Phenytoin. For use on IMMULITE 2000 systems

Transcript

1 Phenytoin For use on IMMULITE 2000 systems

2 IMMULITE 2000 Phenytoin English Intended Use: For in vitro diagnostic use with the IMMULITE 2000 Systems Analyzers for the quantitative measurement of phenytoin in serum or heparinized plasma, as an aid in monitoring drug therapy. Catalog Number: L2KPN2 (200 tests), L2KPN6 (600 tests) Test Code: PHN Color: Dark Gray Summary and Explanation Phenytoin (5,5-diphenylhydantoin; MW: Da) is an antiepileptic drug widely used for treating several types of seizure. It is typically administered orally as phenytoin (Dilantin ) itself, or else by intravenous infusion (IV) or intramuscular injection (IM) of the prodrug fosphenytoin (Cerebyx ), a relatively water-soluble, phosphate ester of phenytoin. Depending on the route of administration, conversion of fosphenytoin to phenytoin is expected to be essentially complete within 2 to 4 hours. 1-4 Most of the phenytoin in circulation is tightly bound to plasma proteins, chiefly albumin. Normally, only about 10% circulates in the pharmacologically active free form, though in some conditions, such as renal failure, this fraction may increase to 30% or more. 5 The amount circulating in free form is expected to be increased in hypoalbuminemia and in conditions where other compounds compete with phenytoin for protein binding sites. Examples include valproic acid and other anticonvulsants which may be administered concurrently with phenytoin; salicylates and nonsteroidal anti-inflammatory drugs such as oxaprozin (Daypro ); as well as many other drugs which bind strongly to albumin. Likewise, high free fatty acid levels may displace phenytoin from plasma proteins. Phenytoin is cleared through the liver, where it is converted primarily to 5-(phydroxyphenyl)-5-phenylhydantoin, which is subsequently glucuronidated and excreted in the urine. 2,5 Though inactive, these metabolites HPPH and its glucuronide HPPG are structurally similar to phenytoin and may compete with phenytoin for protein binding sites. The clearance rate declines somewhat with age, and is reduced in renal insufficiency. Drugs enhancing or inhibiting the liver's ability to metabolize phenytoin can be expected to affect circulating levels. Moreover, metabolic capacity is limited; hence the relationship between dosage and circulating levels is not uniform: at higher levels, even within the therapeutic range, small increases in administered dose may result in large increases in circulating levels. Phenytoin is commonly monitored by immunoassay because (total) circulating levels of the drug correlate more strongly with therapeutic effect and toxicity than does the administered dose. 6 The generally accepted therapeutic range for total circulating phenytoin is 10 to 20 µg/ml (40 to 80 µmol/l), but these limits should be considered as guidelines only. 1,7-9 (There is no established range for free circulating phenytoin.) Dosage optimization must take into account the patient's clinical response to the drug. Low levels may be associated with inadequate control, as manifested in the frequency and/or severity of the seizures. High levels may be associated with symptoms of neurotoxicity including involuntary rhythmic eye movements (nystagmus), nausea, vomiting, impaired coordination (ataxia), speech interference (dysarthia), severe lethargy, and so on or even with a worsening of the seizures. Principle of the Procedure IMMULITE 2000 Phenytoin is a solidphase, competitive chemiluminescent enzyme immunoassay. Incubation Cycles: 1 30 minutes. Specimen Collection The patient need not be fasting, and no special preparations are necessary. Collect blood by venipuncture, avoiding hemolysis, into plain (without anticoagulant) or heparinized tubes and 2 IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, )

3 separate the serum or plasma from the cells. Do not use gel barrier tubes. 1,10-11 For patients being treated with fosphenytoin (Cerebyx ), it is important not to collect samples for phenytoin analysis until at least 2 hours after the completion of intravenous infusion, or 4 hours after intramuscular injection, when conversion of the prodrug to phenytoin can be expected to be essentially complete. 1-3 The use of an ultracentrifuge is recommended to clear lipemic samples. Hemolyzed samples may indicate mistreatment of a specimen before receipt by the laboratory; hence the results should be interpreted with caution. Centrifuging serum samples before a complete clot forms may result in the presence of fibrin. To prevent erroneous results due to the presence of fibrin, ensure that complete clot formation has taken place prior to centrifugation of samples. Some samples, particularly those from patients receiving anticoagulant therapy, may require increased clotting time. Blood collection tubes from different manufacturers may yield differing values, depending on materials and additives, including gel or physical barriers, clot activators and/or anticoagulants. IMMULITE 2000 Phenytoin has not been tested with all possible variations of tube types. Consult the section on Alternate Sample Types for details on tubes that have been tested. Volume Required: 10 µl serum or heparinized plasma. Storage: 7 days at 2 8 C, or 1 month at 20 C. 12 Warnings and Precautions For in vitro diagnostic use. Reagents: Store at 2 8 C. Dispose of in accordance with applicable laws. Follow universal precautions, and handle all components as if capable of transmitting infectious agents. Source materials derived from human blood were tested and found nonreactive for syphilis; for antibodies to HIV 1 and 2; for hepatitis B surface antigen; and for antibodies to hepatitis C. Sodium azide, at concentrations less than 0.1 g/dl, has been added as a preservative. On disposal, flush with large volumes of water to prevent the buildup of potentially explosive metal azides in lead and copper plumbing. Chemiluminescent Substrate: Avoid contamination and exposure to direct sunlight. (See insert.) Water: Use distilled or deionized water. Materials Supplied Components are a matched set. Labels on the inside box are needed for the assay. Phenytoin Bead Pack (L2PN12) With barcode. 200 beads, coated with polyclonal rabbit anti-phenytoin antibody. Stable at 2 8 C until expiration date. L2KPN2: 1 pack. L2KPN6: 3 packs. Phenytoin Reagent Wedge (L2PNA2) With barcode. 21 ml alkaline phosphatase (bovine calf intestine) conjugated to phenytoin in buffer, with preservative, dispensed equally into chambers A and B. Stable at 2 8 C until expiration date. L2KPN2: 1 wedge. L2KPN6: 3 wedges. Before use, tear off the top of the label at the perforations, without damaging the barcode. Remove the foil seal from the top of wedge; snap the sliding cover down into the ramps on the reagent lid. Phenytoin Adjustors (LPNL, LPNH) Two vials (Low and High), 2.0 ml each, of phenytoin in processed human serum, with preservative. Stable at 2 8 C for 30 days after opening, or for 6 months (aliquotted) at 20 C. L2KPN2: 1 set. L2KPN6: 2 sets. Before making an adjustment, place the appropriate Aliquot Labels (supplied with the kit) on test tubes so that the barcodes can be read by the on-board reader. Kit Components Supplied Separately L2SUBM: Chemiluminescent Substrate L2PWSM: Probe Wash L2KPM: Probe Cleaning Kit LRXT: Reaction Tubes (disposable) IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, ) 3

