Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018
|
|
- Θεοφάνης Στεφανόπουλος
- 5 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade Código: 23 XUÑO 2018 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución ás cuestións. As respostas han de ser razoadas. O/A alumno/a elixirá unha das dúas opcións. OPCIÓN A C.1.- Para as ondas sonoras, cal das seguintes afirmacións é certa?: A) Propáganse no baleiro. B) Non se poden polarizar. C) Non se poden reflectir. C.2.- Se a masa dun planeta é o dobre da masa da Terra e o raio é catro veces maior que o da Terra, a aceleración da gravidade nese planeta con respecto á da Terra é: A) 1/4. B) 1/8. C) 1/16. C.3.- Se unha partícula cargada de masa desprezable penetra nun campo magnético uniforme cunha velocidade que forma un ángulo de 180 coas liñas do campo, a traxectoria que describe a partícula é: A) Rectilínea. B) Circular. C) Parabólica. C.4.- Fai un esquema da montaxe experimental necesaria para medir a lonxitude de onda dunha luz monocromática e describe o procedemento. Explica que sucede se cambias a rede de difracción por outra co dobre número de liñas por milímetro. P.1.- Unha esfera condutora de raio 4 cm ten unha carga de +8 µc en equilibrio electrostático. Calcula canto valen en puntos que distan 0, 2 e 6 cm do centro da esfera: a) O módulo da intensidade do campo electrostático. b) O potencial electrostático. c) Representa as magnitudes anteriores en función da distancia ao centro da esfera. DATO: K = 9 10⁹ N m² C ². P.2.- O ¹³¹I é un isótopo radioactivo que se utiliza en medicina para o tratamento do hipertiroidismo. O seu período de semidesintegración é de 8 días. Se inicialmente se dispón dunha mostra de 20 mg de ¹³¹I: a) Calcula a masa que queda sen desintegrar despois de estar almacenada nun hospital 50 días. b) Representa nunha gráfica, de forma cualitativa, a variación da masa en función do tempo. c) Cal é a actividade inicial de 2 mg de ¹³¹I? DATO: N A = 6,022 10²³ mol ¹. OPCIÓN B C.1.- Se aplicamos o teorema de Gauss ao campo electrostático, o fluxo do campo a través dunha superficie pechada depende: A) Da localización das cargas dentro da superficie gaussiana. B) Da carga neta encerrada pola superficie gaussiana. C) Da carga neta situada tanto dentro como fóra da superficie gaussiana. C.2.- Un satélite describe unha órbita elíptica arredor da Terra. Considerando a súa posición en dous puntos da órbita, cúmprese: A) A velocidade orbital do satélite é a mesma en ambos os puntos. B) A enerxía mecánica do satélite é a mesma en ambos os puntos. C) O momento angular do satélite respecto ao centro da Terra é distinto en ambos os puntos. C.3.- Unha onda incide sobre a superficie de separación de dous medios. As velocidades de propagación da onda no primeiro e segundo medio son, respectivamente, 1750 m s ¹ e 2300 m s ¹. Se o ángulo de reflexión é 45, o de refracción será: A) 68. B) 22. C) 45. DATO: c = 3 10⁸ m s ¹. C.4.- Medíronse no laboratorio os seguintes valores para as distancias obxecto e imaxe dunha lente converxente: Determina o valor da potencia da lente. Estima a súa incerteza. N. exp, s(cm) 33,9 39,0 41,9 49,3 s'(cm) 84,7 64,3 58,6 48,0 P.1.- Unha radiación monocromática que ten unha lonxitude de onda de 600 nm penetra nunha célula fotoeléctrica de cátodo de cesio cuxo traballo de extracción é 3,2 10 ¹⁹ J. Calcula: a) A lonxitude de onda limiar para o cesio. b) A enerxía cinética máxima dos electróns emitidos. c) O potencial de freado. DATOS: h = 6,62 10 ³⁴ J s; c = 3 10⁸m s ¹; q e = -1,6 10 ¹⁹ C; 1 nm = 10 ⁹ m P.2.- Dous fíos condutores moi longos, rectilíneos e paralelos, dispóñense verticalmente separados 8 cm. Polo condutor situado á esquerda circula unha corrente de intensidade 30 A, e polo situado á dereita, outra de 20 A, ambas cara arriba. Calcula: a) O campo de indución magnética no punto medio entre os dous condutores; b) A forza por unidade de lonxitude exercida sobre un terceiro condutor vertical situado entre os dous condutores iniciais, a 3 cm do condutor da esquerda, polo que circula unha corrente de 10 A dirixida cara abaixo. c) É conservativo o campo magnético creado polo condutor? Xustifícao. DATO: µ₀ = 4 π 10 ⁷ T m A ¹.
