PROPIEDADES CONFORMES

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "PROPIEDADES CONFORMES"

Transcript

1 MIGUEL BROZOS V ÁZQUEZ PROPIEDADES CONFORMES DE PRODUCTOS DEFORMADOS Publicaciones del Departamento degeomelria;;-~=~

2

3 Miguel Brozos Vázquez PROPIEDADES CONFORMES DE PRODUCTOS DEFORMADOS Memoria realizada no Departamento de Xeometría e Topoloxía da Facultade de Matemáticas, baixo a dirección de Eduardo García Río e Ramón Vázquez Lorenzo, para obter o Diploma de Estudios Avanzados en Ciencias Matemáticas pola Universidade de Santiago de Compostela. Levouse a cabo a súa defensa o día 15 de Xullo de 2004 na Facultade de Matemáticas de dita Universidade, obtendo a cualificación de Sobresaliente.

4 IMPRIME: Imprenta Universitaria Pavillón de Servicios Campus Universitario ISBN: Dep. Leg.: C

5 Ós meus pais.

6

7 Agradecementos Non quixera deixar pasar a oportunidade que me brinda esta páxina, ata hai pouco en branco pero pronto negra de tinta se quixera facer fe ó seu título, pois moitos son os merecedores de figurar nela, para expresar o meu agradecemento a todos aqueles que me axudaron durante o último ano. Sabendo que por cuestións de lexibilidade debo restrinxirme ós máis destacados, quixera comezar polos directores do traballo, Eduardo García Río e Ramón Vázquez Lorenzo, quen sen dúbida sobrepasaron a súa encomenda titorial para colaborar comigo e guiarme ó longo deste curso. Merécese facer estensivo este agradecemento ós meus compañeiros e amigos de despacho, especialmente a Alexandre Andrés Cortés Ayaso e José Carlos Díaz Ramos, así como demais membros do Departamento de Xeometría e Topoloxía, entre os que, por implicación neste traballo debo mencionar a Luis M. Hervella Torrón, José Antonio Oubiña Galiñanes e Elena Vázquez Abal. Ademais, non podo esquecer, por imprescindible, o apoio recibido da miña familia, a quen quixera adicar cada unha das letras das diversas páxinas que constitúen esta memoria. Finalmente; debo dicir, dende a sinxeleza sinceira da brevidade, gracias Ana. vii

8

9 Abstract Isothermal coordinate systems in Riemannian surfaces are generalized in a natural way by locally conformally flat manifolds. Although there is not a complete classification of this sort of manifolds when their dimension is greater than two, there exist some important results under suitable topological conditions. Among those a relevant role is played by Kuiper s Theorem: a compact simply connected locally conformally flat manifold is isometric to an Euclidean sphere [20]. We are also interested in the following, due to Zhu [37]: the universal cover of a complete locally conformally flat manifold with nonnegative Ricci curvature is in the conformal class of R n, S n or S n 1 R. In spite of these results, among many others, there is a lack onformation concerning negative curvature. The aim of this work is to obtain new examples of complete locally conformally flat manifolds with negative Ricci curvature. In order to do that, we use a geometric construction introduced by Bishop and O Neill [5], which was extensively used to create examples of complete manifolds with negative curvature, called warped products. Apart from this kind of manifolds, we will study some generalizations like twisted products or multiply warped products. We will focus in multiply warped products, since twisted products can be reduced to warped products under our essential assumption of local conformal flatness (if the base and the fiber are not one-dimensional), as it is shown in Teorema Firstly, we give a characterization of locally conformally flat warped products (Chapter 2), based on the fact that any warped product is in the conformal class of a suitable direct product. Such characterization provides the key for the later development of the study of locally conformally flat multiply warped products. In Chapter 3 the case of multiply warped products with one-dimensional base is analyzed, summarizing results in Teorema ; it provides a characterization of this products, showing that at most three fibers may occur. Later on multiply warped products with base of dimension greater than two are approached, obtaining a characterization in Teorema , as well as restrictions in the number of fibers (which must be less or equal than the dimension of the base plus two). Multiply warped products with topological conditions on their basis are the subjects of Chapter 6, where Teorema shows that if the base is compact, then the multiply warped product is already a warped product (i.e., it only admits one fiber it is locally conformally flat). Special attention is paid to multiply warped products with base a model space, R n, H n and S n. ix

10 As an application of the previous results, examples of complete locally conformally flat manifolds of negative sectional curvature are obtained in Chapter 7. Also, multiply warped spaces are used to construct new examples of complete locally conformally flat manifolds of nonpositive Ricci curvature.

11 Introducción As variedades riemannianas localmente conformemente chás son unha xeneralización natural da estructura conforme das superficies riemannianas. De feito, a posibilidade de construír sistemas de coordenadas isotermais garante a existencia de transformacións conformes locais entre unha superficie de Riemann calquera e o plano euclidiano. Sen embargo, en dimensións superiores, non toda variedade riemanniana admite unha estructura localmente conformemente chá e é, actualmente, un problema aberto o obter unha boa clasificación das variedades cunha estructura deste tipo. O estudio das propiedades globais de variedades localmente conformemente chás foi iniciado por Kuiper [20], quen clasificou as variedades compactas localmente conformemente chás simplemente conexas, mostrando que son esferas. Posteriormente, Tani [30] probou que unha variedade localmente conformemente chá, compacta, conexa e orientada con curvatura escalar constante é isométrica a unha esfera se a súa curvatura de Ricci é positiva. Estes resultados foron xeneralizados máis tarde por Cheng [8] e Zhu [37], obténdose finalmente que unha variedade completa localmente conformemente chá con curvatura de Ricci non negativa está na clase conforme de R n, S n ou S n 1 R, onde S k denota a esfera euclidiana k-dimensional. A pesar dos progresos realizados no estudio de variedades localmente conformemente chás con curvatura de Ricci non negativa, é moi escasa a información que se dispón no caso en que a curvatura de Ricci sexa non positiva. Obviamente, un paso previo a calquera intento de clasificación de tales variedades é o de dispor de exemplos significativos das mesmas. Así, é claro que R n, H n e H n 1 R proporcionan exemplos completos de variedades localmente conformemente chás con curvatura de Ricci non positiva, onde H k denota o espacio hiperbólico k-dimensional. Polo tanto, o primeiro problema a estudiar é a posible existencia de outros exemplos, á vista dos resultados coñecidos para curvaturas positivas. Unha técnica amplamente utilizada para xenerar exemplos de variedades completas con curvatura negativa baséase nunha construcción xeométrica sinxela descrita por Bishop e O Neill [5]: os productos warped (ou, nunha situación máis xeral, os productos twisted [28]). Tales estructuras consisten en deformar a métrica da variedade producto mediante unha homotecia nun dos factores, a cal varía segundo os puntos do outro factor. Na situación máis sinxela, as superficies de revolución son productos warped e, dunha forma máis xeral, as coordenadas polares xeodésicas permiten unha descripción local da xeometría dunha variedade como producto warped. xi

12 É coñecido [36] que, localmente, unha variedade producto localmente conformemente chá é chá ou ben se reduce a un producto con dous factores de curvatura seccional constante e oposta, sempre que as súas dimensións sexan maiores que un. Así pois, se ben a técnica de construír productos directos de variedades localmente conformemente chás non parece efectiva á hora de producir novos exemplos, si o será cando na variedade producto se considere unha métrica producto deformado. Dada a súa maior flexibilidade os productos warped supoñen un recurso actualmente en auxe para atopar exemplos de diversos tipos de variedades con diferentes características, xa que, a pesar de que a súa xeometría é relativamente sinxela, a función de deformación permite en moitos casos perturbar a xeometría da fibra e, en definitiva, a da variedade, para adaptarse ós requisitos esixidos. Seguindo o mesmo curso, xeneralízanse os productos warped de diversos modos, entre os que destacan os productos twisted (con pouco interés no devir deste traballo, como se mostra no Teorema ), e os productos multiwarped, nos que se basea a busca de exemplos de variedades localmente conformemente chás con tensor de Ricci non positivo. Comezando por estudiar a conformalidade chá local, caracterízanse localmente os productos multiwarped con esta propiedade (Teorema 5.3.5) para obter, como consecuencia e globalizando o resultado, novos exemplos de variedades completas localmente conformemente chás que, baixo certas condicións adicionais, teñen curvatura seccional ou tensor de Ricci non positivo. Cómpre sinalar que o feito que permitiu comprender as ecuacións diferenciais inherentes á estructura localmente conformemente chá dun producto warped ou multiwarped radicou na propiedade de que todo producto warped está na clase conforme dun determinado producto directo. Esta propiedade esencial que, sen embargo, semella non ter sido explotada con anterioridade no estudio dos productos deformados, é probablemente un punto de partida adecuado para enfocar tanto o estudio de problemas de causalidade en xeometría de Lorentz, como o estudio de puntos de corte ó longo de xeodésicas nulas, dado que ambos posúen a característica de invarianza conforme [1]. Dunha maneira máis precisa, o contido desta memoria estructúrase segundo a descripción que se dá a continuación. O Capítulo 1 adícase a introducir os conceptos básicos para o desenvolvemento da memoria e as propiedades necesarias para levar a cabo este estudio. Introdúcense os productos warped e twisted, estudiándose algúns aspectos relacionados coa súa curvatura. Ademais, dado que as transformacións conformes desempeñan un papel fundamental neste traballo; recordamos algúns resultados relativos á súa influencia sobre operadores diferenciais como o gradiente, o hessiano e o laplaciano. Trátanse no Capítulo 2 os productos warped localmente conformemente chans, obtendo condicións necesarias e suficientes que caracterizan os productos con esta propiedade, as cales son descritas no teorema seguinte: Teorema Sexa M = B f F un producto warped. (i) Se dim B = 1, entón M = B f F é localmente conformemente chá se e só se (F, g F ) ten curvatura seccional constante.

