Protección contra a radiación electromagnética
|
|
- Βασιλική Λιακόπουλος
- 5 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 Protección contra a radiación electromagnética As lentes oftálmicas, ademáis de compensar ametropias, tamén poden servir como protección frente á radiación electromagnética. Espectro electromagnético e necesidade dos filtros ópticos As ondas electromagnéticas se clasifican según a longura de onda (λ) ainda que os límites entre as rexións non son estrictos. En orde crecente de λ, e en xeral en orde decrecente de perigrosidade: Raios gamma: absorbido pola atmósfera, perigosos só os de orixe artificial. 1
2 Raios X: absorbido pola atmósfera, perigosos só os de orixe artificial. Ultravioleta (UVC, UVB e UVA): a atmósfera filtra case todo o UVC e só parcialmente o UVB e o UVA; agora menos debido á reducción de ozono estratosférico. A córnea absorbe UVC e UVB, que producen conxuntivite e ceratite. O cristalino absorbe UVB e UVA, sendo principalmente os primeiros os que xeneran cataratas nun proceso acumulativo. Á retina prácticamente non chega UV, salvo en afáquicos que precisan lentes que filtren o UV e parte do azul. Visible: a luz visible excesivamente intensa pode producir molestias, menor agudeza visual ou canseira. Nese caso, o ollo ten mecanismos naturais de defensa: peche do iris e parpadeo. Outro aspecto destacable é que a rexión azul é máis propensa a esparexerse nos medios oculares reducindo o contraste da imaxe. Infravermello (IR): parcialmente absorbido polo H 2 O e o CO 2 da atmósfera. Pode producir queimaduras na retina e polo tanto cegueira se se mira directamente ó Sol. Entre as fontes artificiais perigosas neste rango espectral atopamos fornos de fundición, soldadores e lámpadas de xenón ou de tugsteno. Microondas: as fontes son esencialmente de orixe artificial: fornos microondas domésticos e teléfonos móbiles (hai debate sobre a súa inocuidade). Ondas de TV e de radio (FM e AM). Entre as fontes artificiais merecen unha mención especial os láseres. Son perigosos os que emiten no visible cunha potencia media-alta (entre 1 e 5 mw) e moi perigosos os de potencia superior. Tamén son moi perigosos todos os que emiten fóra do visible (UV ou IR) independentemente da súa potencia. Un exemplo extremo son os láseres de CO 2 para corte e soldadura que teñen potencias de varios kw no infravermello ( 10µm). (Salvadó&Fransoy)
3 (Adaptado de Salvadó&Fransoy) Un filtro óptico é un dispositivo que reduce a intensidade da luz que o atravesa. A reducción pode ser a mesma en todo o espectro ou selectiva para eliminar ou atenuar radiación con longuras de onda determinadas. Por exemplo, os requerimentos básicos dun filtro de protección solar son: protección fronte o UV, atenuación da luminancia ata o óptimo, e fidelidade cromática (ou non)
4 Caracterización dun filtro óptico Curva de transmitancia espectral A información relativa ó comportamento óptico dun filtro está na súa curva de transmitancia espectral τ(λ) que nos informa da proporción de radiación que transmite o filtro para cada longura de onda λ. Obsérvese que: normalmente τ(λ) aporta información do comportamento do filtro en UV, visible e IR; 0 < τ(λ) < 1. Vexamos algúns exemplos: UV A 1 Visíbel τ λ (%) Longura de onda (nm) 1. Filtro contra ou UV 2. Filtro de contraste 3. Filtro contra o IR ou filtro de calor 4. Filtro neutro 5. Filtro que absorbe o amarelo (cores máis vívidas?)
