect on results, within the precision of the assay. Hemoglobin: Presence of hemoglobin in concentrations up to 512 mg/dl has no effect on results, within the precision of the assay. Lipemia: Presence of triglycerides in concentrations up to 3,000 mg/dl has no effect on results, within the precision of the assay. Alternate Sample Type: Matched serum and heparinized samples were collected from 28 volunteers. Varying amounts of digoxin were added to the matched samples, which were analyzed by the IMMULITE 2000 Digoxin procedure. By linear regression: (Na Heparin) = 0.96 (Serum) 0.03 ng/ml r = Means: 2.75 ng/ml (Serum) 2.61 ng/ml (Na Heparin) The results show that heparinized plasma yields essentially equivalent results to serum. 4 IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, )

5 Method Comparison 1: The assay was compared to IMMULITE Digoxin on 97 samples. (Concentration range: approximately 0.5 to 6.1 ng/ml. See graph 1.) By linear regression: (IML 2000) = 0.94 (IML) ng/ml r = Means: 1.4 ng/ml (IMMULITE 2000) 1.4 ng/ml (IMMULITE) Method Comparison 2: The assay was compared to Coat-A-Count (RIA) Digoxin on 168 samples. (Concentration range: approximately 0.5 to 6.0 ng/ml. See graph 2.) By linear regression: (IML 2000) = 0.99 (CAC) ng/ml r = Means: 1.3 ng/ml (IMMULITE 2000) 1.3 ng/ml (Coat-A-Count) Method Comparison 3: The assay was compared to another automated immunoassay (Kit A) on 169 samples. (Concentration range: approximately 0.5 to 6.2 ng/ml. See graph 3.) By linear regression: (IML 2000) = 0.96 (Kit A) 0.09 ng/ml r = Means: 1.3 ng/ml (IMMULITE 2000) 1.5 ng/ml (Kit A) References 1) Butler VP, Jr., Lindenbaum J. Serum digitalis measurements in the assessment of digitalis resistance and sensitivity. Am J Med 1975;58: ) Doherty JE. How and when to use the digitalis serum levels. J Am Med Assoc 1978;239: ) Gault MH, et al. Studies of digoxin dosage, kinetics and serum concentrations in renal failure and review of the literature. Nephron 1976;17: ) Huffman DH, et al, Association between clinical cardiac status, laboratory parameters, and digoxin usage. Am Heart J 1976;91: ) Rietbrock N, Alken RG. The therapy of heart failure with digitalis. Deutsche Med Wochenschr 1980;105: ) Shapiro B, et al. Pitfalls in the application of digoxin determinations. Sem Nucl Med 1975;5: ) Shapiro W. Current considerations in digoxin usage. CRC Crit Rev Clin Lab Sci 1978;9: ) Smith TW, et al. Determination of therapeutic and toxic serum digoxin concentrations by radioimmunoassay. N Engl J Med 1969;281: ) Smith TW. Medical intelligence. N Engl J Med 1973;288: and ) Smith TW. Digitalis toxicity: epidemiology and clinical use of serum concentration measurements. Am J Med 1975;58: ) Weintraub M. Interpretation of the serum digoxin concentration. Clin Pharmacokinetics 1977;2: ) Wettrell G. Digoxin therapy in infants. Acta Paediatr Scand 1976; Suppl 257: ) Hallworth MJ. Practical therapeutic drug monitoring: digoxin. Lab Medica 1991 Mar/Apr; ) Valdes R Jr. Endogenous digoxin-like immunoreactive factors: impact on digoxin measurements and potential physiological implications. Clin Chem 1985;9: ) Digoxin immune Fab. In: McEvoy GK, editor. AHFS Drug Information 92. American Society of Hospital Pharmacists, 1992: Technical Assistance For technical assistance, contact your National Distributor. The Quality System of Siemens Healthcare Diagnostics Products Ltd. is certified to ISO 13485:2003. Tables and Graphs Precision (ng/ml) Within-Run 1 Total 2 Mean 3 SD 4 CV 5 SD CV % % % % % % % % % % Česky. 1 V rámci stanovení, 2 Celkem, 3 Střední hodnota, 4 Směrodatná odchylka, 5 Variační koeficient. Ελληνικά. 1 Κατά την ίδια περίοδο, 2 Συνολικά, 3 Μέσος όρος, 4 SD, 5 CV. Polski. 1 W serii, 2 Całość, 3 Średnie, 4 SD, 5 CV. IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, ) 5

6 Linearity (ng/ml) Dilution 1 Observed 2 Expected 3 %O/E in in % 1 in % 2 8 in in % 2 in % 1 in % 3 8 in in % 2 in % 1 in % 4 8 in in % 2 in % 1 in % 5 8 in in % 2 in % 1 in % Česky. 1 Ředění, 2 Naměřená, 3 Očekávaná, 4 % Naměřená / Očekávaná, 5 4 v 4. Ελληνικά. 1 Αραίωση, 2 Παρατηρούμενη (O), 3 Αναμενόμενη (E), 4 % O/E, 5 4 στα 4. Polski. 1 Rozcieńczenie, 2 Zmierzone (Z), 3 Oczekiwane (O), 4 % Z/O, 5 4 w 4. Recovery (ng/ml) Solution 1 Observed 2 Expected 3 %O/E 4 1 ND A % B % C % 2 <0.5 A % B % C % A % B % C % A % B % C % A % B % C % Česky. 1 Roztok, 2 Naměřená, 3 Očekávaná, 4 Naměřená / Očekávaná. Ελληνικά. 1 Διάλυμα, 2 Παρατηρούμενη (O), 3 Αναμενόμενη (E), 4 % O/E. Polski. 1 Roztwór, 2 Zmierzone (Z), 3 Oczekiwane (O), 4 % Z/O. 6 IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, )