13 (ii) Se dim B > 1 e dim F > 1, entón M = B f F é localmente conformemente chá se e só se (ii.1) (F, g F ) é unha variedade de curvatura seccional constante c F. (ii.2) A función f : B R + define un cambio conforme en B de modo que (B, 1 g f 2 B ) ten curvatura seccional constante c B = c F. (iii) Se dim F = 1, entón M = B f F é localmente conformemente chá se e só se a función f : B R + define un cambio conforme en B tal que (B, 1 g f 2 B ) é unha variedade de curvatura seccional constante. Como xa mencionamos, o anterior teorema supón unha caracterización local dos productos warped localmente conformemente chans. De feito, para calquera base (B, g B ) localmente conformemente chá e calquera fibra (F, g F ) de curvatura seccional constante, existen funcións de deformación definidas localmente sobre B, f U : U B R + de maneira que U f U F é localmente conformemente chá. Así, o problema esencial radica na posibilidade de estender as funcións f U a toda a base B. Unha vez caracterizados os productos warped localmente conformemente chans, estúdianse en función da base, con especial énfase en que esta sexa unha variedade compacta ou un espacio modelo (R n, S n ou H n ). Neste punto é importante sinalar que os productos B f F localmente conformemente chans con base de curvatura seccional constante correspóndense coa situación na que 1 f 2 g B é un cambio conforme definido por unha transformación de Möbius en (B, g B ). Ademais, cobra especial importancia a función de deformación, que marca a diferencia entre o estudio local e global levado a termo (pois non sempre é posible estender a función a toda a variedade, aínda que se poida definir localmente), así como a unicidade da mesma á hora de construír un producto warped localmente conformemente chan dada a base e a fibra. Este estudio dos productos warped constitúe a primeira parte da memoria que, se ben posúe interese en si mesma, supón tamén un preludio ós catro capítulos seguintes, onde se introduce unha xeneralización dos productos warped: os productos multiwarped. Xeneralización esta que, como se verá, amplía dende diversos ángulos a estructura de producto deformado anterior, supoñendo en moitas situacións unha estructura máis rica. Non obstante, noutras ocasións non permitirá enriquecer, como veremos no Capítulo 6, a gama de exemplos obtidos a partir dos productos warped. Esta segunda parte segue unha orde linear, comenzando cun pequeno achegamento á xeometría dos productos multiwarped, baseado na xeneralización da estructura warped, que se desenvolve principalmente no Capítulo 3. Este pequeno estudio da xeometría da estructura multiwarped porá de manifesto o papel diferenciado que xoga a base do producto, o que se enfatizará aínda máis á hora de abordar a condición de conformalidade chá local. En concreto, obtéñense as expresións do tensor de curvatura, curvatura seccional, de Ricci e escalar dun producto multiwarped. Estas fórmulas serán esenciais para abordar os problemas que son obxectivo na presente memoria. Neste capítulo facemos especial

14 énfase en dous aspectos dos productos multiwarped: a súa completitude (Teorema 3.2.1) e a caracterización dos mesmos fronte a outras xeneralizacións dos productos warped, a primeira vista máis xerais, en termos do tensor de Ricci (Teorema 3.3.1). O estudio da conformalidade chá local dos productos multiwarped realízase nos tres capítulos seguintes. O primeiro deles, o Capítulo 4, está adicado ós productos multiwarped con base de dimensión un. Esta condición supón unha maior maleabilidade das funcións de deformación, permitindo obter as solucións concretas das ecuacións diferenciais que xorden neste ámbito, o que se reflexa nun achegamento máis estreito á condición de conformalidade chá local nestes productos. O principal resultado deste capítulo é o seguinte, que caracteriza os productos multiwarped con base de dimensión un e localmente conformemente chans: Teorema Sexa M un producto multiwarped con base un intervalo I R, entón é localmente conformemente chan se e só se cumple unha das tres posibilidades seguintes: (i) M é un producto warped M = I f F con fibra F de curvatura seccional constante e función de deformación f arbitraria (positiva). (ii) M é un producto biwarped M = I f1 F 1 f2 F 2 con fibras de curvatura seccional constante e as funcións de deformación veñen dadas por f 1 = (ξ f) 1 f, f 2 = 1 f onde f é unha función estrictamente crecente arbitraria, ξ é unha función de deformación que fai o producto I ξ F 1 de curvatura seccional constante e ξ f > 0. (iii) M = I f1 F 1 f2 F 2 f3 F 3 con fibras de curvatura seccional constante e as funcións de deformación veñen dadas por f 1 = (ξ 1 f) 1 f, f 2 = (ξ 2 f) 1 f, f 3 = 1 f onde f é unha función estrictamente crecente arbitraria, ξ 1, ξ 2 son funcións de deformación que fan o producto I ξ1 F 1 ξ2 F 2 de curvatura seccional constante e ξ i f > 0, i = 1, 2. Dous aspectos no teorema anterior merecen ser destacados: por unha banda, as posibles funcións de deformación que fan o producto I ξ1 F 1 ξ2 F 2 de curvatura seccional constante están completamente determinadas no Teorema Por outra banda, é interesante sinalar que a propiedade de conformalidade chá local é independente da última función de deformación en cada unha das distintas situacións posibles no Teorema O caso en que a base ten dimensión maior ou igual que dous é substancialmente máis complexo, e require un tratamento diferente dada a dificultade de obter solucións das posibles ecuacións diferencias. O estudio das variedades localmente conformemente chás

15 con base de dimensión maior que un, desenvólvese nos Capítulos 5 e 6, onde se trata o problema de dar condicións necesarias e suficientes para que un producto multiwarped sexa localmente conformemente chan, dende un punto de vista local, e o de estender as funcións de deformación a toda a variedade, atopando así restriccións importantes para definir productos multiwarped localmente conformemente chans completos. Debido á complexidade do problema, ocuparán un lugar central os productos multiwarped con base un espacio modelo ou unha variedade compacta, onde se caracterizará completamente a conformalidade chá local. Cómpre sinalar que a restricción a bases de curvatura seccional constante exprésase analiticamente polo feito de que as funcións de deformación inducen transformacións de Möbius na base (B, g B ). No Capítulo 5 caracterízanse localmente os productos multiwarped localmente conformemente chans mediante o seguinte: Teorema Sexa M = B h1 F 1 hk F k un producto multiwarped con dim B = s. Entón M é localmente conformemente chan se e só se as fibras teñen curvatura seccional constante e localmente as funcións de deformación verifican h i = ϕ onde ϕ é un factor conforme definido nun aberto V B de tal forma que g B = ϕ 2 g R s as funcións verifican: e (i) As funcións de deformación son solucións da ecuación de Möbius, e polo tanto son da forma (1) ( x ) = a i x 2 + b i, x + c i, a i, c i R, b i R s (ii) Para cada dúas funcións de deformación veríficase a ecuación seguinte: (2) b i, b j = 2a i c j + 2a j c i onde a métrica, é o producto escalar euclidiano usual. (iii) Para cada fibra F i con dimensión maior que un, a correspondente función de deformación cumpre a ecuación: (3) b i 2 = 4a i c i + K F i sendo a norma usual en R s e K F i a curvatura seccional da fibra F i. Ó caracterizar a condición localmente mediante este teorema, áchanse tamén restriccións tanto sobre o posible número de fibras como na súa xeometría. Así: Corolario Sexa B f1 F 1 fk F k un poducto multiwarped localmente conformemente chan, con s = dim B. Entón k s + 2. Ademais, de entre as fibras con

16 dimensión maior que un, pode haber ó sumo unha con curvatura negativa ou nula e s + 1 con curvatura positiva. Neste punto merece a pena destacar que as condicións (2) e (3) no Teorema teñen unha interpretación moi sinxela en termos de certos vectores nun espacio métrico de dimensión s + 2, o que permite construír unha gran cantidade de exemplos de variedades localmente conformemente chás utilizando a estructura de producto multiwarped con calquera número de fibras (menor ou igual que s + 2). Ademais, novas restriccións aparecerán á hora de tratar as condicións anteriores globalmente, pois a topoloxía da variedade marcará pautas certamente restrictivas, obténdose, por exemplo, que os únicos productos multiwarped con base compacta (ou R s ) que son localmente conformemente chans son os productos warped: Teorema Sexa B unha variedade compacta de dimensión s 2. Se M = B f1 F 1 fk F k é un producto multiwarped localmente conformemente chan, entón k = 1, i.e., os únicos productos multiwarped localmente conformemente chans con base compacta son os productos warped. Xa no último capítulo, e como aplicación do traballo precedente, estudiaranse as posibilidades de atopar productos multiwarped completos localmente conformemente chans con curvatura seccional ou tensor de Ricci non positivos. A flexibilidade que presentan os productos warped fronte ós productos directos foi, en diversas ocasións, fonte de exemplos para variedades con diversas características [18]. De modo similar, preténdese atopar nos productos multiwarped exemplos de variedades riemannianas cun maior grao de complexidade que satisfagan certas propiedades. Así, baseándose en resultados dos Capítulos 2, 5 e 6, obtense que ademais dos exemplos obvios de variedades completas localmente conformemente chás con curvatura seccional non positiva dados por H n, R n e H n 1 R, a clase de variedades localmente conformemente chás completas con curvatura seccional non positiva contén ós productos warped do tipo R f R d, R s f H d, R s f R con funcións de deformación f dadas polo Teorema 7.1.2; e productos multiwarped do tipo H 2 f1 H 2 f2 R onde as funcións de deformación veñen dadas por ou, f 1 (x 1, x 2 ) = 1 2 (x2 1 + x2 2 ) + x x 2, f 2 (x 1, x 2 ) = H 2 f1 R 2 f2 R 1 4 (x2 1 + x2 2 ) + x x 2