5 Un parámetro equivalente á transmitancia espectral é a densidade óptica, D(λ), definida como: D(λ) = log 10 1 τ(λ) = log 10 τ(λ) Ademáis, tamén hai outras magnitudes que se poden obter a partir da curva de transmitancia espectral e que ofrecen información útil e resumida. Punto de corte no UV Defínese como a menor λ para a cal τ(λ) = 0.01 = 1%. Algúns exemplos para espesores usuais: Vidro crown 280 nm Vidro crown UV 390 nm CR nm Policarbonato 380 nm Transmitacia luminosa, τ v É a transmitancia media no visible ponderada pola sensibilidade espectral relativa do ollo en visión fotópica V (λ) e pola distribución espectral do iluminante patrón D65, S D65 (λ). O ollo ten a súa sensibilidade máxima para λ = 555nm, a cal se reduce apreciablemente para outras longuras de onda según a seguinte curva: (Benito&Villegas)
6 Nótese que 0 < V (λ) 1. Por outra banda o iluminante D65 simula a luz solar na superficie da Terra presentando un comportamento comparativamente máis uniforme ó longo do espectro visible Iluminante A Iluminante D Longura de onda (nm) Polo tanto, τ v é unha media de τ(λ) ó longo do visible pero dándolle máis peso ás longuras de onda para as cales o ollo é máis sensible. Matemáticamente, a forma de facer esa media ponderada é mediante o cociente de integrais seguinte: 780nm τ(λ)v (λ)s D65 (λ) dλ τ v = 380nm 780nm 380nm V (λ)s D65 (λ) dλ Tamén podemos dicir que τ v é a sensación luminosa relativa con e sen filtro. Obsérvese que: τ v contén información resumida ( incompleta) da atenuación do filtro en visible. Non aporta información do comportamento en UV ou en IR. 0 τ(λ) 1 0 τ v 1
7 Transmitacia para un sinal de tráfico, τ sinal É análoga a τ v, pero agora o iluminante é a luz procedente dun sinal de tráfico, que á súa vez está composto polo iluminante padrón A e un filtro de transmitancia espectral τ s (λ). Defínense catro valores de τ sinal, un para cada unha das cores estandarizadas (UNE EU-ISO 13666:1998): azul 1, verde, amarelo, vermello coas respectivas τ s (λ). 780nm τ(λ)v (λ) S A (λ)τ s (λ)dλ τ sinal = 380nm 780nm 380nm V (λ)s A (λ)τ s (λ) dλ Nótese que o papel que desempeña S D65 (λ) na definición de τ v, agora é realizado polo producto S A (λ) τ s (λ). Polo tanto τ sinal indica a atenuación do brillo co que se aprecia un sinal de tráfico cando se usa un filtro dado τ (λ) S S A ( λ ) V( λ ) Coeficiente de atenuación visual relativo, Q É a proporción entre τ sinal (que indica a transmitancia nunha cor determinada) e τ v (transmitancia promediada no visible): Q = τ sinal τ v Indica a distorsión coa que se observan as cores de sinais de tráfico observadas a través do filtro. En concreto, nun filtro neutro, Q estará próximo a 1 para as catro cores. 1 Para o azul reemprázase o iluminante A polo espectro do corpo negro a 3200K
8 Norma europea para filtros de protección solar A transmitancia luminosa τ v utilízase na norma europea para clasificar os filtros en 5 tipos diferentes, de 0 a 4 a medida que atenúan máis (ver táboa máis adiante). Ademáis os filtros deben verificar unha serie de condicións xerais e outras específicas para poderen ser usados para conducir. Normas xerais A trasmitancia espectral τ(λ) en calquer longura de onda dentro do UVB debe ser, como moito, a décima parte da transmitancia luminosa do filtro. No UVA a norma distingue entre: tipos 0 a 2: a trasmitancia espectral τ(λ) en calquer longura de onda dentro do UVA debe ser menor ou igual á transmitancia luminosa do filtro. tipos 3 e 4: a