4 SDCM: Bi-level, human serum-based multi-constituent control module Also Required Distilled or deionized water; test tubes; controls. Assay Procedure Note that for optimal performance, it is important to perform all routine maintenance procedures as defined in the IMMULITE 2000 Systems Operator's Manual. See the IMMULITE 2000 Systems Operator's Manual for: preparation, setup, dilutions, adjustment, assay and quality control procedures. Recommended Adjustment Interval: 2 weeks. Quality Control Samples: Use controls or serum pools with at least two levels (low and high) of phenytoin. Therapeutic Range The commonly accepted therapeutic range for phenytoin is 10 to 20 µg/ml (40 to 80 µmol/l). 1,7-9 Toxicity has been reported at concentrations greater than 20 µg/ml. Consider these limits as guidelines only. Limitations The following should be considered in the interpretation of the phenytoin concentration: All concurrent medications taken by the patient The time of sampling in relation to the dosing history Existing diseases or conditions Heterophilic antibodies in human serum can react with the immunoglobulins included in the assay components causing interference with in vitro immunoassays. [See Boscato LM, Stuart MC. Heterophilic antibodies: a problem for all immunoassays. Clin Chem 1988:34:27-33.] Samples from patients routinely exposed to animals or animal serum products can demonstrate this type of interference potentially causing an anomalous result. These reagents have been formulated to minimize the risk of interference; however, potential interactions between rare sera and test components can occur. For diagnostic purposes, the results obtained from this assay should always be used in combination with the clinical examination, patient medical history, and other findings. Performance Data See Tables and Graphs for data representative of the assay's performance. Results are expressed in µg/ml. (Unless otherwise noted, all were generated on serum samples collected in tubes without gel barriers or clot-promoting additives.) Conversion Factor: µg/ml 3.96 µmol/l Calibration Range: µg/ml ( µmol/l). The assay is traceable to an internal standard manufactured using qualified materials and measurement procedures. Analytical Sensitivity: 0.5 µg/ml (2.0 µmol/l). Precision: Samples were assayed in duplicate over the course of 20 days, two runs per day, for a total of 40 runs and 80 replicates. (See Precision table.) Linearity: Samples were assayed under various dilutions. (See "Linearity" table for representative data.) Recovery: Samples spiked 1 to 19 with three phenytoin solutions (80, 160 and 320 µg/ml) were assayed. (See "Recovery" table for representative data.) Specificity: The antibody is highly specific for phenytoin. There is an approximately 12% crossreactivity with the principal metabolite, HPPH, but no significant crossreactivity with the glucuronide ester secreted form, HPPG. (See "Specificity" table.) Bilirubin: Presence of conjugated and unconjugated bilirubin in concentrations up to 200 mg/l has no effect on results, within the precision of the assay. Hemolysis: Presence of hemoglobin in concentrations up to 512 mg/dl has no effect on results, within the precision of the assay. Lipemia: Presence of triglycerides in concentrations up to 3,000 mg/dl has no 4 IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, )

5 effect on results, within the precision of the assay. Alternate Sample Type: Samples (n = 20) were collected into plain and heparinized vacutainer tubes. All samples were spiked with phenytoin and assayed by the IMMULITE 2000 Phenytoin procedure. (Heparin) = 1.02 (Serum) 0.51 µg/ml r = Means: 8.34 µg/ml (Serum) 7.98 µg/ml (Heparin) Method Comparison 1: The assay was compared to a commercially available phenytoin assay (Kit A) on 51 samples. (Concentration range: approximately 3.3 to 30 µg/ml. See graph 1.) By linear regression: (IML 2000) = 0.95 (Kit A) 0.22 µg/ml r = Means: 10.9 µg/ml (IMMULITE 2000) 11.7 µg/ml (Kit A) Method Comparison 2: The assay was compared to IMMULITE Phenytoin on 117 samples. (Concentration range: approximately 2.8 to 40 µg/ml. See graph 2.) By linear regression: (IML 2000) = 1.03 (IML) µg/ml r = Means: 15.2 µg/ml (IMMULITE 2000) 14.2 µg/ml (IMMULITE) References 1) Warner A, Privitera M, Bates D. Standards of laboratory practice: antiepileptic drug monitoring. National Academy of Clinical Biochemistry. Clin Chem 1998;44: ) Roberts WL, De BK, Coleman JP, Annesley TM. Falsely increased immunoassay measurements of total and unbound phenytoin in critically ill uremic patients receiving fosphenytoin. Clin Chem 1999;45: ) Kugler AR, Annesley TM, Nordblom GD, et al. Cross-reactivity of fosphenytoin in two human plasma phenytoin immunoassays. Clin Chem 1998;44: ) Aweeka FT, Gottwald MD, Gambertoglio JG, et al. Pharmacokinetics of fosphenytoin in patients with hepatic or renal disease. Epilepsia 1999;40: ) Rainey PM, Rogers KE, Roberts WL. Metabolite and matrix interference in phenytoin immunoassays. Clin Chem 1996;42: ) Yukawa E. Optimisation of antiepileptic drug therapy. The importance of serum drug concentration monitoring. Clin Pharmacokinet 1996;31: ) Burtis CA, Ashwood ER, editors. Tietz textbook of clinical chemistry. 3rd ed. Philadephia: WB Saunders, 1999: ) Hayes G, Kootsikas ME. Reassessing the lower end of the phenytoin therapeutic range: a review of the literature. Ann Pharmacother 1993;27: ) Schumacher GE, Barr JT, Browne TR, Collins JF. Test performance characteristics of the serum phenytoin concentration (SPC): the relationship between SPC and patient response. The Veterans Administration Epilepsy Cooperative Study Group. Ther Drug Monit 1991;13: ) Cai WM, Leader WG, Porter WH, Chandler MH. Influence of serum separator tubes on total and free phenytoin concentrations and dosages. Ther Drug Monit 1993;15: ) Mauro LS, Mauro VF. Effect of serum separator tubes on free and total phenytoin and carbamazepine serum concentrations. Ther Drug Monit 1991;13: ) Quest Diagnostics. The 1997/1998 Quest Diagnostics Nichols Institute reference manual. San Juan Capistrano: Quest Diagnostics, 1997: 228. Technical Assistance For technical assistance, contact your National Distributor. The Quality System of Siemens Healthcare Diagnostics Products Ltd. is certified to ISO 13485:2003. Tables and Graphs Precision (µg/ml) Within-Run 1 Total 2 Mean 3 SD 4 CV% 5 SD CV % % % % % % % % % % Česky. 1 V rámci stanovení, 2 Celkem, 3 Střední hodnota, 4 Směrodatná odchylka, 5 Variační koeficient. Ελληνικά. 1 Κατά την ίδια περίοδο, 2 Συνολικά, 3 Μέσος όρος, 4 SD, 5 CV. Polski. 1 W serii, 2 Całość, 3 Średnie, 4 SD, 5 CV. IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, ) 5

6 a Linearity (µg/ml) Dilution 1 Observed 2 Expected 3 %O/E in in % 2 in % 1 in 8 < in in % 2 in % 1 in % 3 8 in in % 2 in % 1 in % 4 8 in in % 2 in % 1 in % 5 8 in in % 2 in % 1 in % Česky. 1 Ředění, 2 Naměřená, 3 Očekávaná, 4 % Naměřená / Očekávaná, 5 8 v 8. Ελληνικά. 1 Αραίωση, 2 Παρατηρούμενη (O), 3 Αναμενόμενη (E), 4 % O/E, 5 8 στα 8. Polski. 1 Rozcieńczenie, 2 Zmierzone (Z), 3 Oczekiwane (O), 4 % Z/O, 5 8 w 8. Method Comparison 1 IMMULITE 2000 Phenytoin Kit A, µg/ml (IML 2000) = 0.95 (Kit A) 0.22 µg/ml r = Method Comparison 2 IMMULITE 2000 Phenytoin IMMULITE Phenytoin, µg/ml (IML 2000) = 1.03 (IML) µg/ml r = English. Phenytoin Česky. Fenytoin. Ελληνικά. Φαινυτοΐνη. Polski. Fenytoina. Recovery (µg/ml) Solution 1 Observed 2 Expected 3 %O/E A % B % C % A % B % C % A % B % C % A % B % C % A % B % C % Česky. 1 Roztok, 2 Naměřená, 3 Očekávaná, 4 Naměřená / Očekávaná. Ελληνικά. 1 Διάλυμα, 2 Παρατηρούμενη (O), 3 Αναμενόμενη (E), 4 % O/E. Polski. 1 Roztwór, 2 Zmierzone (Z), 3 Oczekiwane (O), 4 % Z/O. 6 IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, )