17 onde as funcións de deformación veñen dadas por f 1 (x 1, x 2 ) = 1 4 (x2 1 + x2 2 ) + x x 2, f 2 (x 1, x 2 ) = 1 2 (x2 1 + x2 2 ) + 2x 1 + x x 2. Analogamente, obtéñense condicións que caracterizan os productos multiwarped localmente conformemente chans con tensor de Ricci non positivo. Engadindo a esta a condición de seren completa, móstranse, ademais dos productos que posúen curvatura seccional non positiva (e que, por tanto, teñen tamén tensor de Ricci non positivo), exemplos de variedades completas localmente conformemente chans con tensor de Ricci non positivo, tales como H 2 f1 H 2 f2 S 2 f3 S 2 f4 S 2 onde as funcións de deformación veñen dadas por f 1 (x 1, x 2 ) = 3 2 (x2 1 +x2 2 )+x 1+4x 2 +3 x 2, f 2 (x 1, x 2 ) = (x2 1 +x2 2 )+3x 2+2 x 2, f 3 (x 1, x 2 ) = 1 2 (x2 1 +x2 2 )+x 1+2x 2 +2 x 2, f 4 (x 1, x 2 ) = (x2 1 +x2 2 )+x 1+2x 2 +1 x 2. Obsérvese que a curvatura seccional destes exemplos non posúe signo constante, a pesar de que as curvaturas de Ricci sexan estrictamente negativas. De feito, o Corolario garante que non existen funcións de deformación para as que H 2 f1 H 2 f2 S 2 f3 S 2 f4 S 2 sexa localmente conformemente chá con curvatura seccional non positiva. Con estes exemplos alcánzase o obxectivo marcado ó comezo destas liñas que, por outra banda, vai acompañado de resultados sobre conformalidade chá local en productos deformados (incluindo diversas xeneralizacións), os cales posúen interese propio e, como vén de mencionarse, abre as portas para o estudio de propiedades conformes relacionadas con variedades que se describen mediante estructuras de productos deformados.

18

19 Índice Xeral Abstract Introducción ix xi 1 Preliminares Descomposición do tensor curvatura Variedades de curvatura seccional constante Operadores diferenciais Transformacións conformes e ecuación de Möbius Productos deformados Productos warped Productos twisted Productos multiwarped Conformalidade chá dun producto warped Condicións necesarias e suficientes Estudio local da conformalidade chá local Estudio global da conformalidade chá local P. warped localmente conformemente chans con base o espacio euclidiano P. warped localmente conf. chans con base o espacio hiperbólico Productos warped localmente conformemente chans con base a esfera Productos warped con base compacta e completa Xeometría de productos multiwarped Expresións xeométricas Completitude de productos multiwarped Productos quasi-warped ou multitwisted Productos multiwarped con base de dimensión un Clasificación local de p. multiwarped de c.s.c. e base de dimensión un P. multiwarped localmente conformemente chans con base de dimensión un 57 xix

20 4.3 Estudio global Productos multiwarped con base de dimensión s 2. Estudio local Reducción no número de fibras Caracterización dos productos multiwarped con base chá Estructura local de productos multiwarped localmente conformemente chans 74 6 Productos multiwarped con base de dimensión s 2. Estudio global Algúns resultados sobre productos multiwarped localmente conformemente chans Productos multiwarped con base compacta Productos multiwarped con base completa e de c.s.c Aplicacións Curvatura seccional non positiva Tensor de Ricci non positivo

21 Capítulo 1 Preliminares Dado que o ámbito de estudio deste traballo se enmarca na xeometría riemanniana, comezamos o primeiro capítulo recordando os principais elementos que forman parte desta, co fin de fixar a notación que empregaremos no desenvolvemento da memoria. Posto que o obxectivo é analizar a xeometría de variedades riemannianas, trataremos, en xeral, cunha variedade M de dimensión n sobre a que está definida unha métrica g definida positiva; denotaremos a este par (M, g) ou, indistintamente, (M,, ). Sobre a variedade riemanniana, existe unha única conexión simétrica que fai paralela a métrica g, denominada conexión de Levi-Civita. A súa expresión vén dada pola fórmula de Koszul: 2 g ( X Y, Z) = Xg(Y, Z) + Y g(x, Z) Zg(X, Y ) +g(x, [Z, Y ]) + g(y, [Z, X]) + g(z, [X, Y ]) para campos de vectores X, Y, Z X(M). A partir da conexión de Levi-Civita definimos a curvatura como o tensor de tipo (1, 3): que verifica: (1.1) (1.2) R(X, Y )Z = [X,Y ] Z [ X, Y ]Z R(X, Y )Z = R(Y, X)Z R(X, Y )Z + R(Y, Z)X + R(Z, X)Y = 0 ( X R)(Y, Z)V + ( Y R)(Z, X)V + ( Z R)(X, Y )V = 0 para calesquera campos de vectores X, Y, Z, V X(M) e sendo [, ] o corchete de Lie para campos de vectores en M. No que segue referirémonos á expresión (1.1) como Primeira Identidade de Bianchi (ou Identidade de Bianchi Alxébrica) e a (1.2) como Segunda Identidade de Bianchi (ou Identidade de Bianchi Diferencial). A partir do tensor curvatura de tipo (1, 3) defínese o tensor curvatura de tipo (0, 4), que tamén denotaremos por R, como: R(X, Y, Z, V ) = g(r(x, Y )Z, V ) 1

22 2 1 Preliminares Este presenta, ademais das propiedades que se derivan directamente das tres anteriores, dúas referidas á antisimetría nos dous últimos argumentos e á simetría entre o primeiro e o segundo par, é dicir, R(X, Y, Z, V ) = R(X, Y, V, Z) e R(X, Y, Z, V ) = R(Z, V, X, Y ). A curvatura da variedade é un obxecto de importancia fundamental no estudio xeométrico dunha variedade de Riemann, mais dunha dificultade extrema, debido ó seu carácter de tipo (0, 4). Non obstante, o uso das súas simetrías fai posible definir e estudiar obxectos xeométricos asociados ó tensor de curvatura que permiten, non só un tratamento máis sinxelo, senón dar unha interpretación máis tanxible. Este é o caso da curvatura seccional, definida sobre planos Π xenerados por campos de vectores X, Y, como segue: K(Π) = R(X, Y, X, Y ) g(x, X)g(Y, Y ) g(x, Y ) 2 e que dá a curvatura de Gauss en cada punto p da superficie tanxente en p ó plano Π que é imaxe pola aplicación exponencial do propio plano Π, é dicir, a curvatura de Gauss en p da superficie S Π = exp p (Π). Parte da importancia da curvatura seccional reside en que é posible obter o tensor curvatura a partir dela, é dicir, que a curvatura seccional determina univocamente a curvatura da variedade. A contracción de tensores permite tamén definir, a partir do tensor curvatura o Tensor de Ricci: ρ(x, Y ) = T r[z R(X, Z)Y ] para campos de vectores X, Y, Z X(M). Expresando o tensor de Ricci respecto dunha base ortonormal {E 1,..., E n } chégase a: ρ(x, Y ) = n R(X, E i, Y, E i ) i=1 Cunha nova contracción sobre o tensor de Ricci, obtense a curvatura escalar, que denotamos por τ: τ = T r(ρ) e que respecto dunha base ortonormal {E 1,..., E n } exprésase: τ = n ρ(e i, E i ) i=1 1.1 Descomposición do tensor curvatura Entre a moita información que ofrece o tensor curvatura dunha variedade riemanniana, podemos discernir entre diferentes aspectos que afectan a propiedades concretas da xeometría da mesma. Así, o tensor curvatura pódese descompoñer en diferentes tensores, relacionados cada un deles con información que atinxe a distintas propiedades da