trasmitancia espectral τ(λ) en calquer longura de onda dentro do UVA debe ser menor ou igual á metade da transmitancia luminosa do filtro. Normas específicas para a conducción Coducción diurna: τ v > 8% τ(λ) > 0.2τ v para 500nm< λ < 650nm Q, o coeficiente de atenuación visual relativo, debe ser maior que: 0.8 para vermello e amarelo 0.6 para verde e 0.4 para azul Conducción nocturna: ademáis das anteriores, τ v > 75% Se unhas gafas non cumplen as condicións específicas para conducción, deben advertilo explícitamente, ou ben cun texto: Non axeitado para a conducción de automóbiles nen usuarios da estrada, ou ben cun pictograma:
9 Nas seguintes táboas resúmese a norma europea. Tipo de Valor máximo Intervalo Recomendacións de uso filtro de τ(λ) de τ v nm 380nm % Interiores. Conducción diurna e nocturna. 1 τ v 43-80% Dia nuboso. Conducción só diurna. 2 τ v / % Dia soleado. Conducción só diurna. 3 τ v /2 8-18% Dia moi soleado. Conducción só diurna % Luminosidade excepcional. Non conducir. Transmitancia luminosa (τ v ): τ v Conducción diurna >8% Conducción nocturna >75% Fidelidade cromática (Q = τ sinal /τ v ) para conducción: azul verde amarelo vermello Q > 0, 4 Q > 0, 6 Q > 0, 8 τ(λ) > 0, 2τ v 500nm < λ < 650nm Fabricación e tipo de filtros ópticos Minerais masivos Engádese unha pequena cantidade (< 1%) dalgún óxido metálico na fabricación do vidro. O óxido debe absorber no visible e dependendo do metal empregado a cor é diferente:
10 manganeso: violeta cobalto: azul cromo: verde uranio: amarelo A absorción ten lugar no interior do material. Sen embargo, se a lente ten potencia, o seu espesor varía según o punto considerado e polo tanto a lente será máis oscura nas zonas máis grosas. Esto non é opticamente desexable nen resulta estético, polo que o uso deste tipo de filtros restrínxese a potencias nula. Orgánicos tinxidos por inmersión Mergullase a lente nunha disolución que conteña o tinte orgánico axeitado. Este penetra na lente formando unha capa de espesor uniforme, de 6 a 10 µm. Polo tanto a absorción non depende das variacións de espesor entre o centro e a beira da lente. Ademáis permite facer branqueados, retincións, combinacións de tintes distintos e degradados. O resultado é pouco reproducible xa que depende moito das condicións na tinción (tempo, temperatura, concentración... ), polo que é recomendable tinxir simultanteamente as dúas lentes do par. Algúns tratamentos superficiais (endurecido, antirreflexos) non son compatibles co tinxido xa que impiden o paso dos tintes. Recubrimentos de películas delgadas Deposítanse óxidos metálicos (molibdeno, cromo ou titanio) e dieléctricos (monóxido e dióxido de silico, e fluoruro de magnesio) coa mesma técnica que a de fabricación de tratamentos antirreflexos: deposición en alto baleiro, pero o espesor final é maior, da orde da micra. Admite degradados variando o espesor da capa. Fotocromáticos A transmitancia destos filtros redúcese na presencia de UV ou violeta no ambiente (estado activado), e retorna a valores próximos os dunha lente branca en ausencia desta radiación (estado desactivado). Ainda que depende do fabricante, a activación non é instantánea senón que tarda un ou dous minutos en completarse. A desactivación é máis lenta, da orde de 15 minutos. Unha temperatura baixa do filtro fotocromático reduce a transmitancia en estado activado e aumenta o tempo de desactivacion.
11 (Fanin&Grosvenor) (Benito&Villegas) Fabrícanse tanto lentes fotocromáticas minerais como orgánicas.