7 Specificity (µg/ml) Compound 1 Amount Added 2 Apparent Conc. 3 % Crossreactivity 4 Clonazepam 40 ND ND Diazepam 2.5 ND ND Ethosuximide 100 ND ND Imipramine 1.0 ND ND Phenylbutazone 45 ND ND Primidone 12 ND ND Secobarbitol 15 ND ND Carbamazepine 20 ND ND Phenobarbitol 40 ND ND Theophylline 20 ND ND Valproic acid 100 ND ND HPPH % HPPG % ND: Not detectable. 5 Česky. 1 Sloučenina, 2 Přidané množství, 3 Zjevná koncentrace, 4 % Zkřížená reaktivita, 5 ND: nezjistitelné. Ελληνικά. 1 Μείγμα, 2 Προστέθηκαν, 3 Εμφανής συγκέντρωση, 4 % Διασταυρ.Αντίδραση, 5 ND: Μη ανιχνεύσιμη ποσότητα. Polski. 1 Składnik, 2 Ilość dodana, 3 Zmierzona, 4 % reaktywności Krzyżowej, 5 ND: Nieoznaczlne. Česky IMMULITE 2000 Fenytoin Použití: Pro in vitro diagnostické použití na analyzátorech IMMULITE 2000 ke stanovení koncentrace fenytoin v séru nebo heparinizované plazmě, jakožto pomůcky při monitorování podávání léku z terapeutických důvodů. Katalogové číslo: L2KPN2 (200 stanovení), L2KPN6 (600 stanovení) Kód metody: PHN Barva: Tmavě šedá Shrnutí a vysvětlení Fenytoin (5,5-difenylhydantoin, molekulová hmotnost: 252,3 Da) je antiepileptikum obecně používané k léčbě některých typů záchvatů. Podává se buď orálně jako samotný fenytoin (Dilantin ), dále intravenózní infuzí (IV), nebo nitrosvalovou injekcí (IM) prekurzoru léku fosfenytoinu (Cerebyx ), což je relativně vodorozpustný, fosfátový ester fenytoinu. V závislosti na způsobu užití preparátu se ukončení konverze fosfenytoinu na fenytoin dá v podstatě čekat za 2 až 4 hodiny. 1-4 Většina cirkulujícího fenytoinu je pevně navázána na plazmatické proteiny, zejména albumin. Normálně pouze asi 10% fenytoinu cirkuluje ve farmakologicky aktivní volné formě, i když při některých stavech jako např. selhání ledvin se tento podíl může zvýšit až na 30% nebo i více. 5 Množství cirkulujícího fenytoinu ve volné formě se zvyšuje při hypoalbuminémii a v situacích, kdy jiné sloučeniny soutěží s fenytoinem o vazebná místa na proteinech. Sem patří kyselina valproová a další antikonvulziva, která se můžou podávat současně s fenytoinem; salicyláty a nesteroidní protizánětlivé léky jako je oxaprozin (Daypro ) a dále řada dalších léků, které se silně váží na albumin. Rovněž vysoká koncentrace nenasycených mastných kyselin může vytěsnit fenytoin z plazmatických proteinů. Fenytoin je odbouráván v játrech, kde se mění zejména na 5-(p-hydroxyfenyl)-5- fenylhydantoin, který je následně glukuronizován a vyloučen močí. 2,5 I když neaktivní, tyto metabolity HPPH a jeho glukuronid HPPG jsou strukturálně podobné fenytoinu a mohou s ním soutěžit o vazebná místa na proteinech. Míra eliminace fenytoinu s věkem poněkud klesá a při nedostatečnosti ledvin je snížená. Množství fenytoinu v cirkulaci mohou ovlivnit léky povzbuzující nebo tlumící schopnost jater metabolizovat fenytoin. Metabolická kapacita je navíc omezená. Proto vztah mezi dávkováním a množstvím látky v cirkulaci není jednotný: při vyšších koncentracích, i v rámci terapeutického rozmezí, může malé zvýšení podané dávky vyústit do velkého nárůstu množství fenytoinu v cirkulaci. Fenytoin je běžně sledován pomocí imunostanovení, protože jeho (celkové) množství v cirkulaci koreluje s terapeutickým účinkem a toxicitou lépe, než podávaná dávka. 6 Běžně používané terapeutické rozmezí celkového fenytoinu v cirkulaci je 10 až 20 µg/ml (40 až 80 µmol/l), ale tyto hranice je třeba považovat pouze za orientační. 1,7-9 (Rozmezí pro volný fenytoin není stanoveno.) Nastavení optimálního IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, ) 7

8 dávkování musí brát v potaz klinickou odezvu pacienta na tento lék. Nízká koncentrace může být spojená s nedostatečným působením léku, což se projevuje četností a/nebo sílou záchvatů. Vysoká koncentrace může být spojená s příznaky neurotoxicity včetně mimovolných rytmických pohybů očí (nystagmus), nevolnosti, zvracení, zhoršené koordinace (ataxie), poruchy mluvení (dysartie), těžké letargie atd. nebo dokonce se zhoršením záchvatů. Princip stanoveni Stanovení IMMULITE 2000 Fenytoin je konkurenční chemiluminiscenční enzymové imunostanovení v pevné fázi. Inkubační cykly: 1 30 minut. Odebírání vzorků Pacient nemusí být nalačno a není třeba žádných speciálních příprav. Krev odeberte venepunkci (zamezte hemolýze) do obyčejných (bez činidel proti srážlivosti) nebo heparinizovaných zkumavek a sérum nebo plazmu oddělte od buněk. Nepoužívejte zkumavky s gelovou bariérou. 1,10-11 U pacientů užívajících fosfenytoin (Cerebyx ) je důležité neprovádět odběr vzorku ke stanovení fenytoinu dříve než alespoň 2 hodiny po ukončení intravenózní infúze nebo 4 hodiny po nitrosvalové injekci, kdy už je možné očekávat ukončení konverze prekurzoru léku na fenytoin. 1-3 K úpravě lipemických vzorků se doporučuje použití ultracentrifugy. Hemolyzované vzorky můžou být známkou nesprávného zacházení s preparátem ještě před přijetím do laboratoře; proto by výsledky měly být interpretovány s obezřetností. Centrifugace vzorků séra ještě před úplným vysrážením může mít za následek přítomnost fibrinu. Chybným výsledkům způsobeným přítomností fibrinu lze zamezit úplným vysrážením vzorků před jejich centrifugací. U některých vzorků, zejména od pacientů podstupujících antikoagulační léčbu, může srážlivost vyžadovat více času. Použití zkumavek pro odběr krve od různých výrobců může ovlivňovat hodnoty v závislosti na materiálech a přísadách, včetně gelových nebo fyzických bariér, aktivátorů srážení a/nebo antikoagulačních činidel. Stanovení Fenytoin na analyzátorech IMMULITE 2000 nebylo testováno se všemi možnými varianty jednotlivých typů zkumavek. Informace o testovaných zkumavkách najdete v části o alternativních typech vzorků. Potřebný objem vzorku: 10 μl séra nebo heparinizované plazmy. Skladování: 7 dní při teplotě 2 8 C nebo 1 měsíc při teplotě 20 C. 12 Upozornění a bezpečnostní opatření Pro in vitro diagnostické použití. Reagencie: Skladujte při teplotě 2 8 C. Likvidujte v souladu s platnými předpisy. Řiďte se obecnými pravidly bezpečnosti práce a se všemi komponenty nakládejte, jako by byly potenciálně infekční. Zdrojové materiály získané z lidské krve byly testovány a shledány nereaktivní na syfilis, na protilátky proti HIV 1 a 2, na povrchový antigen hepatitidy typu B (HBsAg), a na protilátky proti hepatitidě typu C. Jako konzervační látka byl přidán azid sodný v koncentracích menších než 1 g/l. Při likvidaci vypláchněte velkým množstvím vody, aby se zamezilo nahromadění potenciálně výbušných azidů kovů v olověném a měděném potrubí. Chemiluminiscenční substrát: Vyvarujte se kontaminace a nevystavujte přímému slunečnímu světlu. (Viz připojený letáček.) Voda: Použijte destilovanou nebo deionizovanou vodu. Dodaný materiál Komponenty představují ucelenou sadu. Pro stanovení jsou zapotřebí štítky s čárovým kódem na krabici. Fenytoin zásobník s kuličkami (L2PN12) Opatřeno čárovým kódem. 200 kuliček potažených polyklonální králičí protilátkou proti fenytoinu. Stabilní při teplotě 2 8 C do expirace. L2KPN2: 1 balení. L2KPN6: 3 balení 8 IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, )