7 Specificity Compound 1 ng/ml Added 2 Apparent Conc. ng/ml 3 % Crossreactivity 4 Digitoxin % Aldosterone % Canrenoic Acid 100 <0.5 ND 5,000 <0.5 ND 50,000 <0.5 ND Corticosterone 40, ND Cortisone 100, ND Cortisol 19, ND 11-Deoxycorticosterone 20, ND Dexamethasone 100, ND Estradiol % Estriol 10, ND Lanatoside C % Methotrexate 100, ND Methyldigoxin % Prednisolone 100, ND Pregnanediol 100, ND Pregnenolone 100, ND Progesterone 10, ND Spironolactone 100, ND Testosterone 9, ND Uzara 1,397 <0.5 ND 5,588 <0.5 ND ND: not detectable 5 Česky. 1 Sloučenina, 2 Přidané množství, 3 Zjevná koncentrace, 4 % Zkřížená reaktivita, 5 ND: nezjistitelné. Ελληνικά. 1 Μείγμα, 2 Προστέθηκαν, 3 Εμφανής συγκέντρωση, 4 % Διασταυρ.Αντίδραση, 5 ND: Μη ανιχνεύσιμη ποσότητα. Polski. 1 Składnik, 2 Ilość dodana, 3 Zmierzone stężenie, 4 % reaktywności Krzyżowej, 5 Nieoznaczlne. Method Comparison 1: IMMULITE 2000 Digoxin IMMULITE Digoxin, ng/ml (IML 2000) = 0.94 (IML) ng/ml r = Method Comparison 2: IMMULITE 2000 Digoxin Coat-A-Count Digoxin, ng/ml (IML 2000) = 0.99 (CAC) ng/ml r = Method Comparison 3: IMMULITE 2000 Digoxin Kit A, ng/ml (IML 2000) = 0.96 (Kit A) 0.09 ng/ml r = IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, ) 7

8 English. Digoxin Česky. Digoxin. Ελληνικά. Διγοξίνη. Polski. Digoksyna. Česky IMMULITE 2000 Digoxin Použití: Pro in vitro diagnostické použití na analyzátorech IMMULITE 2000 ke stanovení koncentrace digoxinu v séru nebo heparinizované plazmě, jakožto pomůcky při monitorování terapeutického podávání tohoto kardioglykosidu a zamezení toxické koncentraci. Katalogové číslo: L2KDI2 (200 stanovení), L2KDI6 (600 stanovení) Kód metody: DGX Barva: Světle zelená Shrnutí a vysvětlení Imunologický test se mimořádně osvědčil při určení nadměrných dávek léku u pacientů léčených kardioglykosidy. Tato metoda je rovněž vhodná (a) při objasnění situací, kdy symptomy pacienta mohla způsobit buď vlastní srdeční choroba nebo intoxikace digitális, (b) když existují pochybnosti ohledně typu preparátu digitális, který pacient užívá v tomto případě je imunochemické stanovení digitoxinu rovněž nezbytné, (c) ke změření užívání digoxinu u pacientů s nedostatečnou anamnézou předešlých dávek, (d) při dokumentování případů nedostatečné digitalizace a též přemíry digitálisu (digoxinu), (e) při monitorování toxické odezvy u pacientů s onemocněním myokardu ve spojení s hypokalémií, hypomagnesémií, hyperkalcémií, hypoxií, alkalózou, kteří jsou mimořádně citliví na digitális, a (f) v prevenci nadměrné digitalizace, zvláště u pacientů se zhoršující se funkčností ledvin nebo těch, u kterých se uvažuje o navýšení dávek digoxinu. Vysoká citlivost imunologického stanovení digoxinu je nutná zvláště vzhledem k malým rozdílům a občasnému překrývaní se mezi terapeutickým a toxickým množstvím cirkulujícího digoxinu. 13 (Intoxikace je definována ve smyslu arytmií a poruch srdeční kondukce způsobené přítomností léku.) Smith a kol. uvádí koncentrace digoxinu v séru u netoxických pacientů 0,8 2,4 ng/ml (1,0 3,1 nmol/l) a 2,1 8,7 ng/ml (2,7 11,1 nmol/l) u toxických pacientů, a to na základě údajů změřených šest hodin po požití dávky u pacientů s normální funkcí ledvin. 8 Nedávné klinické průzkumy potvrdily spojitost mezi toxicitou a sérovou koncentrací nad 2 ng/ml. Princip stanovení Stanovení Digoxin na analyzátorech IMMULITE 2000 je enzymatická, konkurenční chemiluminiscenční imunochemická reakce v pevné fázi. Inkubační cykly: 1 30 minut. Odebírání vzorků Vzorky krve odeberte před podáním další dávky do obyčejných zkumavek bez gelových bariér a poznamenejte čas odběru. V každém případě neodebírejte vzorky dřív než za šest hodin po podání tohoto kardioglykosidu. Tím zamezíte zavádějícím výsledkům s příliš vysokou koncentrací digoxinu. K úpravě lipemických vzorků se doporučuje použití ultracentrifugy. Hemolyzované vzorky můžou být známkou nesprávného zacházení s preparátem ještě před přijetím do laboratoře; proto by výsledky měly být interpretovány s obezřetností. Centrifugace vzorků séra ještě před úplným vysrážením může mít za následek přítomnost fibrinu. Chybným výsledkům způsobeným přítomností fibrinu lze zamezit úplným vysrážením vzorků před jejich centrifugací. Některé vzorky, zejména od pacientů podstupujících antikoagulační léčbu, může srážlivost vyžadovat více času. Použití zkumavek pro odběr krve od různých výrobců může poskytovat rozličné hodnoty v závislosti na materiálech a přísadách, včetně gelových nebo fyzických bariér, aktivátorů srážení a/nebo antikoagulačních činidel. Stanovení Digoxin na analyzátorech IMMULITE 2000 nebylo testováno se všemi možnými varianty jednotlivých typů zkumavek. Informace o testovaných zkumavkách najdete v části o alternativních typech vzorků. 8 IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, )