12 Fotocromáticos minerais Engádense na composición do vidro sais de prata, que normalmente son transparentes. Sen embargo, baixo radiación UV, disóciase o enlace: Cl Ag+hν Ag + + Cl. Os ións de prata absorben no visible, o que oscurece a lente. A matriz ríxida do vidro impide que os ións Ag + e Cl se alonxen, e en ausencia de UV vólvese a formar o sal aclarándose a lente. Ainda que estos filtros se poden considerar minerais masivos dende o punto de vista da fabricación, o seu oscurecemento é bastante homoxéneo en toda a lente con independencia do seu espesor. Isto é así por que o vidro absorbe no UV, polo que a disociación só afecta a unha capa superficial. Os vidros fotocromáticos novos e os que levan tempo sen seren activados precisan dun tempo de rodaxe para o seu funcionamento óptimo. Co paso do tempo tamén sufren un certo deterioro. Fabrícanse en dúas cores: cinza e castaña. Fotocromáticos orgánicos Empregan un ou varios pigmentos orgánicos que cambian de configuración cando incide radiación UV. Por exemplo a spiroxazina ten unha estructura plana no estado activado mentras que no desactivado ten unha forma tridimensional constituida por dúas partes contidas en planos perpendiculares. Como se poden combinar varias moléculas fotocromáticas: Existe un maior abano de cores dispoñibles que en fotocromáticas minerais: azul, verde, cinza, castaño, laraxa, rosa, etc. No proceso de activación e desactivación pode cambiar a cor do filtro, mentras que a densidade óptica pode cambiar ou quedar aproximadamente igual. P. ex. amarelo (desact.) laranxa (activ.) ou vermello (desact.) púrpura (activ.). Unha característica negativa dos filtros fotocromáticos orgánicos é a súa fatiga: perden capacidade de activación co tempo, especialmente cando están expostas ó osíxeno. As moléculas fotocromáticas poden incorporarse á lente polos seguinte métodos: En masa: engádense no monómero. Cando as moléculas superficiais se fatigan a radiación UV penetra máis na lente onde atopa novas moléculas polo que o filtro segue funcionando correctamente. Usan este método: Rodenstock, Indo, Corning, Hoya.
13 Introdúcense na cara anterior unha vez fabricada a lente nun proceso que require quentar a lente obténdose unha capa de 50 a 200 micras. Despois deposítase unha capa antiabrasión que ademáis dificulta o paso do osíxeno. Non sirve para o CR-39 nen para o policarbonato; si sirve para o Trivex. Usan este método: Essilor (Transitions), Hoya, Zeiss e AO Sola. Nun revestimento, aplicado: por centrifugado na cara anterior (método: Beloptix) por inmersion, co que se obteñen revestimentos nas dúas caras (fabricante: InvictaVision). Sobre este revestimento, aplícase outro antiabrasión. Activado Escuro Desactivado Claro
14 Polarizantes Cosisten nunha lámina polarizadora (tipo Polaroid) entre dous vidros tallados para obter a potencia desexada. Tamén se fabrican pegando o polarizador na cara anterior ou posterior dunha lente orgánica. Neste caso insírese a película polarizadora no molde antes de introducir o monómero. Tamén se utilizan suplementos polarizantes desmontables sobre lentes convencionais. Os filtros polarizantes poden ser neutros ou presentar algunha coloración, pero o seu modo de funcionamento proporciona propiedades diferenciadas dos demáis filtros. A luz do Sol non está polarizada. A luz reflectida polos obxectos podemos descompoñela en dúas partes: Reflexión difusa: a luz sae en todas direccións, tampouco está polarizada e aporta a información da cor do obxecto; é máis intensa canto máis rugosa sexa a superficie. Reflexión especular: é semellante á que ocorre nunha superficie perfectamente pulida. A luz reflíctese na dirección predita pola lei de Snell sen entrar no obxecto, dando lugar a brillos moi intensos e brancos (sen información cromática do obxecto). Sen embargo cando a luz incide a un certo ángulo, especialmente se é próximo ó ángulo de Brewster, o reflexo especular está parcial ou totalmente polarizado. Isto ocorre porque a reflectancia da luz con polarización contida no plano de incidencia é menor que a reflectancia da luz polarizada perpendicularmente (R < R ). É dicir, os reflexos están polarizados perpendicularmente ó plano de incidencia e paralelamente á superficie que xenerou o reflexo. Por outra banda a maior parte das superficies que xeneran reflexos especulares intensos (auga, area, asfalto... ) son horizontais polo que os seus reflexos están horizontalmente polarizados. Posto que os polarizadores se montan co eixo de transmisión vertical, cancelan ou atenúan fortemente estos reflexos especulare; mentras que os reflexos difusos quedan atenuados en menor medida ( 50%) por non estaren polarizados. Polo tanto, a diferencia doutros filtros, os polarizadores logran: Eliminar selectivamente os brillos intensos e molestos. Saturar as cores. Millorar o contraste de obxectos debaixo da auga. Os filtros polarizadores son especialmente útiles en actividades como a pesca, o esquí ou a conducción. Sen embargo presentan algúns efectos secundarios:
15 É usual que os materiais transparentes tensionado presenten birrefrinxencia e polo tanto alteren a polarización da luz. Así os vidros dos automóbiles ou as xanelas dos avións poden presentar padróns curiosos cando se observan a través dos polarizadores. As pantallas LCD (cristal líquido) emiten luz polarizada. O ángulo que forma a dirección de polarización desta luz coa do eixo de transmisión do filtro determina a cantidade de luz que pasa. Afortunadamente a polarización dos LCDs soe ser vertical.