2 Solucións OPCIÓN A 1. C.1.- Para as ondas sonoras, cal das seguintes afirmacións é certa?: A) Propáganse no baleiro. B) Non se poden polarizar. C) Non se poden reflectir. B As ondas sonoras son lonxitudinais porque a dirección na que se propaga o son é a mesma que a dirección na que oscilan as partículas do medio. Se pensamos no son producido por unha superficcie plana (a pel dun tambor, a pantalla dun altofalante), a vibración da superficcie empuxa ás partículas do medio (moléculas de aire) que se desprazan ata chocar con outras veciñas e rebotar, na dirección na que oscila a superficcie e na que se despraza o son. A polarización é unha característica das ondas transversais. Unha onda é transversal cando a dirección de oscilación é perpendicular á dirección de propagación da onda. A polarización consiste en que a oscilación da onda ocorre nun único plano. As ondas sonoras, ao ser lonxitudinais e non transversais, non poden polarizarse. As outras opcións: A. Falsa. Non se propagan no baleiro. Un dispositivo que o conficrma é un espertador colocado dentro dun recipiente no que se fai o baleiro. Faise soar e vai facéndose o baleiro no recipiente. Vese como o timbre do espertador segue golpeando a campá, pero o son vaise facendo máis débil ata desaparecer. C. Falsa. Un exemplo é o eco, que consiste no son que ouvimos con atraso respecto ao emitido, porque as ondas sonoras refleectiuse nunha parede ou muro. 2. C.2.- Se a masa dun planeta é o dobre da masa da Terra e o raio é catro veces maior que o da Terra, a aceleración da gravidade nese planeta con respecto á da Terra é: A) 1/4 B) 1/8 C) 1/16. B A aceleración da gravidade é a forza sobre a unidade de masa: g = F G M m G m = R 2 m =G M R 2 Se a masa dun planeta é o dobre da masa da Terra e o raio é catro veces maior que o da Terra, a aceleración g da gravidade na súa superficcie sería: a oitava parte da gravidade na Terra. g P =G M P R =G 2 M T 2 P (4 R T ) = G M T R = g T 2 T 8 3. C.3.- Se unha partícula cargada de masa desprezable penetra nun campo magnético uniforme cunha velocidade que forma un ángulo de 180 coas liñas do campo, a traxectoria que describe a partícula é: A) Rectilínea. B) Circular. C) Parabólica.
3 A A forza F sobre unha carga eléctrica q en movemento réxese pola lei de Lorentz F = q (v B) Sendo v a velocidade da carga e B a indución magnética (intensidade do campo magnético). O módulo do produto vectorial dos vectores velocidade e indución magnética é v B = v B sen φ Donde φ é o ángulo que forman eses vectores. Se φ = 180, sen φ = 0 e a forza é nula, polo que a partícula non se desvía. A traxectoria será rectilínea. 4. C.4.- Fai un esquema da montaxe experimental necesaria para medir a lonxitude de onda dunha luz monocromática e describe o procedemento. Explica que sucede se cambias a rede de difracción por outra co dobre número de liñas por milímetro. INTERFERENCIA E DIFRACCIÓN en Prácticas: Orientacións xerais do Grupo de Traballo. A separación entre máximos faise o dobre. 5. P.1.- Unha esfera condutora de raio 4 cm ten unha carga de +8 µc en equilibrio electrostático. Calcula canto valen en puntos que distan 0, 2 e 6 cm do centro da esfera: a) O módulo da intensidade do campo electrostático. b) O potencial electrostático. c) Representa as magnitudes anteriores en función da distancia ao centro da esfera. DATO: K = 9 10⁹ N m² C ² Rta.: a) E₁ = E₂ = 0; E₃ = 2,00 10⁷ N/C; b) V₁ = V₂ = 1,80 10⁶ V; V₃ = 1,20 10⁶ V Datos Cifras significcativas: 3 Carga da esfera Q = 8,00 µc = 8,00 10 ⁶ C Radio da esfera R = 4,00 cm = 0,04 0 m Distancias ao centro da esfera: punto interior 1 r₁ = 0 cm = 0 m punto interior 2 r₂ = 2,00 cm = 0,0200 m punto exterior r₃ = 6,00 cm = 0,06 0 m Constante eléctrica K = 9,00 10⁹ N m² C ² Incógnitas Intensidade do campo electrostático nos puntos 1, 2 e 3 E₁, E₂, E₃ Potencial electrostático nos puntos 1, 2 e 3 V₁, V₂, V₃ Ecuacións Intensidade do campo electrostático nun punto creado por unha carga puntual Q situada a unha distancia r E=K Q r u 2 r Potencial electrostático nun punto creado por unha carga puntual Q situada V =K Q a unha distancia r r a) A intensidade de campo electrostático en o puntos 1 e 2, que se atopan no interior a 0 e 2 cm do centro da esfera, é nulo porque o condutor atópase en equilibrio e todas as cargas atópanse na superficcie da esfera. A potencial electrostático en o puntos 1 e 2 é o mesmo que na superficcie da esfera: V 1 =V 2 =9, [ N m 2 C 2 ] 8, [ C] (0,04 0 [ m]) =1, V b) O módulo da intensidade de campo electrostático no punto 3 a 6 cm do centro da esfera é o mesmo que se a carga fose puntual