9 Potřebný objem vzorku: 50 µl séra nebo plazmy. Skladování: 7 dní při teplotě 2 8 C nebo 2 měsíce při teplotě 20 C. Upozornění a bezpečnostní opatření Pro in vitro diagnostické použití. Reagencie: Skladujte při teplotě 2 8 C. Likvidujte v souladu s platnými předpisy. Řiďte se obecnými pravidly bezpečnosti práce a se všemi komponenty nakládejte, jako by byly potenciálně infekční. Zdrojové materiály získané z lidské krve byly testovány a shledány nereaktivní na syfilis, na protilátky proti HIV 1 a 2, na povrchový antigen hepatitidy typu B (HBsAg), a na protilátky proti hepatitidě typu C. Chemiluminiscenční substrát: Vyvarujte se kontaminace a nevystavujte přímému slunečnímu světlu. (Viz připojený letáček.) Voda: Použijte destilovanou nebo deionizovanou vodu. Dodaný materiál Komponenty představují ucelenou sadu. Pro stanovení jsou zapotřebí štítky s čárovým kódem na krabici. Digoxin zásobník s kuličkami (L2DI12) Opatřeno čárovým kódem. 200 kuliček potažených monoklonální myší protilátkou proti digoxinu. Stabilní při teplotě 2 8 C do expirace. L2KDI2: 1 balení. L2KDI6: 3 balení Digoxin reagencie (L2DIA2) Opatřeno čárovým kódem. Dvě reagencie: 5,5 ml alkalické fosfatázy (z telecího střeva) konjugované s digoxinem, v pufru, a 11,5 ml pufru. Stabilní při teplotě 2 8 C do expirace. L2KDI2: 1 nádobka. L2KDI6: 3 nádobky. Před použitím utrhněte vršek štítku v perforovaném místě, ale nepoškoďte čárový kód. Z vrchu nádobky odstraňte uzavírací fólii; posuvný uzávěr zaklapněte do ramp na víčku reagencie. Digoxin kalibrátory (L2DIJ3, L2DIJ4) Dvě ampulky po 2,0 ml s vysokou a nízkou koncentrací digoxinu v lidské sérové matrici. Stabilní 30 dní po otevření při teplotě 2 8 C nebo rozdělené na alikvotní části 6 měsíců při 20 C. L2KDI2: 1 sada. L2KDI6: 2 sady. Před adjustací nalepte na testovací zkumavky příslušné alikvotní štítky (dodané se soupravou) tak, aby zabudovaný snímač mohl přečíst čárové kódy. Materiál dodávaný zvlášť L2SUBM: Chemiluminiscenční substrát L2PWSM: Promývací roztok L2KPM: Čistící roztok na jehly LRXT: Reakční zkumavky (na jedno použití) SDCM: Dvojúrovňová vícesložková kontrola Dále potřebujete: Destilovanou nebo deionizovanou vodu; testovací zkumavky, kontroly. Postup stanovení K dosažení optimálního výkonu je důležité provádět veškerou pravidelnou údržbu stanovenou v manuálu k analyzátorům IMMULITE V manuálu k analyzátorům IMMULITE 2000 najdete postupy: přípravy, nastavení, ředění, adjustace, stanovení vzorků a kontrol. Doporučený interval mezi adjustacemi: 2 týdny. Vzorky ke kontrole kvality: Použijte kontroly nebo směsné vzorky s alespoň dvěmi koncentracemi (vysokou a nízkou) digoxinu. Terapeutické rozmezí V literatuře se uvádí následující výsledky, založené on hodnotách naměřených pacientům s normální funkcí ledvin šest hodin po podání dávky digoxinu. 8 Digoxin, Digoxin, Skupina ng/ml nmol/l Netoxičtí pacienti 0,8 2,4 1,0 3,1 Toxičtí pacienti 2,1 8,7 2,7 11,1 Tyto hranice považujte pouze za orientační. Omezení Spolehnutí se pouze na určení koncentrace digoxinu při stanovení toxicity IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, ) 9

10 digitális je bez záruky a musí být doplněné o další klinické a elektrokardiografické informace. Vyhodnocení výsledků může být ovlivněno četnými fyziologickými, farmakologickými, patologickými a genetickými faktory (viz část Shrnutí a vysvětlení). Přítomnost endogenních imunoreaktivních faktorů podobných digoxinu (DLIF) byla zjištěna v séru pacientů se selháním ledvin a jater, u novorozenců a žen ve třetím trimestru těhotenství. 14 Tyto faktory můžou způsobit falešně zvýšené hodnoty digoxinu u mnohých komerčně dostupných imunologických testů. V případě předávkování je vzorky třeba odebrat před podáním Fab protilátky proti digoxinu (např. Digibind ), protože tato pravděpodobně může interferovat se všemi imunologickými testy ke stanovení digoxinu. Po podání takového přípravku je správné určení množství digoxinu možné pouze specializovanou metodou (která na většině klinik není běžně k dispozici), až do vyloučení Fab fragmentů z těla: to u pacienta s neporušenou funkcí ledvin trvá několik dní a asi týden a déle u pacienta s poškozením ledvin. Vedle vlivu in vitro způsobují tyto preparáty, po intravenózním podání, rychlý nárůst množství farmakologicky neaktivního, na Fab navázaného, celkového digoxinu v cirkulaci, který lze imunologicky stanovit. 15 Heterofilní protilátky v lidském séru můžou reagovat s imunoglobuliny obsaženými v komponentech soupravy a způsobit interference s in vitro imunologickým stanovením. [Viz Boscato LM, Stuart MC. Heterophilic antibodies: a problem for all imunologickým stanovením. Clin Chem 1988:34:27-33.] Vzorky pacientů rutinně vystavených kontaktu se zvířaty nebo produkty zvířecího séra můžou vykázat tento typ interference a potenciálně způsobit anomální výsledky. Tyto reagencie byly vyvinuty tak, aby bylo riziko interference minimalizováno; nicméně případné interakce mezi ojedinělými séry a komponenty testu se můžou vyskytnout. Pro diagnostické účely by se výsledky tohoto stanovení měly vždy používat v kombinaci s klinickými zkouškami, zdravotní historií pacienta a ostatními nálezy. Znaky metody Reprezentativní výsledky stanovení najdete v části Tabulky a grafy. Výsledky se udávají v ng/ml. (Pokud není uvedeno jinak, všechny výsledky byly získány na vzorcích séra odebraných do zkumavek bez gelových bariér nebo přísad podporujících srážlivost.) Konverzní faktor: ng/ml 1,281 nmol/l Kalibrační rozsah: 0,5 až 8 ng/ml (0,6 až 10 nmol/l). Souprava má návaznost na mezinárodní standard vyrobený s použitím schválených materiálů a měřících procesů. Analytická citlivost: 0,2 ng/ml (0,3 nmol/l). Přesnost: Vzorky byly stanovovány dvojmo v průběhu 20 dní, dva