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS
EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto
Διαβάστε περισσότεραTema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA
Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735
Διαβάστε περισσότεραTratamentos das lentes oftálmicas
Tratamentos das lentes oftálmicas Tipo e orde dos revestimentos A unha lente poden aplicarse tres tipos de tratamentos ou revestimentos, por unha ou as dúas superficies. Non sempre se aplican os tres,
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραTema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,
Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores
Διαβάστε περισσότεραTema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016
Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:
Διαβάστε περισσότεραProcedementos operatorios de unións non soldadas
Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10
Διαβάστε περισσότεραCUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4
CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4 2013 C.2. Se se desexa obter unha imaxe virtual, dereita e menor que o obxecto, úsase: a) un espello convexo; b)unha lente converxente; c) un espello cóncavo.
Διαβάστε περισσότεραUnidade II. Polarización
Unidade II Polarización 1 Tema 6 Natureza da luz polarizada. Formalismo de Jones Neste tema estudaremos as posibles orientacións que toma o campo eléctrico en diferentes puntos dunha onda electromagnética
Διαβάστε περισσότεραRADIACIÓNS ÓPTICAS ARTIFICIAIS INCOHERENTES
Nº 33 - www.issga.es FRANCISCO JAVIER COPA RODRÍGUEZ Técnico superior en Prevención de Riscos Laborais Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral Edita: Instituto Galego de Seguridade e Saúde Laboral
Διαβάστε περισσότεραIX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes
IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo
Διαβάστε περισσότεραProtección contra axentes
Protección contra axentes mecánicos e químicos Outra función das lentes oftálmicas pode ser a de protexer os ollos de agresións físicas. Os accidentes previsibles máis común son: golpes en actividades
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =
Διαβάστε περισσότεραInterferencia por división da fronte
Tema 9 Interferencia por división da fronte No tema anterior vimos que para lograr interferencia debemos superpoñer luz procedente dunha única fonte de luz pero que recorreu camiños diferentes. Unha forma
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA
Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M
Διαβάστε περισσότεραln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 04. Óptica
Exercicios de Física 04. Óptica Problemas 1. Unha lente converxente ten unha distancia focal de 50 cm. Calcula a posición do obxecto para que a imaxe sexa: a) real e tres veces maior que o obxecto, b)
Διαβάστε περισσότεραXEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.
XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que
Διαβάστε περισσότεραA proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.
Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 FÍSICA
PAU XUÑO 1 Cóigo: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 caa cuestión, teórica ou practica) Problemas 6 puntos (1 caa apartao) Non se valorará a simple anotación un ítem como solución ás cuestións;
Διαβάστε περισσότεραÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU
ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU XUÑO-96 CUESTION 2. opa Disponse de luz monocromática capaz de extraer electróns dun metal. A medida que medra a lonxitude de onda da luz incidente, a) os electróns emitidos
Διαβάστε περισσότεραA circunferencia e o círculo
10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.
Διαβάστε περισσότεραReflexión e refracción. Coeficientes de Fresnel
Tema 5 Reflexión e refracción Coeficientes de Fresnel 51 Introdución Cando a luz incide sobre a superficie de separación de dous medios transparentes de índice de refracción diferente, unha parte entra
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12
Διαβάστε περισσότεραTRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa
TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II
PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραAs Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación
As Mareas INDICE 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación Introducción A marea é a variación do nivel da superficie libre
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a
Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei
Διαβάστε περισσότεραEJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS
EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)
Διαβάστε περισσότεραMATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)
21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.