4 E 3 =9, [ N m 2 C 2 ] 8, [C] (0,06 0 [ m]) 2 =2, N/C A potencial electrostático no punto 3 é o mesmo que se a carga fose puntual V 3 =9, [N m 2 C 2 ] 8, [C] (0,06 0 [m]) =1, V c) A gráficca da variación da intensidade do campo electrostático dá un valor 0 para distancias inferiores ao raio da esfera, faise máxima para o raio e diminúe inversamente proporcional ao cadrado da distancia ao centro da esfera. A gráficca da variación do potencial electrostático da unha valor constante para distancias inferiores ao raio da esfera e diminúe inversamente proporcional á distancia ao centro da esfera. 6. P.2.- O ¹³¹I é un isótopo radioactivo que se utiliza en medicina para o tratamento do hipertiroidismo. O seu período de semidesintegración é de 8 días. Se inicialmente se dispón dunha mostra de 20 mg de ¹³¹I: a) Calcula a masa que queda sen desintegrar despois de estar almacenada nun hospital 50 días. b) Representa nunha gráfica, de forma cualitativa, a variación da masa en función do tempo. c) Cal é a actividade inicial de 2 mg de ¹³¹I? DATO: N A = 6,022 10²³ mol ¹. Rta.: a) m = 0,263 mg; c) A = 9,22 10¹² Bq Datos Cifras significcativas: 3 Período de semidesintegración T ½ = 8,00 días = 6,91 10⁵ s Masa da mostra m₀ = 20,0 mg = 2,00 10 ⁵ kg Número de Avogadro N A = 6,02 10²³ mol ¹ Masa atómica do iodo M = 131 g/mol Tempo transcorrido t = 50 días = 4,32 10⁶ s Incógnitas Masa que queda sen desintegrar despois de 50 días m Actividade inicial de 2 mg de ¹³¹I A Outros símbolos Constante de desintegración radioactiva λ Ecuacións Lei da desintegración radioactiva λ t N =N 0 e λ = ln (N₀ / N) / t Cando t = T ½, N = N₀ / 2 T ½ = ln 2 / λ Actividade radioactiva A = d N / d t = λ N a) Calcúlase a constante radioactiva a partir do período de semidesintegración λ = ln 2 T 1/2 = 0,693 6, [ s] =1, s 1 A lei de desintegración radioactiva,, puede escribirse en función da masa porque o número de átomos dun elemento é proporcional a a súa masa. A constante de proporcionalidade é: N A / M, o número de átomos que hai na unidade de masa dese elemento, onde N A é o número de Avogadro e M é a masa atómica do elemento. E (MN/C) V (MV) N = m N A / M ,8 0 1, ,4 r (mm) 1,2 1 0,8 0,6 0,4 0, r (mm)
5 m N A M =m N A 0 M e λ t m=m 0 e λ t =20,0 [ mg] e 1, [s 1 ] 4, [s] =0,263 mg b) A gráficca é unha función exponencial decrecente m (mg) t (días) c) Para calcular a actividade calcúlase primeiro o número de átomos que hai en 2 mg de ¹³¹I. A actividade será: 131 N =2, mol I g I g I 6, átomos I mol I núcleo I átomo I =9, núcleos I A = λ N = 1,00 10 ⁶ [s ¹] 9,19 10¹⁸ [núcleos] = 9,22 10¹² Bq OPCIÓN B 1. C.1.- Se aplicamos o teorema de Gauss ao campo electrostático, o fluxo do campo a través dunha superficie pechada depende: A) Da localización das cargas dentro da superficie gaussiana. B) Da carga neta encerrada pola superficie gaussiana. C) Da carga neta situada tanto dentro como fóra da superficie gaussiana. B O fleuxo do vector campo eléctrico E que atravesa unha superficcie pechada é: Φ = S E d S O teorema de Gauss di que o fleuxo do campo a través dunha superficcie pechada é proporcional á carga encerrada: Φ = Q encerrada ε 0 = Q ε 0 2. C.2.- Un satélite describe unha órbita elíptica arredor da Terra. Considerando a súa posición en dous puntos da órbita, cúmprese: A) A velocidade orbital do satélite é a mesma en ambos os puntos. B) A enerxía mecánica do satélite é a mesma en ambos os puntos. C) O momento angular do satélite respecto ao centro da Terra é distinto en ambos os puntos.