9 Fenytoin reagencie (L2PNA2) Opatřeno čárovým kódem. 21 ml alkalické fosfatázy (z telecího střeva) konjugované s fenytoinem v pufru, s konzervačním prostředkem rovnoměrně rozdělené do komor A a B. Stabilní při teplotě 2 8 C do expirace. L2KPN2: 1 nádobka. L2KPN6: 3 nádobky. Před použitím utrhněte vršek štítku v perforovaném místě, ale nepoškoďte čárový kód. Z vrchu nádobky odstraňte uzavírací fólii; posuvný uzávěr zaklapněte do ramp na víčku reagencie. Fenytoin kalibrátory (LPNL, LPNH) Dvě ampulky po 2,0 ml s vysokou a nízkou koncentrací fenytoinu ve zpracovaném lidském séru, s konzervačním prostředkem. Stabilní 30 dní po otevření při teplotě 2 8 C nebo rozdělené na alikvotní části 6 měsíců při 20 C. L2KPN2: 1 sada. L2KPN6: 2 sady. Před adjustací nalepte na testovací zkumavky příslušné alikvotní štítky (dodané se soupravou) tak, aby zabudovaný snímač mohl přečíst čárové kódy. Materiál dodávaný zvlášť L2SUBM: Chemiluminiscenční substrát L2PWSM: Promývací roztok L2KPM: Čistící roztok na jehly LRXT: Reakční zkumavky (na jedno použití) SDCM: Dvojúrovňový vícesložkový kontrolní modul na bázi lidského séra Dále potřebujete: Destilovanou nebo deionizovanou vodu; testovací zkumavky, kontroly. Postup stanovení K dosažení optimálního výkonu je důležité provádět veškerou pravidelnou údržbu stanovenou v manuálu k analyzátorům IMMULITE V manuálu k analyzátorům IMMULITE 2000 najdete postupy: přípravy, nastavení, ředění, adjustace, stanovení vzorků a kontrol. Doporučený interval mezi adjustacemi: 2 týdny. Vzorky ke kontrole kvality: Použijte kontroly nebo směsné vzorky s alespoň dvěmi koncentracemi (vysokou a nízkou) fenytoinu. Terapeutické rozmezí Běžně uznávané terapeutické rozmezí fenytoinu je 10 až 20 µg/ml (40 až 80 µmol/l). 1,7-9 Toxicita se udává při koncentracích vyšších než 20 µg/ml. Uvedené hranice považujte pouze za orientační. Omezení Při interpretaci naměřené koncentrace fenytoinu je nutné zvážit následující: Všechny léky souběžně užívané pacientem Čas odběru vzorku v souvislosti s minulými dávkami léku Existující onemocnění a okolnosti Heterofilní protilátky v lidském séru mohou reagovat s imunoglobuliny obsaženými v komponentech soupravy a způsobit interference s in vitro imunologickým stanovením. [Viz Boscato LM, Stuart MC. Heterophilic antibodies: a problem for all immunoassays. Clin Chem 1988:34:27-33.] Vzorky pacientů rutinně vystavených kontaktu se zvířaty nebo produkty zvířecího séra můžou vykázat tento typ interference a potenciálně způsobit anomální výsledky. Tyto reagencie byly vyvinuty tak, aby bylo riziko interference minimalizováno; nicméně případné interakce mezi ojedinělými séry a komponenty testu se můžou vyskytnout. Pro diagnostické účely by se výsledky tohoto stanovení měly vždy používat v kombinaci s klinickými zkouškami, zdravotní historií pacienta a ostatními nálezy. Znaky metody Reprezentativní výsledky stanovení najdete v části Tabulky a grafy. Výsledky se udávají v µg/ml. (Pokud není uvedeno jinak, všechny výsledky byly získány na vzorcích séra odebraných do zkumavek bez gelových bariér nebo přísad podporujících srážlivost.) Konverzní faktor: µg/ml 3,96 µmol/l IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, ) 9

10 Kalibrační rozsah: 2,5 40 µg/ml (9,9 158 µmol/l). Souprava má návaznost na mezinárodní standard vyrobený s použitím schválených materiálů a měřících procesů. Analytická citlivost: 0,5 µg/ml (2,0 µmol/l). Přesnost: Vzorky byly stanovovány dvojmo v průběhu 20 dní, dva testy denně, celkem 40 testů a 80 replikátů. (Viz tabulka Přesnost.) Linearita: Stanovení vzorků bylo provedeno při různém ředění. (Reprezentativní hodnoty najdete v tabulce Linearita.) Zpětná výtěžnost: Bylo provedeno stanovení vzorků séra s přídavkem tří roztoků fenytoinu (80, 160 a 320 µg/ml) v poměru 1:19. (Reprezentativní hodnoty najdete v tabulce Zpětná výtěžnost.) Specificita: Protilátka je silně specifická vůči fenytoinu. Existuje přibližně 12% zkřížená reaktivita s hlavním metabolitem, HPPH, ale nijak významná zkřížená reaktivita s formou vylučovanou glukuronidovým esterem, HPPG. (Viz tabulka "Specificita".) Bilirubin: Přítomnost konjugovaného a nekonjugovaného bilirubinu v koncentracích do 200 mg/l nemá v rámci přesnosti stanovení žádný vliv na výsledky. Hemolýza: Přítomnost hemoglobinu v koncentracích do 512 mg/dl nemá v rámci přesnosti stanovení žádný vliv na výsledky. Lipémie: Přítomnost triglyceridů v koncentracích do mg/dl nemá v rámci přesnosti stanovení žádný vliv na výsledky. Alternativní typ vzorku: Vzorky (n = 20) byly odebrány do obyčejných a heparinizovaných vacutainer zkumavek. Do všech vzorků byl přidán fenytoin a následně byly stanoveny pomocí testu Fenytoin na analyzátorech IMMULITE (Heparin) = 1,02 (Sérum) 0,51 µg/ml r = 0,988 Střední hodnoty: 8,34 µg/ml (Sérum) 7,98 µg/ml (Heparin) Srovnání metody 1: Stanovení bylo porovnáno s komerčně dostupným testem na fenytoin (Kit A) na 51 vzorcích. (Koncentrační rozsah: přibližně 3,3 až 30 µg/ml. Viz graf 1.) Podle lineární regrese: (IML 2000) = 0,95 (Kit A) 0,22 µg/ml r = 0,982 Střední hodnoty: 10,9 µg/ml (IMMULITE 2000) 11,7 µg/ml (Kit A) Srovnání metody 2: Stanovení bylo porovnáno s testem Fenytoin na analyzátoru IMMULITE na 117 vzorcích. (Koncentrační rozsah: přibližně 2,8 až 40 µg/ml. Viz graf 2.) Podle lineární regrese: (IML 2000) = 1,03 (IML) + 0,55 µg/ml r = 0,976 Střední hodnoty: 15,2 µg/ml (IMMULITE 2000) 14,2 µg/ml (IMMULITE) Technická Podpora Pro technickou podporu kontaktujte vašeho národního distributora. Systém kontroly jakosti společnosti Siemens Healthcare Diagnostics Products Ltd. je certifikovaný podle ISO 13485:2003. Ελληνικά IMMULITE 2000 Φαινυτοΐνη Ενδεδειγμένη χρήση: Για in vitro διαγνωστική χρήση με τα συστήματα αναλυτών IMMULITE 2000 για τον ποσοτικό προσδιορισμό της φαινυτοΐνης στον ορό ή το ηπαρινισμένο πλάσμα, ως βοήθημα στον έλεγχο της αγωγής με το φάρμακο αυτό. Αριθμός καταλόγου: L2KPN2 (200 εξετάσεις), L2KPN6 (600 εξετάσεις) Κωδικός εξέτασης: PHN Χρώμα: Σκούρο γκρι Περίληψη και επεξήγηση Η φαινυτοΐνη (5,5-διφαινυλυδαντοΐνη, Mορ. βάρος: 252,3 Da) είναι ένα αντιεπιληπτικό φάρμακο που χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία 10 IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, )