Διαβάστε περισσότεραFísica A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital
Διαβάστε περισσότεραTema 6 Ondas Estudio cualitativo de interferencias, difracción, absorción e polarización. 6-1 Movemento ondulatorio.
Tema 6 Ondas 6-1 Movemento ondulatorio. Clases de ondas 6- Ondas harmónicas. Ecuación de ondas unidimensional 6-3 Enerxía e intensidade das ondas harmónicas 6-4 Principio de Huygens: reflexión e refracción
Διαβάστε περισσότεραMATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)
1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e
Διαβάστε περισσότεραPAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραLógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento?
Proposicional educción Natural Proposicional - 1 Justificación de la validez del razonamiento? os maneras diferentes de justificar Justificar que la veracidad de las hipótesis implica la veracidad de la
Διαβάστε περισσότεραVII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO
VII. RETS E PLNOS NO ESPZO.- Ecuacións da recta Unha recta r no espao queda determinada por un punto, punto base, e un vector v non nulo que se chama vector director ou direccional da recta; r, v é a determinación
Διαβάστε περισσότεραResorte: estudio estático e dinámico.
ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO
Διαβάστε περισσότερα1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! Óptica xeométrica! Principio de Fermat. Camiño óptico! 3
1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! 2 2.- Óptica xeométrica! 2 2.1.- Principio de Fermat. Camiño óptico! 3 2.2.- Reflexión e refracción. Leis de Snell! 3 2.3.- Laminas plano-paralelas! 4
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).
22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 02a. Campo Eléctrico
Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial
Διαβάστε περισσότεραLógica Proposicional
Proposicional educción Natural Proposicional - 1 Justificación de la validez del razonamiento os maneras diferentes de justificar Justificar que la veracidad de las hipótesis implica la veracidad de la
Διαβάστε περισσότεραÁmbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4. Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA
Ámbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4 Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA Índice da Unidade: 1 -Enerxía...3 1.1.Formas da enerxía...3 1.2.Fontes da enerxía...4 1.3.Unidades da enerxía...7
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Puntuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 puntos, eercicio = 3 puntos, eercicio
Διαβάστε περισσότεραTema 3.5 Fundamentos da difracción
Tema 3.5 Fundamentos da difracción 3.5.1. Introducción Ademáis da interferencia, existe outro conxunto de fenómenos que non son explicables mediante a óptica xeométrica. Cando a luz atravesa pequenas aberturas
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 03b. Ondas
Exercicios de Física 03b. Ondas Problemas 1. Unha onda unidimensional propágase segundo a ecuación: y = 2 cos 2π (t/4 x/1,6) onde as distancias se miden en metros e o tempo en segundos. Determina: a) A
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
íica P.A.U. ÓPTICA ÓPTICA INTRODUCIÓN MÉTODO. En xeral: Debúxae un equema co raio. Compárae o reultado do cálculo co equema. 2. No problema de lente: Trázae un raio paralelo ao eixe óptico que ao chegar
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio
Διαβάστε περισσότερα1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos
V. PROBABILIDADE E ESTATÍSTICA 1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos 1 Experimento aleatorio. Concepto e exemplos Experimentos aleatorios son aqueles que ao repetilos nas mesmas condicións
Διαβάστε περισσότεραResistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións
Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Coalbrookdale (Gran Bretaña, 779). Van principal: 30.5 m. Contido. Tema 5. Relacións
Διαβάστε περισσότεραFísica e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:
DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste
Διαβάστε περισσότεραFísica e Química 4º ESO
Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta
Διαβάστε περισσότεραa) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:
VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραLUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS
LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo
Διαβάστε περισσότεραAno 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.
ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...