6 B O campo gravitacional é un campo de forzas conservativo. O traballo da forza gravitacional, cando unha masa desprázase dun punto 1 a un punto 2, é independente do camiño seguido e só depende dos puntos inicial e ficnal. Defínese unha magnitude chamada enerxía potencial Eₚ de forma que: W₁ ₂ = Eₚ₁ Eₚ₂ = ΔEₚ O traballo da forza gravitacional é igual á variación (cambiada de signo) da enerxía potencial. Como o traballo da forza resultante é, polo principio da enerxía cinética, igual á variación de enerxía cinética: W(resultante) = E ₂ E ₁ = ΔE Se a única forza que realiza traballo é a forza gravitacional, ambos os traballos son iguais: W₁ ₂ = W(resultante) Eₚ₁ Eₚ₂ = E ₂ E ₁ Eₚ₁ + E ₁ = Eₚ₂ + E ₂ A enerxía mecánica (suma da enerxía cinética e potencial) consérvase. As outras opcións: A e C. Falsas. O momento angular do satélite respecto da Terra é constante. O momento angular L O dunha partícula de masa m que se move cunha velocidade v respecto dun punto O que se toma como orixe é: L O = r m v Para estudar a súa variación, derivamos con respecto ao tempo: d L O d t d( r m v) = = d r d t d t d(m v ) m v+ r = v m v + r F = 0+ 0= 0 dt O primeiro sumando dá o vector 0 (cero) porque a velocidade v e o momento lineal m v son paralelos. O segundo sumando tamén dá o vector 0 porque, ao ser o campo de forzas un campo central, o vector de posición r con orixe no punto orixe do campo e o vector forza (dirixido cara a esa orixe) son vectores paralelos. v m v = v m v sen 0 = 0 r F = r F sen 180 = 0 Cando unha partícula móvese nun campo de forzas centrais, o momento angular respecto ao momento orixe da forza é un vector constante, xa que a súa derivada é cero. Se o momento angular é constante, ao variar a distancia r do satélite á Terra, tamén variará a súa velocidade v. 3. C.3.- Unha onda incide sobre a superficie de separación de dous medios. As velocidades de propagación da onda no primeiro e segundo medio son, respectivamente, 1750 m s ¹ e 2300 m s ¹. Se o ángulo de reflexión é 45, o de refracción será: A) 68 B) 22 C) 45 A Datos Cifras significcativas: 3 Velocidade da onda no primeiro medio v₁ = 1750 m s ¹ Velocidade da onda no segundo medio v₂ = 2300 m s ¹ Ángulo de refleexión θ ₓ ₓ = 45,0 Incógnitas
7 Datos Cifras significcativas: 3 Ángulo de refracción θ ₓ Ecuacións Índice de refracción dun medio i no que a luz se despraza á velocidade v Lei de Snell da refracción Para calcular o ángulo de refracción haberá que aplicar a lei de Snell da refracción: n sen θ = n ₓ sen θ ₓ n i = c v i n sen θ = n ₓ sen θ ₓ Como os datos son as velocidades de propagación da onda en ambos os medios, reescribimos esta ecuación en función das velocidades, tendo en conta que: n i = c v i senθ 1 v 1 = senθ 2 v 2 A lei de Snell da refleexión di que os ángulos de incidencia e de refleexión son iguais. Por tanto o ángulo de incidencia vale θ = 45,0. A ecuación anterior queda: sen45,0 = senθ sen θ ₓ = 0,929 θ = arcsen 0,929 = 68,3 4. C.4.- Medíronse no laboratorio os seguintes valores para as distancias obxecto e imaxe dunha lente converxente: N. exp, s(cm) 33,9 39,0 41,9 49,3 s'(cm) 84,7 64,3 58,6 48,0 Determina o valor da potencia da lente. Estima a súa incerteza. Substitúense os valores de s e sʹ na ecuación das lentes 1 sʹ 1 s = 1 fʹ Calcúlase o inverso da distancia focal (potencia) e o valor da distancia focal para cada par de datos. s (cm) s (cm) s (m) s (m) 1/s (m ¹) 1/s (m ¹) 1/f (m ¹) f (m) -33,9 84,7-0,339 0,847-2,95 1,18 4,13 0,242-39,0 64,3-0,390 0,643-2,56 1,56 4,12 0,243-41,9 58,6-0,419 0,586-2,39 1,71 4,09 0,244-49,3 48,0-0,493 0,480-2,03 2,08 4,11 0,243 O valor medio da potencia é: P = 1 / f = 4,11 m ¹ = 4,11 dioptrías. A estimación das incertezas limítase ao uso apropiado das cifras significcativas.