11 διαφόρων τύπων επιληπτικών κρίσεων. Χορηγείται κατά κανόνα από το στόμα ως φαινυτοΐνη (Dilantin ) ή με ενδοφλέβια ή ενδομυϊκή ένεση του προφαρμάκου φωσφαινυτοΐνη (Cerebyx ), ενός αρκετά σχετικά διαλυτού στο νερό φωσφορικού εστέρα της φαινυτοΐνης. Ανάλογα με τον τρόπο χορήγησης, η μετατροπή της φωσφαινυτοΐνης σε φαινυτοΐνη αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός 2 έως 4 ωρών. 1-4 Το μεγαλύτερο μέρος της φαινυτοΐνης στην κυκλοφορία δεσμεύεται στις πρωτεΐνες του πλάσματος, και ιδιαίτερα στην λευκωματίνη. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, σε φαρμακολογικά ενεργή ελεύθερη μορφή κυκλοφορεί μόνον ένα 10% της ουσίας, αν και σε κάποιες νόσους, όπως στη νεφρική ανεπάρκεια, αυτό το ποσοστό είναι δυνατό να φθάσει στο 30% τουλάχιστον. 5 Η ελεύθερη κυκλοφορούσα ποσότητα αναμένεται να είναι αυξημένη σε περίπτωση υπολευκωματιναιμία και σε καταστάσεις, όπου άλλες ουσίες ανταγωνίζονται την φαινυτοΐνη για τα σημεία πρωτεϊνικής δέσμευσης. Τέτοιες ουσίες είναι το βαλπροϊκό οξύ και άλλα αντιεπιληπτικά, τα οποία είναι δυνατό να χορηγούνται ταυτόχρονα με την φαινυτοΐνη, τα σαλικυλικά και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η οξαπροζίνη (Daypro ), καθώς και πολλά άλλα φάρμακα που συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με την λευκωματίνη. Παρομοίως, τα υψηλά επίπεδα ελεύθερων λιπαρών οξέων είναι δυνατό να εκτοπίσουν την φαινυτοΐνη από τις πρωτεΐνες του πλάσματος. Η φαινυτοΐνη καθαίρεται από το ήπαρ, όπου μετατρέπεται κατά κύριο λόγο σε 5- (p-υδροξυφαινίλιο)-5-φαινυλυδαντοΐνη, η οποία στη συνέχεια υφίσταται γλυκουρονίδωση και αποβάλλεται με τα ούρα. 2,5 Αν και μη ενεργοί, οι μεταβολίτες HPPH και γλυκουρονίδιο HPPG, μοιάζουν δομικά με την φαινυτοΐνη και είναι δυνατό να την ανταγωνίζονται για τα σημεία πρωτεϊνικής δέσμευσης. Ο ρυθμός κάθαρσης μειώνεται ελαφρά με την ηλικία και σε περίπτωση νεφρικής ανεπάρκειας. Τα φάρμακα που ενισχύουν ή αναστέλλουν την ικανότητα του ήπατος να μεταβολίζει την φαινυτοΐνη αναμένεται να επηρεάσουν τα επίπεδα της ουσίας στην κυκλοφορία. Επιπλέον, η μεταβολική ικανότητα είναι περιορισμένη. Συνεπώς, η σχέση μεταξύ δοσολογίας και επιπέδων κυκλοφορίας δεν είναι σταθερή: σε υψηλότερα επίπεδα, ακόμη και εντός του θεραπευτικού εύρους, μια μικρή αύξηση της χορηγούμενης δόσης είναι δυνατό να προκαλέσει σημαντική αύξηση στα επίπεδα της ουσίας στην κυκλοφορία. Η φαινυτοΐνη παρακολουθείται συνήθως με ανοσοαναλύσεις, επειδή τα (ολικά) επίπεδα του φαρμάκου στην κυκλοφορία συσχετίζονται περισσότερο με το θεραπευτικό αποτέλεσμα και την τοξικότητα από ότι η χορηγούμενη δόση. 6 Το γενικά αποδεκτό θεραπευτικό εύρος της ολικής κυκλοφορούσας φαινυτοΐνης ανέρχεται σε 10 έως 20 µg/ml (40 έως 80 µmol/l), ωστόσο αυτά τα όρια πρέπει να θεωρούνται μόνον ενδεικτικά. 1,7-9 (Δεν υφίσταται καθορισμένο εύρος για την ελεύθερη κυκλοφορούσα φαινυτοΐνη.) Η βέλτιστη προσαρμογή της δοσολογίας θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την κλινική ανταπόκριση του ασθενούς στο φάρμακο. Τα χαμηλά επίπεδα είναι δυνατό να συνδέονται με ανεπαρκή έλεγχο, όπως εκδηλώνεται με τη συχνότητα και/ή τη σοβαρότητα των κρίσεων. Τα υψηλά επίπεδα είναι δυνατό να προκαλέσουν συμπτώματα νευροτοξικότητας συμπεριλαμβανομένων των αυθόρμητων ρυθμικών κινήσεων των ματιών (νυσταγμός), της ναυτίας, του εμετού, του μειωμένου συντονισμού (αταξία), των προβλημάτων ομιλίας (δυσαρθρία), του έντονου λήθαργου κτλ., ή ακόμη της επιδείνωσης των επιληπτικών κρίσεων. Αρχή της διαδικασίας Η IMMULITE 2000 Φαινυτοΐνη είναι μια στερεής φάσης ανταγωνιστική, χημειοφωταυγής, ενζυμική ανοσοανάλυση. Κύκλοι επώασης: 1 x 30 λεπτά. Συλλογή δειγμάτων Δεν απαιτείται νηστεία ή ειδική προετοιμασία. Συλλογή δειγμάτων αίματος με χειρουργικό άνοιγμα φλέβας σε σωλήνες απλούς (χωρίς αντιπηκτικά) ή ηπαρινισμένους με αποφυγή της αιμόλυσης και διαχωρισμός του ορού ή του πλάσματος από τα κύτταρα. Να μην χρησιμοποιούνται σωλήνες με παρεμποδιστές πηκτών. 1,10-11 Όσον αφορά τους ασθενείς που λαμβάνουν αγωγή με φωσφαινυτοΐνη (Cerebyx ), η συλλογή των δειγμάτων για IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, ) 11