Διαβάστε περισσότεραMétodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)
L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro Condiciones de contorno. Fuerzas externas aplicadas sobre una cuerda. condición que nos describe un extremo libre en una cuerda tensa. Ecuación
Διαβάστε περισσότεραESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS
Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos
Διαβάστε περισσότεραExpresións alxébricas
Expresións alxébricas Contidos 1. Expresións alxébricas Que son? Como as obtemos? Valor numérico 2. Monomios Que son? Sumar e restar Multiplicar 3. Polinomios Que son? Sumar e restar Multiplicar por un
Διαβάστε περισσότεραInecuacións. Obxectivos
5 Inecuacións Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Resolver inecuacións de primeiro e segundo grao cunha incógnita. Resolver sistemas de ecuacións cunha incógnita. Resolver de forma gráfica inecuacións
Διαβάστε περισσότεραCatálogodegrandespotencias
www.dimotor.com Catálogogranspotencias Índice Motores grans potencias 3 Motores asíncronos trifásicos Baja Tensión y Alta tensión.... 3 Serie Y2 Baja tensión 4 Motores asíncronos trifásicos Baja Tensión
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 01. Gravitación
Exercicios de Física 01. Gravitación Problemas 1. A lúa ten unha masa aproximada de 6,7 10 22 kg e o seu raio é de 1,6 10 6 m. Achar: a) A distancia que recorrerá en 5 s un corpo que cae libremente na
Διαβάστε περισσότεραÁmbito científico tecnolóxico. Movementos e forzas. Unidade didáctica 5. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 3 Unidade didáctica 5 Movementos e forzas Índice 1. Introdución... 3 1.1 Descrición da
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS
EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. ) Clul os posiles vlores de,, pr que triz A verifique relión (A I), sendo I triz identidde de orde e triz nul de orde. ) Cl é soluión dun siste hooéneo
Διαβάστε περισσότεραQuímica 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08
Química º Bacharelato Equilibrio químico 11/0/08 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: PROBLEMAS 1. Nun matraz de,00 litros introdúcense 0,0 10-3 mol de pentacloruro de fósforo sólido. Péchase, faise
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA
Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. O nafaleno (C₁₀H₈) é un composto aromático sólido que se vende para combater a traza. A combustión completa deste composto para producir
Διαβάστε περισσότερα1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson
1 La teoría de Jeans El caso ás siple de evolución de fluctuaciones es el de un fluído no relativista. las ecuaciones básicas son: a conservación del núero de partículas n t + (n v = 0 (1 b Navier-Stokes
Διαβάστε περισσότεραVolume dos corpos xeométricos
11 Volume dos corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Comprender o concepto de medida do volume e coñecer e manexar as unidades de medida do S.M.D. Obter e aplicar expresións para o
Διαβάστε περισσότεραVIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos
VIII. ESPZO EULÍDEO TRIDIMENSIONL: Áglos perpediclaridade de rectas e plaos.- Áglo qe forma dúas rectas O áglo de dúas rectas qe se corta se defie como o meor dos áglos qe forma o plao qe determia. O áglo
Διαβάστε περισσότεραExame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)
Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:
Διαβάστε περισσότεραONDAS. segundo a dirección de vibración. lonxitudinais. transversais
PROGRAMACIÓN DE AULA MAPA DE CONTIDOS propagan enerxía, pero non materia clasifícanse ONDAS exemplos PROGRAMACIÓN DE AULA E magnitudes características segundo o medio de propagación segundo a dirección
Διαβάστε περισσότεραREACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS
REACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS 1. Concepto de ácido e base segundo as teorías de Arrhenius e Brönsted-Lowry. 2. Concepto de par ácido-base conxugado. 3. Forza relativa dos ácidos e bases. Grao de
Διαβάστε περισσότεραAs nanopartículas metálicas
As nanopartículas metálicas Manolo R. Bermejo Ana M. González Noya Marcelino Maneiro Rosa Pedrido Departamento de Química Inorgánica Contido Introdución Qué son os NANOMATERIAIS INORGÁNICOS Qué son as
Διαβάστε περισσότεραENLACE QUÍMICO CUESTIÓNS ENLACE IÓNICO. 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos.
QQuímica P.A.U. ELACE QUÍMICO 1 ELACE QUÍMICO CUESTIÓS ELACE IÓICO 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos. a) Escribe as súas configuracións
Διαβάστε περισσότεραPAU Setembro 2010 FÍSICA
PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραEQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm³ contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e
Διαβάστε περισσότεραCADERNO Nº 11 NOME: DATA: / / Estatística. Representar e interpretar gráficos estatísticos, e saber cando é conveniente utilizar cada tipo.