testy denně, celkem 40 testů a 80 replikátů. (Viz tabulka Přesnost.) Linearita: Stanovení vzorků bylo provedeno při rozličném ředění. (Reprezentativní hodnoty najdete v tabulce Linearita.) Zpětná výtěžnost: Bylo provedeno stanovení vzorků séra s přídavkem tří roztoků digoxinu (15, 30 a 60 ng/ml) v poměru 1:19. (Reprezentativní hodnoty najdete v tabulce Zpětná výtěžnost.) Specificita: Protilátka je silně specifická vůči digoxinu, i když Lanatosid C a Metyldigoxin jeví významnou zkříženou reaktivitu (Viz tabulka "Specificita".) Bilirubin: Přítomnost konjugovaného a nekonjugovaného bilirubinu v koncentracích do 200 mg/l nemá v rámci přesnosti stanovení žádný vliv na výsledky. Hemoglobin: Přítomnost hemoglobinu v koncentracích do 512 mg/dl nemá v rámci přesnosti stanovení žádný vliv na výsledky. Lipémie: Přítomnost triglyceridů v koncentracích do mg/dl nemá v rámci přesnosti stanovení žádný vliv na výsledky. Alternativní typ vzorku: Do odpovídajících sérových a heparinizovaných vzorků od 28 dobrovolníků byla přidána různá množství digoxinu. Vzorky byly následně 10 IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, )

11 analyzovány metodou Digoxin na analyzátorech IMMULITE Podle lineární regrese: (Na Heparin) = 0,96 (Sérum) 0,03 ng/ml r = 0,988 Střední hodnoty: 2,75 ng/ml (Sérum) 2,61 ng/ml (Na Heparin) Výsledky ukazují, že heparinizovaná plazma poskytuje v zásadě stejné výsledky jako sérum. Srovnání metody 1: Stanovení bylo porovnáno s testem Digoxin na analyzátoru IMMULITE na 97 vzorcích. (Koncentrační rozsah: přibližně 0,5 až 6,1 ng/ml. Viz graf 1.) Podle lineární regrese: (IML 2000) = 0,94 (IML) + 0,097 ng/ml r = 0,977 Střední hodnoty: 1,4 ng/ml (IMMULITE 2000) 1,4 ng/ml (IMMULITE) Srovnání metody 2: : Stanovení bylo porovnáno s testem Coat-A-Count (RIA) Digoxin od 168 vzorcích. (Koncentrační rozsah: přibližně 0,5 až 6,0 ng/ml. Viz graf 2.) Podle lineární regrese: (IML 2000) = 0,99 (CAC) + 0,004 ng/ml r = 0,975 Střední hodnoty: 1,3 ng/ml (IMMULITE 2000) 1,3 ng/ml (Coat-A-Count) Srovnání metody 3: Stanovení bylo porovnáno s dalším automatizovaným imunologickým testem (Kit A) na 169 vzorcích. (Koncentrační rozsah: přibližně 0,5 až 6,2 ng/ml. Viz graf 3.) Podle lineární regrese: (IML 2000) = 0,96 (Kit A) 0,09 ng/ml r = 0,971 Střední hodnoty: 1,3 ng/ml (IMMULITE 2000) 1,5 ng/ml (Kit A) Technická Podpora Pro technickou podporu kontaktujte vašeho národního distributora. Systém kontroly jakosti společnosti Siemens Healthcare Diagnostics Products Ltd. je certifikovaný podle ISO 13485:2003. Ελληνικά IMMULITE 2000 Διγοξίνη Ενδεδειγμένη χρήση: Για in vitro διαγνωστική χρήση με τα συστήματα αναλυτών IMMULITE 2000 για τον ποσοτικό προσδιορισμό της διγοξίνης στον ορό ή το ηπαρινισμένο πλάσμα, ως βοήθημα στον έλεγχο της αγωγής με αυτή την καρδιογλυκοσίδη προς αποφυγή της τοξικότητας. Αριθμός καταλόγου: L2KDI2 (200 εξετάσεις), L2KDI6 (600 εξετάσεις) Κωδικός εξέτασης: DGX Χρώμα: Ανοικτό πράσινο Περίληψη και επεξήγηση Η ανοσοανάλυση αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμη στον καθορισμό της υπερβολικής δόσης του φαρμάκου σε ασθενείς υπό θεραπεία με καρδιογλυκοσίδες. Επιπλέον, η τεχνική αυτή είναι χρήσιμη (α) στη διευκρίνιση καταστάσεων, όπου τα συμπτώματα του ασθενούς μπορεί να οφείλονται είτε σε ενδογενή καρδιοπάθεια είτε σε δηλητηρίαση από δακτυλιτιδική ουσία, (β) εκεί όπου υπάρχουν αμφιβολίες για το είδος δακτυλιτιδικής ουσίας που λαμβάνει ο ασθενής στην περίπτωση αυτή απαιτείται επίσης μια ανοσοανάλυση για διγιτοξίνη,(γ) στη μέτρηση των λαμβανόμενων δόσεων, εκεί που δεν υπάρχει επαρκές ιστορικό χορήγησης, (δ) στην τεκμηρίωση περιπτώσεων υποδοσολογίας ή υπερδοσολογίας δακτυλιτιδικής ουσίας (διγοξίνη), (ε) στην παρακολούθηση της τοξικής αντίδρασης σε ασθενείς με μυοκαρδιοπάθεια συνδεόμενη με υποκαλαιμία, υπομαγνησιαιμία, υπερασβεστιαιμία, υποξία και αλκάλωση, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στις δακτυλιτιδικές ουσίες και (στ) στην πρόληψη της υπερδοσολογίας, ιδιαίτερα σε ασθενείς με επιδεινούμενη νεφρική λειτουργία ή εκεί όπου εξετάζεται το ενδεχόμενο αύξησης της δόσης διγοξίνης. Η υψηλή ευαισθησία των ανοσοαναλύσεων διγοξίνης είναι απολύτως απαραίτητη με δεδομένες τις μικρές διαφορές και την περιστασιακή αλληλοκάλυψη μεταξύ των θεραπευτικών IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, ) 11