8 P = (4,11 ± 0,01) dioptrías. 5. P.1.- Unha radiación monocromática que ten unha lonxitude de onda de 600 nm penetra nunha célula fotoeléctrica de cátodo de cesio cuxo traballo de extracción é 3,2 10 ¹⁹ J. Calcula: a) A lonxitude de onda limiar para o cesio. b) A enerxía cinética máxima dos electróns emitidos. c) O potencial de freado. DATOS: h = 6,62 10 ³⁴ J s; c = 3 10⁸ m s ¹; q e = -1,6 10 ¹⁹ C; 1 nm = 10 ⁹ m Rta.: a) λ₀ = 621 nm; b) E = 1,1 10 ²⁰ J; c) V = 0,069 V Datos Cifras significcativas: 3 Lonxitude de onda da radiación λ = 600 nm = 6,00 10 ⁷ m Traballo de extracción do metal Wₑ = 3,20 10 ¹⁹ J Constante de Planck h = 6,62 10 ³⁴ J s Velocidade da luz no baleiro c = 3,00 10⁸ m/s Carga do electrón q e = -1,60 10 ¹⁹ C Incógnitas Lonxitude de onda limiar λ₀ Enerxía cinética máxima coa que son emitidos os electróns E Potencial de freado V Ecuacións Ecuación de Planck (enerxía do fotón) E = h f Ecuación de Einstein do efecto fotoeléctrico E = Wₑ + E Relación entre a frecuencia dunha onda luminosa e a lonxitude de onda f = c / λ Enerxía cinética E = ½ m v² Relación entre a enerxía cinética dos electróns e o potencial de freado E = e V a) A lonxitude de onda limiar corresponde a unha radiación coa enerxía mínima para provocar o efecto fotoeléctrico. Combinando as ecuacións de Planck e Einstein, obtense a frecuencia limiar: Wₑ = h f₀ A lonxitude de onda limiar: f 0 = W e h = 3, J 6, J s =4, s 1 λ 0 = c f 0 = 3, m s.1 4, s 1 =6, m=621 nm c) A enerxía cinética máxima dos electróns emitidos se calcula a partir da ecuación de Einstein do efecto fotoeléctrico: E = E Wₑ A enerxía dos fotóns, despois de substituír a frecuencia pola súa expresión en función da lonxitude de onda, é: E f =h f = h c =6, [ J s] 3, [m s 1 ] =3, J λ 6, [ m] A enerxía cinética máxima dos electróns emitidos vale: E = 3,31 10 ¹⁹ [J] 3,20 10 ¹⁹ [J] = 1,1 10 ²⁰ J b) Calcúlase o potencial de freado na ecuación que o relaciona con l a enerxía cinética:
9 B ₁₄ E = e V V = E c e = 1, [ J] 1, [C] =0,069 V 6. P.2.- Dous fíos condutores moi longos, rectilíneos e paralelos, disponse verticalmente separados 8 cm. Polo condutor situado á esquerda circula unha corrente de intensidade 30 A, e polo situado á dereita, outra de 20 A, ambas cara arriba. Calcula: a) O campo de indución magnética no punto medio entre os dous condutores. b) A forza por unidade de lonxitude exercida sobre un terceiro condutor vertical situado entre os dous condutores iniciais, a 3 cm do condutor da esquerda, polo que circula unha corrente de 10 A dirixida cara abaixo. c) É conservativo o campo magnético creado polo condutor? Xustifícao. DATO: µ₀ = 4 π 10 ⁷ T m A ¹. Rta.: a) B = 5,00 10 ⁵ T; b) F / l = 1,2 10 ⁵ N/m cara ao 2º condutor Datos Cifras significcativas: 3 Intensidade de corrente polo condutor 1 I₁ = 30,0 A Intensidade de corrente polo condutor 2 I₂ = 20,0 A Distancia entre os condutores d = 8,00 cm = 0,08 0 m Permeabilidade magnética do baleiro μ₀ = 4 π 10 ⁷ T m A ¹ Intensidade de corrente polo condutor 3 I C = 10,0 A Distancia do condutor 3 ao condutor 1 d₃₁ = 3,00 cm = 0,03 0 m Incógnitas Campo magnético no punto medio entre os dous condutores B Forza por unidade de lonxitude exercida sobre un condutor 3 a 3 cm do 1 F₃ Ecuacións Lei de Biot e Savart: campo magnético B creado a unha distancia r por un condutor recto polo que circula unha intensidade de corrente I 2π r B = μ 0 I Principio de superposición: B = B Lei de Laplace: forza magnética que exerce un campo magnético B sobre un tramo l de condutor recto polo que circula unha intensidade de corrente I F B = I (l B) a) O campo magnético creado por un condutor rectilíneo é circular e o seu sentido vén dado pola regra da man dereita: o sentido do campo magnético é o de peche da man dereita cando o pulgar apunta no sentido da corrente. No diagrama debúxanse os campos magnéticos B₁ e B₂ creados por ambos os condutores no punto medio 4. O campo magnético creado polo condutor 1 no punto 4 equidistante de ambos os condutores é: B 1 4 = μ I 0 1 ( 2 π r k)= 4 π 10 7 [ T m A 1 ] 30,0 [ A] ( k 14 2π 0,04 0 [m] )= 1, k T O campo magnético creado polo condutor 2 no punto 4 equidistante de ambos os condutores é: B 2 4 = μ I 0 B 4 π 10 7 [ T m A 1 ] 20,0 [ A] k= k=1, k T 2 π r 24 2π 0,0400 [m] O campo magnético resultante é a suma vectorial de ambos: B = B₁ ₄ + B₂ ₄ = -1,50 10 ⁴ k [T] + 1,00 10 ⁴ k [T] = -5,00 10 ⁵ k T B₁ B₂₄ I₁ I₂ B₂ Z X E b) No diagrama debúxanse os campos magnéticos B₁ e B₂ creados por ambos os condutores no punto 5 situado a 3 cm do condutor da esquerda.