Estatística Contidos 1. Facer estatística Necesidade Poboación e mostra Variables 2. Reconto e gráficos Reconto de datos Gráficos Agrupación de datos en intervalos 3. Medidas de centralización e posición
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Xuño 2002
PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).
Διαβάστε περισσότεραMECÁNICA CUÁNTICA 2. ORIXES DA TEORÍA CUÁNTICA: RADIACIÓN DO CORPO NEGRO. HIPÓTESE DE PLANCK
MECÁNICA CUÁNTICA 1. INTRODUCIÓN No tema anterior vimos como a busca dun sistema de referencia privilexiado, en repouso absoluto, chocou de cheo cos postulados da Física Clásica e como os intentos de solucionalo
Διαβάστε περισσότεραPROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN
PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN "O que sabemos é unha pinga de auga, o que ignoramos é o océano." Isaac Newton 1. Un globo aerostático está cheo de gas Helio cun volume de gas de 5000 m 3. O peso
Διαβάστε περισσότεραUso e transformación da enerxía
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 4 Unidade didáctica 5 Uso e transformación da enerxía Páxina 1 de 50 Índice 1. Introdución...3
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 FÍSICA
PAU XUÑO 2011 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES
Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amonuíaco de concentración 0,01 mol/dm³ está ionizada nun 4,2 %. a) Escribe a reacción de disociación e calcula
Διαβάστε περισσότερα1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE
O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE MATEMÁTICA II 06 Exames e Textos de Matemática de Pepe Sacau ten unha licenza Creative Commons Atribución Compartir igual 40 Internacional
Διαβάστε περισσότεραNÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á
NÚMEROS REAIS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE O paso de Z a Q Di cales das seguintes ecuacións se poden resolver en Z e para cales é necesario o conxunto dos números racionais, Q. a) x 0 b) 7x c) x + d)
Διαβάστε περισσότεραCADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Polinomios. Manexar as expresións alxébricas e calcular o seu valor numérico.
Polinomios Contidos 1. Monomios e polinomios Expresións alxébricas Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio 2. Operacións Suma e diferenza Produto Factor común 3. Identidades notables Suma
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 XUÑO 204 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραProblemas xeométricos
Problemas xeométricos Contidos 1. Figuras planas Triángulos Paralelogramos Trapecios Trapezoides Polígonos regulares Círculos, sectores e segmentos 2. Corpos xeométricos Prismas Pirámides Troncos de pirámides
Διαβάστε περισσότεραRadiotelescopios. Resumo: Contidos: Nivel: Segundo ciclo de ESO e Bacharelato
Radiotelescopios Resumo: Nesta unidade introdúcense os alumnos no estudo dos radiotelescopios mediante a comparación destes cos telescopios ópticos, a explicación do seu funcionamento e a descrición das
Διαβάστε περισσότερατην..., επειδή... Se usa cuando se cree que el punto de vista del otro es válido, pero no se concuerda completamente
- Concordar En términos generales, coincido con X por Se usa cuando se concuerda con el punto de vista de otro Uno tiende a concordar con X ya Se usa cuando se concuerda con el punto de vista de otro Comprendo
Διαβάστε περισσότεραINTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA
INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade
Διαβάστε περισσότεραProfesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato O enlace químico 3 1
UNIÓNS ENTRE ÁTOMOS, AS MOLÉCULAS E OS CRISTAIS Até agora estudamos os átomos como entidades illadas, pero isto rara vez ocorre na realidade xa que o máis frecuente é que os átomos estea influenciados
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραCASE: Projeto EDW Enterprise Data Warehouse
CASE: Projeto EDW Enterprise Data Warehouse Objetivos do Projeto Arquitetura EDW A necessidade de uma base de BI mais robusta com repositório único de informações para suportar a crescente necessidade
Διαβάστε περισσότεραSistemas e Inecuacións
Sistemas e Inecuacións 1. Introdución 2. Sistemas lineais 2.1 Resolución gráfica 2.2 Resolución alxébrica 3. Método de Gauss 4. Sistemas de ecuacións non lineais 5. Inecuacións 5.1 Inecuacións de 1º e
Διαβάστε περισσότερα