12 και τοξικών δόσεων της κυκλοφορούσας διγοξίνης. 13 (Η δηλητηρίαση εκδηλώνεται με αρρυθμίες και διαταραχές της καρδιακής αγωγιμότητας λόγω της παρουσίας του φαρμάκου). Οι Smith et al ανέφεραν συγκεντρώσεις διγοξίνης στον ορό 0,8 2,4 ng/ml (1,0 3,1 nmol/l) σε μη τοξικούς ασθενείς και 2,1 8,7 ng/ml (2,7 11,1 nmol/l) σε τοξικούς ασθενείς με βάση στοιχεία που ελήφθησαν έξι ώρες μετά τη χορήγηση από ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία. 8 Πιο πρόσφατες κλινικές έρευνες επιβεβαίωσαν τη σχέση της τοξικότητας με επίπεδα στον ορό άνω των 2 ng/ml. Αρχή της διαδικασίας Η IMMULITE 2000 Διγιτοξίνη είναι μια στερεής φάσης ανταγωνιστική, χημειοφωταυγής, ενζυμική ανοσοανάλυση. Κύκλοι επώασης: 1 x 30 λεπτά. Συλλογή δειγμάτων Συλλέξτε αίματος σε απλούς σωλήνες χωρίς παρεμποδιστές πηκτών, σημειώνοντας την ώρα λήψης, λίγο πριν τη χορήγηση της επόμενης δόσης και σε κάθε περίπτωση όχι μετά το πέρας έξι ωρών από τη χορήγηση αυτής της καρδιογλυκοσίδης, ώστε να αποφύγετε τα παραπλανητικά υψηλά αποτελέσματα διγοξίνης. Συνιστάται η χρήση της υπερφυγοκέντρου για να καθαριστούν τα λιπιδαιμικά δείγματα. Τα αιμολυμένα δείγματα μπορεί να υποδηλώνουν κακή μεταχείριση του δείγματος πριν την παραλαβή του από το εργαστήριο και τα αποτελέσματα πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή. Η φυγοκέντριση των δειγμάτων ορού πριν την πλήρη πήξη μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία θρόμβων. Για να αποφευχθούν λανθασμένα αποτελέσματα εξαιτίας της παρουσίας θρόμβων, βεβαιωθείτε ότι πριν τη φυγοκέντριση, το αίμα έχει πήξει πλήρως. Κάποια δείγματα, ιδιαιτέρως αυτά των ασθενών που λαμβάνουν αντιπηκτική θεραπεία, ίσως χρειάζονται μεγαλύτερο χρόνο πήξης. Οι σωλήνες συγκέντρωσης αίματος διαφορετικών εταιρειών μπορεί να δώσουν αποκλίνουσες τιμές, ανάλογα με τα υλικά και τα συμπληρώματα, συμπεριλαμβανομένων των με τζελ ή φυσικών σωληναρίων, των ενεργοποιητών πήξεως και/ή των αντιπηκτικών. Η IMMULITE 2000 Διγοξίνη δεν έχει δοκιμαστεί με όλους τους τύπους σωληναρίων. Συμβουλευθείτε την παράγραφο για τους εναλλακτικούς τύπους δειγμάτων για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα σωληνάρια που έχουν δοκιμαστεί. Απαιτούμενος όγκος: 50 µl ορού ή πλάσματος. Φύλαξη: 7 μέρες στους 2 8 C, ή 2 μήνες στους 20 C. Προειδοποιήσεις και προφυλάξεις Για in vitro διαγνωστική χρήση. Αντιδραστήρια: Διατήρηση στους 2 8 C. Απόρριψη σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Ακολουθήστε τις γενικές προφυλάξεις και χειριστείτε όλα τα συστατικά σαν να ήταν φορείς μολυσματικών παραγόντων. Όλα τα υλικά της μεθόδου που προέρχονται από ανθρώπινο αίμα έχουν ελεγχθεί και βρέθηκαν αρνητικά για σύφιλη, για αντισώματα στον HIV 1 και 2, για επιφανειακά αντιγόνα της ηπατίτιδας Β και για αντισώματα της ηπατίτιδας C. Χημειοφωταυγές υπόστρωμα: Αποφύγετε τη μόλυνση και την έκθεση στο άμεσο ηλιακό φως. (βλ. ένθετο). Νερό: Χρησιμοποιήστε απεσταγμένο ή απιονισμένο νερό. Υλικά που διατίθενται Τα συστατικά αποτελούν ένα ολοκληρωμένο σετ. Οι ετικέτες στο εσωτερικό κουτί είναι απαραίτητες για την ανάλυση. Συσκευασία σφαιριδίων διγοξίνης (L2DI12) Με ραβδοκώδικα. 200 σφαιρίδια, επικαλυμμένα με μονοκλωνικό αντίσωμα ποντικού κατά της διγοξίνης. Σταθερά στους 2 8 C έως την ημερομηνία λήξεως. L2KDI2: 1 συσκευασία. L2KDI6: 3 συσκευασίες. 12 IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, )

13 Δοχείο αντιδραστηρίου διγοξίνης (L2DIA2) Με ραβδοκώδικα. Δύο αντιδραστήρια: 5,5 ml αλκαλικής φωσφατάσης (από βόειο έντερο) συζευγμένης με διγοξίνη σε ρυθμιστικό διάλυμα, και 11,5 ml ρυθμιστικού. Σταθερά στους 2 8 C έως την ημερομηνία λήξεως. L2KDI2: 1 δοχείο. L2KDI6: 3 δοχεία. Πριν τη χρήση, σχίστε την πάνω ετικέτα στο σημείο διάτρησης, χωρίς να καταστρέψετε το ραβδοκώδικα. Αφαιρέστε (ξεκολλήστε) προσεκτικά το κάλυμμα από την επάνω επιφάνεια του δοχείου, και πιέστε το κάλυμμα κάτω προς τους κεκλιμένους οδηγούς-ράγες. Ρυθμιστές διγοξίνης (L2DIJ3, L2DIJ4) Δύο φιαλίδια (χαμηλό και υψηλό), 2 ml έκαστο, διγοξίνης σε μήτρα ανθρώπινου ορού. Σταθεροί στους 2 8 C επί 30 ημέρες μετά το άνοιγμα ή επί 6 μήνες (διαχωρισμένο) στους 20 C. L2KDI2: 1 σετ. L2KDI6: 2 σετ. Πριν κάνετε κάποια ρύθμιση, τοποθετήστε τις κατάλληλες ετικέτες των διαλυμάτων (παρέχονται με το kit) σε δοκιμαστικούς σωλήνες, έτσι ώστε οι ραβδοκώδικες να μπορούν να διαβαστούν από σύστημα του αναλυτή. Συστατικά του Kit που προμηθεύονται ξεχωριστά L2SUBM: Χημειοφωταυγές υπόστρωμα L2PWSM: Πλυστικό του ανιχνευτή L2KPM: Kit καθαρισμού του ανιχνευτή LRXT: Σωλήνες αντίδρασης (μιας χρήσεως) SDCM: Δύο επιπέδων πολυπαραμετρικός έλεγχος Απαιτούνται επίσης Απεσταγμένο ή απιονισμένο νερό, δοκιμαστικοί σωλήνες, δείγματα ελέγχου. Διαδικασία της ανάλυσης Σημειώστε ότι για το βέλτιστο αποτέλεσμα, είναι σημαντικό να ακολουθηθούν όλες οι τυπικές διαδικασίες όπως ορίζονται στο εγχειρίδιο χρήστη συστημάτων IMMULITE Βλέπε το εγχειρίδιο χρήστη συστημάτων IMMULITE 2000 για: προετοιμασία, στήσιμο, αραιώσεις, ρυθμίσεις, ανάλυση και διαδικασίες ποιοτικού έλέγχου. Συνιστώμενος χρόνος μεταξύ των ρυθμίσεων: 2 εβδομάδες. Δείγματα ποιοτικού ελέγχου: Χρησιμοποιήστε δείγματα ελέγχου τουλάχιστον δύο επιπέδων (χαμηλό και υψηλό) διγοξίνης. Θεραπευτικό εύρος Τα ακόλουθα αποτελέσματα αναφέρονται στη βιβλιογραφία με βάση στοιχεία, τα οποία ελήφθησαν έξι ώρες μετά τη χορήγηση από ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία. 8 Διγοξίνη, Διγοξίνη, Ομάδα ng/ml nmol/l Μη τοξικοί ασθενείς 0,8 2,4 1,0 3,1 Τοξικοί ασθενείς 2,1 8,7 2,7 11,1 Θεωρήστε αυτά τα όρια μόνο ως κατευθυντήριες γραμμές. Περιορισμοί Ο απλός υπολογισμός των συγκεντρώσεων διγοξίνης δεν επαρκεί για τον καθορισμό των επιπέδων τοξικότητας των δακτυλιτιδικών ουσιών και πρέπει να συμπληρώνεται από πρόσθετα κλινικά και ηλεκτροκαρδιογραφικά δεδομένα. Πολλοί φυσιολογικοί, φαρμακολογικοί, παθολογικοί και γενετικοί παράγοντες είναι δυνατό να επηρεάσουν την ερμηνεία των αποτελεσμάτων (βλ. Περίληψη και επεξήγηση της ενότητας εξέτασης). Η παρουσία ενδογενών παραγόντων ανοσοαντίδρασης παρόμοιων με τη διγοξίνη (DLIF) έχει αναφερθεί για δείγματα ορού ασθενών με νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια, καθώς και για νεογνά και γυναίκες κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης. 14 Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να δώσουν παραπλανητικά αυξημένα αποτελέσματα διγοξίνης σε ορισμένες διαθέσιμες στο εμπόριο ανοσοαναλύσεις. Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, δείγματα πρέπει να λαμβάνονται πριν τη χορήγηση αντιδότων με αντισώματα Fab (π.χ. Digibind ), εφόσον τα τελευταία αναμένεται να επηρεάσουν τη διαδικασία ανοσοανάλυσης διγοξίνης. Μετά τη χορήγηση αυτού του σκευάσματος, ακριβείς μετρήσεις διγοξίνης μπορούν να διενεργηθούν μόνον με εξειδικευμένες τεχνικές (οι οποίες δεν είναι διαθέσιμες στις συνήθεις κλινικές συνθήκες), έως IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, ) 13

14 ότου τα τμήματα αντισωμάτων Fab αποβληθούν από τον οργανισμό: αυτό απαιτεί αρκετές ημέρες για ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία και μία εβδομάδα ή περισσότερο για ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια. Εκτός από τα in vitro αποτελέσματα, αυτά τα σκευάσματα, χορηγούμενα ενδοφλεβίως, προκαλούν ταχεία αύξηση της φαρμακολογικά ανενεργούς, δεσμευμένης σε Fab, ολικής κυκλοφορούσας διγοξίνης, η οποία μπορεί να εντοπιστεί ανοσολογικά. 15 Ετεροφυλικά αντισώματα στον ανθρώπινο ορό μπορεί να αντιδράσουν με τις ανοσοσφαιρίνες που περιέχονται στα συστατικά της μεθόδου προκαλώντας αλληλεπιδράσεις με in vitro ανοσοαναλύσεις. [βλ. Boscato LM, Stuart MC. Heterophilic antibodies: a problem for all immunoassays. Clin Chem 1988:34:27-33.] Δείγματα ασθενών που εκτίθενται συστηματικά σε ζώα ή προϊόντα ζωικού ορού μπορούν να παρουσιάσουν αυτού του τύπου την αλληλεπίδραση που προκαλεί δυνητικά ένα ανώμαλο αποτέλεσμα. Αυτά τα αντιδραστήρια έχουν μορφοποιηθεί έτσι, ώστε να ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο της αλληλεπίδρασης. Παρόλ αυτά, μπορεί να εμφανιστούν πιθανές αλληλεπιδράσεις μεταξύ σπάνιων ορών και των συστατικών της μεθόδου. Για διαγνωστικούς σκοπούς, τα αποτελέσματα που λαμβάνονται από αυτή τη μέθοδο θα πρέπει πάντα να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με τις κλινικές εξετάσεις, το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και άλλα ευρήματα. Απόδοση Βλέπε Πίνακες και Γραφήματα για αντιπροσωπευτικά δεδομένα της εκτέλεσης της μεθόδου. Τα αποτελέσματα εκφράζονται σε ng/ml. (Εκτός αν κάτι σημειώνεται διαφορετικά, όλα πραγματοποιήθηκαν σε δείγματα ορού, που συλλέχθηκαν σε σωλήνες χωρίς παρεμποδιστές πηκτών ή προσθετικών που προκαλούν θρόμβους.) Παράγοντας μετατροπής: ng/ml x 1,281 nmol/l Εύρος καμπύλης: 0,5 έως 8 ng/ml (0,6 έως 10 nmol/l). Η εξέταση είναι ιχνηλάσιμη σε ένα εσωτερικό πρότυπο που κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας κατάλληλα υλικά και μετρήσιμες διαδικασίες. Αναλυτική ευαισθησία: 0,2 ng/ml (0,3 nmol/l). Ακρίβεια: Για 20 μέρες κάποια δείγματα εξετάστηκαν εις διπλούν, δις ημερησίως, συνολικά 40 φορές ή 80 επαναλήψεις. (Βλ. πίνακα Precision ) Γραμμικότητα: Τα δείγματα αναλύθηκαν σε διάφορες αραιώσεις. (Βλ. πίνακα "Linearity" για αντιπροσωπευτικά δεδομένα). Ανάκτηση: Κάποια δείγματα (1 με 19) εμπλουτίστηκαν με τρία διαλύματα (15, 30 και 60 ng/ml) διγοξίνης και αναλύθηκαν. (Βλ. πίνακα "Recovery" για αντιπροσωπευτικά δεδομένα.) Ειδικότητα: Το αντίσωμα έχει υψηλή ειδικότητα στη διγοξίνη, αν και παρουσιάζει σημαντική διασταυρούμενη αντίδραση με τη λανατοσίδη C και τη μεθυλοδιγοξίνη. (Βλ. πίνακα "Specificity".) Χολερυθρίνη: Η παρουσία χολερυθρίνης (συνδεδεμένης και έμμεσης) σε συγκεντρώσεις έως 200 mg/l δεν επηρεάζει τα αποτελέσματα της εξέτασης μέσα στα όρια ακρίβειας της ανάλυσης. Αιμοσφαιρίνη: Η παρουσία αιμοσφαιρίνης σε συγκεντρώσεις έως 512 mg/dl δεν επηρεάζει τα αποτελέσματα της εξέτασης, μέσα στα όρια ακρίβειας της ανάλυσης. Λιπιδαιμία: Η παρουσία τριγλυκεριδίων σε συγκεντρώσεις έως mg/dl δεν επηρεάζει τα αποτελέσματα της εξέτασης μέσα στα όρια ακρίβειας της ανάλυσης. Εναλλακτικός τύπος δείγματος: Αντιστοιχισμένα δείγματα ορού και ηπαρινισμένα συλλέχθηκαν από 28 εθελοντές. Στα αντιστοιχισμένα δείγματα προστέθηκαν διαφορετικές ποσότητες διγοξίνης και αναλύθηκαν με τη διαδικασία IMMULITE 2000 Διγοξίνη. Η ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης έδωσε τα ακόλουθα αποτελέσματα: (Na ηπαρίνη) = 0,96 (Ορός) 0,03 ng/ml r = 0,988 Μέσοι όροι: 2,75 ng/ml (Ορός) 2,61 ng/ml (Na ηπαρίνη) Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το ηπαρινισμένο πλάσμα δίνει ουσιαστικά ίδια αποτελέσματα με τον ορό. Σύγκριση της μεθόδου 1: Η ανάλυση συγκρίθηκε με την ανάλυση IMMULITE Διγοξίνη σε 97 δείγματα. (Εύρος 14 IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, )