10 B₅ B₁₅ O campo magnético creado polo condutor 1 no punto 5 a 3 cm del é: B 1 5 = μ I 0 1 ( 2π r k)= 4 π 10 7 [ T m A 1 ] 30,0 [A] ( 15 2π 0,03 0 [m] k)= 2, k T O campo magnético creado polo condutor 2 no punto 5 a 5 cm del é: B 2 5 = μ 0 I B 4 π 10 7 [ T m A 1 ] 20,0 [A] k= k=8, k T 2π r 25 2 π 0,05 0 [ m] O campo magnético resultante é a suma vectorial de ambos: B₅ = B₁ ₅ + B₂ ₅ = -2,00 10 ⁴ k [T] + 8,00 10 ⁵ k [T] = -1,20 10 ⁴ k T A forza por unidade de lonxitude que se exerce sobre un condutor 3 situado no punto 5 é: F l = I ( l B 5 ) =I ( u l l B 5 )=10,0[ A]( j ( 1, k [T ]))=1, i N/m Está dirixida cara ao condutor 2 porque o sentido da corrente é o contrario que o dos outros condutores. Análise: Os condutores que transportan a corrente no mesmo sentido atráense e en sentido oposto repélense. Aínda que sufre a repulsión de ámbos os dous condutores, a forza maior é a do condutor polo que circula maior intensidade e se atopa mais cerca, ou sexa o 1. c) Non. Para que un campo vectorial sexa conservativo, a circulación do campo ao longo dunha liña pechada debe ser nula, o que é equivalente a dicir que a circulación entre dous puntos A e B é independente do camiño seguido, só dependería dos puntos A e B. O campo magnético B non é conservativo. A circulación do vector B a o longo dunha liña l pechada non é nula. Pola lei de Ampère. B d l =μ 0 I B₁ B₂₅ u l I₃ I₁ F I₂ B₂ Z X E Cuestións e problemas das Probas de avaliación do Bacharelato para o acceso á Universidade (A.B.A.U. e P.A.U.) en Galicia. Respostas e composición de Alfonso J. Barbadillo Marán. Algúns cálculos ficxéronse cunha folla de cálculo OpenOfficce (ou LibreOfficce) do mesmo autor. Algunhas ecuacións e as fórmulas orgánicas construíronse coa extensión CLC09 de Charles Lalanne-Cassou. A tradución ao/desde o galego realizouse coa axuda de traducindote, de Óscar Hermida López. Procurouse seguir as recomendacións do Centro Español de Metrología (CEM)
PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso
PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso 2017-2018 Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades
Διαβάστε περισσότεραProba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 FÍSICA
Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 Código: 23 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado)
Διαβάστε περισσότεραPAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como
Διαβάστε περισσότεραTema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA
Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a
Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO
Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Setembro 2006
PAAU (LOXSE) Setembro 2006 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 XUÑO 204 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραPAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότερα24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE
NOME: CALIFICACIÓN PROBLEMAS (6 puntos) 24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE 1. Dun resorte elástico de constante k= 500 Nm -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
ABAU Código: 25 MODELO DE EXAME FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Xuño 2006
PAAU (LOXSE) Xuño 006 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 02a. Campo Eléctrico
Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial
Διαβάστε περισσότεραPAU SETEMBRO 2013 FÍSICA
PAU SETEMBRO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 XUÑO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2015 FÍSICA
PAU XUÑO 2015 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 SETEMBRO 2013 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 SETEMBRO 2013 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio
Διαβάστε περισσότεραPAU SETEMBRO 2014 FÍSICA
PAU SETEMBRO 014 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 FÍSICA
PAU XUÑO 2011 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραFísica A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 FÍSICA
PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Xuño 2002
PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).
Διαβάστε περισσότεραPAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A
PAU Xuño 20 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραAno 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.
ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...
Διαβάστε περισσότεραProba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 FÍSICA
Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 Código: 23 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado)
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).
22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple
Διαβάστε περισσότεραPAU Setembro 2010 FÍSICA
PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e
22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor
Διαβάστε περισσότεραExame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)
Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO
Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 8 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 15-16 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) CUESTIÓN.- Un satélite artificial de masa m que
Διαβάστε περισσότεραEJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS
EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)
Διαβάστε περισσότεραFISICA 2º BAC 27/01/2007
POBLEMAS 1.- Un corpo de 10 g de masa desprázase cun movemento harmónico simple de 80 Hz de frecuencia e de 1 m de amplitude. Acha: a) A enerxía potencial cando a elongación é igual a 70 cm. b) O módulo
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO
Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 10 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 17-18 http://ciug.gal/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2017. Un astronauta está no interior
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO
Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 9 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 16-17 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2016. A nave espacial Discovery,
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10
Διαβάστε περισσότεραProblemas y cuestiones de electromagnetismo
Problemas y cuestiones de electromagnetismo 1.- Dúas cargas eléctricas puntuais de 2 e -2 µc cada unha están situadas respectivamente en (2,0) e en (-2,0) (en metros). Calcule: a) campo eléctrico en (0,0)
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Setembro 2009
PAAU (LOXSE) Setembro 2009 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12
Διαβάστε περισσότεραÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU
ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU XUÑO-96 CUESTION 2. opa Disponse de luz monocromática capaz de extraer electróns dun metal. A medida que medra a lonxitude de onda da luz incidente, a) os electróns emitidos
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2014 FÍSICA
PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica), problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. 2.- Cando se bombardea nitróxeno 14 7 N con partículas alfa xérase o isótopo 17 8O e outras partículas. A
22 FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B
ÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada
Διαβάστε περισσότεραINTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA
INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).