23 1.1 Descomposición do tensor curvatura 3 variedade. Nesta sección veremos unha descomposición do tensor curvatura que nos permitirá introducir o tensor de Weyl, ferramenta fundamental para levar a cabo o traballo desenvolvido nesta memoria. Definición Sexan A, B tensores simétricos de tipo (0, 2). Defínese o producto de Kulkarni-Nomizu como segue: (A B) (X, Y, Z, V ) := A(X, Z)B(Y, V ) + A(Y, V )B(X, Z) A(X, V )B(Y, Z) A(Y, Z)B(X, V ) Así definido, é un producto exterior simétrico e para calesquera A, B tensores simétricos de tipo (0, 2) tense que A B é un tensor curvatura alxébrico. Máis aínda, pódese probar ([10],[14]), que os tensores curvatura alxébricos R están xenerados por tensores da forma R = A A, sendo A un tensor simétrico. Así, denotamos por R 0 o tensor curvatura dado deste xeito onde os tensores simétricos son o propio tensor métrico da variedade, isto é, R 0 = 1 2 g g. Empregaremos o producto de Kulkarni-Nomizu para expresar a forma das diferentes compoñentes do tensor curvatura no teorema seguinte. Teorema [19, Teorema 8.24] O tensor curvatura dunha variedade riemanniana n-dimensional descomponse nas compoñentes seguintes U = τ Z = 1 n 2 n(n 1) R0 ( ρ τ n g) g W = R U Z = R C g ( ) onde C = 1 n 2 ρ τ 2(n 1) g denota o tensor de Schouten. Observación As compoñentes dadas no Teorema son ortogonais no correspondente espacio de 2-formas, onde se poden reinterpretar os tensores curvatura, respecto de certa métrica dada pola traza da composición de endomorfismos. É dicir, que se asociamos a cada tensor curvatura o correspondente endomorfismo de 2-formas, as compoñentes asociadas a U, Z e W son ortogonais respecto da métrica A, B = T r(a B). Cada unha destas compoñentes tén un significado xeométrico, e a súa anulación impón fortes restriccións sobre a xeometría da variedade. O seguinte corolario resume algunhas propiedades das compoñentes anteriores do tensor curvatura Corolario [19, Corolario 8.25] Sexa (M, g) unha variedade riemanniana n-dimensional, con n 3. Tense: (i) (M, g) ten curvatura constante se e só se Z = W = 0.

24 4 1 Preliminares (ii) (M, g) é Einstein se e só se Z = 0. (iii) τ = 0 se e só se U = 0. (iv) ρ = 0 (i.e., (M, g) é Ricci chá) se e só se U = Z = 0. Demostración. (i) Sabemos que se unha variedade ten curvatura seccional constante, o seu tensor curvatura é un múltiplo de R 0, co que as compoñentes Z e W son nulas. Reciprocamente, se as compoñentes Z e W son nulas, o tensor curvatura é un múltiplo de R 0, co cal a variedade ten curvatura seccional constante. (ii) Unha variedade é einstein se e só se ρ = τ ng, e esta condición equivale a que Z = 0 dada a expresión de Z do Teorema (iii) Dedúcese directamente da expresión de U dada no Teorema (iv) De novo atendemos ás expresións de U e Z que nos proporciona o Teorema Se ρ = 0, necesariamente temos que τ = 0, anulándose a compoñente Z, e, por (iii), τ = 0 equivale a U = 0. Reciprocamente, se U = 0 temos que τ = 0, o cal, unido a que Z = 0 implica que o tensor de Ricci é nulo, outra vez polo Teorema A compoñente W do tensor curvatura recibe o nome de Tensor de Weyl e, como xa indicamos anteriormente, supón unha peza fundamental para o desenvolvemento deste traballo. A forma que empregaremos para levarmos a termo cálculos posteriores é a seguinte: (1.3) W (X, Y, Z, V ) = R(X, Y, Z, V ) τ + (n 1)(n 2){ X, Z Y, V Y, Z X, V } {ρ(x, Z) Y, V ρ(y, Z) X, V 1 n 2 +ρ(y, V ) X, Z ρ(x, V ) Y, Z } Observación Nunha variedade 3-dimensional o tensor de Weyl é nulo, dado que o tensor de Ricci determina completamente a curvatura da variedade [19, Corolario 8.25]. Observación Dos apartados (i) e (ii) do corolario anterior extráese que unha variedade ten curvatura seccional constante se e só se é einstein e W = 0. O tensor de Weyl está relacionado coa clase conforme da métrica, como veremos nos seguintes resultados que enunciamos. Pero antes, recordamos que dúas métricas en M, g, g c, dinse conformemente equivalentes se os ángulos teñen a mesma magnitude medidos coas dúas métricas, é dicir, se existe unha función escalar φ tal que g c = φ 2 g.

25 1.2 Variedades de curvatura seccional constante 5 Teorema [19, Lema 8.30] O tensor de Weyl dun tensor curvatura é conformemente invariante, esto é, dadas g, g c conformemente equivalentes (g c = φ 2 g), tense W = W c para os tensores de tipo (1, 3), e W c = φ 2 W para os tensores de tipo (0, 4). Dicimos que unha métrica g é localmente conformemente chá se para cada punto p M existe unha veciñanza U e un difeomorfismo ψ : V R n U con ψ g = φ 2 g R n para un certo natural n, é dicir, se a métrica é localmente un cambio conforme dunha métrica euclidiana usual. Á vista do Teorema 1.1.6, temos que se unha métrica é localmente conformemente chá entón o seu tensor de Weyl é nulo. O seguinte resultado completa este feito dando a caracterización de variedades localmente conformemente chás. Teorema [19, Teorema 8.31] Sexa (M, g) unha variedade riemanniana de dimensión n. (i) Se n 4, g é conformemente chá se e só se W = 0. (ii) Para n = 3, g é conformemente chá se e só se ( X C)(Y, Z) = ( Y C)(X, Z) para calesquera campos de vectores X, Y, Z; onde C denota o tensor de Schouten (R = C g + W ). 1.2 Variedades de curvatura seccional constante No desenvolvemento destes preliminares vimos de destacar propiedades como o carácter einstein que proporcionan información substancial sobre a xeometría da variedade. Máis restrictivo que o seren einstein, é ter curvatura seccional constante, como mostra o Corolario 1.1.3; de feito, do corolario dedúcese unha caracterización das variedades con curvatura seccional constante, de xeito que isto é equivalente ó carácter einstein e localmente conformemente chá, feito no que reparamos na Observación Cómpre, logo, indagar na existencia de cambios conformes entre variedades de curvatura seccional constante. O seguinte resultado mostra que se poden caracterizar localmente as variedades de curvatura seccional constante pola existencia dun cambio conforme dun tipo concreto da métrica euclidiana: Teorema [34, Teorema ] Sexa M unha variedade riemanniana de dimensión n 2 e sexa c R. Entón equivalen: (i) M ten curvatura seccional constante c (ii) Para cada p M existen coordenadas locais (u 1,..., u n ) nunha veciñanza de p nas que a métrica ten a expresión (1.4) g = du 1 du du n du n ( 1 + c 4 (ui ) 2) 2

26 6 1 Preliminares (iii) Para cada p M existe unha veciñanza de p que é isométrica a un subconxunto aberto de S n se c > 0, R n se c = 0 ou de H n se c < 0. Observación Como consecuencia do Teorema toda variedade de curvatura seccional constante é localmente conformemente chá. Sen embargo, existen numerosos exemplos de variedades localmente conformemente chás con curvatura seccional non constante. Para exemplificar este feito temos as variedades producto R N(c) ou N 1 (c) N 2 ( c), para unha constante c 0, que son localmente conformemente chás, mais a súa curvatura seccional non é constante. A terceira afirmación do Teorema reduce, localmente, as variedades de curvatura seccional constante ós espacios modelo R n, H n e S n. En numerosas ocasións nesta memoria basearemos o estudio dunha certa variedade nun destes espacios. É por isto que damos a continuación unha breve descripción deles: O espacio euclidiano (R n, g R n), onde a métrica ten como matriz asociada a matriz identidade, así a súa expresión é g R n = dx 1 dx dx n dx n O espacio hiperbólico (H n, g H n), onde o modelo que consideraremos será o que toma H n = {x R n : x n > 0} como variedade subxacente, é dicir, definimos a métrica no semiespacio positivo con respecto á última coordenada. Dita métrica vén dada por un cambio conforme global da métrica euclidiana: g H n = 1 R 2 x 2 (dx 1 dx dx n dx n ) n para certa constante R. Con esta expresión da métrica o valor da curvatura seccional é R 2. O espacio esférico (S n, g S n), formado pola esfera de radio 1/R sobre a que se define a métrica inducida polo embebemento da mesma en R n+1. A expresión para certa parametrización da esfera é g S n = 1 R 2 ( dx1 dx 1 + sen 2 (x 1 )dx 2 dx sen 2 (x 1 )cos 2 (x 2 ) cos 2 (x n 1 )dx n dx n ) e, así, a curvatura seccional é R Operadores diferenciais Sobre unha variedade de Riemann (M, g) de dimensión n, seguindo os convenios de [26], damos as seguintes definicións:

27 1.3 Operadores diferenciais 7 Se X é un campo de vectores, definimos a diverxencia de X como divx = T r( X), onde denota T r a contracción con respecto á métrica g. Polo tanto, nunha base {E 1,..., E n } ortonormal temos divx = Ei X, E i i Sexa f unha función definida sobre a variedade M. Defínese o gradiente de f como o campo de vectores f que verifica f, Z = df(z) = Zf, Z X(M) ou, empregando a notación usual para os isomorfismos musicais, f = df. O hessiano da función f definímolo como H f = ( f) É importante salientar que o hessiano H f de f é o campo de tensores simétrico de tipo (0, 2) [26, Lema 49]: H f (X, Y ) = XY f ( X Y )f = X ( f), Y Así, denotamos con h f o tensor de tipo (1, 1) asociado ó hessiano, é dicir, h f é o campo de tensores caracterizado por h f (X), Y = H f (X, Y ) para X, Y X(M). Para unha función f en M definimos o laplaciano f como a diverxencia do gradiente: f = div( f) Deste xeito tense f = T r(h f ) Algunhas das propiedades que serán de maior utilidade no devir deste traballo móstranse no lema seguinte e o posterior corolario. Lema [13, Proposición 2.4.2] Sexan f 1, f 2 : (M, g) R, e X, Y X(M), entón: (i) div(f 1 X) = g( f 1, X) + f 1 divx (ii) (f 1 f 2 ) = f 1 f 2 + f 2 f 1 (iii) h f1 f 2 (X) = f 1 h f2 (X) + f 2 h f1 (X) + g( f 1, X) f 2 + g( f 2, X) f 1 (iv) H f1 f 2 (X, Y ) = f 1 H f2 (X, Y ) + f 2 H f1 (X, Y ) +g( f 1, X)g( f 2, Y ) + g( f 2, X)g( f 1, Y ) (v) (f 1 f 2 ) = f 1 f 2 + f 2 f 1 + 2g( f 1, f 2 )