15 συγκέντρωσης: περίπου 0,5 έως 6,1 ng/ml, Βλ. γράφημα 1.) Η ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης έδωσε τα ακόλουθα αποτελέσματα: (IML 2000) = 0,94 (IML) + 0,097 ng/ml r = 0,977 Μέσοι όροι: 1,4 ng/ml (IMMULITE 2000) 1,4 ng/ml (IMMULITE) Σύγκριση της μεθόδου 2: Η ανάλυση συγκρίθηκε με την Coat-A-Count (RIA) Διγοξίνη σε 168 δείγματα. (Εύρος συγκέντρωσης: περίπου 0,5 έως 6,0 ng/ml, Βλ. γράφημα 2.) Η ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης έδωσε τα ακόλουθα αποτελέσματα: (IML 2000) = 0,99 (CAC) + 0,004 ng/ml r = 0,975 Μέσοι όροι: 1,3 ng/ml (IMMULITE 2000) 1,3 ng/ml (Coat-A-Count) Σύγκριση της Μεθόδου 3: Η μέθοδος συγκρίθηκε με μια άλλη αυτοματοποιημένη ανοσοανάλυση (Kit A) σε 169 δείγματα. (Εύρος συγκέντρωσης: περίπου 0,5 έως 6,2 ng/ml, Βλ. γράφημα 3.) Η ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης έδωσε τα ακόλουθα αποτελέσματα: (IML 2000) = 0,96 (Kit A) 0,09 ng/ml r = 0,971 Μέσοι όροι: 1,3 ng/ml (IMMULITE 2000) 1,5 ng/ml (Kit A) Τεχνική Υποστήριξη Για τεχνική υποστήριξη αποταθείτε στον αντιπρόσωπο της χώρας σας. Το Σύστημα Ποιότητας της Siemens Healthcare Diagnostics Products Ltd. είναι επικυρωμένο με ISO 13485:2003. Polski IMMULITE 2000 Digoksyna Przeznaczenie: Test diagnostyczny in vitro dla analizatorów systemów IMMULITE 2000 do ilościowego oznaczenia poziomu digoksyny w surowicy lub osoczu heparynowym, przydatny do monitorowania leczenia tym glikozydem nasercowym, w celu uniknięcia działania toksycznego. Numer katalogowy: L2KDI2 (200 testów), L2KDI6 (600 testów) Kod testu: DGX Kolor: jasnozielony Wprowadzenie Metoda immunoenzymatyczna znalazła szczególne zastosowanie w ocenie przedawkowania glikozydów nasercowych u chorych leczonych tymi lekami. Metoda ta znalazła również zastosowanie: (a) wyjaśniające, w przypadkach, w których objawy mogą być wynikiem chorób serca lub zatrucia naparstnicą, (b) w sytuacji gdy istnieje wątpliwość co do rodzaju preparatu digitalis podawanego choremu należy wówczas oznaczyć digoksynę metodą immunoenzymatyczną, (c) przy wyznaczaniu dawki digoksyny, gdy nie jest znany sposób dotychczasowego dawkowania, (d) w dokumentowaniu przypadków podania zbyt niskich lub zbyt wysokich dawek digitalis (digoksyny), (e) w monitorowaniu toksycznego działania u chorych na chorobę serca połączoną z hipokaliemią, hipomagnezemią, hyperkalcemią, hipoksją i alkalozą, którzy są szczególnie wrażliwi na naparstnicę, (f) w zapobieganiu przedawkowaniu naparstnicy, szczególnie u chorych z upośledzoną funkcją nerek lub przed planowanym zwiększeniem dawki. Duża czułość metody immunoenzymatycznej oznaczania digoksyny ma szczególne znaczenie ze względu na niewielkie różnice lub nakładanie się poziomów terapeutycznych i toksycznych krążącej digoksyny. 13 (Zatrucie definiowane jest jako wystąpienie arytmii i zaburzeń przewodzenia serca wywołane obecnością leku). Smith i współpracownicy określili stężenie digoksyny w surowicy osób bez objawów toksycznych na: 0,8 2,4 ng/ml (1,0 3,1 nmol/l), a dla osób z objawami zatrucia na: 2,1 8,7 ng/ml (2,7 11,1 nmol/l) wartości dotyczą osób z prawidłową funkcją nerek po 6 godzinach od podania leku. 8 Nowsze badania kliniczne potwierdzają występowanie objawów toksycznych, gdy stężenie digoksyny w surowicy wynosi powyżej 2 ng/ml. IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, ) 15

16 Zasada testu IMMULITE 2000 digoksyna jest immunoenzymatycznym, kompetycyjnym, chemiluminescencyjnym testem fazy stałej. Cykle inkubacji: 1 30 minut. Preparatyka próbek Krew pobierać do zwykych probówek bez bariery żelowej, notując czas pobrania. Dla uniknięcia fałszywie wysokich wyników krew pobierać tuż przed kolejnym podaniem leku, lecz nie wcześniej niż sześć godzin od poprzedniego podania. Zalecane jest klarowanie próbek lipemicznych przez ultrawirowanie. Hemoliza próbki może świadczyć o nieprawidłowym postępowaniu z próbką na etapie przedlaboratoryjnym. Fakt ten należy brać pod uwagę przy interpretacji wyników. Odwirowanie próbek surowicy przed zakończeniem wykrzepiania może doprowadzić do pojawienia się w nich fibryny. W celu wyeliminowania błędnych wyników spowodowanych obecnością fibryny przed przystąpieniem do wirowania należy mieć pewność, że skrzep jest ostatecznie uformowany. Niektóre próbki, a zwłaszcza pochodzące od osób poddanych leczeniu antykoagulantami, wymagają dłuższego czasu na wytworzenie skrzepu. Stosowane przy pobieraniu krwi probówki różnych producentów mogą różnie wpływać na uzyskiwane wyniki. Istotny jest materiał i domieszki, np. żel lub bariery fizjologiczne, aktywatory krzepnięcia oraz/lub antykoagulanty. Test IMMULITE 2000 digoksyna nie został przeprowadzony przy użyciu wszystkich możliwych wariantów probówek. Szczegółowe informacje o przetestowanych probówkach podano w dziale Różnorodne typy próbek. Wymagana objętość: 50 µl surowicy lub osocza. Przechowywanie: 7 dni w temp. 2 8 C lub 2 miesiące w temp. 20 C. Ostrzeżenia i warunki wstępne Do użytku diagnostycznego in vitro. Odczynniki: Przechowywać w temp. 2 8 C. Utylizować zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami. Zachować ogólne środki ostrożności i obchodzić się ze wszystkimi składnikami, zakładając, że mogą one stanowić źródło zakażenia. Materiał źródłowy pochodzący z ludzkiej krwi został przetestowany i uznany za niereaktywny w przypadku syfilisu, przeciwciał HIV 1 i 2, antygenu powierzchniowego żółtaczki typu B oraz przeciwciał żółtaczki typu C. Substrat chemiluminescencyjny: Unikać zanieczyszczenia i chronić przed bezpośrednim działaniem światła słonecznego. (patrz ulotka) Woda: Używać wody destylowanej lub dejonizowanej. Elementy zestawu Składniki tworzą dopasowany zestaw. Etykiety po wewnętrznej stronie pudełka są niezbędne do wykonania oznaczenia. Digoksyna Pojemnik z kulkami (L2DI12) Z kodem kreskowym. 