22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas, 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións, 4 puntos
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Setembro 2004
PAAU (LOXSE) Setembro 004 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou
Διαβάστε περισσότεραCUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4
CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4 2013 C.2. Se se desexa obter unha imaxe virtual, dereita e menor que o obxecto, úsase: a) un espello convexo; b)unha lente converxente; c) un espello cóncavo.
Διαβάστε περισσότεραELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU
ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU XUÑO-96 PROBLEMA 2. op B Dadas as cargas puntuais q 1 = 80 µc, q 2 = -80 µc y q 3 = 40 µc situadas nos puntos A (-2,0), B(2,0) y C(0,2) respectivamente (coordenadas en
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2016 FÍSICA
PAU XUÑO 2016 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραTema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,
Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 02b. Magnetismo
Exercicios de Física 02b. Magnetismo Problemas 1. Determinar el radio de la órbita descrita por un protón que penetra perpendicularmente a un campo magnético uniforme de 10-2 T, después de haber sido acelerado
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS
EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 04. Óptica
Exercicios de Física 04. Óptica Problemas 1. Unha lente converxente ten unha distancia focal de 50 cm. Calcula a posición do obxecto para que a imaxe sexa: a) real e tres veces maior que o obxecto, b)
Διαβάστε περισσότεραProbas de acceso a ciclos formativos de grao superior CSPEB03. Código. Proba de. Física
Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior Proba de Física Código CSPEB03 1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: dúas cuestións.
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 03b. Ondas
Exercicios de Física 03b. Ondas Problemas 1. Unha onda unidimensional propágase segundo a ecuación: y = 2 cos 2π (t/4 x/1,6) onde as distancias se miden en metros e o tempo en segundos. Determina: a) A
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 01. Gravitación
Exercicios de Física 01. Gravitación Problemas 1. A lúa ten unha masa aproximada de 6,7 10 22 kg e o seu raio é de 1,6 10 6 m. Achar: a) A distancia que recorrerá en 5 s un corpo que cae libremente na
Διαβάστε περισσότεραFísica e Química 4º ESO
Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =
Διαβάστε περισσότεραTema 4 Magnetismo. 4-5 Lei de Ampere. Campo magnético creado por un solenoide. 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted
Tema 4 Magnetismo 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted 4-2 Lei de Lorentz. Definición de B. Movemento dunha carga nun campo magnético. 4-3 Forza exercida sobre unha corrente rectilínea 4-4 Lei de Biot
Διαβάστε περισσότεραPROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN
PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN "O que sabemos é unha pinga de auga, o que ignoramos é o océano." Isaac Newton 1. Un globo aerostático está cheo de gas Helio cun volume de gas de 5000 m 3. O peso
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραa) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:
VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó
Διαβάστε περισσότεραXEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.
XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que
Διαβάστε περισσότεραFísica e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:
DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste
Διαβάστε περισσότεραProcedementos operatorios de unións non soldadas
Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice
Διαβάστε περισσότερα1. Un saltador de trampolín, mentras realiza o seu salto manten constante: A/ O momento de inercia. B/ A velocidad angular. C/ O momento angular.
EXAMEN 1ª AVALIACION FISICA 2º BACHARELATO PROBLEMAS 1. Unha pelota de 2 kg de masa esbara polo tellado que forma un ángulo de 30º coa horizontal e, cando chega ó extremo, queda en libertade cunha velocidade
Διαβάστε περισσότεραESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS
Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos
Διαβάστε περισσότεραMateriais e instrumentos que se poden empregar durante a proba
1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: dúas cuestións. Problema 2: tres cuestións. Problema 3: dúas cuestións Problema 4: dúas cuestión. Problema
Διαβάστε περισσότεραln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)
Διαβάστε περισσότερα1. Formato da proba [CS.PE.B03]
1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: tres cuestións. Problema 2: dúas cuestións. Problema 3: dúas cuestións Problema 4: dúas cuestión. Problema
Διαβάστε περισσότεραTema 6 Ondas Estudio cualitativo de interferencias, difracción, absorción e polarización. 6-1 Movemento ondulatorio.