28 8 1 Preliminares Corolario Para unha función f : (M, g) R e X, Y X(M) campos de vectores en M, o hessiano de 1 f vén dado pola expresión seguinte: H 1 (X, Y ) = 1 f f 2 H f (X, Y ) 1 f f, X 1 f, Y 1 f 1 f, X f, Y Demostración. A fórmula dedúcese facilmente a partir do Lema escribindo a expresión correspondente para H f 1 e despexando H 1. f f 1.4 Transformacións conformes e ecuación de Möbius Á hora de estudiar a xeometría dunha variedade, unha das propiedades de relevancia fundamental é, como salientamos anteriormente, o carácter einstein. Ademais, entre os morfismos que se definen entre variedades de Riemann, alcanzan unha importancia moi singular as transformacións conformes, por seren aplicacións que conservan a magnitude dos ángulos. Atendendo a estes dous elementos, resulta de especial interese identificar as transformacións conformes que conservan o carácter einstein, é dicir, caracterizar as aplicacións conformes que definidas sobre unha variedade einstein dan lugar a outra variedade con métrica einstein. A este obxectivo adicamos esta sección, baseada fundamentalmente nos traballos [11] e [27]. Comezamos dando as expresións dos operadores diferenciais tras un cambio conforme. Lema [13, Lema 6.1.1] Sexa (M, g) unha variedade riemanniana de dimensión n e sexa g c = φ 2 g unha transformación conforme da métrica g. Entón: (i) c = 1 φ 2, onde e c son os gradientes con respecto a g e g c, respectivamente. (ii) Para X, Y X(M), c XY = X Y + 1 φ X(φ)Y + 1 φ Y (φ)x 1 g(x, Y ) φ φ onde e c son as conexións de Levi-Civita de g e g c, respectivamente. (iii) Se f : M R é unha función en M, e X, Y X(M) H c f (X, Y ) = H f (X, Y ) 1 φ (iv) Para unha función f : M R, tense: {g( φ, X)g( f, Y ) + g( φ, Y )g( f, X) g( φ, f)g(x, Y )} c f = 1 φ 2 f + n 2 φ 3 g( φ, f) onde and c son os laplacianos con respecto ás métricas g e g c, respectivamente.

29 1.4 Transformacións conformes e ecuación de Möbius 9 Os lemas precedentes, pese á súa tecnicidade, xunto coa expresión dada no seguinte resultado, permitirán levar a cabo moitos dos cálculos a realizar en capítulos posteriores. Lema Sexan f, h : M R funcións definidas sobre unha variedade riemanniana (M, g). Sexa g c o cambio conforme da métrica g dado por g c = 1 f 2 g. Entón (1.5) H c h f = 1 f H h h f 2 H f 1 f 2 f, h g + h f, f g f 3 Demostración. A demostración será unha sucesión de cálculos baseados no Lema 1.3.1, o Corolario e o Lema 1.4.1: H c h f (X, Y ) = H h (X, Y ) f f = H h (X, Y ) + 1 f f ( 1 f, X h f, Y + h f, X 1 f, Y 1 f, h f X, Y ) ( f, X h f, Y + h f, X f, Y f, h f X, Y ) = 1 f H h(x, Y ) + hh 1 (X, Y ) + 1 f, X h, Y + h, X 1 f, Y + 1 f ( 1 f f, X f h h f, Y + 1 f h h f, X f, Y f 2 ) f 2 1 f, f h h f X, Y f 2 = 1 f H h(x, Y ) h 1 H f 2 f (X, Y ) h f f, X 1 f, Y h f 1 f, X f, Y + 1 f, X h, Y + h, X 1 f, Y + 1 f, X h, Y f 2 h f, X f, Y + 1 h, X f, Y h f, X f, Y f 3 f 2 f 3 1 f, h X, Y + h f, f X, Y f 2 f 3 = 1 f H h(x, Y ) h H f 2 f (X, Y ) + h f, X f, Y + h f, X f, Y f 3 f 3 1 f, X h, Y 1 h, X f, Y + 1 f, X h, Y f 2 f 2 f 2 h f, X f, Y + 1 h, X f, Y h f, X f, Y f 3 f 2 f 3 1 f, h X, Y + h f, f X, Y f 2 f 3 = 1 f H h(x, Y ) h f 2 H f (X, Y ) 1 f 2 f, h X, Y + h f 3 f, f X, Y A continuación damos as expresións da conexión, a curvatura e o tensor de Ricci para un cambio conforme na métrica. Para iso empregamos o producto de Kulkarni-Nomizu entre dous tensores de tipo (0, 2): Teorema [29] Sexa (M, g) unha variedade riemanniana de dimensión n. Dada f : M R consideramos a métrica g c = φ 2 g en M e f tal que φ = e f. Entón temos as seguintes relacións:

30 10 1 Preliminares (i) c X Y = XY + X(f)Y + Y (f)x g(x, Y ) f (ii) R c = e 2f ( R ( H f df df g( f, f)g) g ) (iii) ρ c = ρ (n 2)(H f df df) ( f + (n 2)g( f, f))g Atendendo á expresión dada neste teorema para o tensor de Ricci tras un cambio conforme da métrica, dáse a definición seguinte para unha variedade riemanniana (M, g) de dimensión n 2 e unha función f : M R. O campo de tensores B(f) = B g (f) = H f df df 1 n { f f 2 }g recibe o nome de tensor Schwarziano, e entre as súas propiedades destaca a de ser un tensor simétrico de traza nula. A ecuación B(f) = 0 denomínase ecuación de Möbius, e supón a peza clave para caracterizármonos os cambios conformes que conservan o carácter einstein, como mostra este teorema: Teorema [11] Sexa (M, g) unha variedade riemanniana de dimensión n. Dada unha función f : M R que satisfai a ecuación de Möbius, é dicir, tal que B g (f) = 0, os tensores curvatura e de Ricci da métrica conforme g c = e 2f g verifican: (i) (ii) ( R c = e 2f R 1 ( f + n 2 g( f, f) n 2 ρ c = ρ n 1 (2 f + (n 2)g( f, f))g n ) ) g g No apartado (ii) do teorema apréciase cómo o tensor de Ricci se expresa en función do tensor de Ricci da métrica conformemente equivalente e da propia métrica. Esta observación condúcenos ó corolario seguinte: Corolario [11] Sexa (M, g) unha variedade riemanniana de dimensión n e consideremos a métrica g c = e 2f g, para f : M R. Se f satisfai a ecuación de Möbius entón os autoespacios do operador de Ricci de g c coinciden cos autoespacios do operador de Ricci de g. Así, este corolario achéganos ó seguinte, que dá a identificación pretendida das transformacións conformes que conservan o carácter einstein. Corolario [11] Sexa (M, g) unha variedade conexa de Einstein n-dimensional con n 3 e sexa g c = e 2f g, para f : M R. Entón, (M, g c ) é de Einstein se e só se B g (f) = 0.

31 1.5 Productos deformados 11 A ecuación de Möbius, B(f) = 0, pódese linearizar co cambio de variable u = e f, obtendo a ecuación: (1.6) H u = 1 n ( u)g chamada ecuación local de Möbius. Esta ecuación linearizada é máis manexable e no caso euclídeo permite dar o conxunto das súas solucións localmente: Lema As solucións da ecuación B(f) = 0 nun aberto U R n, son da forma u( x ) = a x 2 + b, x + c, con a, c R, b R n Demostración. No espacio euclidiano R n a ecuación (1.6) escríbese (H u ) ij = 1 n ( u)δi j para i, j {1,..., n}. Polo tanto resulta equivalente a i i u = j j u, i j u = 0, i j Da segunda ecuación despréndese que a solución ten variables separadas e, da primeira, tendo en conta este feito, que é un polinomio de segundo grao da forma seguinte: u = ax ax ax 2 n + b 1 x 1 + b 2 x b n x n + c 1.5 Productos deformados No estudio de propiedades xeométricas de variedades riemannianas, xoga un papel fundamental o producto directo ou producto riemanniano pois, o teorema de descomposición de de Rham [9], permite reducir certas variedades a un producto directo no que estudiar individualmente cada factor. Sen embargo, a rixidez desta estructura dificulta a obtención de exemplos de variedades con certas características. É por isto que entran en escena os productos deformados, nos que a xeometría dos factores pódese ver deformada polos demais. Como veremos nesta sección, a flexibilidade de certos productos engadida á súa relativa sinxeleza e o conseguinte coñecemento da súa xeometría, permitiu xerar exemplos de diversos tipos de variedades. En primeiro lugar introducimos productos deformados con dous únicos factores, para logo dar unha xeneralización a un tipo de producto cun número de factores arbitrario.