12 ανάλυση φαινυτοΐνης πρέπει να πραγματοποιείται τουλάχιστον 2 ώρες μετά την ολοκλήρωση της ενδοφλέβιας χορήγησης ή 4 ώρες μετά την ενδομυϊκή έγχυση, όταν θεωρείται ότι έχει ουσιαστικά ολοκληρωθεί η μετατροπή του προφαρμάκου σε φαινυτοΐνη. 1-3 Συνιστάται η χρήση της υπερφυγοκέντρου για να καθαριστούν τα λιπιδαιμικά δείγματα. Αιμολυμένα δείγματα μπορεί να υποδηλώνουν κακή μεταχείριση του δείγματος πριν την παραλαβή του από το εργαστήριο και τα αποτελέσματα πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή. Η φυγοκέντριση των δειγμάτων ορού πριν την πλήρη πήξη μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία θρόμβων. Για να αποφευχθούν λανθασμένα αποτελέσματα εξαιτίας της παρουσίας θρόμβων, βεβαιωθείτε ότι πριν τη φυγοκέντριση, το αίμα έχει πήξει πλήρως. Κάποια δείγματα, ιδιαιτέρως αυτά των ασθενών που λαμβάνουν αντιπηκτική θεραπεία, ίσως χρειάζονται μεγαλύτερο χρόνο πήξης. Οι σωλήνες συγκέντρωσης αίματος διαφορετικών εταιρειών μπορεί να δώσουν αποκλίνουσες τιμές, ανάλογα με τα υλικά και τα συμπληρώματα, συμπεριλαμβανομένων των με τζελ ή φυσικών σωληναρίων, των ενεργοποιητών πήξεως και/ή των αντιπηκτικών. Η IMMULITE 2000 Φαινυτοΐνη δεν έχει δοκιμαστεί με όλους τους τύπους σωληναρίων. Συμβουλευθείτε την παράγραφο για τους εναλλακτικούς τύπους δειγμάτων για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα σωληνάρια που έχουν δοκιμαστεί. Απαιτούμενος όγκος: 10 µl ορού ή ηπαρινισμένου πλάσματος. Φύλαξη: 7 μέρες στους 2 8 C ή 1 μήνας στους 20 C. 12 Προειδοποιήσεις και προφυλάξεις Για in vitro διαγνωστική χρήση. Αντιδραστήρια: Διατήρηση στους 2 8 C. Απόρριψη σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Ακολουθήστε τις γενικές προφυλάξεις και χειριστείτε όλα τα συστατικά σαν να ήταν φορείς μολυσματικών παραγόντων. Όλα τα υλικά της μεθόδου που προέρχονται από ανθρώπινο αίμα έχουν ελεγχθεί και βρέθηκαν αρνητικά για σύφιλη, για αντισώματα στον HIV 1 και 2, για επιφανειακά αντιγόνα της ηπατίτιδας Β και για αντισώματα της ηπατίτιδας C. Αζίδιο του νατρίου σε συγκεντρώσεις μικρότερες από 0,1 g/dl έχει προστεθεί ως συντηρητικό. Κατά την απόρριψη, ξεπλύνετε με άφθονο νερό για την αποφυγή σχηματισμού πιθανών εκρηξιογόνων μεταλλικών αζιδίων στις αποχετεύσεις από μόλυβδο και χαλκό. Χημειοφωταυγές υπόστρωμα: Αποφύγετε τη μόλυνση και την έκθεση στο άμεσο ηλιακό φως. (βλ. ένθετο). Νερό: Χρησιμοποιήστε απεσταγμένο ή απιονισμένο νερό. Υλικά που διατίθενται Τα συστατικά αποτελούν ένα ολοκληρωμένο σετ. Οι ετικέτες στο εσωτερικό κουτί είναι απαραίτητες για την ανάλυση. Συσκευασία σφαιριδίων φαινυτοΐνης (L2PN12) Με ραβδοκώδικα. 200 σφαιρίδια, επικαλυμμένα με πολυκλωνικό αντίσωμα αντί-φαινυτοΐνης κουνελιού. Σταθερό στους 2 8 C έως την ημερομηνία λήξεως. L2KPN2: 1 συσκευασία. L2KPN6: 3 συσκευασίες. Δοχείο αντιδραστηρίου φαινυτοΐνης (L2PNA2) Με ραβδοκώδικα. 21 ml αλκαλικής φωσφατάσης (από βόειο έντερο) συνδεδεμένης με φαινυτοΐνη σε ρυθμιστικό, με συντηρητικό, διανεμημένη ισότιμα στους θαλάμους Α και Β. Σταθερή στους 2 8 C έως την ημερομηνία λήξεως. L2KPN2: 1 δοχείο. L2KPN6: 3 δοχεία. Πριν τη χρήση, σχίστε την πάνω ετικέτα στο σημείο διάτρησης, χωρίς να καταστρέψετε το ραβδοκώδικα. Αφαιρέστε (ξεκολλήστε) προσεκτικά το κάλυμμα από την επάνω επιφάνεια του δοχείου, και πιέστε το κάλυμμα κάτω προς τους κεκλιμένους οδηγούς-ράγες. Ρυθμιστές φαινυτοΐνης (LPNL, LPNH) 2 φιαλίδια (χαμηλό και υψηλό), έκαστο 2,0 ml, φαινυτοΐνης σε επεξεργασμένο ανθρώπινο ορό, με συντηρητικό. Σταθεροί στους 2 8 C για 30 μέρες μετά το άνοιγμα 12 IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, )

13 ή για 6 μήνες (διαχωρισμένοι) στους 20 C. L2KPN2: 1 σετ. L2KPN6: 2 σετ. Πριν κάνετε κάποια ρύθμιση, τοποθετήστε τις κατάλληλες ετικέτες των διαλυμάτων (παρέχονται με το kit) σε δοκιμαστικούς σωλήνες, έτσι, ώστε οι ραβδοκώδικες να μπορούν να διαβαστούν από σύστημα του αναλυτή. Συστατικά του Kit που προμηθεύονται ξεχωριστά L2SUBM: Χημειοφωταυγές υπόστρωμα L2PWSM: Πλυστικό του ανιχνευτή L2KPM: Kit καθαρισμού του ανιχνευτή LRXT: Σωλήνες αντίδρασης (μιας χρήσεως) SDCM: Δύο επιπέδων, πολυπαραμετρική μονάδα ελέγχου με ανθρώπινο ορό. Απαιτούνται επίσης Απεσταγμένο ή απιονισμένο νερό, δοκιμαστικοί σωλήνες, δείγματα ελέγχου. Διαδικασία της ανάλυσης Σημειώστε ότι για το βέλτιστο αποτέλεσμα, είναι σημαντικό να ακολουθηθούν όλες οι τυπικές διαδικασίες όπως ορίζονται στο εγχειρίδιο χρήστη συστημάτων IMMULITE Βλέπε το εγχειρίδιο χρήστη συστημάτων IMMULITE 2000 για: προετοιμασία, στήσιμο, αραιώσεις, ρυθμίσεις, ανάλυση και διαδικασίες ποιοτικού έλέγχου. Συνιστώμενος χρόνος μεταξύ των ρυθμίσεων: 2 εβδομάδες. Δείγματα ποιοτικού ελέγχου: Χρησιμοποιήστε δείγματα ελέγχου ή δείγματα ορού τουλάχιστον δύο επιπέδων (χαμηλό και υψηλό) φαινυτοΐνης. Θεραπευτικό εύρος Το γενικά αποδεκτό θεραπευτικό εύρος γα την φαινυτοΐνη είναι 10 έως 20 µg/ml (40 έως 80 µmol/l). 1,7-9 Τοξικότητα αναφέρθηκε σε συγκεντρώσεις άνω των 20 µg/ml. Θεωρήστε αυτά τα όρια μόνο ως κατευθυντήριες γραμμές. Περιορισμοί Κατά την ερμηνεία των τιμών συγκέντρωσης φαινυτοΐνης να λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα: Όλες οι τρέχουσες φαρμακευτικές αγωγές τους ασθενούς Ο χρόνος λήψης του δείγματος σε συνδυασμό με το ιστορικό δοσολογίας Υφιστάμενες νόσοι ή ασθένειες Ετεροφυλικά αντισώματα στον ανθρώπινο ορό μπορεί να αντιδράσουν με τις ανοσοσφαιρίνες που περιέχονται στα συστατικά της μεθόδου προκαλώντας αλληλεπιδράσεις με in vitro ανοσοαναλύσεις [βλ. Boscato LM, Stuart MC. Heterophilic antibodies: a problem for all immunoassays. Clin Chem 1988:34:27-33.] Δείγματα ασθενών που εκτίθενται συστηματικά σε ζώα ή προϊόντα ζωικού ορού μπορούν να παρουσιάσουν αυτού του τύπου την αλληλεπίδραση που προκαλεί δυνητικά ένα ανώμαλο αποτέλεσμα. Αυτά τα αντιδραστήρια έχουν μορφοποιηθεί έτσι, ώστε να ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο της αλληλεπίδρασης. Παρόλ αυτά, μπορεί να εμφανιστούν πιθανές αλληλεπιδράσεις μεταξύ σπάνιων ορών και των συστατικών της μεθόδου. Για διαγνωστικούς σκοπούς, τα αποτελέσματα που λαμβάνονται από αυτή τη μέθοδο θα πρέπει πάντα να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με τις κλινικές εξετάσεις, το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και άλλα ευρήματα. Απόδοση Βλέπε Πίνακες και Γραφήματα για αντιπροσωπευτικά δεδομένα της εκτέλεσης της μεθόδου. Τα αποτελέσματα εκφράζονται σε µg/ml. (Εκτός αν κάτι σημειώνεται διαφορετικά, όλα πραγματοποιήθηκαν σε δείγματα ορού, που συλλέχθηκαν σε σωλήνες χωρίς παρεμποδιστές πηκτών ή προσθετικών που προκαλούν θρόμβους.) Παράγοντας μετατροπής: µg/ml x 3,96 µmol/l Εύρος καμπύλης: 2,5 40 µg/ml (9,9 158 µmol/l). Η εξέταση είναι ιχνηλάσιμη σε ένα εσωτερικό πρότυπο που κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας κατάλληλα υλικά και μετρήσιμες διαδικασίες. Αναλυτική ευαισθησία: 0,5 µg/ml (2,0 µmol/l). Ακρίβεια: Για 20 μέρες κάποια δείγματα εξετάστηκαν εις διπλούν, δις ημερησίως, IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, ) 13