200 kulek opłaszczonych monoklonalnym mysim przeciwciałem antydigoksynowym. Stabilne w temp. 2 8 C przed upływem daty ważności. L2KDI2: 1 pojemnik. L2KDI6: 3 pojemniki. Digoksyna Klin odczynnikowy (L2DIA2) Z kodem kreskowym. Dwa odczynniki: 5,5 ml zasadowej fosfatazy (izolowanej z jelita cieląt) sprzęgniętej z digoksyną, w buforze; oraz 11,5 ml buforu. Stabilne w temp. 2 8 C przed upływem daty ważności. L2KDI2: 1 klin. L2KDI6: 3 kliny. Przed użyciem zerwać taśmę zabezpieczającą w wyperforowanym miejscu, nie uszkadzając kodu kreskowego. Usunąć foliową plombę w górnej części klina. Wsunąć przesuwne zamknięcie w dół w prowadnice w pokrywie odczynnika. Digoksyna Kalibratory (L2DIJ3, L2DIJ4) Dwie fiolki (niska i wysoka), po 2 ml każda, zawierające digoksynę w matrycy z ludzkiej surowicy. Stabilne w temp. 2 8 C przez 30 dni lub przez 6 miesięcy (rozpipetowane) w temp. 20 C. L2KDI2: 1 zestaw. L2KDI6: 2 zestawy. 16 IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, )

17 Przed przystąpieniem do kalibracji umocuj na probówkach odpowiednie nalepki z kodem kreskowym (dostarczane z zestawem) rozpoznawane przez czytnik kodów kreskowych aparatu. Materiały dostarczane oddzielnie L2SUBM: Substrat chemiluminescencyjny L2PWSM: Roztwór płuczący L2KPM: Zestaw do oczyszczania LRXT: Probówki reakcyjne (jednorazowe) SDCM: Dwupoziomowa multikontrola. Również wymagane woda destylowana lub dejonizowana, probówki, kontrole. Procedura oznaczenia Przestrzeganie procedur dotyczących utrzymania aparatu, zawartych w Podręczniku operatora do obsługi systemów IMMULITE 2000 poprawia charakterystykę uzyskiwanych wyników. Procedury: przygotowania aparatu, ustawień aparatu, przygotowania i rozcieńczania próbek, rekalibracji, oznaczenia i kontroli jakości zgodnie z Podręcznikiem operatora do obsługi systemów IMMULITE Zalecany odstęp pomiędzy rekalibracjami: 2 tygodnie. Próbki kontrolne: Stosować kontrole lub zestawy surowic o co najmniej dwu poziomach stężenia (niskim i wysokim) digoksyny. Zakres terapeutyczny Wartości podawane przez literaturę przytoczono poniżej. Zakresy wyliczono na podstawie wyników od osób z prawidłową funkcją nerek, od których pobierano próbki po 6 godzinach od podania leku. 8 Grupa Pacjenci bez objawów toksycznych Pacjenci z objawami toksycznymi ng/ml digoksyny nmol/l digoksyny 0,8 2,4 1,0 3,1 2,1 8,7 2,7 11,1 Powyższe wyznaczniki należy traktować jedynie jako orientacyjne. Ograniczenia Określenie poziomu toksycznego digitalis wyłącznie na podstawie oznaczania stężenia digoksyny jest niewystarczające; powinno być weryfikowane w oparciu o dane kliniczne i elektrokardiograficzne. Na interpretację wyników może wpływać wiele czynników fizjologicznych farmakologicznych, patologicznych oraz genetycznych (patrz dział Wprowadzenie). W schorzeniach nerek i wątroby, u noworodków oraz kobiet w trzecim trymestrze ciąży występują w surowicy endogenne, immunoreaktywne czynniki podobne do digoksyny (DLIF). 14 Ich obecność może fałszywie zawyżać wyniki oznaczeń digoksyny w wielu dostępnych na rynku immunotestach. W przypadku przedawkowania leku próbki do badania powinny być pobrane przed podaniem preparatów z immunologicznego antidotum Fab na digoksynę (np. Digibind ), ze względu na możliwość wpływu tych preparatów na wszelkie immunotesty digoksynowe. Po podaniu antidotum dokładne oznaczenie digoksyny można wykonać wyłącznie specjalistycznymi metodami (niestosowanymi rutynowo w większości szpitali), aż do momentu wyeliminowania z organizmu fragmentów Fab. Trwa to około kilku dni u osób z prawidłową funkcją nerek i tydzień lub dłużej u osób z upośledzeniem pracy nerek. Poza skutkami widocznymi in vitro, preparaty Fab podane dożylnie powodują gwałtowny wzrost całkowitego poziomu farmakologicznie nieaktywnej, związanej z Fab, krążącej digoksyny, którą można wykryć metodami immunologicznymi. 15 Przeciwciała heterofilne obecne w surowicy ludzkiej mogą wchodzić w reakcję z immunoglobulinami będącymi składnikami testu immunologicznego, wpływając na przebieg oznaczania in vitro. [Porównaj: Boscato L.M., Stuart M.C.: Heterophilic antibodies: a problem for all immunoassays. Clin. Chem. 1988: 34: (Przeciwciała heterofilne - problem wszystkich testów immunologicznych. Clin. Chem. 1988: 34: 27-33)] Wpływ przeciwciał heterofilnych może ujawnić się w oznaczeniach wykonywanych na próbkach pobranych od osób mających stały kontakt ze zwierzętami lub z produktami na bazie surowicy zwierzęcej, IMMULITE 2000 Digoxin (PIEL2KDI-1 {12}, ) 17