Tema 6 Ondas 6-1 Movemento ondulatorio. Clases de ondas 6- Ondas harmónicas. Ecuación de ondas unidimensional 6-3 Enerxía e intensidade das ondas harmónicas 6-4 Principio de Huygens: reflexión e refracción
Διαβάστε περισσότεραb) Segundo os datos do problema, en tres anos queda a metade de átomos, logo ese é o tempo de semidesintegración.
FÍSICA MODERNA FÍSICA NUCLEAR. PROBLEMAS 1. Un detector de radioactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos min -1. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a)
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 XUÑO 2016 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 5 XUÑO 016 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestiones 4 puntos (1 cada cuestión, teórica o práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). No se valorará la simple anotación de un ítem cómo solución
Διαβάστε περισσότεραPAU. Código: 25 SETEMBRO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 5 SETEMBRO 01 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teóica ou páctica). Poblemas 6 puntos (1 cada apatado). Non se valoaá a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραIX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes
IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II
PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 SETEMBRO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 SETEMBRO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teóica ou páctica). Poblemas 6 puntos (1 cada apatado). Non se valoaá a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραFISICA 2º BACH. CURSO 99-00
26/11/99 1. Unha polea de 5 cm de radio leva enrolada unha corda da cal pende un corpo de 20 g, sendo o momento da inercia da polea 2.10-5 kg.m -2. Calcular: a) a aceleración do corpo; b) a enería cinética
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 FÍSICA
PAU XUÑO 1 Cóigo: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 caa cuestión, teórica ou practica) Problemas 6 puntos (1 caa apartao) Non se valorará a simple anotación un ítem como solución ás cuestións;
Διαβάστε περισσότεραRADIACTIVIDADE. PROBLEMAS
RADIACTIVIDADE. PROBLEMAS 1. Un detector de radiactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos/minuto. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a) A constante de
Διαβάστε περισσότεραDINAMICA DE TRASLACION
DINAMICA DE TRASLACION 1.-CINEMATICA ELEMENTOS DO MOVEMENTO: Móvil, Sistema de Referencia e Traxectoria MAGNITUDES CINEMATICAS: - Vector de Posición: r= xi + yj + zk - Vector desplazamento: r= xi + yj
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 03a. Vibracións
Exercicios de Física 03a. Vibracións Problemas 1. No sistema da figura, un corpo de 2 kg móvese a 3 m/s sobre un plano horizontal. a) Determina a velocidade do corpo ó comprimirse 10 cm o resorte. b) Cal
Διαβάστε περισσότερα1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! Óptica xeométrica! Principio de Fermat. Camiño óptico! 3
1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! 2 2.- Óptica xeométrica! 2 2.1.- Principio de Fermat. Camiño óptico! 3 2.2.- Reflexión e refracción. Leis de Snell! 3 2.3.- Laminas plano-paralelas! 4
Διαβάστε περισσότεραResorte: estudio estático e dinámico.
ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO
Διαβάστε περισσότεραFísica cuántica. Relatividade especial
Tema 8 Física cuántica. Relatividade especial Evolución das ideas acerca da natureza da luz Experimento de Young (da dobre fenda Dualidade onda-corpúsculo Principio de indeterminación de Heisemberg Efecto
Διαβάστε περισσότεραMATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)
21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
íica P.A.U. ÓPTICA ÓPTICA INTRODUCIÓN MÉTODO. En xeral: Debúxae un equema co raio. Compárae o reultado do cálculo co equema. 2. No problema de lente: Trázae un raio paralelo ao eixe óptico que ao chegar
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA
Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M
Διαβάστε περισσότεραReflexión e refracción. Coeficientes de Fresnel
Tema 5 Reflexión e refracción Coeficientes de Fresnel 51 Introdución Cando a luz incide sobre a superficie de separación de dous medios transparentes de índice de refracción diferente, unha parte entra
Διαβάστε περισσότεραENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA
NRXÍA, TRABALLO POTNCIA NRXÍA Pódese definir enerxía coo a capacidade que ten un corpo para realizar transforacións nel eso ou noutros corpos. A unidade de enerxía no SI é o Joule (J) pero é frecuente
Διαβάστε περισσότεραPAU. Código: 25 XUÑO 2013 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 XUÑO 2013 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teóica ou páctica). Poblemas 6 puntos (1 cada apatado). Non se valoaá a simple anotación dun ítem como solución ás
Διαβάστε περισσότεραMATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)
1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os
Διαβάστε περισσότεραQuímica 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08
Química º Bacharelato Equilibrio químico 11/0/08 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: PROBLEMAS 1. Nun matraz de,00 litros introdúcense 0,0 10-3 mol de pentacloruro de fósforo sólido. Péchase, faise
Διαβάστε περισσότεραPROBLEMAS CUESTIONS 1.
PROBLMAS 1. Dende un cantil dispárase horizontalmente un proectil de 2 kg cunha velocidade inicial de 100 m/s. Se cando o proectil choca contra o mar a súa velocidade é de 108 m/s, calcular: a/ A enería
Διαβάστε περισσότερα