14 συνολικά 40 φορές ή 80 επαναλήψεις. (Βλ. Πίνακα Precision ) Γραμμικότητα: Τα δείγματα αναλύθηκαν σε διάφορα διαλύματα. (βλ. Πίνακα "Linearity" για αντιπροσωπευτικά δεδομένα). Ανάκτηση: Κάποια δείγματα (1 με 19) εμπλουτίστηκαν με τρία διαλύματα φαινυτοΐνης (80, 160 και 320 µg/ml) και αναλύθηκαν. (βλ. πίνακα "Recovery" για αντιπροσωπευτικά δεδομένα.) Ειδικότητα: Το αντίσωμα έχει υψηλή εξειδίκευση στην φαινυτοΐνη. Η διασταυρούμενη αντίδραση με τον κύριο μεταβολίτη, την ΗΡΡΗ, ανέρχεται σε 12%, αλλά δεν παρατηρείται σημαντική διασταυρούμενη αντίδραση με την εκκρινόμενη μορφή εστέρα γλυκουρονιδίου ΗPPG. (Βλ. Πίνακα "Specificity".) Χολερυθρίνη: Η παρουσία χολερυθρίνης (συνδεδεμένης και έμμεσης) σε συγκέντρωσεις έως 200 mg/l δεν επηρεάζει τα αποτελέσματα της εξέτασης μέσα στα όρια ακρίβειας της ανάλυσης. Αιμόλυση: Η παρουσία αιμοσφαιρίνης σε συγκεντρώσεις έως 512 mg/dl δεν επηρεάζει τα αποτελέσματα της εξέτασης, μέσα στα όρια ακρίβειας της ανάλυσης. Λιπιδαιμία: Η παρουσία τριγλυκεριδίων σε συγκεντρώσεις έως mg/dl δεν επηρεάζει τα αποτελέσματα της εξέτασης μέσα στα όρια ακρίβειας της ανάλυσης. Εναλλακτικός τύπος δείγματος: Συλλέχθηκαν δείγματα (n = 20) σε απλούς και ηπαρινισμένους δοκιμαστικούς σωλήνες. Όλα τα δείγματα εμπλουτίστηκαν με φαινυτοΐνη και αναλύθηκαν με τη μέθοδο IMMULITE 2000 Φαινυτοΐνη. (Ηπαρίνη) = 1,02 (Ορός) 0,51 µg/ml r = 0,988 Μέσοι όροι: 8,34 µg/ml (Ορός) 7,98 µg/ml (Ηπαρίνη) Σύγκριση της Μεθόδου 1: Η ανάλυση συγκρίθηκε με μια διαθέσιμη στο εμπόριο ανάλυση φαινυτοΐνης (Kit A) σε 51 δείγματα. (Εύρος συγκέντρωσης: περίπου 3,3 έως 30 µg/ml. Βλ. γράφημα 1.) Η ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης έδωσε τα ακόλουθα αποτελέσματα: (IML 2000) = 0,95 (Kit A) 0,22 µg/ml r = 0,982 Μέσοι όροι: 10,9 µg/ml (IMMULITE 2000) 11,7 µg/ml (Kit A) Σύγκριση της Μεθόδου 2: Η ανάλυση συγκρίθηκε με τη μέθοδο IMMULITE Φαινυτοΐνη σε 117 δείγματα. (Εύρος συγκέντρωσης: περίπου 2,8 έως 40 µg/ml. Βλ. γράφημα 2.) Η ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης έδωσε τα ακόλουθα αποτελέσματα: (IML 2000) = 1,03 (IML) + 0,55 µg/ml r = 0,976 Μέσοι όροι: 15,2 µg/ml (IMMULITE 2000) 14,2 µg/ml (IMMULITE) Τεχνική Υποστήριξη Για τεχνική υποστήριξη αποταθείτε στον αντιπρόσωπο της χώρας σας. Το Σύστημα Ποιότητας της Siemens Healthcare Diagnostics Products Ltd. είναι επικυρωμένο με ISO 13485:2003. Polski IMMULITE 2000 Fenytoina Przeznaczenie: Test diagnostyczny in vitro dla analizatorów systemów IMMULITE 2000 przeznaczony do ilościowego oznaczenia fenytoiny w surowicy lub osoczu heparynowym, przydatny do monitorowania stężenia tego leku w trakcie leczenia. Numer katalogowy: L2KPN2 (200 testów), L2KPN6 (600 testów) Kod Testu: PHN Kolor: Ciemno szary Wprowadzenie Fenytoina (5,5-difenylhydantoina, M.cz. = 252,3 Da) jest lekiem przeciwpadaczkowym szeroko stosowanym przy leczeniu różnych typów padaczki. Lek ten podawany jest doustnie jako właściwa fenytoina (Dilantin ), lub w postaci proleku fosfenytoiny (Cerebyx, esteru fosforanowego fenytoiny, względnie rozpuszczalnego w wodzie jako wlew dożylny (IV) lub zastrzyki domięśniowe (IM). Zależnie od drogi podania przemiana fosfenytoiny do 14 IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, )