32 12 1 Preliminares Productos warped Definición Sexan (B, g B ) e (F, g F ) dúas variedades riemannianas e f unha función diferenciable positiva definida en B. Defínese o producto warped M = B f F como a variedade producto M = B F equipada coa métrica g = π (g B ) + (f π) 2 σ (g F ) onde π denota a proxección canónica de M en B e σ a correspondente proxección de M en F. Diremos que B é a base e F a fibra do producto warped. A xeometría riemanniana no seu sentido máis amplo adquiriu unha grande importancia a raíz da fundamentación da Teoría da Relatividade nos seus principios. É neste contexto onde as métricas semi-riemannianas, e máis en concreto a xeometría de Lorentz, atopa unha maior utilidade e motivación física ó serviren de modelo a unha teoría que revoluciona, a comezos do século XX, a concepción do Universo e, en xeral, da Física. Fronte ós distintos aspectos a estudiar a escala macroscópica, hai unha diferenciación clara entre os que se deron en chamar modelos espacio-temporais cosmolóxicos e modelos espaciotemporais estáticos. Os modelos cosmolóxicos tratan de describir o espacio-tempo a grande escala, sen alteracións gravitatorias relevantes, pois supoñen unha densidade de materia uniforme no espacio-tempo; destacan entre eles os chamados modelos de Robertson-Walker, que se caracterizan por variedades do tipo I f N onde I R é a subvariedade que describe a temporalidade e N é unha variedade riemanniana 3-dimensional de curvatura seccional constante. A métrica vén dada por g R W = dt 2 f 2 (t)dσ 2, onde dσ 2 é o elemento de liña de N. Esta métrica é, como se deduce da súa expresión, un producto warped lorentziano. Outro tipo de modelos relativistas, que tratan de describir rexións alteradas por campos gravitacionais, son os modelos estáticos. As variedades empregadas para describir estes modelos son tamén productos warped, se ben a expresión que os caracteriza é N f I onde de novo I R, pero agora N é unha variedade de Riemann por determinar. A métrica é da forma g ST = dσ 2 f 2 dt 2 onde t é a coordenada temporal. Veremos no sucesivo propiedades conformes destes modelos, pois pese a que os resultados deste traballo están desenvolvidos exclusivamente para métricas riemannianas, moitos dos resultados son válidos tamén para métricas indefinidas [6]. Para achegarmos a xeometría dos productos warped, vexamos as expresións da súa conexión con respecto a vectores na base e na fibra. Proposición [26, Proposicion 35] En M = B f F, con X, Y X(B) e U, V X(F ), a conexión de Levi-Civita vén dada por:

33 1.5.1 Productos warped 13 (i) X Y é o levantado a B F de B X Y, (ii) X U = U X = Xf f U, (iii) nor( U V ) = II(U, V ) = U,V f f, (iv) tan( U V ) é o levantado a B F de F U V, onde B e F denotan as conexións de Levi-Civita de (B, g B ) e (F, g F ), respectivamente, e II a segunda forma fundamental respecto de F. Dado un producto warped M = B f F, denotemos por L B e L F as foliacións canónicas asociadas ás subvariedades determinadas por B e F. En vista das expresións da conexión, a foliación canónica L B é totalmente xeodésica, mentres que a foliación canónica L F é totalmente esférica. Este feito é característico, entre os espacios producto, dos productos warped, para foliacións ortogonais: Proposición [28, Proposición 3] Sexa g unha métrica definida na variedade B F. Se L B e L F se intersecan ortogonalmente, entón a métrica g é un producto warped se e só se L B é totalmente xeodésica e L F é esférica. Os productos warped foron introducidos en [5] para construír exemplos de variedades de Riemann con curvatura non positiva. Mais, a partir de aí foron extensivamente estudiados, obtendo resultados referentes a eles de moi diversa índole. Sen dúbida unha das motivacións máis importantes que levaron a estudiar este tipo de variedades é a diversidade de modelos físicos que se axustan a esta estructura, especialmente na Teoría da Relatividade, como vimos de ver, onde moitos dos modelos que se propoñen para describir a xeometría espacio-temporal son realmente productos warped, ou, en numerosas ocasións, xeneralizacións destes, como veremos nas seguintes seccións. A continuación damos as expresións correspondentes ás distintas compoñentes do tensor curvatura. Proposición [26, Proposicion 42] En M = B f F riemanniano, con X, Y, Z X(B) e U, V, W X(F ), con tensor curvatura R, temos (i) R(X, Y )Z é o levantado a B F de R B (X, Y )Z en B, (ii) R(U, X)Y = H f (X,Y ) f U, (iii) R(X, Y )U = R(U, V )X = 0, (iv) R(X, U)V = U,V f X ( f), (v) R(U, V )W = R F (U, V )W f, f f 2 ( U, W V V, W U), onde R B e R F son as curvaturas respectivas da base B e a fibra F. Corolario [26, Corolario 43] En M = B f F producto warped con d = dim F > 1, X, Y X(B) e U, V X(F ), verifícase:

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral, Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores

Διαβάστε περισσότερα

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016 Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O? EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto

Διαβάστε περισσότερα

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo. XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)

Διαβάστε περισσότερα

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735

Διαβάστε περισσότερα

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Procedementos operatorios de unións non soldadas Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M

Διαβάστε περισσότερα

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto

Διαβάστε περισσότερα

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo

Διαβάστε περισσότερα

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::... Eletromagnetismo Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística Lista -.1 - Mostrar que a seguinte medida é invariante d 3 p p 0 onde: p 0 p + m (1)

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.

Διαβάστε περισσότερα

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Sistemas e Inecuacións

Sistemas e Inecuacións Sistemas e Inecuacións 1. Introdución 2. Sistemas lineais 2.1 Resolución gráfica 2.2 Resolución alxébrica 3. Método de Gauss 4. Sistemas de ecuacións non lineais 5. Inecuacións 5.1 Inecuacións de 1º e

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os

Διαβάστε περισσότερα

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Coalbrookdale (Gran Bretaña, 779). Van principal: 30.5 m. Contido. Tema 5. Relacións

Διαβάστε περισσότερα

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO VII. RETS E PLNOS NO ESPZO.- Ecuacións da recta Unha recta r no espao queda determinada por un punto, punto base, e un vector v non nulo que se chama vector director ou direccional da recta; r, v é a determinación

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21 PRIMEIRA PARTE (Parte Común) (Nesta primeira parte tódolos alumnos deben responder a tres preguntas. Unha soa pregunta de cada un dos tres bloques temáticos: Álxebra Lineal, Xeometría e Análise. A puntuación

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei

Διαβάστε περισσότερα

TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS

TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS 1. La ecuación hipergeométrica x R y α, β, γ parámetros reales. x(1 x)y + [γ (α + β + 1)x]y αβy 0 (1.1) Dividiendo en (1.1) por x(1 x) obtenemos (x 0, x 1) y + γ (α

Διαβάστε περισσότερα

Second Order Partial Differential Equations

Second Order Partial Differential Equations Chapter 7 Second Order Partial Differential Equations 7.1 Introduction A second order linear PDE in two independent variables (x, y Ω can be written as A(x, y u x + B(x, y u xy + C(x, y u u u + D(x, y

Διαβάστε περισσότερα

1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE

1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE MATEMÁTICA II 06 Exames e Textos de Matemática de Pepe Sacau ten unha licenza Creative Commons Atribución Compartir igual 40 Internacional

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Puntuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 puntos, eercicio = 3 puntos, eercicio

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

Optimización baixo incerteza en redes de gas.

Optimización baixo incerteza en redes de gas. Traballo Fin de Mestrado Optimización baixo incerteza en redes de gas. Ana Belén Buide Carballosa Mestrado en Técnicas Estatísticas Curso 2016-2017 ii iii Proposta de Traballo Fin de Mestrado Título en

Διαβάστε περισσότερα

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL) L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro Condiciones de contorno. Fuerzas externas aplicadas sobre una cuerda. condición que nos describe un extremo libre en una cuerda tensa. Ecuación

Διαβάστε περισσότερα

Reflexión e refracción. Coeficientes de Fresnel

Reflexión e refracción. Coeficientes de Fresnel Tema 5 Reflexión e refracción Coeficientes de Fresnel 51 Introdución Cando a luz incide sobre a superficie de separación de dous medios transparentes de índice de refracción diferente, unha parte entra

Διαβάστε περισσότερα

Lógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento?

Lógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento? Proposicional educción Natural Proposicional - 1 Justificación de la validez del razonamiento? os maneras diferentes de justificar Justificar que la veracidad de las hipótesis implica la veracidad de la

Διαβάστε περισσότερα

Lógica Proposicional

Lógica Proposicional Proposicional educción Natural Proposicional - 1 Justificación de la validez del razonamiento os maneras diferentes de justificar Justificar que la veracidad de las hipótesis implica la veracidad de la

Διαβάστε περισσότερα

Inecuacións. Obxectivos

Inecuacións. Obxectivos 5 Inecuacións Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Resolver inecuacións de primeiro e segundo grao cunha incógnita. Resolver sistemas de ecuacións cunha incógnita. Resolver de forma gráfica inecuacións

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 06 Código: 6 MATEMÁTICAS II (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio = 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial

Διαβάστε περισσότερα

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz: NÚMEROS COMPLEXOS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE Extraer fóra da raíz Saca fóra da raíz: a) b) 00 a) b) 00 0 Potencias de Calcula as sucesivas potencias de : a) ( ) ( ) ( ) b) ( ) c) ( ) 5 a) ( ) ( ) (

Διαβάστε περισσότερα

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos V. PROBABILIDADE E ESTATÍSTICA 1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos 1 Experimento aleatorio. Concepto e exemplos Experimentos aleatorios son aqueles que ao repetilos nas mesmas condicións

Διαβάστε περισσότερα

Mister Cuadrado. Investiga quen é cada un destes personaxes. Lugar e data de nacemento: Lugar e data de falecemento: Lugar e data de nacemento:

Mister Cuadrado. Investiga quen é cada un destes personaxes. Lugar e data de nacemento: Lugar e data de falecemento: Lugar e data de nacemento: Mister Cuadrado Actividade de carácter xeral: Investiga quen é cada un destes personaxes Actividades para cada capítulo: CAPÍTULO I - Define que é un cadrado. - Clasificación de cuadriláteros. - Debuxa

Διαβάστε περισσότερα

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES TEMA / CÁLCULO INTEGRAL MATEMÁTICA II 07 Eames e Tetos de Matemática de Pepe Sacau ten unha licenza Creative Commons Atriución Compartir igual.0 Internacional. A INTEGRAL INDEFINIDA.. DEFINICIÓN DE INTEGRAL

Διαβάστε περισσότερα

1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson

1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson 1 La teoría de Jeans El caso ás siple de evolución de fluctuaciones es el de un fluído no relativista. las ecuaciones básicas son: a conservación del núero de partículas n t + (n v = 0 (1 b Navier-Stokes

Διαβάστε περισσότερα

TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO

TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO 1. CORPOS XEOMÉTRICOS No noso entorno observamos continuamente obxectos de diversas formas: pelotas, botes, caixas, pirámides, etc. Todos estes obxectos son corpos xeométricos.

Διαβάστε περισσότερα

2 Composition. Invertible Mappings

2 Composition. Invertible Mappings Arkansas Tech University MATH 4033: Elementary Modern Algebra Dr. Marcel B. Finan Composition. Invertible Mappings In this section we discuss two procedures for creating new mappings from old ones, namely,

Διαβάστε περισσότερα

Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio

Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio 3 Polinomios Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Achar a expresión en coeficientes dun polinomio e operar con eles. Calcular o valor numérico dun polinomio. Recoñecer algunhas identidades notables,

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. ) Clul os posiles vlores de,, pr que triz A verifique relión (A I), sendo I triz identidde de orde e triz nul de orde. ) Cl é soluión dun siste hooéneo

Διαβάστε περισσότερα

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á NÚMEROS REAIS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE O paso de Z a Q Di cales das seguintes ecuacións se poden resolver en Z e para cales é necesario o conxunto dos números racionais, Q. a) x 0 b) 7x c) x + d)

Διαβάστε περισσότερα

A circunferencia e o círculo

A circunferencia e o círculo 10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.

Διαβάστε περισσότερα

Ecuacións diferenciais: resolución e aplicacións a problemas en Bioloxía

Ecuacións diferenciais: resolución e aplicacións a problemas en Bioloxía Matemáticas para Bioloxía 4 Ecuacións diferenciais: resolución e aplicacións a problemas en Bioloxía Rosana Rodríguez López Departamento de Análise Matemática Facultade de Matemáticas Grao en Bioloxía

Διαβάστε περισσότερα

XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II

XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso áuniversidade XUÑO 218 Código: 2 MATEMÁTICAS II (Responde só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema) Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio

Διαβάστε περισσότερα

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos

Διαβάστε περισσότερα

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos VIII. ESPZO EULÍDEO TRIDIMENSIONL: Áglos perpediclaridade de rectas e plaos.- Áglo qe forma dúas rectas O áglo de dúas rectas qe se corta se defie como o meor dos áglos qe forma o plao qe determia. O áglo

Διαβάστε περισσότερα

4.6 Autoregressive Moving Average Model ARMA(1,1)

4.6 Autoregressive Moving Average Model ARMA(1,1) 84 CHAPTER 4. STATIONARY TS MODELS 4.6 Autoregressive Moving Average Model ARMA(,) This section is an introduction to a wide class of models ARMA(p,q) which we will consider in more detail later in this

Διαβάστε περισσότερα

ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS

ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS Índice 1. Ecuacións de primeiro e segundo grao... 1 1.1. Ecuacións de primeiro grao... 1 1.. Ecuacións de segundo grao.... Outras ecuacións alébricas... 5.1. Ecuacións

Διαβάστε περισσότερα

Section 8.3 Trigonometric Equations

Section 8.3 Trigonometric Equations 99 Section 8. Trigonometric Equations Objective 1: Solve Equations Involving One Trigonometric Function. In this section and the next, we will exple how to solving equations involving trigonometric functions.

Διαβάστε περισσότερα

O principio de Hamilton

O principio de Hamilton Mecánica Clásica II 1 O principio de Hamilton José M. Sánchez de Santos Departamento de Física de Partículas Facultadede Física Grao en Física Vicerreitoría de estudantes, cultura e formación continua

Διαβάστε περισσότερα

Homework 3 Solutions

Homework 3 Solutions Homework 3 Solutions Igor Yanovsky (Math 151A TA) Problem 1: Compute the absolute error and relative error in approximations of p by p. (Use calculator!) a) p π, p 22/7; b) p π, p 3.141. Solution: For

Διαβάστε περισσότερα

VI. VECTORES NO ESPAZO

VI. VECTORES NO ESPAZO VI. VECTORES NO ESPAZO.- Vectores no espazo. Operacións Sexa E o espazo de pntos ordinario o intitio da xeometría elemental. Un segmento orientado AB con orixe no pnto A e extremo no pnto B recibe o nome

Διαβάστε περισσότερα

Investigacións a partir da lectura do libro El diablo de los números

Investigacións a partir da lectura do libro El diablo de los números Investigacións a partir da lectura do libro El diablo de los números En que consiste o traballo que debes realizar?: Nas seguintes follas podes observar que para cada capítulo do libro de lectura se suxiren

Διαβάστε περισσότερα

SOLUTIONS TO MATH38181 EXTREME VALUES AND FINANCIAL RISK EXAM

SOLUTIONS TO MATH38181 EXTREME VALUES AND FINANCIAL RISK EXAM SOLUTIONS TO MATH38181 EXTREME VALUES AND FINANCIAL RISK EXAM Solutions to Question 1 a) The cumulative distribution function of T conditional on N n is Pr T t N n) Pr max X 1,..., X N ) t N n) Pr max

Διαβάστε περισσότερα

2. THEORY OF EQUATIONS. PREVIOUS EAMCET Bits.

2. THEORY OF EQUATIONS. PREVIOUS EAMCET Bits. EAMCET-. THEORY OF EQUATIONS PREVIOUS EAMCET Bits. Each of the roots of the equation x 6x + 6x 5= are increased by k so that the new transformed equation does not contain term. Then k =... - 4. - Sol.

Διαβάστε περισσότερα

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo

Διαβάστε περισσότερα

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais CADERNO Nº NOME: DATA: / / Os números reais Contidos. Os números reais Números irracionais Números reais Aproximacións Representación gráfica Valor absoluto Intervalos. Radicais Forma exponencial Radicais

Διαβάστε περισσότερα

Expresións alxébricas

Expresións alxébricas Expresións alxébricas Contidos 1. Expresións alxébricas Que son? Como as obtemos? Valor numérico 2. Monomios Que son? Sumar e restar Multiplicar 3. Polinomios Que son? Sumar e restar Multiplicar por un

Διαβάστε περισσότερα

SOLUTIONS TO MATH38181 EXTREME VALUES AND FINANCIAL RISK EXAM

SOLUTIONS TO MATH38181 EXTREME VALUES AND FINANCIAL RISK EXAM SOLUTIONS TO MATH38181 EXTREME VALUES AND FINANCIAL RISK EXAM Solutions to Question 1 a) The cumulative distribution function of T conditional on N n is Pr (T t N n) Pr (max (X 1,..., X N ) t N n) Pr (max

Διαβάστε περισσότερα

Example Sheet 3 Solutions

Example Sheet 3 Solutions Example Sheet 3 Solutions. i Regular Sturm-Liouville. ii Singular Sturm-Liouville mixed boundary conditions. iii Not Sturm-Liouville ODE is not in Sturm-Liouville form. iv Regular Sturm-Liouville note

Διαβάστε περισσότερα

Problemas xeométricos

Problemas xeométricos Problemas xeométricos Contidos 1. Figuras planas Triángulos Paralelogramos Trapecios Trapezoides Polígonos regulares Círculos, sectores e segmentos 2. Corpos xeométricos Prismas Pirámides Troncos de pirámides

Διαβάστε περισσότερα

Áreas de corpos xeométricos

Áreas de corpos xeométricos 9 Áreas de corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Antes de empezar 1.Área dos prismas....... páx.164 Área dos prismas Calcular a área de prismas rectos de calquera número de caras.