15 fenytoiny zachodzi w czasie 2 do 4 godzin. 1-4 W krążeniu fenytoina występuje w przeważającej części związana z białkami osoczowymi, głównie albuminami. W warunkach prawidłowych tylko około 10% leku we krwi krąży w postaci aktywnej - wolnej, chociaż w niektórych sytuacjach, na przykład przy niewydolności nerek, frakcja ta może wzrosnąć do 30% lub więcej. 5 Oczekuje się, że poziom formy wolnej fenytoiny wzrasta przy hipoalbuminemii oraz w stanach, w których inne związki współzawodniczą z lekiem o miejsca wiążące na białkach. Dotyczy to między innymi kwasu walproinowego i innych leków przeciwdrgawkowych stosowanych równocześnie z fenytoiną, salicylanów i niesteroidowych leków przeciwzapalnych np. oxaprozinu (Daypro ) oraz wielu innych leków wiążących się silnie z albuminami. Ponadto wysokie poziomy kwasów tłuszczowych wypłukują fenytoinę z jej połączeń z białkami. Fenytoina metabolizowana jest w wątrobie głównie do 5-(p-hydroksyfenyl)-5- fenylhydantoiny, która ulega następnie przemianie do glukuronidu wydalanego z moczem. 2,5 Metabolit fenytoiny PPH oraz jej glukuronid HPPG są formami nieaktywnymi, jednak podobieństwo strukturalne do fenytoiny sprawia, że współzawodniczą z nią o miejsca wiążące na białkach nośnikowych. Stopień oczyszczania krwi z leku obniża się z wiekiem i spada przy niewydolności nerek. Na poziom fenytoiny we krwi mogą mieć wpływ także inne leki, które przyspieszają lub zwalniają funkcje metaboliczne wątroby. Ograniczona jest także pojemność metaboliczna wątroby, dlatego związek pomiędzy dawkowaniem i stężeniem leku w krążeniu nie jest jednolity: przy wyższych poziomach, mieszczących się nawet w granicach terapeutycznych, niewielki nawet wzrost dawki leku może znacząco zwiększyć jego stężenie we krwi. Fenytoina jest powszechnie monitorowana przy zastosowaniu immunotestów, gdyż jej stężenie całkowite we krwi lepiej odzwierciedla efekt terapeutyczny i toksyczność leku niż wielkość podawanej dawki. 6 Za poziomy terapeutyczne przyjmuje się na ogół stężenia całkowitej fenytoiny pomiędzy 10 a 20 μg/ml (40 do 80 μmol/l), należy je jednak traktować jako wartości orientacyjne. 1,7-9 (Nie ustalono wartości referencyjnych dla frakcji wolnej fenytoiny). Ustaleniu dawki optymalnej powinna towarzyszyć ocena odpowiedzi chorego na lek. Niskie poziomy mogą być związane z nieodpowiednią kontrolą, co ma wyraz w częstotliwości i/lub ciężkości napadów padaczki. Wysokim stężeniom mogą towarzyszyć objawy neurotoksyczności mimowolne, rytmiczne ruchy gałek ocznych (oczopląs), nudności, wymioty, upośledzona koordynacja (bezład), upośledzenie wymowy (dyzartria), ostre letargi i inne a także pogorszenie napadów padaczki. Zasada testu IMMULITE 2000 Fenytoina jest kompetycyjnym chemiluminescencyjnym testem fazy stałej. Czas inkubacji: 1 30 minut. Preparatyka próbek Badany nie musi być na czczo, nie są wymagane również żadne inne specjalne przygotowania. Krew pobrać przez nakłucie żylne do czystej probówki (bez antykoagulantów) lub na heparynę, unikać hemolizy. Oddzielić składniki morfotyczne od surowicy lub osocza. Nie używać probówek z barierą żelową 1,10-11 Ze względu na czas potrzebny do przejścia proleku do właściwej postaci fenytoiny ważne jest, aby u chorych leczonych fosfenytoiną (Cerebyx) krew pobierać co najmniej po 2 godzinach od podania dożylnego lub 4 od podania domięśniowego. 1-3 Zalecane jest klarowanie próbek lipemicznych przez ultrawirowanie. Hemoliza próbki może świadczyć o nieprawidłowym postępowaniu z próbką na etapie przedlaboratoryjnym. Fakt ten należy brać pod uwagę przy interpretacji wyników. Odwirowanie próbki krwi przed zakończeniem wykrzepiania może spowodować, że w supernatancie pozostanie fibryna stanowiąca przyczynę fałszywych wyników. Przed przystąpieniem do wirowania należy mieć pewność, że skrzep jest ostatecznie uformowany. Niektóre próbki, a zwłaszcza IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, ) 15

16 pochodzące od osób poddanych leczeniu antykoagulantami, wymagają dłuższego czasu na wytworzenie skrzepu. Stosowane przy pobieraniu krwi probówki różnych producentów mogą różnie wpływać na uzyskiwane wyniki. Istotny jest materiał i czynniki dodatkowe jak żel lub bariery oddzielające skrzep, aktywatory krzepnięcia oraz antykoagulanty. Wpływ wszystkich możliwych wariantów probówek na test IMMULITE 2000 Fenytoina nie został określony. Informacje o przetestowanych wariantach podano w akapicie Wpływ materiału na oznaczenie. Wymagana objętość próbki: 10 µl surowicy lub osocza heparynowego. Przechowywanie: 7 dni w 2 8 C, lub 1 miesiąc w 20 C. 12 Ostrzeżenia i warunki wstępne Test diagnostyczny in vitro. Odczynniki: Przechowywać w 2 8 C. Usuwać zgodnie z instrukcją. Zachowywać środki ostrożności konieczne przy pracy z materiałem potencjalnie zakaźnym. W materiałach pochodzących z krwi ludzkiej wykluczono reaktywność w kierunku syfilisu, obecność przeciwciał anty-hiv1/2, HBsAg i przeciwciał anty- HCV. Azydek sodu w stężeniu mniejszym niż 0,1 g/dl jest dodawany jako konserwant. Wykorzystane odczynniki usuwać w dużej ilości wody, by zapobiec osadzaniu azydku sodu w rurach miedzianych lub ołowianych, co może doprowadzić do wytworzenia potencjalnie wybuchowych azydków tych metali. Substrat chemiluminescencyjny: Unikać zanieczyszczenia i chronić przed bezpośrednim światłem słonecznym (patrz ulotka). Woda: Dejonizowana lub destylowana. Elementy zestawu Elementy zestawu tworzą całość. Kody na wewnętrznych pokrywach pudełka są niezbędne do wykonania oznaczenia. Fenytoina Pojemnik z Kulkami (L2PN12) Z kodem kreskowym. 200 kulek opłaszczonych króliczymi przeciwciałami poliklonalnymi anty-fenytoina. Stabilne w 2 8 C do daty ważności. L2KPN2: 1 pojemnik. L2KPN6: 3 pojemniki. Fenytoina Klin odczynnikowy (L2PNA2) Z kodem kreskowym. 21 ml alkalicznej fosfatazy (izolowanej z jelita cieląt) sprzęgniętej z fenytoiną w buforowanym roztworze z konserwantem, rozdzielony po równo do komory A i B. Stabilny w temp. 2 8 C do daty ważności. L2KPN2: 1 klin. L2KPN6: 3 kliny. Przed użyciem zerwać taśmę zabezpieczającą nie uszkadzając kodu kreskowego. Usunąć foliową uszczelkę komór odczynnikowych. Wsunąć przesuwne zamknięcie komór w prowadnice w pokrywie klina. Fenytoina Kalibratory (LPNL, LPNH) Dwie fiolki (kalibrator niski i wysoki) zawierające po 2,0 ml fenytoiny w spreparowanej surowicy ludzkiej, z konserwantem. Po otwarciu stabilne przez 30 dni w 2 8 C lub 6 miesięcy w 20 C (rozpipetować). L2KPN2: 1 zestaw. L2KPN6: 2 zestawy. Przed przystąpieniem do kalibracji umocuj na probówkach odpowiednie nalepki z kodem kreskowym (dostarczane z zestawem) rozpoznawane przez czytnik kodów kreskowych aparatu. Materiały dostarczane oddzielnie L2SUBM: Substrat chemiluminescencyjny L2PWSM: Roztwór płuczący L2KPM: Roztwór czyszczący LRXT: Probówki reakcyjne (jednorazowe) SDCM: Dwupoziomowa multikontrola oparta na surowicy ludzkiej. Ponadto niezbędne Woda destylowana lub dejonizowana, probówki testowe, kontrole. Procedura oznaczenia Przestrzeganie procedur dotyczących utrzymania aparatu, zawartych w Podręczniku operatora do obsługi systemów IMMULITE 2000 poprawia charakterystykę uzyskiwanych wyników. 16 IMMULITE 2000 Phenytoin (PIEL2KPN-1 {15}, )