Διαβάστε περισσότερα

Volume dos corpos xeométricos

Volume dos corpos xeométricos 11 Volume dos corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Comprender o concepto de medida do volume e coñecer e manexar as unidades de medida do S.M.D. Obter e aplicar expresións para o

Διαβάστε περισσότερα

CHAPTER 25 SOLVING EQUATIONS BY ITERATIVE METHODS

CHAPTER 25 SOLVING EQUATIONS BY ITERATIVE METHODS CHAPTER 5 SOLVING EQUATIONS BY ITERATIVE METHODS EXERCISE 104 Page 8 1. Find the positive root of the equation x + 3x 5 = 0, correct to 3 significant figures, using the method of bisection. Let f(x) =

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor

Διαβάστε περισσότερα

3.4 SUM AND DIFFERENCE FORMULAS. NOTE: cos(α+β) cos α + cos β cos(α-β) cos α -cos β

3.4 SUM AND DIFFERENCE FORMULAS. NOTE: cos(α+β) cos α + cos β cos(α-β) cos α -cos β 3.4 SUM AND DIFFERENCE FORMULAS Page Theorem cos(αβ cos α cos β -sin α cos(α-β cos α cos β sin α NOTE: cos(αβ cos α cos β cos(α-β cos α -cos β Proof of cos(α-β cos α cos β sin α Let s use a unit circle

Διαβάστε περισσότερα

Math221: HW# 1 solutions

Math221: HW# 1 solutions Math: HW# solutions Andy Royston October, 5 7.5.7, 3 rd Ed. We have a n = b n = a = fxdx = xdx =, x cos nxdx = x sin nx n sin nxdx n = cos nx n = n n, x sin nxdx = x cos nx n + cos nxdx n cos n = + sin

Διαβάστε περισσότερα

Finite Field Problems: Solutions

Finite Field Problems: Solutions Finite Field Problems: Solutions 1. Let f = x 2 +1 Z 11 [x] and let F = Z 11 [x]/(f), a field. Let Solution: F =11 2 = 121, so F = 121 1 = 120. The possible orders are the divisors of 120. Solution: The

Διαβάστε περισσότερα

Corpos xeométricos. Obxectivos. Antes de empezar. 1. Poliedros... páx. 4 Definición Elementos dun poliedro

Corpos xeométricos. Obxectivos. Antes de empezar. 1. Poliedros... páx. 4 Definición Elementos dun poliedro 9 Corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar que é un poliedro. Determinar os elementos dun poliedro: Caras, arestas e vértices. Clasificar os poliedros. Especificar cando un

Διαβάστε περισσότερα

Every set of first-order formulas is equivalent to an independent set

Every set of first-order formulas is equivalent to an independent set Every set of first-order formulas is equivalent to an independent set May 6, 2008 Abstract A set of first-order formulas, whatever the cardinality of the set of symbols, is equivalent to an independent

Διαβάστε περισσότερα

Introdución á análise numérica. Erros no cálculo numérico

Introdución á análise numérica. Erros no cálculo numérico 1 Introdución á análise numérica. Erros no cálculo numérico Carmen Rodríguez Iglesias Departamento de Matemática Aplicada Facultade de Matemáticas Universidade de Santiago de Compostela, 2013 Esta obra

Διαβάστε περισσότερα

Escenas de episodios anteriores

Escenas de episodios anteriores Clase 09/10/2013 Tomado y editado de los apuntes de Pedro Sánchez Terraf Escenas de episodios anteriores objetivo: estudiar formalmente el concepto de demostración matemática. caso de estudio: lenguaje

Διαβάστε περισσότερα

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8 Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Módulo 3 Unidade didáctica 8 Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións Páxina 1 de 45 Índice 1. Programación da unidade...3

Διαβάστε περισσότερα

EE512: Error Control Coding

EE512: Error Control Coding EE512: Error Control Coding Solution for Assignment on Finite Fields February 16, 2007 1. (a) Addition and Multiplication tables for GF (5) and GF (7) are shown in Tables 1 and 2. + 0 1 2 3 4 0 0 1 2 3

Διαβάστε περισσότερα

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2 36 ELECTROTECNIA O exame consta de dez problemas, debendo o alumno elixir catro, un de cada bloque. Non é necesario elixir a mesma opción (A ou B ) de cada bloque. Todos os problemas puntúan igual, é dicir,

Διαβάστε περισσότερα

Expresións alxébricas

Expresións alxébricas 5 Expresións alxébricas Obxectivos Crear expresións alxébricas a partir dun enunciado. Atopar o valor numérico dunha expresión alxébrica. Clasificar unha expresión alxébrica como monomio, binomio,... polinomio.

Διαβάστε περισσότερα

Tridiagonal matrices. Gérard MEURANT. October, 2008

Tridiagonal matrices. Gérard MEURANT. October, 2008 Tridiagonal matrices Gérard MEURANT October, 2008 1 Similarity 2 Cholesy factorizations 3 Eigenvalues 4 Inverse Similarity Let α 1 ω 1 β 1 α 2 ω 2 T =......... β 2 α 1 ω 1 β 1 α and β i ω i, i = 1,...,

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 03b. Ondas

Exercicios de Física 03b. Ondas Exercicios de Física 03b. Ondas Problemas 1. Unha onda unidimensional propágase segundo a ecuación: y = 2 cos 2π (t/4 x/1,6) onde as distancias se miden en metros e o tempo en segundos. Determina: a) A

Διαβάστε περισσότερα

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados 1_.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados 1. Ordena de menor a maior as seguintes fraccións: 1 6 3 5 7 4,,,,, 3 5 4 8 6 9. Efectúa as seguintes operacións e simplifica o resultado:

Διαβάστε περισσότερα

INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS

INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS Páina 0 REFLEXIONA E RESOLVE Coller un autobús en marca Na gráfica seguinte, a liña vermella representa o movemento dun autobús que arranca da parada e vai,

Διαβάστε περισσότερα

SCHOOL OF MATHEMATICAL SCIENCES G11LMA Linear Mathematics Examination Solutions

SCHOOL OF MATHEMATICAL SCIENCES G11LMA Linear Mathematics Examination Solutions SCHOOL OF MATHEMATICAL SCIENCES GLMA Linear Mathematics 00- Examination Solutions. (a) i. ( + 5i)( i) = (6 + 5) + (5 )i = + i. Real part is, imaginary part is. (b) ii. + 5i i ( + 5i)( + i) = ( i)( + i)

Διαβάστε περισσότερα

Fractional Colorings and Zykov Products of graphs

Fractional Colorings and Zykov Products of graphs Fractional Colorings and Zykov Products of graphs Who? Nichole Schimanski When? July 27, 2011 Graphs A graph, G, consists of a vertex set, V (G), and an edge set, E(G). V (G) is any finite set E(G) is

Διαβάστε περισσότερα

Interferencia por división da fronte

Interferencia por división da fronte Tema 9 Interferencia por división da fronte No tema anterior vimos que para lograr interferencia debemos superpoñer luz procedente dunha única fonte de luz pero que recorreu camiños diferentes. Unha forma

Διαβάστε περισσότερα

Phys460.nb Solution for the t-dependent Schrodinger s equation How did we find the solution? (not required)

Phys460.nb Solution for the t-dependent Schrodinger s equation How did we find the solution? (not required) Phys460.nb 81 ψ n (t) is still the (same) eigenstate of H But for tdependent H. The answer is NO. 5.5.5. Solution for the tdependent Schrodinger s equation If we assume that at time t 0, the electron starts

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amonuíaco de concentración 0,01 mol/dm³ está ionizada nun 4,2 %. a) Escribe a reacción de disociación e calcula

Διαβάστε περισσότερα

Strain gauge and rosettes

Strain gauge and rosettes Strain gauge and rosettes Introduction A strain gauge is a device which is used to measure strain (deformation) on an object subjected to forces. Strain can be measured using various types of devices classified

Διαβάστε περισσότερα

Partial Trace and Partial Transpose

Partial Trace and Partial Transpose Partial Trace and Partial Transpose by José Luis Gómez-Muñoz http://homepage.cem.itesm.mx/lgomez/quantum/ jose.luis.gomez@itesm.mx This document is based on suggestions by Anirban Das Introduction This

Διαβάστε περισσότερα

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119 Página 0. a) b) π 4 π x 0 4 π π / 0 π / x 0º 0 x π π. 0 rad 0 π π rad 0 4 π 0 π rad 0 π 0 π / 4. rad 4º 4 π π 0 π / rad 0º π π 0 π / rad 0º π 4. De izquierda a derecha: 4 80 π rad π / rad 0 Página 0. tg

Διαβάστε περισσότερα

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( )

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( ) .. MATEMÁTICAS I PENDENTES (º PARTE) a) Calcula m de modo que o produto escalar de a(, ) e b( m, 5 ) sea igual a 5. b) Calcula a proección de a sobre c, sendo c,. ( ) 5 Se (, ) e y,. Calcula: a) Un vector

Διαβάστε περισσότερα

TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO A 1. PUNTO E RECTA

TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO A 1. PUNTO E RECTA TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO 1. Punto e recta 2. Lugares xeométricos 3. Ángulos 4. Trazado de paralelas e perpendiculares con escuadro e cartabón 5. Operacións elementais 6. Trazado de ángulos

Διαβάστε περισσότερα

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación: VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó

Διαβάστε περισσότερα

On a four-dimensional hyperbolic manifold with finite volume

On a four-dimensional hyperbolic manifold with finite volume BULETINUL ACADEMIEI DE ŞTIINŢE A REPUBLICII MOLDOVA. MATEMATICA Numbers 2(72) 3(73), 2013, Pages 80 89 ISSN 1024 7696 On a four-dimensional hyperbolic manifold with finite volume I.S.Gutsul Abstract. In

Διαβάστε περισσότερα